Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Op weg naar de top
ik laat me
niet dwingen
om op hun tonen
door allerlei sloppen
en stegen te dringen
op weg naar de top
nog ben ik vrij
maar het gepush
onder dreiging van
hun steelse instructies
de dwang om te volgen
is nog lang niet voorbij
zij beloven
gelauwerde plaatsen
podium en bloemen
goud voor de volksheld
tot door hun touwtjes
je kop wordt gesneld
Hemelse zaken
ik kan het niet laten
nog droom ik alles dicht in
mijn chaotisch leven vol gaten
dwaal in de realiteit
zoek naar hemelse zaken op
een aarde waar onkruid gedijt
kan de vleugels van
engelen raken maar het
klapperen is geen paradijs
als zij ontvouwen kijk ik
vol vertrouwen naar hun
gracieuze vlucht zonder lucht
ja ik wil mee maar zucht
in dit ondermaanse onder het juk
van bestaan zij laten mij nog niet gaan
Allerzielen
het blazen van de wind door de schoorsteen
het tikken van de klok boven de gashaard
het spinnen van de poes op schoot
het omslaan van de bladen van het boek
kleine plukjes uit de watten stilte
die de kamer capitonneert
ik drink de warme chocolademelk
die vroeger door mijn moeder werd gezet
dan wordt de ruit geranseld door de hagel
Stukjes geluk
ik heb mijn
blokken gepakt
zij waren netjes gelakt
na een speeltijd
vol butsen en krassen
vroeger wilde ik
groter en hoger
stapelen en meer
tot het fout ging
die laatste keer
het bouwen
was afgelopen
ongebreidelde
groei uitgesloten
het spelen voorbij
tijd voor echt leven
belangrijke zaken maar
ik kon het niet laten
blokken zijn altijd mijn
stukjes geluk gebleven
Allerzielen 2011
in de nacht dat heiligheid vervluchtigde
veel zielen meebewogen met de flakkerende vlammen
van kaarsen aangestoken voor hun rust
en andere met bloemen werden overdekt
die alleen de zinnen prikkelden
van wie ze hadden neergelegd
liet zij weer merken dat ze er nog was
maar zonder die gezwellen
ik kon haar blik niet vangen
mocht wel haar zachte vachtje aaien
en haar nog eenmaal stoppen in de mand
Ogen straalden
nog weet ik
de lantaarn met
zijn schemergeel licht
dat langzaam
omlaag dwarrelde
in vlaagjes mist
onze stemmen
dempten tot
een lief gefluister
waarin warme
genegenheid kon
groeien in halfduister
ogen straalden in
een heldere avondlach
toen je zei ja je mag
Engelin
engelin wier vleugels niet behoeden, maar verjagen
bewaarengel die knipoogt naar de wolven
kijk naar beneden als je over roerloos water vliegt
zie wie je bent
een engel van de dood
Zijn stukjes leven
er zweven altijd
gedachten die
ik wil weven tot een
herkenbaar patroon
eerst ze op vorm
en kleuren schikken
de lagen meten van
emoties tegen vergeten
toch vallen er
een paar uit de toon
zij zijn uniek in
verbeelden en droom
alsof zij zomaar uit
een ander dimensie
zijn gegleden in een
ultra creatief moment
zij dateren verbazing
en verwondering
omdat ook het gewone
zijn stukjes hemel kent
Katmensen
kan ik hopen dat je nooit meer toe zult slaan
dat je ogen niet weerspiegeld worden in een dolk
mag ik dromen dat je zacht en warm bent
of moet ik één oog openhouden als ik slaap?
Kleurrijke muziek
ik stapte gewoon uit
maar de grond onder
mijn voeten was verdwenen
er golfde kleurrijke muziek
met een melodie die ik
ooit moet hebben geweten
warme vertrouwdheid
ademde het welkom
van een lang verwacht thuis
voelde voor het eerst
de vrijheid van het zijn
in een gezamenlijk delen
dat zich in ruimte en tijd
heeft gespreid om het
heelal met geluk te bezielen
ik heb nooit meer
omgekeken weet ook niet
waar mijn wereld is gebleven
Gebed
hij wiens liefde Uw bestaan bewees
kon U zijn wanhoop niet doorbreken?
moest hij vermorzeld worden om bij U te komen?
laat dan Uw liefde hem opnieuw doen leven
en houd hem altijd in Uw armen
De eerste groef
ik heb woorden gekozen
gekleurd en gekalligrafeerd
ze diverse vormen gegeven
maar nooit kwamen zij tot leven
ze uitgesproken met
emoties en nuances
tal van volumes geprobeerd
maar zij wilden niet dansen
pas later ben ik
met ze meegegaan
naar plaatsen waar zij
in signaleren zijn ontstaan
heb daar voorzichtig
hun letters geproefd
gezocht naar de eerste
groef op hun bakermat
tijd heeft ze zien groeien
van woord naar begrip
hun volwassenheid droeg
vele zinnen in realiteit
zij hebben met
hun bezieling lente
in taal gebracht die daarna
nog eeuwenlang zomer zag
Een gids
ik wil een gids
in het steeds groter
wordend grijze gebied
van mijn leven
waar vroeger
kleuren duidelijk spraken
raakten aan schoonheid
vergrauwt de wereld snel
desinteresse reflecteert
matheid in het vitale licht
de sprankelende helderheid
is langzaamaan verdwenen
nu schuifelen mensen
langs het koel beton
zien niet op of om
uit hun virtueel circuit
geef mij de hand
word jij mijn coach misschien
jij bent toch het meisje dat
ik vroeger ook al heb gezien
Winter
De winter is koud, nat en guur,
warm is het bij het knappend vuur.
