Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Lege wind
schuur maar
lege wind
jouw vlagen dragen
geen duinen meer aan
kam de golven af
verwaai de fictie
van hun op geschuimde
zinloze bestaan
weerbarstig heeft
hij alles getrotseerd
was niet stuk te krijgen
vond jou snel als zijn gelijke
in het delen van de luwte
is hij onverwacht gegaan
zijn sporen zullen altijd
in diepe groeven blijven staan
In spiegelbeeld
gestaag
drupt water
van blad op tak
de stam
wordt donkerder
door lange tranen
die in stroompjes
naar beneden komen
wegvloeien in de grond
tot die verzadigd is
en plassen blijven staan
waar in spiegelbeeld
de regen weer gewoon
in stroompjes terug
naar boven lijkt te gaan
Rouwt afscheid
waar stilte
ademt in de
laatste tekens leven
rouwt afscheid
in het alom
aanwezig zijn van pijn
er is geen strijd
maar een serene rust
van overgave
de hand
voelt warm in
bevestiging van samen
nog klonk je naam
in de herkenning
van zijn laatste blik
inkeer ademt stilte
heel zachtjes
sluit ook zijn gezicht
Kom liefste geef me je hand
Kom liefste geef me je hand,
met jou zijn is het mooiste
wat mij is overkomen
ik loop met jou langs het strand
ik ben dan niet bang voor de golven
maar ik geniet met jou elke voetstap
in het warme zand
We lopen samen de toekomst in
die alleen maar mooi is met jou
aan mijn hand.
Met in het vooruitzicht
het gras wat zo fris en groen was.
voorbij...
we wisten het natuurlijk wel
maar nu de regen meedogenloos
valt als een grijs gordijn
zwaaien we de zomer weemoedig uit
de zondag, het is zeker al bij
de klok van elf uur
geeft ons vast een voorproefje
van wat komen gaat
grijs is de lucht
opoe herfst komt op kousenvoeten
maar toch met gezwinde pas
ze wil weer aan het schilderen
de zomer heeft ze geen boodschap aan
voor je het weet vallen de bladeren
vliegen de vogels naar verre oorden
de wind blaast zijn bolle wangen al op
en plots lijkt Juli alweer lang geleden
ach, een onvergetelijke zomer
misschien nog een aangename dag
de herinnering aan warmte
als we dikkere kledij opzoeken en
ons erbij neer leggen
de zomer is voorbij.
Roze nevelt zon
breekbaar hangen
diamanten in een
wiegend spinnenweb
roze nevelt zon
zijn eerste licht
op een gegist bestek
de herfstdag warmt
zijn vruchten
langzaamaan tot rijp
in oogsten
worden de seizoenen
van dit jaar afgesloten
wat rest is rust
en winterveiligheid
het wortel bed is al gespreid
Blijde dingen
Blijdschap is een goede gave
is teer en blijmoedig
Zij vertolkt ons hele zijn
en geeft ons het leven aan.
Het leven dat bestaat uit
zoveel blijde dingen
Een vlinder op een bloem,
een glimlach van een baby
10 rode rozen,
het beminnen van elkaar.
Er is zoveel om blij mee
te zijn.
Moge de blijdschap ons
leven beheersen!!!
Eechte vrienden
Echte vrienden steunen je..
Neppe vrienden doen dat niet,
denk na en weet dat niet alles klopt wat je ziet.
Echte vrienden vergeten die leuke tijden met jou niet,
echte vrienden willen dat jij ook van de dag geniet.
En gelukkig bent op jouw manier.
Neppe vrienden laten zien dat ze van je houden,
maar omdat jij daar in trapt hebben ze van binnen veel plezier.
Hou van je echte vrienden en weet wie dat zijn,
want neppe vrienden doen je alleen maar pijn.
Vlammende verhalen
laat je geest eens dwalen
door vlammende verhalen
uit de open haard
het beuken blok
net achteloos gedropt
vertelt zijn laatste uur
reeds danst de rook
in smeulende herinneringen
opent vuur de eerste jaarringen
sist en knettert namen
in een knisperende vonk
strooit spetterend wat anekdotes rond
in het verzameld werk
van meer dan vijftig jaar staan
generaties lief en leed achter elkaar
Enveloppe met inhoud
mijn broer kwam langs en vlak voor hij zou
gaan, gaf hij me een envelop.
ik zei nog: niet jarig en tòch een enveloppe
met inhoud. waarop mijn broer beweerde
èn onbetaalbaar!
maak maar open als ik weg ben... en zo
gebeurde. tranen rolden over mijn wangen
toen ik in het gezicht van een vierjarig kind
keek... een meisje met donkere krullen en
even zo donkere ogen.
zelfbewust keek ze in de camera, ze scheen
helemaal op haar gemak.
mijn Moeder, het kind uit de bergen. een mooi
meisje, de onschuld in haar gezicht
nóg twee foto's, daar was ze zeventien.
een leuke jonge meid... Mam, ik mis je zo, waar
blijft de tijd? als je nog zou leven en je zou deze
foto's terug zien, zou ik je willen vragen:
Mam, was je gelukkig en had je van het leven dat
je hebt mogen leven ooit spijt?
ik kreeg vandaag een enveloppe met inhoud
woorden schieten mij te kort!
