Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Het zijn genieen
in symmetrie
zal schoonheid
altijd sterven
omdat juist het
menselijke ontbreekt
de kleine oneffenheid
het speelse kruintje
helblauwe ogen en
meer zaken die de
meesterhand vergeet
toch signeren
genen ook
tijdens de groei
het leven in de
stamboomversie
de familielijnen
zijn gegeven waarbij
herkenbaarheid en
omgeving gebonden
scoren om te overleven
het zijn
genieën die
in klein detail de
evenknieën zegenen
met subtiel onderscheid
Droomentiteit
ik droomde
tussen waken en slapen
voelde hoe de zon
mij koesterde en de
wind langzaam mijn
bewustzijn vertraagde
toch bleef ik bij
in een ruimte die
met mij speelde in
het actie reactie model
van ik keek en zij
gilde lachend ontweek
wij voelden de
droomentiteit als
eenheid zonder grenzen
geen enkel contrast
of gezag in het samen dat
bepaalde wat kan en nog mag
de vrijheid die wij
delend genoten straalde
als blijheid uit ons doen
daar waar het eigen en aarde
ons altijd beperkten komen
wij nu gods zegen steeds tegen
Fragmentarisch
wij spiegelen niet meer
het leven is te
fragmentarisch geworden
alleen foto's en selfies
kunnen wij nog aan
het is confronterend
jezelf te zien bewegen
te weten dat jij daar
amper macht over hebt
je wordt zo voor schut gezet
de selfie is slechts
een moment dat
jij nooit echt hebt gekend
snel gepasseerd zonder er
iets van te hebben geleerd
want juist het
kritisch oordelen doet pijn
manco's en onvolkomenheden
trekken je vlug naar beneden
af van wie jij denkt te zijn
ik heb het geprobeerd
de spiegel was al snel beslagen
voordat ik onzichtbaar was
kon mijn beeld met een lach
de eerste overwinning dragen
Regent vergeten tijd
ik zag woestijnogen
scherp afgetekend op
het zwart van de duinenrij
tegen een sterrenheldere lucht
kamelen schuurden
onrust in nerveus
donkere geluiden en touwen
kraakten in opstandige wind
zelfs het vuur
wakkerde ongelijkmatig
in loeien en verstillen als
een eeuwenlang verhaal
de bedoeïenen kenden
hun nachten en lachten
om onze schrik en onzekerheid
hier regent alleen vergeten tijd
Regisseur
ik kijk en mijn
geest vergelijkt
alles met de laatste
opslag van de scene
snel filtert zij
verandering in vorm
kleur en geluid tot
een goede setting uit
ik pas de laatste
update aan en bezie
dit schouwspel in
het eigentijds decor
nu kunnen we dan
eindelijk gaan spelen
waarbij ik focus op
veranderingen in concept
mijn geest is regisseur
naast schrijver en spelers
wij streven naar eenheid
zonder chaos tot succes
spanning haalt in dit
spel ook contexten naar
boven in fijnmazigheid
en emotionele subtiliteit
het zien wordt
wat kort belicht in een
beleving van de schepping
door goddelijk zicht
Het zachte blauw
het was een hype
de nieuwste app
gebruikte iets meer
vermogen maar
dan had je ook wat
een hart en een
stel liefdevolle ogen
goed uitgetest
gaf zij een voorzet
tot antwoord op alle
interrelationele vragen
die de nieuwsgierigheid
van de menselijke geest
ooit zullen schragen
in het zachte blauw
sluimert het vraag en
antwoordspel der krullen
ben ik geliefd of zijn
de anderen nog in tel
zal ik volgen of wacht ik tot hun
likes mijn schermpje gaan vullen
Om even god te zijn
het was geen raken dat
mij voorzichtig maakte
maar eerbied en respect
mijn plaats te weten in
het betreden van de
wereld van hiernaast
ik wist mij gast
ook zonder uitnodiging
die kwam hoopte ik
heel veel later pas
toch mocht ik af en toe
oversteken naar hun leven
waar ordening en tijd
zoals dag en nacht
niet van belang bleken te zijn
zij schaduwden in het volle licht
