Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Horizonnenlang geleden
ik verzamel vergezichten
en bouw een horizon
waarin ik kan verdwijnen
als jij dicht bij me komt
de stappen zijn geteld
als strand en veld
zon overgoten blaken en
jij weer je entree komt maken
woorden dragen
slechts verlaten
omdat elkaars nabijheid
niet tot naderen zal geraken
wij leven met het nemen
van wat we ooit
elkaar hebben gegeven
horizonnenlang geleden
Zo ver weg..
Zo ver weg en toch weer dichtbij,
ik heb je nodig aan mijn zij.
Je zit in mijn gedachten,
ik kan alleen niks van jouw kant verwachten.
Je bent grappig en je vertelt leuke verhalen,
waar mijn gedachten met flinke fantasie wegdwalen.
Zo ver weg en toch weer dichtbij,
ik heb iemand nodig zoals hij.
Bruuskerend met ontrouw
het wortelde diep
maar was nooit opgeschoten
in de weelderig bloeiende tuin
pas toen zon en warmte
het genadeloos lieten afweten
ging het onderaardse leven schuin
vuurrood knalde zonde
door regenstorm en kou
hemelsblauw bruuskerend met ontrouw
toen het hellevuur de eigen pijn
verbrandde en doelloos strandde
doken de wortels weer diep in het zand
Een gebaar
ik zag jou
als totaal
met hart en ziel
hield van
je liefelijke delen
waarvoor ik viel
of waren het
de kleine dingen
je haar en een gebaar
die met mij
aan de haal gingen
in liefde en gevaar
Liefdesperspectief
ik wist in reiken
het wijken
van de horizon
door het bolronde
van de aarde
maar niet
het tedere strijken
van oog en handen
in een veranderend
liefdesperspectief
er ging een nieuwe
wereld voor mij open
in het bereiken
van de levensbron
als onze innerlijke zon
Liefde(Gevoel)
Wat is liefde?
Liefde is dat gene,
Wat jij bij je draagt
Liefde blijft je bijstaan,
Liefde geeft nooit op,
Tijdens moeilijke situaties,
Vrolijkt liefde je met een vleugje,
Weer op.
Liefde gaat boven alles!
Wat kan ik zijn zonder jou
een leven zonder jou
is leven in de kou
ik kan me niet voorstellen
hoe mijn leven er zou uitzien
zonder jouw lieve gestalte
ik weet dat je me gelukkig
maakt
en je nooit kwijt wil raken
samen maken we er wat van
we zullen man en vrouw zijn.
in een wereld zonder angst
maar volop vrede en liefde.
Mijn geliefde
mijn geliefde
ben jij
rein wezen
geleden heb je
maar ik wil je
verwarmen
al je verdriet uit
je ogen wrijven
ik wil je gelukkig
maken,
ook ik heb je nodig,
en verlang naar je
liefde,
je bent mijn lieflijke
kleinood.
lieveling.
Leven en de eeuwigheid
ik wil
de speelsheid
van de golven
maar ook
een spiegelgladde zee
in een tijdloze zonsondergang
wil in je ogen
de zinnen zien die
in je hand te lezen zijn
de diepte weten
van gevoelens naast
het oppervlakkige van gein
wil bij je zijn
in leven en de eeuwigheid
wie weet hoe lang dat kan
Als snuisterij van toen
mag ik je
deze ruiker geven
met de bloemen van mijn leven
zij bloeiden op
kostbare momenten
zetten deze luister bij
gevat in het prille groen
van een fijne jeugd met
linten als snuisterij van toen
later felle kleuren
van de jong volwassenheid
niets had nog een vaste prijs
het diepe warm van wijsheid
verpakt het boeket dat ik nu
vol liefde in je handen leg
De botte bijl
mag ik aanschuiven vriend
of warm jij je alleen
aan het laaiende vuur
heb de blokken geteld
tot de aks bleef steken
in de knoest van je leven
in voortdurend klieven
kwam de sleur met
stapelen en spaanders
zij heeft jouw
noeste arbeid gestopt met
onneembare weerbarstigheid
weg met de botte bijl
benader haar met liefde
zodat splijten overbodig blijkt
leg haar jouw vuur
na aan voeten en schenen
in hartstocht zijn blokkades verdwenen
Weggelopen
Alleen nog maar geluk,
je dag kan niet meer stuk,
je zag de jongen van je dromen,
nu hoop je hem weer tegen te komen,
je zag hem daar weggaan,
hij zag jou niet staan,
en toch blijf je hopen,
dat hij weer langs zal lopen.
