Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Dan breek ik
ik weet dat
je handen er zijn
maar mis in pijn
hun strelende vingers
het zachte raken
in onverwacht
kippenvel maken
als ik even niet kijk
ook jouw stem
is vaak bij me
de woorden komen
steeds dichterbij
als zelfs je ogen
gaan spreken
dan breek ik in
mijn liefde voor jou
Optuig in mijn geest
ik hoor het ruizelen
van woorden uit de
bomen van mijn dromen
die ik optuig in mijn geest
het is een feest
van groene blaadjes
prille tonen op muziek van
lente als de winter is geweest
in kleur bloeien akkoorden
als zinnen zich formeren
volgens regelen der kunst
schrappen en opnieuw proberen
wind draagt traag
wat inspiratie aan als
het ritme stokt door een
kleine dissonant aan het slot
als dat is opgelost
vloeien strofen in warme
harmonie uit de melodie
waarin ze waren opgesloten
Een zekere oogst
hij lacht
hem wacht
een zekere oogst
zijn winter scoort
als lente in het
ochtendlengen gloort
heb uw
vijand lief is ook
zijn bestaansadvies
nog zijn de mensen
bang voor hem in al
een levenslang samen
omarm wat niet
te ontlopen is geef
je schaduw een gezicht
ook hij is
aangedaan als wij
alles maar laten gaan
samen verder groeien
juist als zijn zeis
ons bloeien heeft gemist
In contouren aanwezig
zacht glijdend
ging alles voorbij
als deel van mijn leven
onopgemerkt ik en hij
met de eerste stappen
kwam er verbazing
een lichte schaduw
volgde mijn passen
maar het bestaan
was speels en jong
zelden keek ik ooit om
tot een eerst confronteren
er was geen ziekte of
dood in mijn jeugdig pakket
tot het overlijden van oma
hem naast mij heeft gezet
nog schaduwt hij vaag
is in contouren aanwezig
mijn leven is dealen met hem
hoeveel tijd wij elkaar zullen geven
Je artistieke hand
jij plukt bloemen
lacht hun kleur wiegt
samen vrijheid op het land
zet de wind naar
je artistieke hand met
adembenemende gebaren
jij daagt uit in
een snaaks toegeven
verschalkt ondeugend de buit
iedere trede op
jouw trap van geluk is
een blijde weg naar de hemel
nog steeds zien wij in
de zon van elkaars blik
het warme licht van onze liefde
Het mooie patina
zij hebben stilte
langdradig gemaakt
uit hun gespreksstof
was al lang geen goed
garen meer te spinnen
handen schikten
bloemen zonder hart
in vaal licht dat de
kleuren versluierde en
vorm geen schaduw gaf
het mooie patina
van liefdevol gebruik
verdofte en straalde
nog amper zijn warme
toegenegenheid uit
nog zien zij elkaar
maar het samen intens
kijken naar is verdwenen
zij weven schaarse patronen
uit al lang vergane dromen
Alles wordt beter
er is veel geweld
in deze wereld
veel oorlogen, veel ruzies,
veel scheidingen, vluchtelingen
veel mensen zijn ongelukkig
maar alles wordt beter
dat weet ik zeker
er zal een nieuwe hemel
en een nieuwe aarde komen
dat weten we zeker
ja, god houdt van alle mensen
vooral van de mensen
die van hem houden
we hopen dat er
geen mens verloren gaat.
daar bidden we voor.
en god zal ons verhoren.
ja, bij god zijn
alle dingen mogelijk.
Ik weet dat je komt
eenzaam voel ik me
zonder je
en ik voel me heel
naar zonder je
je bent nog steeds
niet gekomen
maar ik weet dat je
heel snel zal komen
je hebt het me beloofd
en ik geloof erin.
misschien vandaag
ja, ik zal je al mijn
liefde geven
eenzaam zijn de dagen
maar als jij komt
zal alles goed zijn.
ik weet dat je
van me houdt
en onze liefde zal
fantastisch zijn.
Waterbloemen
ik zag de zee
maar kon de snelle
waterbloemen niet volgen
in hun dalend en rijzend
racen naar strand
waar ze in schuim
kapot sloegen onder
de harde hand van
een straffe wind tot
niemand ze meer vindt
ik ben toch terug
gegaan in kalmer tij
bij een volle maan
om ze te determineren
en hun namen te leren
wilde hen niet
in anonimiteit vergeten
zij die op woeste golven
het leven goed speelden
in een paradijselijke vloed
Opgestaan uit de dood
zij hadden hem
geschoond en met
witte doeken omwikkeld
zacht in het graf gelegd
in stilte baden
handen met ongezegde
woorden van liefde en trouw
harten vol verlies en rouw
toen zij in de vroegte
weer verschenen bleek
de grafsteen verdwenen
de tombe was leeg
in schrik en verwarring
zijn zij teruggelopen
de mare was hen vooruitgesneld
zijn verrijzenis werd al gemeld
opgestaan uit de dood
heeft hij zich aan zijn
volgelingen getoond hen de
weg gewezen en hoop gegeven
Het leven is mooi
ja, vader, het leven is mooi met u
ik ben blij dat ik een kind van u mag zijn
dank u wel dat ik over u mocht schrijven
en misschien mensen kon troosten
ik ben dankbaar dat ik tot u mag bidden
ik hoop dat u me sterk maakt en me niet alleen laat
ja, vader, het leven is niet gemakkelijk
maar ik weet dat we u alles kunnen vragen
en heel spoedig weten we dat jezus terug zal komen
om zijn nieuwe rijk te stichten.