De wind giert om het huis,
het is knus thuis bij de buis.
Het is geen weer er uit te gaan,
daar is nu geen aardigheid aan.
Lekker, mooi in huis blijven,
met een boek de tijd verdrijven.
Straks wordt het weer voorjaar,
daar is het verlangen naar.
De natuur gaat dan ontwaken,
De eendjes gaan weer kwaken.
De winter is dan gauw voorbij,
iedereen wordt vrolijk en blij,
als de zon weer gaat schijnen,
ijs en sneeuw snel verdwijnen.
Zo gaat het steeds jaar na jaar,
en het is en blijft voorspelbaar.
God heeft dit zo in de natuur gelegd
en heeft dit in de Schriften gezegd.
De seizoenen blijven bestaan,
deze wisselingen zullen doorgaan
tot aan het eind der tijden.
Dit is niet te vermijden.
Ieder jaargetijde kan bekoorlijk zijn,
maar het mooiste is wel de zonneschijn
met de warme lange zomerse dagen.
waarin mens en dier zich mag behagen.
Samenzijn in overgaan
zij hebben de
deuren dicht gedaan
ter voltooiing van hun leven
zijn de reeds
nabije dood al
eerder aangegaan
het huis is leeg
toch klapperen er
zo af en toe nog deuren
alsof er leven
steeds ontsnapt dat
nog had moeten gebeuren
de lach en traan in
warme zorg de liefde van
het samenzijn in overgaan
zij hebben daar
niet voor gekozen maar
zelf de tijdlijn onderbroken
hun dood geregisseerd
dat is nou juist wat het
leven ons niet heeft geleerd
Het wolkje schaduw
was het verwarring
die ik in je ogen zag
licht contrasterend
met je open lach
het wolkje schaduw
dat je blik verwijdde
tot voorbij de horizon
gaf jou wat schrik
een eerst besef
dat liefde ook
seizoenen kent en
niet alleen aan lente went
in perspectief vergroten
hebben we van samen
zomerslang genoten en nu
de eerste oogst misschien
die nog warm beschut
met ons zal overwinteren
het voorjaar gaat ervaren
als begin van eindeloze jaren
Mijn lieve nimf
het is heerlijk
om in jouw blik
te zweven naar
een leven vol vrijheid
de kleine nuances
te volgen waarmee
jij perspectief geeft
aan onze vlucht
de thermiek te voelen
van jouw passie die ons
op aangename wijze tot
grote hoogte doet stijgen
om dan licht
af te glijden zonder
in een duikvlucht te raken
die ons zeker zal kraken
ik volg je mijn
lieve nimf in volle
overgave omdat vleugels
onze zielen zullen dragen
in een paradijselijke
atmosfeer die enkel
liefde kan ademen met
god in schepping nabij
Telkens weer
Telkens weer dag en nacht,
Telkens weer opstaan elke morgen
Telkens weer dezelfde zorgen
Telkens weer het werk dat wacht.
Telkens weer zon en regen
Telkens weer drinken en eten
Telkens weer wat vergeten
Telkens weer overwegen.
En zo gaat het maar door
Het is allemaal zo gewoon
Het is ons aller leefpatroon
We lopen in hetzelfde spoor.
Toch is het leven niet zo saai
Als we het maar willen zien
Er is zoveel moois bovendien
Aanschouw de natuur, zo fraai!
Kijk naar de sterren en de maan
De dieren, de vogels, de bloemen
De wisseling van de seizoenen
De zon die telkens weer op zal gaan.
Horror vacui
je wilt er nog niet aan
dat de pop niet uit zijn doos stapt
dat je niet wordt afgehaald
door hem die in die stille kamer ligt
dat het deurtje van de poezenmand niet meer op slot hoeft
In jaarringen
het is windstil
geen blaadje ruizelt
zij zitten aan mijn stam
genietend hand in hand
ik heb ze gezien
als baby en kind
hun stemmen opgeslagen in
jaarringen die ik mag dragen
samen zijn we gegroeid
alleen hadden zij dat
niet in de gaten omdat wij
samen nooit konden praten
ik ben er altijd
de grote machtige eik
maar pas de laatste tijd
voel ik hun warme handen
zij hebben mij bereikt
met hun zacht gefluister
in samen weten zullen wij
dit contact niet meer vergeten