van ons bestaan hun geestelijk
wereld had er voldoende aan
aardse noden bleven
ongemerkt afwezig in
vorm plaats en ruimte
er was ontmoeten en
info delen door te zweven in
de volmaakte rust van zijn
het is heel vreemd
om even god te zijn
te weten dat het dromen
slechts een verkennen is
van een entiteit die in
volmaaktheid ook nog liefde is
Leven als feest
ik zag je
verschijnen
zomaar op
de oprijlaan
ineens tussen
de bomen staan
je kleding had
al iets bekends
onmiskenbaar
was de gedateerde
modische snit
van je hele outfit
je lach
formuleerde de tijd
van mijn baby zijn tot
jouw verscheiden
ik ben altijd bij je geweest
in een leven als feest
nu na al die
jaren zie ik jou
herinnering vergarend
in een lach naar mij
juist in het onmogelijke
kozen jij en ik voor wij
Glimlach vol ervaren
ik speel graag
in het rijk waar
geesten verlopen
eindelijk hun
grenzen voorbij
in een ongehinderd vrij
in beelden mystiek
en magie raken om een
stukje echt te maken
ieder bouwt
en knutselt aan
zijn eigen aardigheid
onvergelijkbaar
omdat kleur en vorm
nooit hetzelfde zijn
ja ergens nog
een vaag concept
in het onbewuste neergezet
toch komen wij
door aardse noden weer
terug uit verre dromen
een glimlach vol
ervaren want het geestelijk
rijk is door niets te evenaren
De moraal van eeuwen
er schoven sheets
met werkelijkheden
heen en weer
waarvan het bloed
veelvuldig aan
onze handen kleefde
ook wij hadden
weggekeken toen
verantwoordelijkheden
ons wat indringender
onder de neus
werden gewreven
natuurlijk
hebben wij alles
van toen geweten
maar zelf een
poot uitsteken
was er nooit bij
wij zagen de letters
kleiner worden
nog voelden wij
dat de intentie er was
tot wij ze echt
niet meer konden lezen
die wet was
ongeschreven
de moraal van eeuwen
werd opgeheven
we graaien weer
in plaats van te geven
Wind en hitte
het blad
heeft zich verhangen
dwarrelt stil
in warme lucht
zijn einde tegemoet
daar waar
wind en hitte
hun spelletjes spelen
gaat de voortdurende
droogte snel vervelen
er is geen groei
de natuur is nu aan
het proberen de
vochtuitstoot te
miniseren tot vrijwel nul
al het overbodige
wordt afgesloten alsof
de winter is gearriveerd
in overleven zullen alle
grenzen worden gepasseerd
Het spiegelheelal
soms zie ik je
in het spiegelheelal
omgeven door warmte
schoonheid en liefde vooral
ik tel jouw
mystieke verschijningen
koester de herinneringen
in het diepst van mijn hart
het zijn de
stukjes hemel die mijn
wereldbeeld completeren
zij stralen een nieuw proberen
wij hebben bij
de sluiting van het paradijs
de verkeerde uitgang genomen
in afscheid van onze dromen
kozen de schaduw van
het interstellair zwarte gat
omdat de spiegel der realiteit
te verblindend voor ons was
nooit is ons
meer een kans gegeven
om de openbaring van dit
scheppingsleven weer te ervaren
alleen waar werelden
elkaar raken kunnen wij
sfeer en mystiek van onze
vroegere dromen even smaken
Ik had een tante
ja ik had een tante, hennie,
waar ik veel van hield
ze is al een tijdje overleden
maar ik kon heel fijn
over het geloof met haar praten
ze was een hele lieve vrouw
ze had 5 kinderen en een gezellige man
's morgens ging ze vaak fietsen met een kleine
ze liet de bedden onopgemaakt liggen
zoveel hield ze van de natuur.
ja, ze was een hele bijzondere tante.
ze maakte ook de kerk schoon.
en was heel gelovig.
ze had het alleen niet zo breed.
mijn moeder gaf haar vaak geld.
daar was ze blij mee.
ja, mijn moeder zorgde vaak voor haar zusjes
ook hield mijn tante van de mooiste kleren.
ja, ik vind het jammer dat ze er niet meer is.
maar ik denk wel dat ik haar eens zal zien.
