Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Vertakte schoonheid
weer heeft
zomer
een bladzijde
omgeslagen vol
liefde en kleur
zacht blies
de zwoele wind
nog de geur die
wij op handen
hadden gedragen
wij kenden
geen namen maar
hun schoonheid
in samen was
fenomenaal
gestileerd in
vertakte schoonheid
kenden zij de schutkleur
van wereldwijs zonder
opvallend te zijn
geborgen op
geschept papier
dat hen koesterde
met de verfijnde
vezels van hier
Die wit spiegelden
ze blauwden
ogen die wit
spiegelden
in olijke glans
met de grootste
kans op ver-
verwijderde
ondeugd en
toch dicht
bij elkaar
waar de
lach geboren is
blijkt dubbelfocus
zien het
echte genieten
In slow synchroon
ik heb
hun vleugels
zien branden
van de randen
aan de
ondergaande zon
in een rood
oranje
flikkering
draaiden zij in
vrijwel slow
synchroon
doken door de
kou van wit en
donkerblauw
onder luide
protesten naar
hun stille nesten
Bijna onmerkbaar
bijna onmerkbaar
scheefden bomen
groenden weides
in aparte kleur
niet zomaar
maar voelbaar met
een blik op later
toekomst en doelgericht
in kleur
bleek veel meer
vorm te zitten dan
ooit werd gedacht
ook smaak
en consistentie
wisselden bijna
ongemerkt per pak
nog was de tijd
niet aangebroken om
elkaar eens goed te
bekijken met andere ogen
om te zien wat er
over was gebleven van de
vaak zo specifieke
eigenschappen van ons leven
voorzichtig groepten
standaard gelijken
bij elkaar in een
al comfortabel samen
natuurlijk was er nog
geen amen voor de rest
chaos choqueerde nog
veel erger dan de pest
Minder hoog allooi
weer halen
zij de spouwen
leeg in een
een feest voor
alle kouwen als de
isolatie is geweest
schijngevechten
om de dure energie
wie zit er
op de tocht
ook als een
ander lager biedt
dezelfde muur
en nu al uitgewoond
door zwarte dromen
die als drones
luidkeels hun
homes verdedigen
maar avonds
zijn zij hem gepiept
dan zie en hoor
je alles in het geniep
geritsel en gevlooi
ook van minder hoog allooi
In snel overbruggen
het blond
en blauw
ogen vol
verwondering
in een lach
die trouw blijft
aan de
vriendelijkheid
van je gezicht
nog is het
handje zo
gepakt in
het snel over
bruggen
van veel jaren
de echte warme
gaan er niet
zomaar af
we hebben
jouw sporen
door laten
lopen naar
de vloedlijn
en zee met
witte golfjes
je voeten
laten groeten
Tegenvleugs
zo her en der
lijkt aarde
tegenvleugs
gestoffeerd
waar rotsen
nog eruptie-
warm zijn
verschroeit het
opkomend gewas
baant lava
zijn wegen alsof
de infrastructuur
er al eeuwen ligt
is land eonenlang
verzonken in de tijd
waar rood zand zijn
vele woestijnen weet
door oases benijd
de geosfeer
lijkt te spelen
met een overvloed
aan talent
maar harmonie
ontbreekt
in een leiding
waarin daadkracht
niets heeft geleerd
Messcherpe tanden
nog krioelde
het leven
bewogen
vervaarlijke
poten stonden
messcherpe tanden
op de voorste rij
kende testosteron
geen enkele genade
het was ik of jij
maar waar
vroeger het zwart
reptielenbloed
veelvuldig zichtbaar
was overheerst
nu het vurig vers
rood na een
zeer pijnlijke dood
dat zijn historische
romans het bleke
licht liet want ook
in de slangenkuil
vrat vuil de
evolutiewinsten
op die het vrije leven
had weggegeven
er was decadentie en
inteelt op het einde
van dat roemrucht
stukje paradijs
Van mystieke aard
zacht kleuren
harmonie en
werkelijkheid
hun diepgevoelde
eenheid door
te kijken naar elkaar
waar eerst
vergelijken
merkwaardige
boventonen
voert drijft het
spel van geven
en nemen op
merkwaardige
stromingen een
totaal onverwachte
kant uit zelfs
onvertogen woorden
hebben wij tijdens
hun werkjes nooit
kunnen horen
zij wisten dat wit
hun bron was
geworden waartoe
alle kleuren in
samengaan behoren
hun delen was van
mystieke aard op hun
leeftijd nog niet
geëvenaard
In cirkeltjes wind
oranje rood
boog klaproos
en voor de
indringend
zacht harige
stam stoof wind
die cirkeltjes vindt
waar muziek
in lieflijke
composities
en akkoorden
van vroeger
hedendaagse
werkjes vertolkten
