Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Geestverruiming
ik heb
geprobeerd
jouw puzzels
te leggen
het is me
niet gelukt
jij wilde
niets zeggen
jouw opvallend
bewegen
trok wel snel
ieders aandacht
door souplesse
en richting keuze
tegengesteld aan
die van andere
neuzen die voor
binnenhalen kozen
totaal opgaand
in jezelf op
een extatische
manier zonder enig
communicatief contact
met anderen
een buitengewoon
vreemde metamorfose
van handen armen
benen en lijf bezig met
geven in een vrijwel
totale geestverruiming
Het deficit
ik hoorde in
haar schreeuwen
de holle klank
van wanhoop
uithalen van
vragen om
aandacht door
gehoord willen
worden in een
menselijk bestaan
niet alleen
als partner
maar ook in
het verwachten
van het samen
delen van de
existentie in
het hier en nu
zonder een
hypothetische
claim van gelijke
verdeling naar
juist de persoonlijke
tekortkomingen
die ieder heeft
laten prevaleren
in een perspectief
dat ruimte geeft aan
en mogelijkheden
biedt tot het
aftroeven van
elkaars positieve
punten in een
niet te winnen
ratrace waarbij
niveau en prestatie
uiteindelijk het
deficit van relatie
en samenwerking
tot gevolg zal hebben
Zomerzonschijnen
als schotsen
en scheven
komen zij het
landschap
binnen gedreven
dwars en
tegendraads
maken een
lachertje van zon
die normaal
stralend staat
boven zoute
zee en luchten vol
zoetwaterregens
die vluchten
in de vallende
half doorzichtig
gordijnen
en verwaaiend
zand van het
strand meevoeren
naar het duinse
helmgrasland
dat chaos opvangt
en groen golvend
badgasten laat
verdwijnen in het
zomerzonschijnen
Kleine interventies
het begon met
kleine interventies
absences en niet meer
goed geconcentreerd
kunnen zijn
de draad oppakken
die je even kwijt was
in de vluchtigheid
van plezier en lach
de vervlakking van
de hele maatschappij
zelfs het houden
van heeft zijn lat relatie
of kiest voordeur delen
een kleine bloemlezing
uit de groene wei
waarin wij niet meer
bloeien omdat we in
de overvloed van regen
al verdronken zijn
of verbrand omdat
een te scherpe koperen
ploert alle samenhang
heeft gemoerd waar
kanker op heeft geloerd
zodat zelfs het genetisch
materiaal naar de haaien is
en zaaien onmogelijk wordt
Ouder en kouder
zij voelde
rond en warm
oneindig lief
in universele
streling zonder
oponthoud
door breuk
vouw of kreuk
overzichtelijk
tot in lengte
van dagen omdat
tijd geen deel
uitmaakte van
maar in rond
besloten was
zonder begin en
einde door ons
niet te evenaren
omdat wij met
ons lichaam
helaas niet altijd
zo goed konden
rondkomen werden
wij ouder en kouder
Blote voeten
we hebben onze
schoenen uitgedaan
liepen op blote
voeten in het
glinsterend
natte gras
nog was de zon
niet warm genoeg
om de dauw
op te drogen
alleen de bloemen
openden al hun ogen
rechtten hun stelen
om ons niet met
gesloten knoppen
te vervelen keken ons
kleurend en subtiel
geurend aan
wij voelden ons
apart en verheven
nu de natuur zelf ons
duidelijk maakte heel
veel om ons te geven
in ruil voor langer leven
Binnenste buiten
ik streelde
over je strakke
huid besefte
dat buiten ook
gewoon doorloopt
naar binnen als
hechte verdediging
het is fijn
te weten dat
binnenste buiten
ook in ons lichaam
zich als contact
manifesteert en zo
ook vreemden weert
toch is er meer
als wij van alles
het buitenste
naar binnen keren
het fysieke leeft
ook in de metafysische
bubbel van samen
waarin energie
aura en uitstraling
hun elektrische en
neurale componenten
gestuurd weten door
de ziel als deel van
en delen in het bestaan
De tijd kerend
ik zag je
de tijd kerend
met een oude
vermoeide zon
die zijn stralen
nog stuurden
langs het half
dichte pluche
waar zij nog
duurzaam stof
deden opdwarrelen
en jij met het losse
golvende haar nog
met de tang gekruld
in de licht belegen
vintage kledij
die zich nu in
modische snufjes
helemaal kan uitleven
daar waar oud en jong
elkaar weer kunnen
vinden in model en stof
die jong weer uit het
slop heeft getrokken
omdat zij zich
verloor in de veelheid
van verandering en nu
weer houvast aan
vroeger vindt terwijl
ouderen een apart
hip en bij de tijd gevoel
hiervan krijgen
Een zijden draadje
zij stappen
voorbij
in doldriest
verschijnen
schuifelen
amechtig op
toffeltjes langs
maar niemand
beseft dat ook
hun leven
ieder moment
aan een bijna
doorzichtig zijden
draadje hangt
glasvezel en
koperdraad
vervangen de
natuurlijke
verbindingen
in het lichaam als
noodzakelijk kwaad
in reparatie
van netwerken
zoals zenuwen het
neuraal systeem
en het elektrische
voor een juiste en
snelle configuratie
Jezus als vrouw
het is een
laaiend vuur
met loeiend geknetter
van talloze
volzinnen die na
de gezette punten
een beangstigende
en bevreemdende
leegte presenteren
de warmte is
verdwenen het
zonlicht is verbrand
ook in de resten
van dit illuster vuur
slaat stil zijn laatste uur
komt grijnzend
dichterbij in
dodelijke kou
