Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
De kleine gebaren
het waren geen
lichte schokjes
meer een zacht
raken dat warm
voelde als thuis
ik zag uit
je handen de
energie vloeien
die een ware
metamorfose bracht
in witter licht
klonken stemmen
als welkom in
ontmoeten na het
familiaire begroeten
ogen twinkelden
ruggen rechtten
zelfs met de kleine
gebaren werd er
heel veel gezegd
de flow van
elkaar weer zien
bracht uitbundige
blijdschap in een
meeting vol kracht
Sprankelende ijlte
ik heb
me vergist
in het wad
zijn zuigende
modder in een
te grote stap
laag hangende
koude mist dat
het zonlicht
voor even vergat
wij spraken
onze glinsterende
woorden met het
vloeibare van water
een sprankelende
ijlte die brak net
als het water was in
twee componenten
momenten in
leven en dood
een symbiose
die zij zelf kozen
eigengereid en in
bruisende vitaliteit
om in deze
kraamkamer van
het leven van alles
en iedereen het beste
te nemen en als
nalatenschap te geven
Een nieuw nirwana
het licht van een
beangstigende
flakkerende zon
wordt weerkaatst
door de toplaag van
grote woestijnen
die door reusachtige
windsnelheden
losgelaten heeft van
de eigen domeinen
wat niet kon
hechten is verloren
gegaan in de kleine
luwteplekken die
iedere zwaarte zelf
heeft geselecteerd
naast de monumentale
gladheden van de
hemels gepolijste
blinkende oppervlakken
immens rijst de
verbinding tussen
planeet en zon
in het universum
waar de fakkel zijn
vuur spuugt met het
vloeibare metaal uit
het middelpunt der
aarde waar massa's een
nieuw nirwana mengen
Stukjes winterwit
je weerkaatste
glinsterde en dook
warm op mijn huid
waar kleine stukjes
winterwit er wel
heel snel uit
sprongen in de vol
roodbruine glans
van het zonlicht
voorhanden
zonder mijn vel
ernstig te verbranden
eindeloos goddelijk
was het zonnebad
dit jaar waarin de
koude noorden wind
met veel misbaar zijn
plek opeiste na wat
korte handen reiken
met een winter
die in vorst en ijs
historische namen
deed herleven uit
een vergeten tijd
nog voor het
copieus dineren
was het heerlijk om
op de boulevards
te gaan flaneren
losjes paraderen
met een zonverbrand
gelaat in ontspannen
sfeer genieten van
wat de zomer ambiance
ons zo al nog meer
zou kunnen bieden
De antipoden
ik heb je
niet gedroomd
wel met je gesproken
over dromen en leven om
hemel klaarheid te geven
daar waar bestaan
de tegenstelling scherpt
zal droom die proberen
te verzachten in een
uiterst subtiele benadering
rationele en emotionele
kanten zullen om voorrang
vragen omdat zij denken
dat de wereldse communicatie
hen meer zal schragen
de antipoden hard
en zacht hebben geen
recht van bestaan omdat
beide benaderingen geen
streep voor elkaar wijken
juist omdat zij
adepten zijn van
dezelfde stam waaruit ooit
het eerste leven in status
nascendi op aarde kwam
De zachte kant
zelden heb jij
je tranen laten gaan
hoewel het water
vaak tot je lippen
heeft gestaan
dan leek je
onaangedaan en
opende de ramen
om de benauwde sfeer
snel weg te laten gaan
je vermande je
hield het hoofd nog
even rechter in verder
en er zeker niet aan
onder door gaan
van die kracht
had ik nog graag de
zachte kant gezien maar
het liefdevolle karakter
kent vaak alleen graniet
Jouw geheim
ik heb geprobeerd
je te tekenen
in houtskool met
vinger en duim
voor contrast en
schaduwpartijen
maar ik kwam niet
echt heel dicht bij je
zelfs in een
licht vergelijk bleef
jij voor mij een
vreemde ook al
opende jouw ziel
voor de kijk maar
als ik naderde
verdween zij gelijk
ontsprong jij
de dans gaf mij
geen kans iets
van jouw geheim
te ontrafelen door
jouw ziel op papier
niet goed vast
te kunnen nagelen
Dit klein bagatel
jij hebt
je neergezet
wij met ander
licht je schaduw
afgedekt om dat
haar werkelijkheid
maar een duidelijke
dimensie kent
waar jij goed
uitgelicht weer
feestelijk figureer
zou dit klein
bagatel anderen
nog mateloos
kunnen storen in
afgeleid worden
waar licht
de aandacht
centreert verliest
alert zijn scherpte
in donker zonder
contrast dat dus
niet meer in
het heden past
Dit stille zwijgen
het geroezemoes
verstomde toen
jij stilte bracht
in een lach die alle
blikken zag en een
welkom voor ieder had
geen nederige
verontschuldiging
voor het onderbreken
van gezelligheid maar
een verwachtingsvol
nieuwsgierig zijn
geen woorden
wel een massaal
mantraal bewegen
waarin wij elkaar
de zegen geven
in vluchtig raken
om zo verbonden
te blijven met tal van
energieën die langs
ons drijven en
interfereren met
emoties uit ons hart
genade heeft veel
literatuur gekend
in mystiek en
magisch schrijven
energie is nu het laatste
woord in dit stille zwijgen
Aromatische dromen
jij was
excellent in het
spel van overheersen
jij had niet
alleen het talent van
de geraffineerde keuze
maar kende als
geen ander het uiterst
subtiele mengmoment
in jouw domein
stonden verstilde geuren
naast elkaar te kleuren
vaak bekroond
met talloze sterren
