Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Iets eigens
vroeger had ik
iets waar ik heel
trots op was
het was mijn schat
die ik voorzichtig
bewaarde in
mijn jaszakken
het waren mijn
warme handen
altijd was er wel
iemand die het
onderwerp aanroerde
met een eigen ervaring
vooral de meisjes
waren buitengewoon
geïnteresseerd
want jongens waren
bonkig en ruw
hadden altijd
koude tengels die
nooit schoon waren
ik ontmoette een
uitzondering en buitte
die uit met eens
gegeven blijft gegeven
tot de aandacht zich
verlegde naar gewone
omgangstaal en de
dagelijkse onderwerpen
behalve bij mij
want ik heb de
handen altijd iets
eigens gegeven
ter onderscheid en
wat dat was wilde zij
wel heel graag weten
De hoeksteen
jij had zo
de hoeksteen
kunnen zijn
van dit gebouw
dat zijn uitstraling
ondubbelzinnig
ontleent aan
deze plaats
in kleur vorm
en compositie
geweldig in
harmonie met
de rest van
dit al zolang
dominerend
monument
ik werd als
een magneet
naar die hoek
getrokken door
krachten die
hun verhalen
kwijt wilden
aan passanten
de hoek werd
ontmoetingsplaats
van mensen met
dezelfde intense
ontvankelijkheid
de mare ging dat
wie de steen raakte
mocht wensen maken
In noodgeval
ik ben moe
door het rapen
van je schaduw
om zo even in je
ogen te kijken
een stukje van
je ongerepte ziel
en zaligheid
te zien schitteren
door ons contact
ik wil je niet
claimen of stalken
maar je hooguit
attent maken op
mijn aanwezigheid
zonder dat die jou
ook maar eniszins
beperkt in jouw vrijheid
weet mij in noodgeval
altijd dichtbij
Op vogeltrek
ik vleugel
slow motion
onder een
geveerd
wolkendek
van slagpennen
de ritmiek
van mijn
trage slagen
geeft rust aan
mijn vaste
bestemming
al in de genen
vastgelegd in info
als de leefsensoren
de codes activeren
van binnenkort
op reis gaan
langs koufronten
en uitdiepende stormen
stromen heet zeewater
naar steenkoude
bovenluchten die
buien genereren
in de route zijn
de diverse
overlevings
escapes voor barre
omstandigheden uit
eerdere ervaringen
rustplaatsen zijn
voedingsgebied
waar de laatste info
tijdens het eten
snel en effectief
wordt door gekwekt
Het ravenzwarte haar
ze brilde
ronde glazen
in een scherp
getekend gezicht
die combinatie
vlakten de
scherpe en
ronde kanten
van beide
karakteristieken af
in de lijnen van
haar gelaat
contrasteerden
de lichte huid en
het ravenzwarte
scheiding
gekamde haar
ze lachte innemend
en haar ogen
speelden
met onze
verwondering
hun eigen
geexposeerde
spel van schrander
en kwiek bewegen
in haar stem
dolden in een
kort touche
de tonen
van een
welkomsyell
met meegenomen
gitaar na
reverence
en buiging
voorwaar
het was me het
welkomstje wel
Ultiem plezier
ik had plezier
stiekem even in
de winkelruit naar
mezelf kijken
de hand opsteken
en zwaaien
betrapt worden
en toch doen
alsof we van
niks weten
tegenwoordig
is het heel gewoon
als jij je eigen
projectie ontmoet
in de winkelruit
glinsterend in
video en met
een stralende lach
of in hologram
met een knipoog
ze zijn al in optie
bij de zorgverlener
als wandelcoach
en op de werkvloer
van de zorg als AI
handje vast info aan
de route gekozen
en gaan met die
licht gebakken
batterij op wieltjes
uitgelogd en wel
gaan wij als stel
de hort op en
bij aankomst geen
wachtwoorden maar
gezichtsherkenning
ja ze maker er wel
een bijzondere
show van want even
wennen is het wel
en mijn plezier
haal ik uit mijn
eigen verborgen
spiegel hier in
het huis dan kan ik
weer net als vroeger
de gekste bekken
trekken en het
ongestoord
uitproesten van
ultiem plezier
Bewogen kerktorens
de horizon
streepte tussen
zwart en licht
waar zon ontbrak
lichtte zwart
nadrukkelijk op
er was geen
rust in die
afwisseling
de wolkenrij die
boven de aarde hing
trilde beweging
in dichterbij
kwam snel de
intense hitte vrij
bewogen kerktorens
in het ritmisch laten
horen van gebeden
Het creatief serpent
de expositie was
fenomenaal het
duizelde duizend
kleuren nog net
vastgehouden door
een lijst maar ook
de doeken wilden
geuren met hun
exorbitant hoge prijs
het juiste touche
van de penseelstreken
en aparte pigmenten
vormden het uithangbord
van de kunstbroeders
