Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Nog even
je zegt, nog even,
en dan ben ik bij je.
je komt heel gauw hè.
lieve schat.
ik verlang naar je,
je bent de vervulling
van mijn dromen,
je bent een roos in een
helder glas water.
een rode roos
vol schoonheid ben je.
kom nu alsjeblieft,
dan pas zal ik heel gelukkig
zijn.
en is de duisternis verdwenen.
ik heb je lief met heel mijn hart.
Jouw donker wuiven
in een laatste glimp
van de ondergaande zon
zag ik het strand weer stuiven
tegen de achtergrond
van dieprood licht
jouw donker wuiven
wind brak
ons spel vandaag
zat stormachtig tegen
we ploegden
door het zand dat
nog nat was van de regen
de hemel klaarde
bij de laatste paal
decoreerde deze avond
ik zag je
voor de laatste maal
ogen in een donker wuiven
Nog onbeschut
zie ze staan
onder de boom
nog onbeschut
onze lentedroom
het hoge blauw
strakt ijzig koud
maar roze ochtendlicht
kust al warm je gezicht
je lach ontwaakt
op het moment
dat ik vol liefde
jouw lippen raak
eindelijk voorjaar
in eerste kleur
en nieuwe geur
na de lange wintertijd
Je bent alles voor me
zolang ik leef
blijf ik naar je verlangen
je bent me zo nabij
in mijn hele leven ben je
me altijd nabij geweest
je hebt me niet verlaten
geef me een teken van je
trouw
ik zal je nooit vergeten
lieveling.
Hemel maken zonder bed
ik blijf
aan je zij
verwachtingsvol
blij
voel ik
je vingers haken
kijk opzij
hoe onze blikken
elkaar raken
hemel maken
zonder bed
liefde in het net
onze lach
is de ontlading
samen in aanvaarding
Nooit ga je uit mijn gedachten
mijn lieveling,
nooit vergeet ik je,
in mijn gedachtegang
zit je vast,
je bent een goed gedeelte
van me,
ik heb je lief.
ik kan je niet uit mijn
gedachten bannen
maak alsjeblieft steeds
woning in me
vergeet me niet lieverd,
ik kus je, ik streel je zacht,
je bent het liefste voor mij
wat bestaat.
liefste schat!!
Sporen van sprookjes
je bent nooit overladen
met bloemen en grote cadeaus
jij wilt het kleine
verwondering over het fijne
een wolk die
aan de hemel zeilt
krijgt een warme lach
terwijl je ogen zich verblijden
hand in hand
zomaar lopen onder bomen
open plekken ontdekken
sporen van sprookjes op mos
het weidse zicht genieten
in scheiding met de hei
nog staan er boompjes vrij
maar zij groeien snel naar bos
samen leven in liefde
met de natuur als goede buur
meer is er niet nodig
geluk maakt de rest overbodig
Hemel en vurige hel
ik penseelde
in kleurige streken
de muziek op het doek
mijn hart zong woorden
die zich lyrisch voegden
tot een liefkozende groet
een enkele strofe pastel
met ijle tonen reikend
naar hemel en vurige hel
midden op het linnen
danste het hart onze melodie
van een purperrood leven
een gedicht met liefde
gegeven in dit schilderij
vol kleur en muziek over jou en mij
Wolkten als guirlandes
je zei dat jij
geen schoonheid was
maar je straalde warme kracht
droeg je haren
in engelendracht
compleet met hemelse lach
ik stond perplex
door je verschijnen
voelde schuchterheid verdwijnen
jij raakte me
diep in mijn ziel
wist dat ik meteen voor je viel
samen zijn we weggegaan
vlinders wolkten als
guirlandes achter ons aan
De godvergeten bloem
ik zal voor jou
de godvergeten bloem
weer laten bloeien op een kale rots
verzamel de verhalen
die in fijnmazig splijten
uit het gesteente zullen wijken
teruggaand in de tijd
zullen zij in vorm en kleur
hun basis weer herkrijgen
waar eens uit scheppers handen
bloemen het paradijs konden beroemen
zo zal jouw knop uit gods vergetelheid gaan bloeien
Mijn geliefde
mijn geliefde,
hoelang nog
dat ik je kan kussen
je bent verder weg
als ik wens
ik heb je lief
blijf niet zolang
meer weg
ik mis je op al
mijn wegen
je bent mijn heelmeester
je maakt mij gelukkig
ons lijden zal voorbij zijn
we zullen elkaar gelukkig
maken,
lieveling!