Onuitgesproken, sms
160Tekens
Om te tonen wat ik voel
160Tekens
Om te zeggen wat ik bedoel
160Tekens
Een :), een :'(
160Tekens
Voor we verder gaan
160Tekens
Die tonen jou
160Tekens
Dat ik van je hou
Rake klappen
hij heeft met
eindeloos geduld
zijn bestaan gevuld
in buigzaamheid
de seizoenenrij in
overleven doorlopen
pas later heeft
volwassen kracht de
eerste weerstand opgebracht
tussen buigen
en barsten kreeg hij
vaak rake klappen
een herfststorm deed
hem uiteindelijk knappen
zijn geduld heeft onze haard gevuld
Een snel dispuut
waar het vroeger
bliksemde in
een snel dispuut
neemt nu traagheid
toe met de minuut
antwoorden
hangen in de lucht
maar trekken
in een lichte mist
aan hem voorbij
hij kan ze
niet meer raken
wolken die
de hemel maken
het blijft een brij
toch is er soms
een open plek waar
een nieuw vergezicht
hem zekerheden geeft
die hij al tijden mist
Zo voor het rapen
jij had de rust
zo voor het rapen
maar je sporen
in het zand
lijnden vaste koers
geen twijfel
of moment van
overweging tekenden
hun speelsheid
op het strand
in het spel van
wind en wolken
ging je volledig mee
toch bleef je tred
steeds parallel aan zee
de verte focuste
in eindeloos herhalen
maar op een eiland
vertellen einde en begin
dezelfde verhalen
Angst
Angst,
waar kom je vandaan,
zomaar uit de lucht
gevallen
om me het leven zuur
te maken
Angst,
ik heb je niet lief,
je treitert me,
en jaagt me de
duisternis in.
ga alsjeblieft
de bomen in.
Angst,
zo een donker gevoel
in mijzelf
ik hoop je kwijt te
raken
en je voorgoed vaarwel
te zeggen!!!
Een zoen
mooi ben jij, zegt hij
een beetje moe, zeg ik
(onlogisch)
je leunt tegen me aan
ik voel je warmte
zijn woonkamer warm verlicht
straalt veiligheid uit
alleen hij in deze ruimte
soms zo voelbaar alleen
zo ver weg
landen die onveilig zijn
ik kijk in het zwart buiten
voel hoe hij me zoekt
houden van is zo groot, zegt hij
maar zo moeilijk, zucht ik
mooi ben jij, zegt hij
en zoent me
In het herfstgeel
wolken vlinders
verschoten van kleur
in de bloemenzee
van hoogzomer
nog hangt
de warme geur
in het herfstgeel
van rijpend gewas
pas als kou
het donkerrood
van de vruchten
komt keuren
verdwijnen vlinders
langzaam en loom
om in het zomerse
weer te verschijnen
De pratende vogel
Ik heb een vogel die met me praat,
elke morgen begroet hij me,
met een goedemorgen,
ik antwoord met een prettige dag hoor
Twietie.
Ik hou hele gesprekken met hem.
Hoe hij zich vandaag voelt.
Ik voel me nog een beetje slaperig,
zegt hij.
Nu, ik geef je wel een bakje water.
Dan kan je je daarin baden,
dan word je wel weer een beetje wakker hè.
Je bent erg aardig voor me,
dat moet toch ook zo lief als je bent,
ik vind jou ook lief,
en laat me nu maar uit de kooi,
dan kan ik op je hand zitten.
Zo gezegd, zo gedaan.
En gauw zit hij al op mijn hand.
En geef me lieve kusjes.
Ja, het is leuk om met Twietie te praten.
Een klein wonder!!!
Ik mis je
Lieveling,
door hoeveel dalen moet ik nog gaan,
voordat ik je zie,
het is echt genoeg geweest,
en wil graag dat je nu komt.
Ik val diep zonder jou.
Hou me alsjeblieft vast
en blijf niet ver meer weg,
ik heb je zo nodig
lieveling!!!
Zijn liefde blijft bestaan
Hoe wij ons ook voelen,
Zijn liefde blijft bestaan,
We kunnen komen tot de Vader
met heel ons hart en onze ziel.
Zoals we zijn kunnen we tot Hem naderen.
Mert al onze goede en foute dingen.
Heel ons hart en al onze pijn is bij Hem bekend.
Hij geneest ons dagelijks van onze wanhoop
en geeft ons hoop voor daar in de plaats.
Hij is onze trooster onze schuilplaats.
Here, blijf bij me!