Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Tekent ervaring
ik wist dat
jij weer met
wolken sprak
van de donkere
kant naar boven
waar het onweer
nog wat lading
had voordat zij
alles aan aarde
had weggegeven
in de sonore
regenval vielen
jouw druppels
vrolijk spettend
in de grote plas
waarvan in de
resonance jouw
echte stem steeds
duidelijker te
horen was
nog rimpelde licht
jouw spiegelbeeld
maar in de contouren
liet zelfs het water
de eerbied voor
later feilloos zien
waar tijd zijn
lijnen trekt tekent
ervaring jouw
unieke levensplek
Duizend giften
jij hebt je
lach vervolmaakt
uit de duizend
giften die jou
zijn geschonken
waarbij je mond
de oh's en ah's
van nature
hebben meegekregen
in ontvangst van cadeaus
de sprankeling
in je ogen is van later
toen verlegenheid
in spontaan worden
werd omgebogen
ja een nieuwe
dank cultuur waarbij
ook handen en de
verandering in postuur
de regie is gaan bepalen
Geestdrift
nooit heb jij
dat koppie
laten hangen
in jouw
perspectief
was er altijd
het verlangen
om te bereiken
wat jij wilde
ondanks
toeval pech
en tegenwerking
bleef jij geloven
in jezelf en
vertrouwen houden
in het lied
van de mensen
om je heen
toch zijn er
tranen geweest
van onmacht
en verdriet om
het gevoel dat
iedereen jou
verliet en jij
alleen bleef met
je eigen melodie
dat eentonig
riep om een
akkoord om
vroeg gehoord
te worden in de
meerstemmigheid
van geestdrift en
enthousiasme tot
ieder aanstekelijk lachte
Zomerse prieëlen
ik heb
de bloem
niet geplukt
kon haar niet
zien lijden om
jou te verblijden
een leven
in volle bloei
dat reikt
naar hemel
breekt abrupt
in de groei
ik heb jou
haar uitzicht
laten zien
waar zij leeft
vorm en kleur
aan ieder geeft
zij wiegt
met ons
op de wind
het mooiste kind
uit velen in
zomerse prieëlen
voor haar
geen vaas
in vergane
glorie maar
de foto's op
een ereplaats
Burn-out
ik zag
je gaan
als deel van
de dampkring
een wolkje
op weg naar
de maan
gevangen in
het jojo-spel
van water
en nevel
in het luchtig
en vluchtige
onder zons bevel
jij speelde
als geen ander
de drie fases
van bestaan
liet lopen waar
de modus
was gaan
verdruppelde
in mistige tijden
liet somberheid
oplossend
versnijden
bij het blussen
van burn-out
Zielen die vielen
zacht vlaagde
zonwarme wind
koesterend langs
onze huid en legde
zomers ontspannen uit
waar witte wolken
het blauw beperkten
zorgde schaduw voor
contrast dat heerlijk
verkoelend werkte
alleen in het
spel van onze
ogen vonkte de
spanning in fraaie met
emotie gevulde bogen
in een kleurrijk veld
vol opgeschoten
bloemen dansten
geuren om ons heen
op zoek naar de oase
waar liefdeswater een
mogelijke toekomst zal
ontsluiten voor zielen die
vielen voor dit unieke
moment van conceptie
Dat geluk etaleerde
ik koester
het toeval
dat mij jou
deed ontmoeten
tussen al die
miljoenen met
hun gezichtsloze
groeten op
plaatsen die ik
niet kende
gloedvolle
woorden bestemden
affectie waar ogen
straalden in
de kleine touch
van het eerste raken
het subtiel contact
dat voorzichtige
vingers in andere
handen maakten
in spelend
ontdekken
werd kozen
spannender lief
smaakten lippen
nog paradijselijk
zacht bleef je lach
een refrein in het
innemend lied
dat geluk etaleerde
Gewone spiegels
grote bladeren
scheren scherp
de zomerlucht
stapelen wind
die aan de grond
in luwte verdwijnt
en met een laatste
dwarrel nog heel
even verschijnt
in de vergeten
hoek liggen de
dagen met een
eigen geur door
niets te vragen
bekennen zij kleur
in hun plakkende
kreukels door
haastige scheuren
de vuilnisman
kent zijn klanten
weet van wanten
op zijn wekelijkse
toer want voor hem
zijn de patronen
gewone spiegels van
de werkelijkheid waarin
hij ook zichzelf bekijkt
Rode regen
ik schreef
liefde in de lucht
op mijn vlucht
die in rode
regen eindigde
vlaag gewijs
klapwiekte zwarte
neerslag op
mijn hartenklop
voorbij weg van mij
nog zag ik
mijn letters
in het blauw
verrafelen door
opkruipende kou
er klonk geen
hemelse muziek
koud zweet en
hysterische paniek
dekte mij toe
hoorde druk
menselijk gestamel
zag beweging
wegvallen uit mijn blik
in een laatste kus van ik
Talen van plezier
je energieën
straalden in
ogen en lach
je leek versteend
in opperste
concentratie alleen
handen en vingers
beheersten de
modulatie van
talloze stemmen
die uit het universum
in onbekende koers
langs ons gingen
in diepe smart en
onpeilbare droefheid
afgewisseld met
intens plezier in de
vele talen van vertier
in alle fluctuaties