uit aromatische dromen
hier kwam
crème de la crème
uit het hedendaagse food
deed zich tegoed aan
gods wondere spijzen
door ze de hemel in te prijzen
Een kleine seance
ik heb de tijd
even teruggezet
de donkere kleuren
uit de foto gehaald
je lichtte op in lach
waar het zachte
onmerkbaar in
de jaren verdwenen
was glinsterden
je ogen als vanouds
de cirkel die
jij in aanwezigheid
straalde haalde
bij menigeen het
beste naar boven
in een kleine
seance herleefden
gebaren en woorden
hoorden wij hun
ongedwongen plezier
Het luchtledige
ik zag hoe
mensen onbewust
het luchtledige
raakten door
woorden te maken
zonder modulatie en
vibratie van lucht
het was
geen stikken
dat verwoede
pogen van het ikke
om te landen zelfs
met handen en
voeten lukte het niet
heel subtiel is
er in contacten
gesneden zijn
verbindingen ontkoppeld
werd het netwerk
uitgekleed en
zonder voeding gezet
het proces dat
vele stadia kende
vaak werd
geattaqueerd door
onbekenden die
temporele verschillen
snel duidelijk maakten
pas in een
langzaam accepteren
leerden zij dat roeren
in de infobrij het
einde was van een
verrijkend leven
onder zijns gelijken
Tussen bomenlicht
jij hebt weer
bloemen gestrooid
waar een herfstige
dood de zomer
begraven had
het winters
zwarte pad
dat sneeuw
als deken zag
vergat de tijd
waar lente
al lieflijk danste
het groen druk
met voorjaar sjanste
bloeide zon zijn bloem
nog nevelden
de mooiste kleuren
tussen bomenlicht
de door jou gestrooide
bloemen extra belicht
Mediatransparant
zij sterde in
versplinterd glas
nog voordat zij
geboren was
opende dimensies
waarvan het
bestaan in heden
weer naadloos past
daar waar het
spirituele een
goddeloze dood al
lang gestorven had
het geestelijk
vacuüm al eeuwen
zonder zuurstof een
zieltogend einde zag
wachtend op de implosie
van haar verschijnen
dat alle tegenstand
zou doen verdwijnen
want het luisterrijk
offreren van brood en wijn
heeft afgedaan in het
verdwijnen van mystiek
waar magie het
goddelijke nog ooit
raakte is mediatransparant
nu de drive van het volmaakte
Stadse oorden
de jaren
hebben ons
gevouwen
langs vroeger
onzichtbare lijnen
die ooit als
sterke baleinen
ons als een
front bij elkaar
hebben gehouden
wij presenteerden
familie en kracht
door generaties
met straffe hand
groot gebracht
vrijheid en welvaart
gaven aan eigen
zinnen ruimte
zonder bevoogding
in samen beginnen
we zagen dorpen
verworden tot
stadse oorden
waarbij sociale
controle nog slechts
achter gordijnen
werd beleden
omdat zeggenschap
ontbrak bij de
generatie van heden
Kudde geuren
als er iemand sprak
speelde er altijd de
lach van herkennen
rond je mond
jij kende de
frames vol woorden
die bij elkaar hoorden
voor een geijkt effect
zo voelden de
aanwezigen zich
meteen al warm
en goed ingebed
het leek thuiskomen
in bevestiging dat
alles ging zoals zij
dat ook verwachtten
jouw specifieke
aandacht was gericht
op de entree als jij van
kleur verschoot had je beet
kudde geuren zijn
uniek in onderscheid het
zwarte schaap was die al
sinds zijn geboorte kwijt
Luchten schouwen
ik zag de
regen dralen
op een windstil
moment of
hij de grond
in grote of
kleine druppels
zou halen in
uitslag onbekend
choreografen van
het tegenwoordige
weer hebben
grafieken waarin
pieken uit vele
eeuwen staan en
niet de getrainde blik
van generaties alle
luchten schouwen
vaak ontbreekt
de subtiele info
die de natuur ons
geeft als wij attent
zijn op alles wat leeft
de wisselwerking
begrijpen zonder op
tal van monitoren
te blijven kijken
Het uitvliegen
ik opende
je hart met warme
lichte zonneblaadjes vers
uit de eerste zonsopgang
begeleid door vogels
wakkere muziek
in prille lente melodie
het is geen ochtend
zoals velen dat zou
snel gaan vervelen
maar juist de kleine
variaties in licht en geur
geven de begeleidende
muziek haar unieke kleur
het is dat gevoel
van op weg zijn naar het
volmaakte doel waarbij scherpe
kantjes worden bijgevijld
voor het ultieme moment
waarop zij wij en de wereld
het uitvliegen hebben gepland
Losgeslagen geesten
ik heb de
wereld tegen
de muur gezet
hoe harder
ik schreeuwde des
te groter het verzet
kende hun namen
uit wat zij ooit
hadden gezegd
een bonte
mengeling van
losgeslagen geesten
zonder verband is
er met hen als groep
niets aan de hand
maar door het
algoritme van deze
tijd raken zij bevrijd
van maatschappelijke
kluisters en verliezen
hun moreel respijt
zij ontwrichten
al met de titels
van hun gedichten
staan tegen
muren met
anonieme gezichten
Ontdooiende wintermuziek
overal waar jij
verscheen gaf natuur
acte de préséance
zag in de verte al
de knoppen van
bloemen zich openen
om in volle
nieuwsgierigheid hun
hart aan de kijker te tonen
struiken ritselden
bomen ruisten hun
groene welkom melodie
de vergeet-me-nietjes
in het gras wisten
al meteen dat jij er was
adembenemend
hoe zij groeiden en
bloeiden op jouw energie
jij die lichtvoetig
lente presenteerde op
ontdooiende wintermuziek