U wil ik erkennen als mijn heer
ja, vader, u wil ik erkennen
als mijn heer
ik weet dat u bij ons bent
bij uwe kinderen te midden
van een ongelovig geslacht.
u geeft uw heilige geest
aan uw kinderen
en ik hoop hem ook
te mogen ontvangen
vader, wilt u me niet alleen laten
u bent alles voor me
ik hoop dat ik voor anderen
ook iets mag betekenen
en woord en geest mag uitdelen
dank u wel, vader.
Blij mogen we zijn
blij mogen we zijn
dat we het leven
hebben gekregen.
uit uwe handen, vader.
dat we deel mogen hebben
aan het leven met u
en ook al gaat het niet
altijd goed met me
ik weet dat ik blij mag zijn
met mijn leven
en de kracht van uw liefde
zal bij ons zijn.
groots is het
van u te mogen houden.
Engelen zijn reine wezens
engelen zijn reine wezens
zij behoren god toe.
en zij verschijnen in ons leven
om ons te steunen
ik weet dat er om mij heen
heel veel engelen zijn
hoe goed is dat te weten
ze steunen ons en behoeden
ons voor het kwade.
dank u wel, vader,
voor al uw engelen.
Pasen
ja, morgen is het pasen
wat mogen we blij zijn
dat de heer voor ons
gestorven is
en weer is opgestaan
het is een groot wonder
en we mogen zo blij zijn
dat we dat ieder jaar
mogen vieren
ja, hij heeft zijn leven
gegeven aan ons
aan het ruwhouten kruis
omdat hij zoveel
van ons houdt
hij heeft zwaar geleden
en wij dragen ons kruis
ook elke dag
maar we mogen weten
dat hij spoedig terug komt
en zijn vrederijk zal stichten
dan zal het altijd pasen zijn
Licht bewolkt
vandaag lopen de
sporen niet naar
behoren zij wijken
zover wij kunnen kijken
bloemen reiken
hun mooiste kleuren
maar deinzen als
wij ze willen keuren
zelfs het licht
heeft iets onbestendigs
in licht bewolkt schijnen
lijkt blauw te verdwijnen
mijn woorden raken
jouw snaren verkeerd
laten stilte weer dansen
op vermeende dissonanten
ik voel de afstand
neem zachtjes je hand
in samen wachten beginnen
we stilletjes om onszelf te lachen
Licht doorzichtig
ik stap voorzichtig
van steen naar steen
kijk rustig om me heen
de lucht is
licht doorzichtig
geladen met wat zon
er tintelt spanning
van een wachten op
iets dat dadelijk komt
heb mij omgedraaid
zag verleden tijd toen de
jaren werden teruggedraaid
het water stroomde woest
heb hem toen zien vallen
begreep niet hoe ik helpen moest
hij verdween zonder een blik
de schrik verlamde mij
die paniek bleef mij tot heden bij
ik voel nu weer de warme zon
gerustgesteld zie ik mijn herinnering
met het water verder stromen
Het witste wit
ik heb wit gezien
waarvan de schaduw bewoog
toen ik opkeek
wist ik dat het vloog
kon niet naar boven lopen
in banen zonder licht
dacht snel op te stappen
maar had totaal geen zicht
door mijn grote vriend
van boven kon ik het
licht laten doven maar was
ook meteen mijn schaduw kwijt
dan is het witste wit
verdwenen in een wereld
zonder zon en die donkere optie
sluit ik dan meteen maar uit
ik wil graag
de weg begaanbaar maken
in de route naar omhoog
mijn dilemma is helaas te groot
Paasstukjes
ik heb mijn mand
gevuld met paasstukjes
een indrukwekkende bloemenzee
waarover ik hem ooit zag lopen
de vele kleuren vertellen
het verhaal van de geboorte af
zijn leven en in opstanding geloven
in het donkergroene van getshemane
kleurt paars zijn ongerechtigheid
zoals pas later blijkt hoe judas loog
terwijl hij naar hem kijkt tijdens
hun laatst gezamenlijk avondmaal
hoe hij verraden is en opgepakt wordt
voor het schijnproces door bezettersmacht
hem ontgaat de rechtsorde want
leugenaars en spotters in het wuivend geel
hebben hem met doornenrood gekroond
hij zou in leven koning worden maar
draagt zijn kruis naar de calvarie berg
waar wolken samentrekken en hij
in eenzaamheid de geest gegeven heeft
in de witte stilte van het graf
wacht hij gebalsemd en in doeken gelegd
tot het moment dat zijn vader zegt dat
hij in zijn verrijzenis naar de wereld kan gaan
de volgelingen zien met zijn verschijnen
hun angsten verdwijnen zij bloeien op en
planten zaden in nieuwe manden van zijn leer
Langs het pad
ik heb bloempjes
voor je gepakt zij bloeiden
gewoon langs het pad
de eerste stralen
zonlicht heb ik geregen
tot rozerode kralen
uit het blauw
van de lucht streepte ik
wit kant van de wolken
heb alles verpakt
in het bies van de mand
die rondde onder mijn hand
zo groet ik jou op dit
vroege uur waar lente nog
schemert naar het zomervuur