van menselijk gevoel
waarbij jij
als rots in de
branding de
balans van geven
en nemen voor
ieder duidelijk
maakt in wijsheid
en kracht als
rechtvaardiging
van jouw gezag
Magma
samen zijn
we afgedaald
langs graniet en
basalt tot wij in
de hitte van magma
hebben gebaad
daar waar
moleculen
en atomen de
bouwstenen worden
van onze dromen
vervloeien wij
komt alle
materie vrij in het
opnieuw spelen
van de schepping
door het lezen
van zijn hand
met eeuwigheid
en oneindig zijn
door onbeperkte
vrijheid in een
universum dat
veel op de hemel lijkt
Jouw nabijheid
in het donkere
dempen van de
fijnstofdecibellen
klinkt jouw stem
helderder dan ooit
natuurlijk duurzaam
is de transitie waar
jij vast in gelooft
jouw tonenscala
kent geen stress
omdat stembanden
niet door verkeerd
gebruik zijn verpest door
hardnekkige polliepen
die aangetast net
even anders piepen
als ik in jouw
nabijheid verkeer
dan proef ik je
positieve spirit krijgt
lucht een energetische
boost en voelt het
leven eindelijk zijn
hoogste versnelling weer
Onkruid
voorzichtig
stappen voeten
op een oneffen
stuk bestraat
waar vroeger
vrijbaan gedachteloos
zijn wegen nam in nu
chaos los geaard
door ongelijke tegels
die water vragen en
in scheuren vluchten
door een vervuild klimaat
de tuin verdween
waar straatsteen
onderhoud heeft
teruggebracht tot nul
slechts onkruid
is gelegitimeerd
omdat zij kosteloos en
uit het niets groeien leert
Stukjes samen
langzaam
zie ik jouw
schaduw verbleken
alsof het contrast
wordt aangetast
door tijd en
onzekerheid
nog sprankelt
je lach en
lichten je ogen
plaatst je teint
haar vitaliteit vol
leven en spirit
in een jeugdig geheel
in een fraaie
acte de préséance
pluk je weer
even de sterren
die je vroeger
hebt gegeven
van het firmament
je draait en zwaait
gelukkig zonder
afscheidsgroet
want we hebben
nog heel veel
heerlijke stukjes
samen van toen tegoed
Losmakend alleen
zag de wereld
kaal en glad
die zonder
zichtbaar pad
onoverkomelijke
obstakels had
soms glinsterde
in de spiegel van
de gladde kant
een stukje universum
in de belichting
van hogerhand
ongenaakbaar
in een setting
van diamant
strooiden zij
in alle kleuren
hun hemelse band
een schitterend
fenomeen
waarvoor ook
schaduw moest
wijken in een
losmakend alleen
Mijn schrijven
ik gebruik
het zachte
nederlandse
schrift dat naar
boterbloem en
madelieven geurt
dat polderend
haaks op rechte
lijnen staat
vaak innemend
vriendelijk als het
om teksten gaat
waarbij de
maatschappij
mijn klankbord is
in normen en
waarden die tijd en
opvoeding paarden
ik behoor tot een
groep die kennis van
zijn roots uit dezelfde
tekens haalt of
later terug vertaalt
zo heb ik de bron
van mijn schrijven
geëtaleerd aan een
wereld die lezen al
vroeg heeft geleerd
Magie in je lach
ik zag je
lichter worden
intenser stralen
alsof jij nieuwe
energieën
in jezelf
had ontdekt
je ogen leken
te verdwalen
in de nieuwe
horizonnen die
zich openden
op een vroeger
wat diffuse plek
de magie in je
lach reikte aan de
mystiek in nieuwe
sferen die meer bij
het universum pasten
dan bij de oude
aarde van weleer
Schrille tonen
nog waaien
de kleuren van
stelen vlaagt
wind in schrille
tonen de dodenmars
bloemen
knappen niet af
maar leggen
zich plat uit
deemoed ter aarde
in een kris kras
pandemonium
vullen bomen
de kerkhoven van
het gigantische bos
schoon geregende
wortels bekijken
de immense
ondergrondse
volksverhuizing
ook zij zijn geveld
door buitensporig
geweld waarvoor de
planeet helaas nog
geen oplossing weet
Jij straalde
je straalde
verdichtte
de lucht met
een intense zucht
uit het diepste
binnen waar
energie met
warmte en
emotie geladen
langs onze
huid streek die de
ervaring koesterde
het is geen
buitenkant waar
mensen elkaar
raken zij zijn bezig
aan een nieuw
spanningsveld
waar energieën
in wisselstromen
dromen kortsluiten
uit de goddelijke
centrale die geen
werkelijkheid halen
Woordloze verhalen
jij nam
altijd iets mee
bij je entree
een stukje
spanning in
de lucht die
sprankelend
bruiste van plezier
als jong bier
hoorde
fluisters in
het orkest ook
werden er andere
instrumenten
vlotjes klaargezet
ogen begonnen
aan hun joviaal
warme glinstering
ik zag je
stralen door
hun woordloze
verhalen in tonen
die terloops jouw
story vertaalden
in tekst en een
nieuwe melodie
die op tranen liep
tot jij de eerste
passen zette
voor een nacht
vol dans en je
volle lach de
sjans gaf aan hen
waarvan het hart
steeds sneller
ging kloppen