Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
De vonk
ik zie de vonk
die overspringt
uit de levendige
communicatie die
langzaam in debat
zijn lading vindt
argumenten kleuren
de toon die als een
droom gestalte krijgt
zichtbaar in gedeelde
werkelijkheid al aan
de oppervlakte drijft
nog zijn het
gedachtenspinsels
die haken naar de
echtheid van bestaan
in verder willen gaan
dan luchtkastelen
toch voel je de ziel
steeds manifester
worden in de geestdrift
van het moment dat
aarde ruimte geeft aan
het eerste echte fundament
Zonder feest
de droom
in je stem heeft
mij meegetroond
naar vergezichten
waarvan ik het
bestaan nog niet wist
waar ik bij
iedere streek
in een andere
spiegel keek die toch
nog deel uitmaakte
van het landschap
in een vitaal
eigen vibreren
laat de melodie
van leven zich
horen in zacht
warme geborgenheid
die druppelt uit
een bron die al
eeuwenlang voor
ons gezongen heeft
maar nu de geest zal
geven zonder feest
Algoritmisch feest
jij bent als glas
waarin de zon
kan schijnen
zonder dat de
beelden meteen
verdwijnen want
in de nagloei
kristalliseert nog
eenmaal alle
essentie voordat
de opslag open
gaat die de data
keurig opslaat in het
algoritmisch feest
de doorlaatbaarheid
is meegegroeid
in selecteren aan
de poort omdat
de veelheid van
gegevens de input
soms verstoord
of zelfs onmogelijk
maakt want de lijst
van kleine manco's
is vaak groter dan
gedacht en ze komen
op momenten dat
jij ze niet verwacht
Tekent ervaring
ik wist dat
jij weer met
wolken sprak
van de donkere
kant naar boven
waar het onweer
nog wat lading
had voordat zij
alles aan aarde
had weggegeven
in de sonore
regenval vielen
jouw druppels
vrolijk spettend
in de grote plas
waarvan in de
resonance jouw
echte stem steeds
duidelijker te
horen was
nog rimpelde licht
jouw spiegelbeeld
maar in de contouren
liet zelfs het water
de eerbied voor
later feilloos zien
waar tijd zijn
lijnen trekt tekent
ervaring jouw
unieke levensplek
Duizend giften
jij hebt je
lach vervolmaakt
uit de duizend
giften die jou
zijn geschonken
waarbij je mond
de oh's en ah's
van nature
hebben meegekregen
in ontvangst van cadeaus
de sprankeling
in je ogen is van later
toen verlegenheid
in spontaan worden
werd omgebogen
ja een nieuwe
dank cultuur waarbij
ook handen en de
verandering in postuur
de regie is gaan bepalen
Geestdrift
nooit heb jij
dat koppie
laten hangen
in jouw
perspectief
was er altijd
het verlangen
om te bereiken
wat jij wilde
ondanks
toeval pech
en tegenwerking
bleef jij geloven
in jezelf en
vertrouwen houden
in het lied
van de mensen
om je heen
toch zijn er
tranen geweest
van onmacht
en verdriet om
het gevoel dat
iedereen jou
verliet en jij
alleen bleef met
je eigen melodie
dat eentonig
riep om een
akkoord om
vroeg gehoord
te worden in de
meerstemmigheid
van geestdrift en
enthousiasme tot
ieder aanstekelijk lachte
Gewone spiegels
grote bladeren
scheren scherp
de zomerlucht
stapelen wind
die aan de grond
in luwte verdwijnt
en met een laatste
dwarrel nog heel
even verschijnt
in de vergeten
hoek liggen de
dagen met een
eigen geur door
niets te vragen
bekennen zij kleur
in hun plakkende
kreukels door
haastige scheuren
de vuilnisman
kent zijn klanten
weet van wanten
op zijn wekelijkse
toer want voor hem
zijn de patronen
gewone spiegels van
de werkelijkheid waarin
hij ook zichzelf bekijkt
Talen van plezier
je energieën
straalden in
ogen en lach
je leek versteend
in opperste
concentratie alleen
handen en vingers
beheersten de
modulatie van
talloze stemmen
die uit het universum
in onbekende koers
langs ons gingen
in diepe smart en
onpeilbare droefheid
afgewisseld met
intens plezier in de
vele talen van vertier
in alle fluctuaties
van menselijk gevoel
waarbij jij
als rots in de
branding de
balans van geven
en nemen voor
ieder duidelijk
maakt in wijsheid
en kracht als
rechtvaardiging
van jouw gezag
Magma
samen zijn
we afgedaald
langs graniet en
basalt tot wij in
de hitte van magma
hebben gebaad
daar waar
moleculen
en atomen de
bouwstenen worden
van onze dromen
vervloeien wij
komt alle
materie vrij in het
opnieuw spelen
van de schepping
door het lezen
van zijn hand
met eeuwigheid
en oneindig zijn
door onbeperkte
vrijheid in een
universum dat
veel op de hemel lijkt
Onkruid
voorzichtig
stappen voeten
op een oneffen
stuk bestraat
waar vroeger
vrijbaan gedachteloos
zijn wegen nam in nu
chaos los geaard
door ongelijke tegels
die water vragen en
in scheuren vluchten
door een vervuild klimaat
de tuin verdween
waar straatsteen
onderhoud heeft
teruggebracht tot nul
slechts onkruid
is gelegitimeerd
omdat zij kosteloos en
uit het niets groeien leert
Mijn schrijven
ik gebruik