nog kleppen
de kerkjes
warme nostalgie
in bewierookte
ruimtes roetten
kaarsen een
eeuwig verre pilaar
Voorzichtig
brekend
lieten zij
hun blikken
langs de
mensen gaan
de warmte
en het
lange staan
heeft hen
zeker geen
goed gedaan
waar
samen nog
ondersteunde
bleef stabiliteit
de enige factor
waar ieder op leunde
toch
ademden
allen hoop
en wisten in
vol vertrouwen
verder te gaan
nog niet
vandaag maar
wel in samen
als de handen
elkaar weer heel
stevig vast hebben
Weerbaar hout
fraai bouwde
hout zijn
blokken tegen
de oplopende
buitenmuur
de kleuren
al gespleten
voordat de
stammen
zijn vergeten
nog ongeringd
klinken de
jonge basten
met nog slanke
onvolgroeide kwasten
alleen de droge
grond ver achteraan
draagt weerbaar
hout dat muziek in
alle koren laat horen
Vleugde tegendraads
ik vleugde
tegendraads
het deed me
onverwachts deugd
jouw weerstand
strelend te ervaren
niet alleen de
stijve stugge haren
maar de warmte
die er was te laten
in een zwaar
onderschat proces
waarbij het
samen bewegen
juist als stimulatie
in voelbaar plezier
met een lach naar
buiten treedt
Libanees gezin
nog had hij
met restanten
oud geloof
zijn land het
kleine altaar
kunnen geven
waar hij zijn
momenten
van intense stilte
zou kunnen beleven
een rustplaats
voor de schimmige
wegen van zijn
nachtelijk
autobedrijf dat er
volgens de autoriteit
helemaal niet mag
zijn en nu gemangeld
wordt door
recht en criminelen
in deze heksenketel
overleeft zelfs chaos
waarbij het ene gat
het andere dicht
en rust een zeldzame
aangelegenheid is
die het kleine
libanese gezin
zo af en toe nog
samen kan vieren
Kampvuurrood
zacht
verdwaalde
het laatste
kampvuurrood
nog klonk
de droge tik
van een tak
wolkte
vettig geel licht
opkleurend
naar de wind
het had gesmaakt
was eerst verdiend
in een honger krijgend
gevoel door de
exotische specerijen
in het natuurlijk garen
nam ieder zijn deel
elkaar bedankend
voor net iets teveel
het oogstfeest
dat later de vaten
deelt heeft een warme
saamhorigheid gegeven
voor deze
leefgemeenschap
op de randje van het
moeilijke woestijnleven
Geurde bloed
ik ranselde
de stam
schudde de
takken
van de olijf
tot de pijn
bloederig
rood striemde
langs mijn handen
waar ook
vorige jaren
zand kleurde
geurde bloed
in netten die
vingen waar
vrouwen zongen
bij de oogst
voordrongen
het was geen
wedijver om meer
die uit de ogen
bliksemde
maar wel het
diepgewortelde
gevoel van samen
vol intens warme
verbondenheid
Vleugels respreid
ik heb
mijn vleugels
gespreid
kijkend
langs de
randen zie
ik hoe jij
laverend
langs mij glijdt
jij profiterend
van de lucht
die door mijn
vleugelslag
een stuwend
en liftend
vermogen krijgt
in thermisch
samengaan
in het
parenspel
lijken de
musische tonen
door congruente
bewegingen in
de glijvlucht
hen closeharmonisch
te begeleiden
Golfjes wit
stralend
kwam
het vuurwerk
van de zomer de
kinderen tegemoet
hun ogen
spiegelden
de kleuren
die zij al eens
hadden ontmoet
een lieve verre
herinnering met
de onbekende
koude en grote
blauwe zee
in golfjes wit
die maakten dat
het strand draaide
je kon het aaien
zonder gezicht
zij hebben
geluiden van het
slissende water
verzameld het gloeien
kwam pas veel later
Het woestijnig leven
nog masseren
tonen de onrust
van het ongewone
in het elkaar
aankijken
liet nog
niemand echte
aversie blijken
de ijzeren kam
schraapte alle
klitten van
decennialang
eruit ten koste
van een uiterst
gevoelige huid in
dit woestijnig leven
hitte en klimaat
hadden verzorging
vergeten dus
opgelucht keek
men elkaar aan
en lieten bedachtzaam
handen door de
schone haren gaan
Hun zomer blues
warm
stippelden
de eerste
zonnestralen
hun zomer blues
op een manier
die kinderen
al deden kraaien
naar zon en strand
het nu al
draaien
met de kleine
blote voetjes
in het zand gaf
al de zachte ruis
van wit vallend
water als
voetenkuis
waar warmte
zich al laat vertalen
in het rood van
gezichten
zal het ijsje
van het karretje
verderop meer
dan uitstekend
gaan smaken