Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Gebonden
ik ken de pijn
van de geboorte
het verlaten worden
de onbereikbaarheid
die met woord of daad
teniet kan worden gedaan
en toch scheurt
en zeurt het
onwankelbare tegen
alle liefde in mijn
gevoel aan flarden
aan snippers van niks
die jij nog vasthoudt
anders waaien ze weg
omdat er geen levend
bloed meer door stroomt
in de met moreel
dicht geslibte vaten
geblokkeerd door
achterhaalde waarheden
die steunden op vroeger
begane zonden en weg
zouden branden in een hel
die nooit bestaan heeft
mijn leven aan flarden
en het jouwe erbij
want ik kan geen aanspraak
maken op liefde en tijd want
ik dacht aan trouw
en eeuwige gebondenheid
heb de vrijheid al eerder
genomen met rugzakken
bepakt de kortste weg
naar verlossing genomen
ik door moraal aan handen
en voeten gebonden
toch aan de haal voor
een verterende liefde
een spagaat waaruit niemand
zonder blessures op kan
rijzen tot de zon onder gaat
met het vervallen van alle eisen
De try-outs
je kon uit
haar woorden
de lach al
ontrafelen
als je in
gesprek
haar ogen
zag oplichten
door het
innerlijk plezier
dat het
schouwspel
haar bood
in het primair
beleven want
juist in de try-outs
vlamden de
meest curieuze
scenes heftig op
scheurden gedurfde
gezegdes uit hun
verpakking en
kwamen artiesten
adem tekort
dus extra woorden
aangedragen
met het toelaten
van spelers uit het
publiek die meteen
aan de haal gingen
met de aandacht die
zij nog moesten verdienen
Beginnend applaus
jij kende
als geen ander
de reflexpunten
in gebouwen met
veel glas spiegels
en indirect zonlicht
jij lachte altijd
bij binnenkomst
liep hooggehakt
uitdagend tikkend
naar het midden en
maakte je reverence
naar alle kanten
sloot af met een
stijlvolle zwaai
de draai op de
voorvoet en sierlijke
buiging met krullenkop
vaak klonk er een
beginnend applaus
uit de galerijen
en kamers dat zij
beantwoordde met
een sierlijke handkus
niemand wist haar
naam wie zij was
en wat haar relatie
met het gebouw was
in de acte de presence
zij bleek achteraf de
dochter van een der
architecten te zijn
haar vader was
overleden vlak voor
de opening zo wilde
zij hem persoonlijk eren
In het vrolijke gezicht
ik zag
de sterren niet
maar met iedere
streel door je
haar knetterden
de blonde vonkjes
het was geen
kleurrijk vuurwerk
de banen hadden
zo hun eigen vorm
en dikte van haar
in een heerlijke streep
hun zachtheid
bleef vaak aan mijn
handen hangen in
uitwisseling van
opgelopen
contactspanning
vaak waaide
de wind je
scheiding open
en keken twee
betrapte ogen
langs de gordijnen
met hun nog
ingekeerde
olijke blik was er
geen schrik
maar een lach in
het vrolijke gezicht
De zachte apocalyps resume
ik ben geen
keizer apostel
volksmenner of
dagdromer maar
ik heb net als jullie
zo mijn gedachten
over aarde en leven
vooral hoe wij dat doen
en waar onze resultaten
zijn met de rijkdommen
die ons zijn toebedeeld
zoals ook de gigantische
verschillen dat kan nooit
de bedoeling zijn geweest
de chaos de kloof tussen
arm en rijk de verschillen
in de levensstandaard en
de totale verwaarlozing van
de mens als medemens
het ontbreken van respect
voor andere opvattingen
dus geen agonale verhouding
geen beter best tweestrijd
niet meer en minder maar
vooral in verbinding samen
met alle waardering voor
het menselijke in de ander
en projectgeld zonder macht
het laatste oordeel met het
werk van onze talenten
en handen samen met alles wat
leven heeft op onze aarde en
daar ook hun geschiedenis
van heeft geschreven in
woord beeld en levensvol trots
op de schoonheid van samen
De zachte apocalyps (4)
nog wat kleine zaken om
de stroomlijn van de schepping
te volgen en in de goede
toon samen te gaan vervolmaken
want overal zitten ogen en haken
om samen tot verbinding te raken
want in tijden van
voorspoed komen cultuur
en allerlei vormen van
creatief zijn tot ontwikkeling
omdat de mens daar meer
tijd en zin in heeft
verfraaiing van het leefmilieu
gebouwen wegen waterwerken
beelden en fonteinen naast
de uitbreidingen van macht
grondgebied en handel
op zee en land logistiek
aparte groepen met eigen
doeleinden als specifiek
na te streven en mogelijk uit
te groeien tot machtsfactor
in organisaties..van geld en
wetenschaps investeringen
werkbare modellen voor
belasting scholing krijgskunde
in verdediging een veelheid
van activiteiten maar bloei
heeft decadentie als helaas
remmende factor op de hielen
de spirit is op de fut eruit
stilstand is achteruitgang..
