Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
De afscheidshand
jij versiert
je woorden als
een schitterende schat
creatief in vorm
en afkomst die precies
bij hun geschiedenis past
als gulle gift
reik jij die aan met een
stralende lach in samengaan
voorzichtig
open ik het voor mij
nog onbekende fenomeen
al snel verdiept
zich een beeldschoon
kleinood tot groot vertoon
zo rijg ik
jouw sieraden tot
een fonkelende diadeem
een samenpraat
als stralenkrans het totaal
begrijpen in de afscheidshand
Ludieke signatuur
je speelde
liet de vingers
van je hand
dansen in het zand
met zon als
bondgenoot
die ongevraagd
haar schaduw bood
maar rulheid
kende geen
figuren die
lang duurden
pas op een
harde ondergrond
contrasteerden
meerdere verschillen
zag links
het rechter spel
als bijna symetrie
in spiegelbeeld
de rechter
handtechniek
was veel verfijnder
in detail belijnen
zij gaf
kunst vuur
met haar
ludieke signatuur
Restanten oorlog
ik mis het
schaduwengevecht
agressieve profielen
in een nooit
eindigende strijd
stukken lijf
dwarrelen zinloos
in verlaten van het
plaats delict waar
er eentje is geflikt
tussen restanten oorlog
leggen witte pakken
hun forensisch model
een aanknopingspunt
direct uit de hel
ik heb het alweer
even achter me gelaten
de gaten in geheugen
kogels in mijn hart
zij verwonden niet genoeg
ik was niet apart
deed mijn mond niet open
zij lieten mij lopen
er kleefde aan mijn
handen geen bloed
ik geloofde de
sprookjes hoe mooi
alles zou kunnen zijn
tot die gluiperd zei weet
voor jou is er helemaal niets bij
Sereen
je zag de
kleuren verschieten
van het land
voelde stilte
van de wind met
je hand langs de mand
sereen gleden steden
alleen onder de hemel
als een kleurrijk palet
je lachte en
ogen spraken in
dankbaarheid hun gebed
voor deze tocht
waarvan jij schoonheid
in aards vrij zijn zocht
Een stralende lach
jij bespeelt
het menselijk orkest
met alle emoties
weet onderste stenen
boven te halen
op weg naar de top
nooit ontbreekt
het aan geestdrift
door stimulerende ogen
in samenspel heb
jij ook nog oor voor het
kleine geluid van de bel
zelfs de triangel
heb jij een ereplaats
van drie maten gegeven
om daarna gepast
met een stralende lach
weer afscheid te nemen
Lusje of krulletje
jouw strepen
kunnen hun
recht zijn niet aan
er is altijd nog
een sierlijk lusje
of krulletje te gaan
als een
rebelse lach die
eigenlijk niet mag
maar het staat
als tegendraad actie
recht uit je hart
past bij je
temperament dat
frivoliteitjes kent
nooit ga jij
over de streep maar
het wordt weleens heet
in het
bochtig circuit
van vergeten wie
Het normale
ik ben scheef
gaan schrijven
om te proberen
het normale weer
recht te krijgen
je proeft het
licht mankement
dat genetisch
verankerd slechts
deze expressie kent
heb links gekeken
ben voorover gebogen
maar in de optiek
van mijn ogen komt
alles toch van boven
Gevangen ruim sop
ving zonnestralen
bij het varen
glinsteringen die
ik wilde sparen
maar ongrijpbaar
lichtten zij op
in een handvol
gevangen ruim sop
zij glipten langs
zwarte wolken
kleurden goud
tegen diep blauw
stofjes schaduw
markeerden bundels
groenden het land
met gods gulle hand
ik heb het begin
gezien van jouw
liefdesthermiek
een warme draaiing
spiraalde omhoog
naar lach en ogen
door in je haar te
pieken tot herfsttint
om met donkere
wortels in zwart
aan de lange reis
naar de jeugdige
schat in witgrijs
te beginnen die ons
vruchten bood met
zacht rood van binnen
Hun mystieke komaf
je gaf mij
een bloem
lachte haar kleuren
ogen geurden hun
mystieke komaf
jij opende
de prachtige flora
van een land
dat ik slechts kende
uit de diaspora
in klanken
van woorden
hoorden wij het
universele gevoel
direct uit het hart
in elkaar raken
vonkten contacten
zij overbrugden het
spanningsverschil van
eeuwenlang wachten
er was overlevering
en talloze exegesen
maar de enige waarheid
komt nu in finaliteit tot
goddelijk bewustwording
De geestdrift zee
stilte wacht
vol ongeduld op
een geweldige ontlading
zij heeft zich
opgebouwd uit
grenzeloze verbazing
het diepe
respect heeft geen
woorden meer nodig
ogen blijven
samen naar
de toekomst kijken
handen hebben
elkaar gevat
in ultiem beleven
lichamen beven
in de nieuwe
geboorteschreeuw
die opklinkt
uit de geestdrift zee
van het nirwana
Kleingeestigheid
ik zag het bos
rotsen en een
blauw groene waterval
na dit commerciele
plaatje van het oerwoud
ontmoette ik jou
niet in een
fysiek onderscheiden
maar als een blijvende tinteling
die langzaam door
de omgeving ging waar
jouw warmte al hing
ik hoorde je zingen in
vogelgeluiden die kleurden
in een bonte mengeling
jij was tussen de roots
van het woud waar eeuwen
hun verhalen vertelden
hebt dit stukje aarde
volledig begeesterd door
je spirituele aanwezigheid
dat ik mocht treden in de
openheid van jouw seance heeft mij
van mijn kleingeestigheid bevrijd
Ik heb je lief
lieveling,
te lang blijf je weg
ik kan niet meer buiten je
ik hou heel veel van je
en weet dat je me liefhebt
ik verdien je liefde niet
maar weet toch dat je
veel van me houdt
ik weet dat je van me houdt
lieveling, je bent de parel
in mijn leven,
van niemand hou ik zoveel
als van jou
ik weet dat je me liefhebt
mijn zachtmoedigheid en
gevoeligheid heb je lief
jij bent sterk, gevoelig
en hartstikke lief
ja, we horen bij elkaar
dank je wel, lieveling,
dat je me liefhebt
Lieve vader
lieve vader,
ik hoop dat u bij ons bent
bij ons allemaal en ook bij mij
u bent het liefste wat wij kennen
ik verhoog uw heilige naam
en weet dat ik u toebehoor
ja, vader, we leven in een moeilijke tijd
maar we weten dat u ons niet verlaat
wilt u onze tafel zegenen
met de heilige geest.
