Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
In dit groots decor
ik heb geluiden
buiten gesloten
gordijnen toe geschoven
nu mogen ze komen
de majestueuze beelden
uit mijn diepste dromen
uit ilias en odyssee
nam ik elementen
van de griekse oudheid mee
het romeins decadente
in amfitheaters en kampementen
gaf mij de massaliteit
in dit groots decor
keek ik naar ogen hoorde twisten
van leiders die zich nooit vergisten
ik schrok liet mijn generatie
de revue passeren zij hebben
nog steeds dezelfde arrogante gezichten
Een creatief moment
langzaam zijn zij afgesleten
woorden met een creatief moment
bij introductie ooit een nouveauté
gebracht om nooit meer te vergeten
zij zijn verworden tot wat wisselgeld
bezoedeld door intens gebruik
soms krijgen zij een tweede kans
maar gaan vaak als een nachtkaars uit
alleen de echte hebben ziel
zij storten zich met kloppend hart
in de drukte van het alledaagse leven
voelen pijn en kunnen liefde geven
zijn niet gebonden aan de tijd
maar overzien in schriftelijk herinneren
momenten van geboorte tot de dood
als componenten van de eeuwigheid
De middelmaat
weer heb ik geprobeerd
mijn horizon te verticaliseren
het is mij niet gelukt
droeg stenen aan voor babel
talen spraken vloeiend hun cement
op weg naar het ultiem moment
maar woorden braakten stilte uit
wij raakten onze hoogte kwijt
in een chaos die geen hemel kent
erosie heeft de klus geklaard
ambities kennen weer hun aardse plaats
ik blijf gewoon de middelmaat
Sporen van verstand
jij vertrouwt
jouw voetstappen
toe aan het strand
zij tekenen
sporen van verstand
in silicium van het zand
dat als geheugen
en actuele databank
het bestaan omspant
alleen en toch
direct verbonden
met alles wat er is
deel jij de wereld
als schepper zonder
ooit te worden gewist
Door schering en inslag
jij bent niet bang
maar er hangen rafels
aan je leven waarop
een ander trappen kan
losse draden
die geen patronen kennen
door schering en inslag
van twistende stemmen
waar de hoeder zoek is
in een schreeuwende nacht
die door gewetenloze stilte
talloze malen wordt verkracht
jij foetaal wil wederkeren
naar de warme moederschoot
om daar de rust te vinden
die jij op het wad genoot
kom vriend
voel de schepping weer
in zijn groei naar eeuwigheid
geniet want rafels blijven er altijd
Vergeten stukjes leven
alles gaat weer
op de schop
geen scheiding meer
van lichaam ziel en geest
beleving wordt
dus het ultieme feest
in delen
ook met velen
worden wij een
de leefomgeving
gaat ons allen aan
wij zijn samen het bestaan
koffie is een bruin beleven
dineren culinair begeren
de natuur dat zijn wij
in bos en uitgestrekte hei
de film transformeert
omdat die ons de ander leert
maar als ik ‘s morgens
in de spiegel kijk
ben ik mezelf totaal kwijt
begin ik gapend aan het rapen
van vergeten stukjes leven
die mij een gezicht kunnen geven
In stilte die strijdt
je zwijgt
maar je handen
willen de leugen breken
die bij je blijft
ogen tranen
in onvermogen
om klaarheid te brengen
in stilte die strijdt
monologen hebben
andere sporen gelopen
in vaak passeren
zonder te keren
wissels zijn
niet genomen
om elkaar wat
tegemoet te komen
pas op het laatste station
vond ik jou op perron
we hebben de stilte verbroken
de trein met leugens laten lopen
Als ogen lachen
hebben wij
het eigenlijk wel begrepen
dat niet alleen bloei telt
in een mensenleven
maar dat naast groei
ook de laatste jaren
vertrouwen en geluk
een eigen koers gaan varen
leren accepteren
dat complexiteit naar eenvoud
terug gaat keren en het vroegere
ontdekken nu afscheid nemen is
zij raken zacht aan leven
mompelen woorden die niemand kan horen
kijken blij verrast als ogen lachen
warme handen hun wereld nog vatten
In vlammend samenzijn
nog laait poëtisch vuur
en tatoeëert succes
in helder rood je ziel
jij geeft jezelf
kwetsbaar bloot
in vlammend samenzijn
maar wie voelt dadelijk
weer de pijn als stilte smeekt
om rust en even eenzaam zijn
omdat jij je sporen weer
moet vinden in het wad weg van
hectiek en bulderend gelach
niets is vergaan
want onder grijze as smeult
weer de inspiratie voor de nieuwe dag
Enquête
De jongen op straat vraagt
Wat is het mooiste woord
Wat u ooit zei, ik zeg
Heb je even en denk
Aan alles wat ik ooit
Heb gezegd, maar dan
In fragmenten
Stroboscoop
Nachtegaal