en gaat over tot macht
over mensen niet meer samen
vreemdelingen andere culturen
gewoontes en gebruiken
fragmentarische kennis
en een verkeerde inschatting
van de menselijke waarde..
devaluatie van hun godsdienst
en wereldbeschouwing
en de daaruit volgende strijd
alle organisaties worden
met straf en beloning
geschraagd gehoorzaamheid
en trouw aan zijn noodzaak
op straffe van uitsluiting
en negeren en soms de dood
waarbij het laatste oordeel
de grootste magistrale straf
publiekelijk wordt uitgedeeld
zijn eeuwige volmaakte geluk
wordt opgebrand in de hel
en daarvoor waren
en zijn wij niet op aard
De zachte apocalyps (3)
in den beginne was er
het woord
god schiep de mens
hij werd gehoord en
doodde zijn broer
zo verhaalde het woord
dat is blijven hangen
in de hele overleverende
geschiedenis en de
uitleg is gebruikt door
mensen en schavuiten om
er zelf beter van te worden
ten koste van de medemens
de verhalen uit de diverse
culturen zijn eenduidig..
er is goed en kwaad
mooi en lelijk altijd is
er de tegenstelling
dat is onze uitleg maar
met verbinding..komt
samen in beeld de
tegenstelling is nooit
als ten koste van..bedoeld
maar altijd als elkaar helpen.
bruggen zouden er gebouwd
kunnen worden om samen
de overkant te bereiken
en die uitleg en bedoeling
van de evolutie maakt
een totaal andere wereld
In den beginne.....
De zachte apocalyps (2)
na een aantal
machtswisselingen
waarbij links en rechts
om de oren kreeg kwam
de wereld in een
rustiger tijd
begon verstand een
overleg structuur zonder
wapens en machtuitoefening
als gangbaar model te
ontwikkelen met rust en
vrede in gelijkwaardigheid
de resultaten waren
bijzonder diverse naties
kwamen tot grote bloei en
vervielen weer zonder de
direct desastreuze
gevolgen uit vroeger tijden
nieuw modern verandering
waren de triggers terwijl
menselijkheid de maat werd
in het sociale verkeer en
zelfs hoffelijkheid en innerlijke
beschaving werden gewaardeerd
waarbij samen delen
en deelnemen aan
de fundamenten werden
voor een bloeiende aarde
in vrede op weg naar zijn
eigen paradijselijke hemel
De zachtge apocalyps (1)
de eerste
meldingen
waren terloops
uit inforubrieken
maar wie nieuws zocht
kwam tot een heel
andere conclusie zeker
als men verderging
en merkte dat een
overheid de rol
van organisator
leek te hebben
overgenomen
als dat tenminste
nodig bleek omdat er
geen sprake was van
slachtoffers schade of
enige paniek
feit was dat de
gebeurtenissen over
heel de planeet er
geen gebieden
uitgezonderd
zoals zee en water,
het hooggebergte en
andere moeilijk
bereikbare gebieden
bijzonder was het dat
er nergens een spoor
van paniek of angst was
toen mensen een
werden met de materiie
van de aarde zij deelden
en werden deel van
het leek samen thuis komen
zij raakten de aarde
en werden substantieel
deel van de aarde
zijn energie, alle info
op een geestelijk niveau
bereikbaar in gedachten
en info uitwisseling
alle noden en behoeften
werden door aarde vervuld
met een geweldig
geluksgevoel dat
de al millennia verwachte
eenheid nu eindelijk
zijn beslag zal krijgen
nog voor de geweldige
universele samensmelting