om ook jullie
te laten delen
in de leegte van
scheppings
laatste conceptie
jezus als vrouw
waarbij stilte
in explosie
leegte vooraf gaat
Heerlijke dualiteit
je handen
warmen met
de openheid van
gespreide vingers
maar schermen
tegelijk af
zij bewegen
zich in het
ambivalente van
aantrekkingskracht
en corrigerend gedrag
waarbij communicatie
levensbelangrijke
lijnen uitlegt
waarlangs het
belangrijkste
spel intrigerend
gespeeld zal worden
geen spil waar
alles om draait maar
wel de heerlijke
menselijke dualiteit die
zich voor ieder openstelt
in twee kantig leven
In zonnebloemgeel
je lach
klaterde in
zonnebloemgeel
de heuvel af
tot groen hem
stopte in het
blauw en kou
van de rivier
die ondermaans
zacht schurend
de lage oevers
ondermijnden
met de zomerse
restanten van wat
ooit een gletsjer
was geweest
het landschap
sprak frans met
de couleur locale
van eigen producten
waarbij het harmonieus
zangerige weldadig
aandeed na de
noordelijke tongval
Deze pastorale
ik heb mijn
droomvleugels
afgelegd de fantasie
stopgezet en ben
geland in vette klei
was meteen weer
helemaal bij toen
een vreemde aan
kwam hollen en ik
hem niet kon scrollen
het achterland gaf
geen verband wel
de boerderij dichtbij
met koeien in de wei
die naderbij kwamen
ze loeiden hun namen
droegen overvloedig
hun nog geuierde melk
en sluierden het lange
gras tongstrelend binnen
dit voelde als werkelijk
in een bijna al postuum
bestaan. kom mensen
laat deze pastorale niet
naar de verdoemenis gaan
Het hete zand
we hoorden
de roep van
het land in de
seizoenen toen
wij dwaalden
in de geur
van bloemen
zagen wij steeds
minder insecten
die wiegend
op de golven van
warme zomerse
tinten net genoeg
honing konden
vergaren om te leven
wij schrokken
van het hete zand
dat pijn deed aan de
voeten uitgeloogd
op de scherpste kant
we verdwaalden
in een wereld die niet
meer de onze was
waar samen een al
geleden verleden was
ieder voor een
eigen overleven in
verdriet omkijkend
en zich afvragend waar
de rest is gebleven
In vrolijk bewegen
ik heb ze
zien zweven
de stukjes blauw
uit je ogen
ontsnapt uit
de hemel
heel ver
daarboven
zij raken
het zwart
van de kring
die het wit
donkert in
je heldere blik
die de combi
laat spreken in
vrolijk bewegen
en de dans der
luchten volgt
zo sprankelend
in kleine letters
de sensatie van
goddelijk
contact ervaren
Wierook zonder wiet
in het zachte
dromen met
geloken ogen
namen heiligen
jou vaak
bij de hand
om samen
te lopen of
de heuvels te
bezoeken van
het santiago
bedevaart land
opgegroeid in
kathedraal en
basiliek met de
mystieke geur
van wierook
zonder wiet
na een heerlijk
opschonende biecht
met een vleugje
kerkelijk magie
want zij bepalen
nog altijd de regie
In kolenzwart
waar ogen
in kolenzwart
wittige stilte
schitteren
wolkt de
condens van
je warme lach
zijn vrolijkheid
over de pas
gevallen sneeuw
die straks het
fundament
zal zijn van het
nog te bouwen
sneeuwen huis
nog herinneren
wij ons het dwarrelend
wit van de lange winter
de ijskoude handen
en het bevroren haar
weer zullen wij
getuige zijn van
sneeuw die gaat
verijzen als wij onze iglo
waterdicht gaan wrijven
Geruisloos
het kraakt
waar ooit stilte
voor is gemaakt
om met veel geld
elkaar geruisloos
te passeren en dan
nog iets van
de ander te leren
bij een geur is
odeur gevoegd
in combinatie met
de tandeloze lach
die toch het zuinige
naar boven bracht
in een extravert
en joviaal ogend type
goed voor het
onderscheid in
de typering van
het eenmalig
verschijnen in
het archief en
dan het spoorloos
verdwijnen zonder
opgaaf van reden
alleen de plank in
het opbergsysteem
kan ons ontstolen
worden vol met
soortgelijke delicten
met de namen van
hen die dat ons flikten
Duizendschonen blij
jij toonladderde
voorzichtig in het
groen van gras
dat onvoorstelbaar
veel variaties had
spriette hoge tonen
tot zaad in
luchtvervoer dat
zo de mooiste
dromen bloeiden
in deze tour de
chante waren de
bloemen uit de wei
met wind als dirigent
duizendschonen blij
waar bomen
struiken kortwiekten in
wat donkerder kleuren
klonk jouw tweede stem
in kruidige geuren
opgewarmd door
aard en zon deden
wij de octavensprong
van stamgefluister
naar kroonlucht luister
daar waar
wolken wit de lucht
verveelden zorgde
blauw dat de song haar
liefde eerlijk verdeelde
Een blond karakter
op perrons of bij
evenementen
en belangrijke
samenkomsten
waren er altijd
velen te duiden
aan de alom
zeer bekende
genealogische
roots in hun naam
door een vriendelijke
zwaai van arm en
hand en de eigen
draai met groet
voelde alles al goed
lokaal waren jullie
in de meerderheid
als groep staken jullie
zeer herkenbaar boven
alles en iedereen uit
een blond karakter
en een opmerkelijke
hoofd houding de hang
naar zelfstandigheid
met een ongeremde wil
ja dat is wat duizenden
jaren salland heeft
opgeleverd in een
door natuur en omgeving
beschermde leefwereld