Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Hoeks zonlicht
zij gleed door
de vluchtige
spleet die haar
met hoeks
zonlicht
eerbiedig
omfloerste
naderde
in voorzichtig
ontsluiten dat
drempelloos
doorgang gaf
van binnen
naar buiten
zij behingen haar
met stukjes
zeldzame aarde
die nog iets
van het fossiele
tijdperk in herinnering
naar boven haalden
Vergeten gedachten
ik streek zacht
langs je wang waar
vergeten gedachten
nog warm kleurden
van lang geleden
toen kleine blosjes
uit het niets met
onverwachte
felheid je
huid tekenden
je leek beduusd
door het ongewild
gebeuren keek
verlegen maar
je lach hield de
veranderingen
toch niet tegen
een charmante
knuffel en een draai
met lieve zwaai
de jaren hebben
die heerlijke
jeugdige reacties
doen bedaren maar
in ieder geluid
vinden de kleine
emoties nog altijd
in vergeten gedachten
een stil verlegen
eigen huis
Ferment geuren
ook zij
schreef in
de lucht met het
gemankeerde
schrift de vlucht
van de witte vlinder
met zwarte stip
landde en
fladderde weer
op van de voor hen
bestemde kleuren
in de blauwdruk
van het eb en vloed
der ferment geuren
in golven gedragen
door de wind
verdween zij in
het wit dat blauw
bewolkte alleen
de zwarte stip
was nog te volgen
Naar waarheid
alleen de vlam
van het kaarsje
leek sneller te
trillen bij het
manifest worden
van een uiterst
pittige totaal
onverwachte
donderslag
natuurlijk deden
geluidsgolven
iets met de lucht
zij geurde anders
wat chemisch
na een stevige bui
door ionisatie
van zuurstof met
krakende bliksem
toch bleek schrik
voor donderbuien
meer uit overgeleverde
verhalen te komen
waarbij horrorachtige
variaties uit decennia
lang geleden naar
waarheid verteld
werden in lokaal dialect
In isolatie
er is binnen en buiten
door anderen uit te sluiten
zacht en nauwelijks zichtbaar
schuiven panelen over
hun nano onderlaag en
sluiten de buitenwereld af
het is geen graf waar
de extravagantie van een
volledig be-equipt buiten
dat soms nodig is om
de binnenwereld in
isolatie af te dichten
waar het eigen
existeert met stoffelijk
bestaan in de bijrol
en specifieke effecten
waarvan het uniek wenselijk
in qr code is vastgelegd
naast de oerbasale
genetische blauwdruk
komen in de hyper multi-
actieve perceptie steeds meer
zaken uit folio's naar buiten met
de echte inhoud van het bestaan
Na gloeiend rood
op de verste
horizon
bubbelde
loeiend heet
licht van
het zwart
dat transparant
blauw tot
kern had
het regende
zonder zich
tot bui te
transformeren
druppelde
slierten rook
uit kleine
afvalproducten
op de grond
die als
sterretjes nog
even flikkerden
voordat zij
sissend doofden in
na gloeiend rood
in dit contrastenspel
gaf niemand
zich echt bloot
alleen de
slagbomen
werden de
spelbrekers in
rood-wit
het vrijwel witte
klappertanden verried
een al jaren slecht
verzorgd gebit
Zonder pijn en venijn
vonkend slijpt
leven weerbarstige
randen bij
een regen vuur
vertelt van
uur tot uur de
opgeslagen emoties
uit een twistpartij
die vrij blijft van
fysieke confrontatie
het is geen spel
spelen heeft al lang
zijn charme verloren
aan het langste eind
waar geven en nemen
vaak te goeder trouw
de smaakmakers
zijn om misverstand
en ruzie voor te zijn
zonder pijn en venijn
Zomers ontladen
lange benen
dansten warmte
omhuld maar de
passen muziek en
het scenario
klonken koel
straalden een
niet comfortabel
gevoel van
balans uit
het onverwacht
zomers ontladen
viel niet bij
iedereen in
goede aarde
voor een weers-
omslag neemt
ieder zijn tijd
om 4 uur donderde
bliksem voorzienigheid
Vriend
vriend
natuurlijk voedt
jouw plezier
mij met jouw
buitengewone gaven
schenk jij mij
introverte
beelden uit het
diepst van je hart
waarvan de
nageboorte nog
ondeugend achter
kleine handjes lacht
samen kunnen
wij tegen de ruige
vertes schurken waar
wind de overmacht heeft
wij in de luwte
god aanbidden
in het delen met ontzag
van zijn stukjes kracht
nog trekken wij
door het nieuwe
polderland waar knoest en
dood hout historie schrijven
ooit zal ons verblijven in
gods voetstappen leiden tot
het nieuwe aardeboek waarin
de mens ook goed zal doen
De kijkcijfers
ik zag je
ogen naar
mirakels kijken
en er zonder
enige vrees
in blijven
handen bezwerend
scherend langs
extreme winden
glijdend
in gesprekken
met elkaar
nog was er
nauwelijks iets
bovennatuurlijk
aan omdat
alleen de standaard
was gedraaid
waar vroeger
veelvoud en
middelpunt regeerden
is tegenwoordig
persoonlijke
insteek troef
de fora van
de media zijn hun
toneel geworden
de volgers trekken
stevig aan het
marionetten touw
niemand is meer
trouw aan eigen
woorden alleen
kijkcijfers bepalen
wie er nog geboren
zal worden
Onkwetsbaarheid
ik struikelde
met pijn en moeite
hervond ik mijn balans
maar die kans werd mij