ik hoop dat u van mij houdt.
en u ons altijd wil zegenen
ik dank u dat ik mag leven
en ik hoop heel spoedig bij u te zijn
samen op weg
dank u wel,
wilt u mij geloof, hoop en liefde geven
wilt u mij niet verlaten
god, ik hou van u
het liefste ben ik nog bij u
Proefballonnetjes
het toeval heeft
vandaag gescoord
zonder magie en
mystiek heb ik eindelijk
de waarheid over mezelf van
een liefdevolle ander gehoord
de wegen zijn
vrijgemaakt door
grote ontvankelijkheid
waar hartgolven interfereren
prefereren proefballonnetjes
hun eigen ruime baan
we spelen met
de meest ernstige zaken
halen doopcelen leeg
verbreken afkomst in het
negeren van genetische lijnen
bij jou minder dan bij de mijne
in onze epiloog
getuigen wij van groot
geloof en vertrouwen in een
mooi toekomst perspectief
dat het respectvol openstaan
voor elkaar ons altijd biedt
\het blokkendoosfestijn
ik wilde bouwen
mooier en steeds hoger
met minitieuze aandacht
voor elk klein detail
waar spanningsbogen
elkaar kruisten huisden
moeilijke constructies
voor beleid en overleg
mijn gedrevenheid
was ongeëvenaard maar
sloot helaas de aangereikte
hulp op alle vlakken uit
pas na het zoveelste
moment dat ik alles weer
van tafel veegde besefte ik
mijn zelf veroorzaakt isolement
ik zag de juffrouw komen
zij was het voor wie ik bouwde
zou daar wonen hoger en
mooier dan ooit in mijn dromen
de bouwhoek was niet meer mijn
domein het blokkendoosfestijn
werd afgesloten zij heeft het wel
begrepen mij zacht in de hand geknepen
Aardse gezelligheid
nog hoor ik
de stem van het kind
op de melodie
van heel lang geleden
zie het gezicht
waarin ogen nog stralen
wij hebben samen gebeden
toen ze haar kwamen halen
de muziek is veranderd
het bekende raakt kwijt
er komen steeds meer stemmen
zo dicht bij de eeuwigheid
herkenbaar als nieuw
ook in het hemels koor
het zingt gemakkelijk met
een volmaakt muzikaal gehoor
zij kennen allemaal
de evergreens uit onze
gouden tijd het samen zingen
geeft wat aardse gezelligheid
Een verdrietige keerzijde
ik zwaaide
maar het was
een houterig bewegen
het stond me tegen
om afscheid van jou
te nemen ook voor even
wilde je al
mijn liefde geven
handen kapten dat af
geen spontaan
joviaal gebaar vanuit
de diepste emoties
net als de lach die
niet uitbundig was en een
verdrietige keerzijde had
een kleine scene
in het afscheidsdecor van
elkaar innig missen hoor
De eerste pijn
vingers raakten
koosden elkaar
in samen lieve
gebaren makend
lieten met
tikken het
speelse van
liefde doorklikken
ook het losjes
nonchalant laten
glippen beheerste
wegkijkend het spel
in het roze
décor van verliefd
kenden zij de
grenzen nog niet
maar in het
zoet van de eerste
pijn kristalliseerde
iets heel fijns
een ervaren dat
in totale ontspanning
het hemelse gevoel van
totaal geluk evenaarde
In balans
nog ben ik
er niet uit
ben jij de
regenkoningin
of kiest droogte
jou als bruid
je talent
is onmiskenbaar
in de organisatie
van het evenement
gekend zijn je
warme eigenschappen
hoe jij de regen
op gods vruchtbare
akker kan laten lopen
is als het dopen om
in de hemel te komen
met het heilige kruis na
als bruid ben jij
ongeëvenaard in het
aanprijzen van de
gouden herfstproducten
volle rijpe zaden en
zondoorstoven fruit
waar regen en
droogte elkaar als
complement kiezen
zal alles in waarde
stijgen als zij samen
en in goede balans zijn
Haute couture
geluid ritst
bevroren lucht
naar witte opening
scherp tekent
haute couture
patronen in blauw
een zilveren vogel
doorklieft sierlijk
de 50 graden kou
maar binnen
heerst vakantiepret
de landing is al ingezet
op weg naar waar je niet
verantwoordelijk voor bent
eindelijk rust in de tent