Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Loepzuiver
lang heb ik mij
gekoesterd in de
weerkaatsing van diamant
alle facetten
toonden leven dat in licht
bestaan had gekregen
loepzuiver helderden
beelden van een
hemels gelukkige tijd
tot de zon brak en
het perspectief grijzer
de kou ijselijk werd
de warmte om
ons heen verdween in
stilte zoals nooit voorheen
bij het zetten waren
fouten gemaakt die
elkaar gingen versterken
wij hadden gekozen
maar door de vele facetten
bleek het karaat te gaan scherven
Automatische piloot..
Ken je dat gevoel na slecht nieuws..
Dat je gewoon door gaat met leven.. doorgaat op je automatische piloot..
Totdat het besef er is was je nu eigenlijk allemaal aan het doen bent..
Vrienden weg duwen die je eigenlijk het liefst naast je wilt hebben..
Praten terwijl je eigenlijk wilt schreeuwen..
Lachen terwijl je eigenlijk al dagen wilt huilen..
Het besef krijgen dat je eigenlijk bang bent..
Bang bent voor wat nog komen gaat..
Hoe fijn zal het zijn dat gevoel gewoon weg te spoelen..
Heerlijk met heet water, wat zeep en gewoon je gedachten op nul..
Helaas gaan de dingen niet zoals je altijd wilt..
Maar besef wel dat het goed is om je gevoel te laten gaan..
En dat de vrienden die je wegduwt altijd voor je klaar blijven staan..
Zonder titel
Als het mooiste gedicht een onbeschreven blad is
en het schoonste schilderij een lege spiegel,
als stilte de zuiverste muziek is,
wat is dan de zin van kunst?
Woorden zijn om mee te spelen
en de stilte schaakmat te zetten.
Kleuren en lijnen komen samen
om de wereld een nieuwe vorm te geven.
Wat roerloos was, wordt gewekt door ritme
en soms weerklinkt er in een melodie
een andere wereld, die heel ver weg is,
maar zich een ogenblik laat kennen.
Een vlucht in extase
ik drijf buien uiteen
men de wolken
tot zij uitgeraasd zijn
boven het vlakke land
span de wind
voor mijn wagen om
ze stormenderhand
weer op te jagen
bliksem licht op
als we de aarde raken
wielen aan bruggen
en kerktorens haken
donder rolt
bulderend door lagen
warme en koude lucht
een vlucht in extase
ik heb dit fenomeen
al eeuwenlang geschapen
als mensen goden vergeten
of de schepping mishagen
Snoep
Dat dikke kolen wijf
Jaagt me weg met fort
Ze heeft in haar kolenhandel
Een snoep etalage met Kolengruis
Naast de ingang van de school
Een neefje kreeg geld
Om ons er heen te lokken:
“Maar dan moet je wel aan je ma
Geld vragen”
Kleur kiezen
hoe kan ik dwalen
als iedereen me
altijd komt halen
mij de weg en
paden wijst waar
de grote groep verblijft
ik wil weg uit
de gelijkvormigheid van
het zoemend samen denken
dat nooit meer
verrassende elementen
zal kunnen schenken
waar zij elkaar steunen
met dezelfde mantra's
in geestdodende dreunen
wil snel ontsnappen uit
die zeepbel van bestaan
kleur kiezen en alleen verder gaan
Oktober
nu wordt alles langzaam weer vertrouwd
het veilig pantser van de dikke jas
de beschutting van de zwarte paraplu
het kunstlicht in de vroege avond
kunstwarmte uit de suizende kachel
het grijze dekbed over de aarde
dat onbestemd verlangen geruisloos smoort
Een kind van licht
ik ben een
kind van licht
heb nooit
van zwart gehouden
waar zon speelde
daar was ik
het donker is
niet te vertrouwen
ik leerde
kleuren al heel
jong te onderscheiden
bleef zwart altijd mijden
zag het licht
weerkaatsen in vele
varianten maar zwart
bleef dood aan alle kanten
waar zijn toch
die stralen gebleven
of zal het ons toch nog
ooit iets van leven geven
Reflecterend aan voorheen
ooit hebben wij
voor het eerst
zijn schaduw gezien
vrijwel niet van
echt te onderscheiden
wij twijfelden nog
of het toen ook
aan ons heeft gelegen
we zagen het eerste
beven van zijn hand
alles ging later
zijn eigen rustige gang
maar in goed onderscheid
raakte hij langzaam zijn
markantste stukjes leven kwijt
nog lichtte hij op
in volle zon maar
donkerde steeds meer
in stille momenten
reflecterend aan voorheen
zijn schaduw
heeft hem ingehaald
verdwaald in licht
en zoekend naar tijd
weet hij zichzelf niet meer
De schaamte voorbij
ja ik ben los
maar niet geslagen
heb met regen en wind
de straten geschrobd
geen alledaags karwei
maar later met de
zon erbij veranderde
het aanzien van de stad
ben op pad gegaan
mensen keken me aan
of ze vuur zagen branden
had mijn naturel aangedaan
de schaamte voorbij
in mijn geboortevel
weg met kleingeestigheid
en preuts bekrompen zijn
mijn transparantie werd
echter niet op prijs gesteld
ben gekleed als delinquent terwijl
ieder toch zichzelf heeft herkend
Reiniging
Laat mij de regen voelen die klettert op de straat.