De tegenpolenkracht
de dag heeft
jouw kleuren vandaag
met af en toe een vleugje bekend
in de wind
die altijd door
je haren speelde met de zon
ja dat kon
in een kort en vlot kapsel
de trend iets vooruit
ik danste om je heen
trots als een pauw
om je blikken te vangen
wij zijn aan elkaar blijven hangen
door de tegenpolenkracht
liefde trok aan stootte steeds minder af
Een genaakbare kus
jij bent doorzichtig
als het fijnste kristal
vonkt kleuren die
zullen breken in raken
ik koester je rankheid
in gestileerde vormen
de hoge heldere tonen
die sterretjes tinkelen
samen componeren wij
de muziek van het
irrationele liefdesgeluk in
een warme genaakbare kus
Pak wat wolken
ik wil niet alles op een rij
mij maakt de chaos blij
van ongekunsteld leven
weg met borders in de tuin
die muren van fatsoen
ga liever alle perken te buiten
laat de vogels fluiten
zonder kastjes in de boom
eigen nestje bouwen is hun droom
pak wat wolken en een sluier zon
zeil zorgeloos voor de wind
samen met je innerlijke kind
De liefde die jij me geeft.
De liefde die jij me geeft,
als ik je liefde voel is het net of de aarde kort even beeft.
Ik hou zoveel van je dat ik je nooit zal laten gaan,
ik zou je nooit alleen laten staan.
Want de liefde die jij me geeft is super speciaal voor me,
liefde is enkel een woord, zeggen ze..
Maar voor mij is dat niet zomaar een woord maar een woord met een betekenis,
als ik jou zie weet ik wat echte liefde is.
Ongrijpbaar in verlangen
succes is om te behagen
een blijer mens van je te maken
dan je eigenlijk bent
het is slechts franje
die soms aan komt waaien
of het asociale van de graaier
maar vaak het werk
van eigen handen of op een
goed gaatje van de markt landen
geluk heeft juist iets teers
ongrijpbaar in verlangen
als een roos die niet gaat hangen
een open oog en hart
voor het aparte van het alledaagse
in een warme lach zonder vragen
succes is slechts de buitenkant
geluk maakt je van binnen rijker
door het geven van je open hand
Lust?
Je hart klopt maar één keer.
Het is een kwestie van leven!
Geniet verlang sta op ga verder.
Volg de sporen,
het zal je brengen waar je naar toe wil.
Pak jij mijn hand?
Gaan we samen de toekomst in?
Hebben we de zelfde bestemming?
Niet voor even maar heel ons leven!
In wiegend wuiven
heb altijd van succes gedroomd
een kroon linten en wat lauwertakken
maar kreeg de hoofdprijs nooit te pakken
een ideaal als spiegel voor de wensen
van talloze mensen om eens in hun bestaan
als primus inter pares te kunnen gaan
toch heb ik het geluk gevonden
dat zeggen jouw ogen onomwonden
als ik weer bij je ben
en wij samen wandelen in een schepping
die ons toelacht in vorm groei en bloei
bloemen die wij koesteren in wiegend wuiven
onder een weids applaus van blauw
en het confetti wit van schapenwolkjes
is onze dans en zang omdat ik eindeloos van je hou
De som der delen
je hebt mij geanalyseerd
gewikt en gewogen
alles keurig op een rij
vlees en bloed
het klopte allemaal
psychisch was ik ook normaal
je dacht mijn ziel te raken
door de som der
delen te gaan maken
maar mij
ben je vergeten
terwijl jij alles dacht te weten
het is je
door de vingers geglipt
alleen liefde kent de ware ik
De koffer
hij kijkt naar haar
hoe haar mooie jurk
tracht haar uit te kleden
oh, hoe hij verlangt
zijn fantasie gaat altijd over
haar
samen zwemmen
logeren in een afgelegen
blokhut
een koffer vol zon
draagt hij mee
voor het geval het regent
zij danst voor hem
hij kookt voor haar
hun leven samen
zij zullen gelukkig zijn
hij neemt zijn koffer mee
vol geluk
voor de zekerheid
als tijden tegen zitten
zijn dromen komen uit
dat weet hij zeker
al lacht men hem uit
want wie het laatst lacht...