Er is veel geweld
geweldig groot is het in me
er woeden oorlogen in me
ik heb zoveel gebeden
en het lijkt wel of god
niet naar me luistert
ik verlang zo naar liefde
ook naar de liefde van een man
daar kan ik heel erg naar verlangen
ik hoop dat de heer spoedig komt
hij heeft veel liefde in zich
en heel spoedig zal ik bij mijn geliefde zijn.
van hem hou ik het meeste.
lieveling, ik weet dat alles beter is
wanneer ik bij u ben.
nog even en dan ben ik bij je, lieveling
op de plek waar ik van heb gedroomd.
het zal daar mooi zijn.
en al het geweld zal voorbij zijn in mijn binnenste.
ik snap niet waar het vandaan komt.
als we trouwen zal ik zo gelukkig zijn
mijn bruidegom zal me over de drempel dragen
het zal de mooiste dag van mijn leven zijn.
ik heb altijd zo mijn best gedaan
ja, we zullen heel gelukkig zijn
alleen mijn man kan me genezen van het geweld.
dank je, lieveling, dat je van me houdt
de toekomst zal heel mooi zijn
ja, in Doetinchem zal het mooi zijn.
lieveling, kom spoedig.
De liefde
de liefde
daar verlang ik naar
ik weet dat u aan me denkt
en u voor me loopt
laat ik liefde uitdelen
aan mijn naasten
ook al zijn het aardse mensen
ja, u hebt gesproken
zal ik nog geloof vinden
als ik wederkom
ja, vader, we weten
dat jezus heel gauw komt
ik bouw op u, jezus
u bent het mooiste.
maar nu, jezus, zonder u
voel ik me heel zwak.
wilt u mij tot u nemen, lieve jezus.
en me uit deze omgeving halen
ik red het hier niet, vader.
toch hoop ik in deze laatste tijd
nog geloof hoop en liefde te
geven.
De engelen
de engelen zitten op een wolk
ze zijn heel gelukkig met elkaar
ze gaan naar de aarde
om genezing te schenken
aan mensen die een boze geest hebben
gelukkig hebben ze de gave gekregen
en genezen ze heel veel mensen
en spreken ze in de naam van onze geliefde
heer, jezus, gij, satan, ga uit hen.
ja, god is sterker dan de satan.
daar mogen we blij mee zijn.
Ik heb hoop
u hebt gesproken dat u geloof,
hoop en liefde wilt geven
ook aan mijn gebroken hart
en mijn zwakke zenuwgestel
ik weet, god, dat u bestaat
u weet dat ik heel bang ben
voor mezelf en voor de satan
ik heb een heel naar gevoel.
wilt u alstublieft geloof, hoop
en liefde geven
wilt u naar mij luisteren.
ik weet dat ik een dochter
van u ben
tot in eeuwigheid zal ik
een kind van u zijn
daar verlang ik heel erg naar
ja, ik zal heel gauw
mijn man mogen zien.
kom, lieveling.
verlos me van de boze.
ik wil heel graag bij u zijn
vandaag is het heel moeilijk
heel weinig gelovigen om me heen
ik heb veel vijanden
en voel me toch wel een martelaar.
ik heb heel veel pijn.
God, verlost u ons
god, verlost u ons
wij kunnen het niet zonder u
ik hou het hier niet meer uit
vader, verlost u ons
de boze is zo sterk
maar ik weet dat u sterker bent
ik wil zo graag bij u zijn
laat me spoedig bij u zijn
komt er dan nooit een einde
aan mijn lijden
houdt uw kinderen vast
vader, wilt u barmhartig zijn
en mij bevrijden.
dak u wel, vader.
Blijdschap
blij zullen we zijn
als de nieuwe aarde komt
nooit meer verdriet,
nooit meer pijn en dood
ja, dat is weggelegd voor zijn kinderen
die het nu nog moeilijk hebben.
wij danken god dat we zijn kinderen zijn
en vragen hem of hij ons nu
blijdschap wil geven
hij zal dat doen dat weten we zeker
ja, wij houden veel van onze god.
wilt u, vader, in alle dingen voorzien
u weet wat wij nodig hebben.
dank u wel, vader.
Het jaarkleed
ik zie je
zonnepluizen spinnen
die je vangt in de stralen
van het middaguur
waar stofjes
dartel stijgen in
de warme stroom
van glinsterend vuur
jij spint ze tot
zomergarens die je
weeft met de lentekleur
van toen uit het prille groen
zacht zingen de
patronen vrijheid in
seizoenenlicht gevangen
na hun heftige oogstmuziek
jij lacht uitdagend
met de vlammen in de
open haard als het
jaarkleed hun warmte draagt