waarbij het heelal een
oneindige liefdesgolf straalt
Het kristallijn
in de vroege ochtend
zo tussen vries en dooi
deden hoge druppels
al voorzichtig het kristallijn
subtiel van
beginnend matwit
uitwaaiend mooi
naar licht breekbaar
nog hebben zij niet
de kracht om licht
te breken dat komt
over enkele weken
zo rond het
vriespunt als de
uitstraling het grootst is
en het uitspansel heldert
dan vormen druppels
pegels en vriezen uit
tot het eerste kristallijn dat
reikt naar de opkomende zon
haar fijnheid is
ongeëvenaard als de
temperaturen zo rond het
vriespunt schommelen
Winterklaar
nog is er
het speelse
gefladder van
jonge blaadjes
op ondeugende
vlaagjes van de
lichte lentewind
toch zullen ook zij
binnenkort de koelte
van het zomers groen
moeten dragen
nu nog in hun kleurig
fleurig herfsttapijt veeg
en opruim al voorbij
alles is afgedekt
ook de kleine knoppen
winterklaar verpakt
in afwachting van licht
en warmte om de soort
weer een nieuw jaar
te laten bloeien
als de natuur ze
tenminste al
van kleins af aan
in de seizoenen
volgens eeuwen
protocol wil
laten groeien
De vale takkenstramheid
de herfst heeft
zich verstrakt
in de vale
takkenstramheid
van hen die
nog wachten
op de oogst
die winterklaar
al getooid zijn
om te gaan
hun kleuren
afscheid van
de warme zomer
is allang geleden
en toch zijn er
weer redenen
om op te staan
niet alleen wordt
het kind geboren
maar ook zij die
zijn uitverkoren
voor het nieuwe
lentefestijn die
al hun wortels
hebben geplant
om de eeuwenoude
cyclus van seizoenen
te beginnen
Uittreden
ik hoorde muziek
iets in de sfeer
van vallend water
kreeg daar spirituele
gedachten bij
van hogere orde
de zon scheen
kleine dartelende
regenbogen
in de vloed van
deze muzikaal
gekleurde parels
die met hun
bedwelmend
geestverruimend
vermogen alle
emoties op een
hoger plan brachten
achteraf ben ik
meer dan een uur de
hele scene op hetzelfde
rotsblok blijven zitten
als deel van het
eeuwenoude massief
dat juist daar een
spirituele verbinding
met aarde in stand hield
verkwikt van lijf en leden
betrad ik de nieuwe
wereld van lang geleden
Naamloos
ik heb
mijn handen
uitgestoken
vingers gespreid
in ultieme vraag
om hulp maar
er is niemand
die vertraagt
even op of
terzijde kijkt
hun blikken zijn
naar binnen gekeerd
het opdringend
bedelen is men
al vele jaren
grondig verleerd
in een maatschappij
met een bezetter
honger lijden
en een niet te
stillen dorst
is het recht
waaraan nog even
niet wordt getornd
handen hangen
zijn er niet meer bij
hun greep op leven
gaat nu naamloos
aan hen voorbij tot
de dood hen scheidt
Gerede tuchtigheid
haar kasten spraken
gaven geen toegang
tot gaten en rafels
gezwindheid was
haar beweegpatroon
voor de wind
was alles schoon
zij heerste met
gerede tuchtigheid
die oneerlijk vermeed
het harde werken
deed haar goed
als alles blonk
dan hoorde je
haar schommelstoel
zijn melodieen weven
en een tevreden
lach kreeg in
lieve trek weer
een jeugdig leven
als zij zacht
weg gleed naar
het verre land
waar alle werk nog
gebeurde met de hand
ook de corrigerende
tik werd maar zelden
gebruikt want vaak
kregen beiden daarvan
