Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Een nieuwe kijk
ik heb jou
talenten zien
ontdekken in
mensen die daar
zelf geen weet
van hadden
waarbij jij
in ontmoeten
voor het eerst
samen op pad
voorzichtig de
lichten aandeed
in een nieuwe
kijk op handen
materiaal vorm
en kleur die
gestuurd werd
door alles te delen
en de omgeving
natuur en mensen
te omarmen als
eigen en elkaars
empathie voelbaar
te mogen ervaren
groeien naar nieuw
resultaat zal de
grootste stimulans
zijn om op de
experimentele
toer verder te gaan
Zonder kleur
ik dacht
dat schaduw
onze harde kant
verzachtte maar
ervaarde de
scherpte in
contrasten
niet de ideale
binnenkomers
juist de concentratie
van meer donker
gaf minder licht
dan wat er nog aan
mogelijkheden waren
zonder kleur
dwingen
contra's minder
blijft stemming gelijk
en heeft een
positieve uitwerking
op het totaalplaatje
Een tweeling
ook hun
handen
spraken
dezelfde taal
met vaak
ingewikkelde
woorden
ze ademden
synchroon de lach
als je niet beter
zou weten
hielden zij
samen een
tweeling vast
waar toeval een
kleine knipoog
geeft blijft
de verbazing-
wekkende
gelijkenis een
wonderbaarlijk feest
Emotioneel blauw
ik heb ze
hun handen
zien wassen
in de onschuld
van het pas
geboren kind
terwijl ze kijken
in de ongebroken
spiegels die je
enkel nog in
baby's ogen vindt
het is hun
waarheid die
geen antwoord
krijgt omdat
nog te vaak
de warme lach
achterwege blijft
kou steeds hoger
rimpelt in het al
vroeg geschonden
emotioneel blauw
Met blij makend licht
ik wiste
wat zon uit je
vermoeide blik
had eindelijk
weer een blijde
sprankeling
in zicht
uit donker
geloken ogen
kijkend naar boven
want je had
nu niet echt
veel te geven
uit de stress
waarin jij op
dit moment
had te leven op
een merkwaardig
kruispunt van
allerhande wegen
niemand nam
je bij de hand
gaf je zicht
en een beetje
structuur in deze
mêlee van gevaarvolle
situaties en risico's
toch scheen de zon
zij warmde met
blij makend licht
Deze magie
spiegelend
danste zij op
maanverlicht
water dat
opkomend golfde
zonder rust
blad fluisterde
tussen de sterren
hun open gesprek
zonder twinkelende
starheid en aan
buren geen gebrek
in geel was de
puzzel nooit
te maken er
waren stukjes
die deze magie
niet smaakten
Met hart en ziel
ze plukte wol
handenvol
met rust en liefde
ze stuurde niet
maar begeleidde
zorgzaam zacht
eerst keek zij ze
aan tot het gaan
klikte in samen
warmte delen
met hand
en huid de kou
langs voelen waaien
is toch anders dan ze
met hart en ziel aaien
Een jeugdig volk
zij koninginde
hoog in de
koude lucht
na de vlucht
snelle en
opgewonden
darren in chaos
achter zich
te hebben gelaten
alleen de
kleinste
bleef haken
aan haar spoor
met hem zou zij
het gaan maken
hun moment was
universeel van
twee naar een teveel
weer wolkte
na enige tijd
een jeugdig volk
naar een nog
nieuw te kiezen
legerstee in bouw
de koningin haar
vruchtbaarheid trouw
tussen volle honingraten
Vertakte schoonheid
weer heeft
zomer
een bladzijde
omgeslagen vol
liefde en kleur
zacht blies
de zwoele wind
nog de geur die
wij op handen
hadden gedragen
wij kenden
geen namen maar
hun schoonheid
in samen was
fenomenaal
gestileerd in
vertakte schoonheid
kenden zij de schutkleur
van wereldwijs zonder
opvallend te zijn
geborgen op
geschept papier
dat hen koesterde
met de verfijnde
vezels van hier
Die wit spiegelden
ze blauwden
ogen die wit
spiegelden
in olijke glans
met de grootste
kans op ver-
verwijderde
ondeugd en
toch dicht
bij elkaar
waar de
lach geboren is
blijkt dubbelfocus
zien het
echte genieten
In slow synchroon
ik heb
hun vleugels
zien branden
van de randen
aan de
ondergaande zon
in een rood
oranje
flikkering
draaiden zij in
vrijwel slow
synchroon
doken door de
kou van wit en
donkerblauw
onder luide
protesten naar
hun stille nesten
Bijna onmerkbaar