Dwalen in je lach
ik hoorde je stem
vaag de woorden
een wenk om mee te gaan
was de drempel al voorbij
gaf jou mijn vrijheid
in je onvoorwaardelijk volgen
jij ontsloot de wereld
in een nieuw beleven
enkel door jezelf te geven
geen terughoudendheid
met harde en zachte zijden
zonder obstakels te vermijden
mocht voluit genieten
en dwalen in je lach
op deze godvergeten dag
In bewegend poseren
ik heb
op water geschreven
zag in blauwdruk
de hand van de hemel
rimpelloos tekenden
wolken en zon
volmaakte natuur
in bewegend poseren
met tedere gebaren
wist ik mijn liefde
voor jou te verklaren
zonder de spiegel te klieven
een vlaagje wind
als getuige sloot af
met een speels golfjeshart waarin
geliefden zich naar elkaar buigen
Doddekoppie
doddekoppie,
dat ben jij van mij,
mijn hele liefste
lieveling,
ik wil je schrijven
hoeveel ik wel van je hou
nooit verdwijn je uit mijn
gezicht
je bent het helemaal,
zonder fout of rimpel.
ik bemin je lieverd.
Licht speelde langs rafels
het scheurde
deed niet eens pijn
licht speelde langs rafels
die niet meer gebonden zijn
een opening
naar ongekende verten
die hongerig werd benut
de rest was toch al stuk
het verval
was al van vele jaren
de wind van laat maar gaan
had alles geen goed gedaan
eindelijk kunnen
perspectieven komen
met panoramisch uitzicht
op de mooiste dromen
Weekend liefde
Zaterdag: wachtend,
op het berichtje: Ik ben er.
genietend van elkaar.
Denken en treuren al voor het moment van dag zeggen..
Zondag: is korter dan voorheen.
Zondagavond: hmm ik weet dat je moet gaan.
kussend en knuffelend stellen we uit.
Harten die nu nog samen kloppen.
Ik hak de knoop door.
Kom schat je moet echt door, voor je echt te laat thuis bent.
kus gevend naar elkaar starend..
Stapt ze in de lift
Naar haar ogen blijven kijkend tot de deur dicht is.
Ik doe de deur ook maar dicht.
Een kleine leegte sluipt men hart binnen.
Daar zit ik dan alleen
Heel de tijd denkend aan toen ze nog naast me zat.
Intieme vrijheid
jouw ogen spreken mijn taal
in een vreemde wereld
kwamen wij met gebaren nader tot elkaar
je lach bracht de sleutel van liefde
wij openden met de charme van vriendschap
in wederzijds herkennen van komaf
vertrouwdheid was de basis van ons samengaan
als wij spreken maken woorden zichzelf overbodig
in samen weten ligt begrijpen besloten
jouw gebaar toont al zin en doel
onze ego's bemerken ongekende ruimte
zonder zich te beperken in besluiten
alsof grenzen zijn verlegd
en intieme vrijheid is betreden waarin
ons bestaan meer is dan de som der delen
In maagdelijk betreden
de passen
op strand
ik heb ze geteld
meter voor meter
pas later
kwam dan je hand
verstrooid in
bijna vergeten
we stopten
bekeken de sporen
zo close omdat
niets ons kon storen
blikten vooruit
in maagdelijk betreden
ik in gebed
jij heel tevreden
Poema
zeker dertig jaren
verschillen ze in
leeftijd
de oude vrouw
in uitdagende jurk
op haar hielen haar
toyboy
men heeft nu een
naam voor deze dames
- Cougar -
ja, net als de poema....
denk nu niet omdat
La Paay
dit taboe graag wil
doorbreken
dat deze roofpoes iets
nieuws heeft bedacht
hoor
ik ken persoonlijk wel
van die vrouwen
“ oude meisjes “
en je hoeft heus geen
Madonna of La Paay
te zijn.
bespottelijk? och,
een kat in het nauw?
maakt rare sprongen.