De klinkers glanzen in het licht van de lantarens.
De druppels die zich hechten aan de ramen,
mogen zij glijden over mijn verhit gelaat.
Spoel de boze krachten van mij af
die mij omklemmen met hun hete klauwen.
Reinig mij nu deze diepe nacht
zich voor mij opent en zijn koude
mijn lichaam en mijn ziel verdooft
en ik alleen kan bouwen
op woorden uit een heel oud boek
waarin ik ondanks alles nog geloof.
Lachen je ogen
als ik je streel
voel wat je beweegt
lachen je ogen herkenning
fluister jij woorden
met de warmte van onze
laatste liefdevolle date
vastgelegd op de
mooiste plaats in je geest
met diepe emoties omkleed
om direct te openen
met de intiemste sferen
om al het nieuwe te proberen
waarbij respect
en vertrouwen de basis is
om aan onze relatie te bouwen
ik heb je lief maar
zal nooit de dief zijn
van jouw ziel in houden van
Vragen
Waarom moest jij het zijn
en niet de kwijnende melodie
van zachte pianomuziek?
Waarom moest jij het zijn
en niet de melancholie
van een avond die inslaapt na onweer,
als een zieke die geen pijn meer voelt?
Waarom moest jij het zijn
en niet de zoete tirannie
van twee grote kattenogen?
Waarom was het niet de geur
van die bloem waarvan ik de naam niet kende?
Waarom moest jij het zijn
die mij zo ontroerde?
Ik heb angst
ik heb angst in de
omgeving waar ik leef
er woont hier zo weinig liefde
de satan is zo machtig
lieve god neemt u al
mijn angsten weg
en geeft u me liefde
voor u en jezus
opdat ik ook mag overwinnen
dat is het allerbelangrijkste
om altijd bij u te mogen zijn
ik hoop dat u me verhoort
Ik wil vandaag blij zijn
ja, ik wil vandaag blij zijn
blij zijn is het mooiste
voor mij op deze dag
blij met u mijn god en
vader en de mensen om mij heen
legt u in ons uw blijdschap
en laten onze harten elkaar vinden
elkaar vrede toewensen
en blijdschap omdat we
een deel van u mogen zijn
liefste vader.
Van bijna sterven
nooit heb ik
het leven gedanst
was altijd te
zwaar op de hand
pas na het
verwerven van
bijna sterven heb ik
mijn schaduw onthoofd
hij wijst mij
niet meer het gaan
is juist een opmaat
voor onze muziek
als hij weer
donker gaat draaien
kiezen wij lichte tonen
bewegen op het gewone
ik geloof eindelijk in
het liefdevolle van leven
op de manier zoals
het ons ooit is gegeven
Op de knie
Altijd scheen het zonnetje
Altijd was er de zandbak
Altijd was er een speelplaats
Altijd mocht ik bij de meester
Op schoot en op een knie
tussen de middag
Eens werd ik misselijk
Op de andere knie
Zat een vriendje
Gedachten raden
Ik dacht in de kleuterklas
al je gedachten te kunnen raden
Je zou proberen als jongetje
Staande te gaan plassen
Zo beledigd als jij was
Toen ik jou je geheim verklapte
Bij terugkomst aan ons tafeltje
Zijn laatste zonnebad
ik zie het blad
loom vallen
in volle herfstkleur
takkenbrekende
stormen getrotseerd
door hagel bezeerd
zij klaren al de lucht
voor kraakheldere
blauwe vergezichten
waar sprieten nietig
op de hoge stammen
in de hemel prikken
door berijpen
zullen zij zonlicht in
duizend kleuren splijten
nog warmt het
blad de aarde met
zijn laatste zonnebad
voordat de eerste
vorst gaat komen als einde
van talloze zomerdromen
Ik mis je
ja, lieverd, ik mis je
heb veel verdriet
dat je niet bij me bent
ik weet dat ik me
bij jou het beste voel
en weet dat je
heel gauw bij me bent
elke dag verlang ik
meer naar je
ik weet dat we samen
in god geloven
en dat hij ons kracht geeft
nog ben je niet gekomen
ik verlang naar je!