bijna onmerkbaar
scheefden bomen
groenden weides
in aparte kleur
niet zomaar
maar voelbaar met
een blik op later
toekomst en doelgericht
in kleur
bleek veel meer
vorm te zitten dan
ooit werd gedacht
ook smaak
en consistentie
wisselden bijna
ongemerkt per pak
nog was de tijd
niet aangebroken om
elkaar eens goed te
bekijken met andere ogen
om te zien wat er
over was gebleven van de
vaak zo specifieke
eigenschappen van ons leven
voorzichtig groepten
standaard gelijken
bij elkaar in een
al comfortabel samen
natuurlijk was er nog
geen amen voor de rest
chaos choqueerde nog
veel erger dan de pest
Minder hoog allooi
weer halen
zij de spouwen
leeg in een
een feest voor
alle kouwen als de
isolatie is geweest
schijngevechten
om de dure energie
wie zit er
op de tocht
ook als een
ander lager biedt
dezelfde muur
en nu al uitgewoond
door zwarte dromen
die als drones
luidkeels hun
homes verdedigen
maar avonds
zijn zij hem gepiept
dan zie en hoor
je alles in het geniep
geritsel en gevlooi
ook van minder hoog allooi
In snel overbruggen
het blond
en blauw
ogen vol
verwondering
in een lach
die trouw blijft
aan de
vriendelijkheid
van je gezicht
nog is het
handje zo
gepakt in
het snel over
bruggen
van veel jaren
de echte warme
gaan er niet
zomaar af
we hebben
jouw sporen
door laten
lopen naar
de vloedlijn
en zee met
witte golfjes
je voeten
laten groeten
Tegenvleugs
zo her en der
lijkt aarde
tegenvleugs
gestoffeerd
waar rotsen
nog eruptie-
warm zijn
verschroeit het
opkomend gewas
baant lava
zijn wegen alsof
de infrastructuur
er al eeuwen ligt
is land eonenlang
verzonken in de tijd
waar rood zand zijn
vele woestijnen weet
door oases benijd
de geosfeer
lijkt te spelen
met een overvloed
aan talent
maar harmonie
ontbreekt
in een leiding
waarin daadkracht
niets heeft geleerd
Messcherpe tanden
nog krioelde
het leven
bewogen
vervaarlijke
poten stonden
messcherpe tanden
op de voorste rij
kende testosteron
geen enkele genade
het was ik of jij
maar waar
vroeger het zwart
reptielenbloed
veelvuldig zichtbaar
was overheerst
nu het vurig vers
rood na een
zeer pijnlijke dood
dat zijn historische
romans het bleke
licht liet want ook
in de slangenkuil
vrat vuil de
evolutiewinsten
op die het vrije leven
had weggegeven
er was decadentie en
inteelt op het einde
van dat roemrucht
stukje paradijs
Van mystieke aard
zacht kleuren
harmonie en
werkelijkheid
hun diepgevoelde
eenheid door
te kijken naar elkaar
waar eerst
vergelijken
merkwaardige
boventonen
voert drijft het
spel van geven
en nemen op
merkwaardige
stromingen een
totaal onverwachte
kant uit zelfs
onvertogen woorden
hebben wij tijdens
hun werkjes nooit
kunnen horen
zij wisten dat wit
hun bron was
geworden waartoe
alle kleuren in
samengaan behoren
hun delen was van
mystieke aard op hun
leeftijd nog niet
geëvenaard
In cirkeltjes wind
oranje rood
boog klaproos
en voor de
indringend
zacht harige
stam stoof wind
die cirkeltjes vindt
waar muziek
in lieflijke
composities
en akkoorden
van vroeger
hedendaagse
werkjes vertolkten
nog kleppen
de kerkjes
warme nostalgie
in bewierookte
ruimtes roetten
kaarsen een
eeuwig verre pilaar
Voorzichtig
brekend
lieten zij
hun blikken
langs de
mensen gaan
de warmte
en het
lange staan
heeft hen
zeker geen
goed gedaan
waar
samen nog
ondersteunde
bleef stabiliteit
de enige factor
waar ieder op leunde
toch
ademden
allen hoop
en wisten in
vol vertrouwen
verder te gaan
nog niet
vandaag maar
wel in samen
als de handen
elkaar weer heel
stevig vast hebben
Weerbaar hout
fraai bouwde
hout zijn
blokken tegen
de oplopende
buitenmuur
de kleuren
al gespleten
voordat de
stammen
zijn vergeten
nog ongeringd
klinken de
jonge basten
met nog slanke
onvolgroeide kwasten
alleen de droge
grond ver achteraan
draagt weerbaar
hout dat muziek in
alle koren laat horen