Nanoseconde
Ei
Die kleur paars waarvan ik de naam steeds vergeet
Badschuim
Trotseren
Petroleumlamp
Een moment waarop ik niets kan verzinnen
Mag ik even op je blaadje kijken
De vocabulaire hoogtepunten
Van onze medemens
Ik hou van jou
Dat zijn vier woorden
Die streept hij straks weg
En verder
Gezondheid
Baby
Salaris
Liefde
Weekend
Seks
Parterretrap
Uit wollige woorden
je spint
de waarheid niet
uit wollige woorden
omdat die in
het onderhuidse
zijn geboren
de tonen
kleuren niet in
modulatie en gevoel
alleen met
zachte handen
in leiden en begrijpen
zullen deze spinsels
ooit tot eerlijke
ragfijne garens verglijden
Een alles verterend vuur
is de kudde niet
het ultieme feest
voor de simpele van geest
of is de stal
de schuilkerk van het heden
waar opstand wordt beleden
acties worden voorbereid
in het wollig niemandsland zonder
enige morele verantwoordelijkheid
bij zwarte schapen lichten ogen op
door een alles verterend vuur
zij kennen plaats en wachten op het uur
de herder is gevallen in het veld
honden zijn al opgesloten
de kudde wordt geschoren en geteld
In poëtisch schrift
ik heb de bron gevonden
ben ineens verlicht
ken alle inns en outs van
morgenstonden in poëtisch schrift
dans op wolken
speel met zon en maan
schemer zacht met kleuren
als mensen slapen gaan
eindelijk zie ik
als ik naar iets kijk
voel een warme bezieling
in dagelijkse werkelijkheid
los zand is nu gebonden
door water uit de bron
aarde wordt weer vruchtbaar
zoals zij ooit begon
Het leven beleven
ik leef in dit leven
het is mooi
om je eigen gedachten
te hebben
die je creatief maken
om mooie dingen te
schrijven
ik ben heel blij met
mijn gedachten
die mij zijn geschonken
en mij gedichten
en verhaaltjes laat schrijven
ik hoop er mensen blij
mee te maken.
ik vind het ook leuk om
jullie gedichten te lezen
die uit jullie gedachten-
wereld komen.
het leven is dan mooi!
Gedachten
gedachten komen en gaan
zomaar in ons hoofd
ja dat hebben we
voor op de dieren
dat we kunnen denken
denken over het leven
wat het voor ons in petto heeft
gedachten zijn een prachtgave
veel gedachten blijven ons bij
en geven ons grote vreugde
ook wel verdriet
gedachten kunnen leiden
tot genezing en ons positief maken
gedachten delen met gelijkgestemden
is helemaal mooi
het verrijkt de geest
gedachten is een mooi
kleinood!
Het volksdansen
volksdansen was
mijn grote hobby
ik deed het vol vuur
het dansen was zo mooi
zo vol spirit
de dansen waren uit
allerlei landen
van spanje tot israël
goed om met elkaar
in de kring te dansen
ik heb het jaren gedaan
en nu ben ik oud
en volksdansen we op de stoel
we zijn niet meer zo vlot ter been
we hebben een leuke leidster
het is leuk om te doen
mooi om dat nog
op oude leeftijd te doen.
In het licht van boven
nog kraakt de trap
als ik de hemel bestijg
is het weerspannigheid of
zijn het zaken die ik liever verzwijg
het leven heeft cadeaus gegeven
met hun opsmuk ben ik blij
maar in het licht van boven
verkleuren zij al snel tot snuisterij
toch kom ik niet
met lege handen aan
mijn naam op aarde blijft
gewoon onder de gedichten staan
Het leven beleven
het leven beleven
overkomt ons
iedere dag
hoe zal de dag
van morgen zijn
dat weten we nog niet
toch maken wij ons
er een voorstelling van
wij hopen op een blijde dag
dat is de wens van ons
wensen worden vaak vervuld.
een blijde dag
met vriendelijke mensen
daar hopen wij op!
en zullen we
een nieuwe dag beleven.
Suggestief massief
verschrikt kijk je op
als er glas breekt
en schoonheid verscherft
in het raken van de grond
je ziet in een flits
transparantheid verdwijnen
voelt meteen de pijnen
van het dramatisch gemis
het was kunst
in zijn fragielste vormen
suggestief massief vulde
de ruimte met bijna niets
ook de basis is gespleten
toch vormen zij een nieuw begin
van weer zelfstandig leven waarbij
helderheid al in de genen is verweven
Tovert met handen
ik heb je gezien
in vergelijk
kleine dingen geijkt
waar in jij
zo op mij lijkt
een subtiele beweging
als schaduw van blik
jouw ogen
zien het gebeuren
handen zijn er eerder dan ik
je lach is spontaan
maar ik hoor je gedachten
al snel verder gaan
in het raken van snaren
om de aandacht te bewaren
je speelt in een wereld
die jij nog kunt maken
tovert met handen
het spel dat wij helaas
al lang hebben verlaten