maar een keer gegund
voor ik echt duikelde
ik wist dat mijn bestaan
alleen nog met variabele
balans kon door blijven gaan
het was een schok
om eigen broosheid als
limiet te moeten ervaren
want in de taal die mijn
lichaam sprak bleef hierna
ook geen enkele kans
deze mededeling te
vergeten het lijf had de
pijngrens als graadmeter
toch was ik blij niet meer
de big boy te zijn
mijn grenzen bekend ook
dat stukje lieve zogenaamde
onkwetsbaarheid wilde
ik wel graag kwijt
Zoete woorden
we schrijven
bij elkaar blijven
samen in tal van
zoete woorden
hoor soms een
lach opbloeien
die warmte
en kleur geeft
aan wat wij ordenen
in een wereld die
niet meer de onze is
wij hebben ons vergist
dachten te delen
emoties en beelden
maar eigenzinnigheid
verstond geen ander
woord dan doodslag
en brute moord
weer is er geen
elkaar verstaan
in het paradijslijk
samenleven abels
worden al door de
kains bijeengedreven
Mijn laatste jaren
er waren jaren
die zo van mij
zijn afgegleden
met niets om
te bewaren of het
moet het jaartal zijn
een aantal was
al sleets geworden
door een spectaculair
gebeuren dat tot in
den treure al was
uitgemolken door ieder
wat in de wereld
plaats vond raakte
familie en bekenden
in overleg en om raad
om dan simpel de orde
van de dag te volgen
ik had uit vele decennia 's
slechts een handvol
goede jaren maar weet
ik ben nog steeds driftig
aan het sparen voor mijn
allermooiste laatste jaren
Het gestolen universum
we reden
gleden gladjes
over de weg
aangetrokken door
het stuwmeer van
verwachting op
dezelfde tunes
en vibes van
twee jaar geleden
geladen tot ver
over de top
we waren familie
in flow elkaar
raken was al
een pittige blow
in thuiskomen
bij je zelf na nooit
meer te zijn
weggeweest in
het gestolen
universum naar
een godvergeten feest
gegroeid in licht
van sterren showde jij
als leader dirigeerde
eindeloze armen in hun
vlucht naar lucht rond
de hemel op energie
van aarde die de mens
nieuwe krachten
baarde in de eindelijk
weer verenigde
community mens
Gordijnde regen
zacht gordijnde
regen het
transparante zicht
in bol en
glijbewegingen
wisten zij
oneffenheden
op het glas
dat bij nader
inzien toch
niet meer zo
helder was
alleen komen
bracht wat stress
voor het
uitgaansleven
met plu of
laarzen wat jij
het dichtst bij
handen had
Ton sûr ton
in laagjes lucht
verpak jij
emoties die ieder
in een eigen kleur
uitkristalliseren
jij bent geen toverbal
maar kent wel
de magie van
onderscheid en
harmonie in het
ton sûr ton van
menselijke degelijkheid
het fluïdum geeft
zachtheid in een
huidreactie die lijkt
op lenteraken met zon
en regen om voorjaar meer
vruchtbaarheid te geven
in de kleine
universele evolutie
die aan jou hangt
zijn ook de goddelijke
drijfveren herkenbaar
in liefdevol samengaan
Deze lentegift
jij bent
als zacht fruit
in harde handen
die de energie
al ver voorbij
de tanden
hebben opgebruikt
door alleen al
de geur van
deze lentegift
nog zijn de
kraampjes dicht
maar het warm
aroma ontsnapt
tussen de zeilen
uit de vol voorjaar
opgetaste stalletjes
nog houdt een klein
probleem de
verkoop tegen
het is de
donker
dreigende
onweersbui
van boven
die de bellefleuren
nog even door
de regen het
extra diep donker
rood wilden geven
Jij bronde zon
bijna onmerkbaar
schaduwden stukjes
kou jouw altijd
schijnende warmte
jij bronde zon
lichtte op waar
energie structureel
iets tekort kwam
om aan het
dagelijks leven
juist die kleur
en intentie van
volmaakt te geven
sprankelend glansde
jij een paar karaat
in gouden geluk
waar jij ook ging
niemand raakte verblind
maar wij voelden
jou in zacht omarmen
mensen verwarmen
droegen de reflectie
van een prachtige
sleep vol lieve binnen-
komende heerlijke
blijdschapsdromen
Remmende voorsprong
ik heb klanken
geschreven
stukjes textiel
ermee in gewreven
het laten drogen
aan de lucht
die in kleur haar
dankbaarheid drukt
in de wollige
melodie van de
windregenbogen
kleurt het mystieke
spel van lichte tonen
waarbij het totaal
aan frequentie wit is en
decibellen stilte benaderen
waar in het aardse
extremen elkaar
naderen breken
decennia lang
verbindingen en splijten
naar nieuwe structuren
de remmende voorsprong
zijn we al lang voorbij
Klikken van verstaan
zacht en warm
voegde zich het
leder van de bank
naar ledematen
die ontspanning in
vorm en kleur zagen
niet eens het
commerciële spel
van bieden en
overtreffen maar juist
het signaleren van de
klikken van verstaan
de lach als
uitnodiging in
herkenning en
ervaring de zit een
heerlijke evenaring
van het thuisgevoel
ik zag je hand
en armen in de
welkom ceremonie
ziel geven aan alles
wat de kamer
te schenken had
in het surplus van
ontvangende liefde
voelde alles zo eigen
en bekend wij hebben
de voorgaande generaties
daarin duidelijk herkend