het zachte
nederlandse
schrift dat naar
boterbloem en
madelieven geurt
dat polderend
haaks op rechte
lijnen staat
vaak innemend
vriendelijk als het
om teksten gaat
waarbij de
maatschappij
mijn klankbord is
in normen en
waarden die tijd en
opvoeding paarden
ik behoor tot een
groep die kennis van
zijn roots uit dezelfde
tekens haalt of
later terug vertaalt
zo heb ik de bron
van mijn schrijven
geëtaleerd aan een
wereld die lezen al
vroeg heeft geleerd
Schrille tonen
nog waaien
de kleuren van
stelen vlaagt
wind in schrille
tonen de dodenmars
bloemen
knappen niet af
maar leggen
zich plat uit
deemoed ter aarde
in een kris kras
pandemonium
vullen bomen
de kerkhoven van
het gigantische bos
schoon geregende
wortels bekijken
de immense
ondergrondse
volksverhuizing
ook zij zijn geveld
door buitensporig
geweld waarvoor de
planeet helaas nog
geen oplossing weet
Sierlijke lussen
als je handen
sierlijke lussen
beschrijven zie
ik je kleurrijke
gedachten boven
komen drijven
waar de
waterspiegel nog
vriendelijk rimpelt
begint de eerste
confrontatie met
de werkelijkheid
zacht drijven
golfjes in hun
olie verpakte
doorschijnende
verblijven kleurend
tegen oplopend zand
jij hebt
de gedachten
niet bezworen
zij werden geboren
uit de eenheid
denken en doen
die de ziel
graag gebruikt in
het uiting geven
aan verbondenheid
van leven met het
eeuwige van tijd
Chinese exoot
we leefden samen
in onze eigen biotoop
waarin tijd de balans
had uitgemeten zonder
iemand te vergeten
het leven lukte wonderwel
met goede en mindere jaren
maar ieder had de vrijheid
om in zijn eigen bestaan
weer anders te zijn
tot een chinese exoot
de schaarse grond
met een deken verstikte
de energie afving en het
ecosysteem vernietigde
stukken dode aarde
waren de immense prijs
voor een nog snellere
temperatuurstijging in een
apocalyptische pandemie
als het levenselixer
van de zon niet meer vloeiend
de grond bereikt zal alles wat
samenhangt tot stof verkeren
waaruit het eens geschapen is
Schaduw van je naam
ik zag je
terloops in
de spiegel kijken
heel even vroeger
en nu vergelijken
je draaide je
bruusk om
sinds wanneer
zag jij een vreemde
zomaar terugkijken
geschrokken
was je niet
stress en zorgen
hadden jou geen
goed gedaan
jij hebt te lang
teveel van jezelf
gegeven zonder te
letten op de kwaliteit
van eigen leven
maar dat het
zo snel zou gaan
nog vaagjes spiegelen
jouw talenten de
schaduw van je naam
Geen sinecure
ik zag je
hand schrikken
in het snel
verschikken van
je vingers in
hun bezigzijn
de snelheid
van reageren
was niet meer
aan te leren
alleen routine
gaf nog structuur
naast concentratie
die meestal licht
chaotisch de
overhand kreeg
was een boodschap
sturen geen sinecure
toch was de lach
op je gezicht
weer goddelijk
toen jij na veel gedoe
hard in de hoorn zei
ik ga naar bedje toe
Dun gesteeld
je wiegt
als altijd
dun gesteeld
op de rood
oranje tonen
van mijn
innig geliefde
klaproosmuziek
tussen hoog
opschietende
siergrassen
in de kleurige
wilde bloemen
plassen langs
de bermen van
de snelle weg
goedendag
omdat jij nu
bloeien mag
want de lichte
waas van fijnstof
geeft in vervuiling
helaas geen
jaarlijkse regelmaat
Stemmen
ik heb hun stemmen
allemaal gehoord
in verleidelijk of
dwingende toon
zij opperden hun
mening en helemaal
niet ongewoon
maar wensen ook
bevestiging en graag
van hun patroon
natuurlijk is er
vrijheid van keuze
maar de pressie tot
accepteren is niet
zomaar af te leren
blijft een uitvloeisel
van macht die zich
niet enkel door woorden
en indrukwekkende
gebaren gedragen zag
er zijn manipulaties
lichte malversaties
waarbij een oogje
dichtgeknepen is
geniepige chantage
die alles van de
hun waarheid wist
ja ik hoorde stemmen maar
kon niet aan ze wennen
Magie van chaos
er haakte wat
op het spiegelblad
zonder zichtbare
oneffenheden
pas met het
fingerspitzengefühl
lokaliseerden we
het plaats delict
een oneffenheidje
in de kristallen
structuur als exponent
van een latente frictie
begin of einde van
de mega breuklijn toen
deze marmeren compositie
zich ooit heeft gezet
in herstel zal de spiegel
geweld worden aangedaan
maar de magie van chaos zal
het blad niet lang laten bestaan
Vluchtig en luchtig
liefdevol is
vaak de schroom
waarmee kinderen
over hun droom vertellen
jij hebt ook die
respectvolle
terughoudendheid in
afstand tot onbekend
in een dimensie
waarin de mogelijkheden
ongelimiteerd lijken
in werelds verschijnen
en toch zo anders
van vorm en kleur
dan normaal in
niet te vangen nuances
de droom heeft
het vluchtige en
luchtige zonder ooit
zwaar op de hand te zijn
vaak lacht blijdschap
opluchting waar onbekend
het stukje onbemind
per ongeluk tegenkomt