begrijpelijke spijt
De skepter
Vaak is
het leven opgerekt
zijn eiwitten en
vetten weggezet
om puur economische
redenen en komt
voor waar schaarste
de skepter zwaait en
dus de lakens uitdeelt
dan is er niet veel
te knagen gaan de
voorraden op en
zonder eten is er
weinig te verteren
gelukkig is het
lichaam zo ingenieus
dat het best een
tijdje lang minder kan
kan na het leven in
een hemel van duur
en calorierijk voedsel
gebleken is dat de
meeste infecties
teruggedrongen worden
de algemene fysieke
toestand veel harmonischer
is voor het lichaam en geest
juist de alertheid van
lichaam en geest geeft
het hele leven een
speciale boost omdat
ongekende bronnen
worden aangesproken
en reserves worden
verkleind ten behoeve
van het leven nu
Zonnebrand
ik zag
je gaan in
soepel bewegen
jolig en uitgelaten
een geheel met
'sheren wegen
de wind mee
een zonnetje
op de rug het
ging nog net
iets te vlug om
het koud te krijgen
in luchtig sportieve
kledij de helm in
aerodynamische
snelheidskleuren
het bleef hier nog lang
naar zonnebrand geuren
De nieuwe tijd
De nieuwe tijd
is het speelse kwijt
ingedeeld in
plaatsen en tijden
worden kinderen
geacht alle risico's
te vermijden
om letsel
toch nog op te lopen
en langdurige zorg
van een medica coach
en begeleiding
nodig te hebben
bij langdurig lijden
ook ondanks
alle leeftijds-
begeleiding op het
geestelijk en fysiek
vlak de aanpassingen
volgend die bij de eigen
ontwikkelingsleeftijden horen
vraag en aanbod
garanderen in de planning
werk en rust mede is dan
de loopbaanstress
door correct verloop
een soepel gebeuren
met tijdige her en bijscholing
in vroegtijdig leren en
leven zonder overbodige
zijpaden en risico's
zijn opvoeding en
maatschappelijke
vaardigheden geregeld
door speciale teams
alles binnen sociale
wetgeving die
optimalisering tot doel heeft
en met het land en de hand
in verbinding komt met alles
dat samen leeft in de geest
schepping gezicht zal geven
De apotheose
als we lachen
werken we altijd
een klein geheim
patroon af waarvan
het begin bekend is
zo dat de ander
makkelijk kan invallen
het taaltje
is eigen en voelt
warm aan ookal
is de boodschap
niet prettig de
troostende hand
is altijd dichtbij
niet alleen het
lachen maakt de
spanning tussen ons
heerlijk om aan
te voelen en te weten
dat die uit het niets
zomaar opkomt
dat samen tot beleving
brengen op een
nog nooit gelopen pad
en dan de magische
kracht van het onbekende
in verleidelijkheid ervaren
ondanks het mystiek gevaar
altijd stukje bij beetje
omkijkend met een
een bang gevoel om het
initiatief gedwongen uit
handen te moeten geven..
net nu je samen voelt
dat de apotheose nabij is
Kleine angsten
een heerlijk
open gezicht
toch sluimeren in
het zwart van
je ogen de kleine
angsten van de
donkere nacht
het onbekende
geluid dat de
wind rammelt aan
een losse plank
het grintpad dat
zijn stenen in
de nacht herschikt
toch ben je
fier genoeg om
de angst niet
te laten zien
wel de blijdschap
las je weer in de
kamer terug bent
met het hoogste
woord dat je het
ondefinieerbare zwart
naar de prullenmand
hebt verwezen en deze
snel hebt geleegd
voor de zekerheid