im excentrieke segmenten
geen rationele verslagen
aan de muren maar
bloed zweet en tranen
in talloze doozwete
bacchanalen wordt
het creatief serpent
uitgeknepen tot het end
wat overblijft is huid
van slangenleer voorwaar
een sluitstuk en begin
van een heerlijke reprise
zit er vast nog in
Gebonden
ik ken de pijn
van de geboorte
het verlaten worden
de onbereikbaarheid
die met woord of daad
teniet kan worden gedaan
en toch scheurt
en zeurt het
onwankelbare tegen
alle liefde in mijn
gevoel aan flarden
aan snippers van niks
die jij nog vasthoudt
anders waaien ze weg
omdat er geen levend
bloed meer door stroomt
in de met moreel
dicht geslibte vaten
geblokkeerd door
achterhaalde waarheden
die steunden op vroeger
begane zonden en weg
zouden branden in een hel
die nooit bestaan heeft
mijn leven aan flarden
en het jouwe erbij
want ik kan geen aanspraak
maken op liefde en tijd want
ik dacht aan trouw
en eeuwige gebondenheid
heb de vrijheid al eerder
genomen met rugzakken
bepakt de kortste weg
naar verlossing genomen
ik door moraal aan handen
en voeten gebonden
toch aan de haal voor
een verterende liefde
een spagaat waaruit niemand
zonder blessures op kan
rijzen tot de zon onder gaat
met het vervallen van alle eisen
De try-outs
je kon uit
haar woorden
de lach al
ontrafelen
als je in
gesprek
haar ogen
zag oplichten
door het
innerlijk plezier
dat het
schouwspel
haar bood
in het primair
beleven want
juist in de try-outs
vlamden de
meest curieuze
scenes heftig op
scheurden gedurfde
gezegdes uit hun
verpakking en
kwamen artiesten
adem tekort
dus extra woorden
aangedragen
met het toelaten
van spelers uit het
publiek die meteen
aan de haal gingen
met de aandacht die
zij nog moesten verdienen
Beginnend applaus
jij kende
als geen ander
de reflexpunten
in gebouwen met
veel glas spiegels
en indirect zonlicht
jij lachte altijd
bij binnenkomst
liep hooggehakt
uitdagend tikkend
naar het midden en
maakte je reverence
naar alle kanten
sloot af met een
stijlvolle zwaai
de draai op de
voorvoet en sierlijke
buiging met krullenkop
vaak klonk er een
beginnend applaus
uit de galerijen
en kamers dat zij
beantwoordde met
een sierlijke handkus
niemand wist haar
naam wie zij was
en wat haar relatie
met het gebouw was
in de acte de presence
zij bleek achteraf de
dochter van een der
architecten te zijn
haar vader was
overleden vlak voor
de opening zo wilde
zij hem persoonlijk eren
In het vrolijke gezicht
ik zag
de sterren niet
maar met iedere
streel door je
haar knetterden
de blonde vonkjes
het was geen
kleurrijk vuurwerk
de banen hadden
zo hun eigen vorm
en dikte van haar
in een heerlijke streep
hun zachtheid
bleef vaak aan mijn
handen hangen in
uitwisseling van
opgelopen
contactspanning
vaak waaide
de wind je
scheiding open
en keken twee
betrapte ogen
langs de gordijnen
met hun nog
ingekeerde
olijke blik was er
geen schrik
maar een lach in
het vrolijke gezicht
De zachte apocalyps resume
ik ben geen
keizer apostel
volksmenner of
dagdromer maar
ik heb net als jullie
zo mijn gedachten
over aarde en leven
vooral hoe wij dat doen
en waar onze resultaten
zijn met de rijkdommen
die ons zijn toebedeeld
zoals ook de gigantische
verschillen dat kan nooit
de bedoeling zijn geweest
de chaos de kloof tussen
arm en rijk de verschillen
in de levensstandaard en
de totale verwaarlozing van
de mens als medemens
het ontbreken van respect
voor andere opvattingen
dus geen agonale verhouding
geen beter best tweestrijd
niet meer en minder maar
vooral in verbinding samen
met alle waardering voor
het menselijke in de ander
en projectgeld zonder macht
het laatste oordeel met het
werk van onze talenten
en handen samen met alles wat
leven heeft op onze aarde en
daar ook hun geschiedenis
van heeft geschreven in
woord beeld en levensvol trots
op de schoonheid van samen
De zachte apocalyps (4)
nog wat kleine zaken om
de stroomlijn van de schepping
te volgen en in de goede
toon samen te gaan vervolmaken
want overal zitten ogen en haken
om samen tot verbinding te raken
want in tijden van
voorspoed komen cultuur
en allerlei vormen van
creatief zijn tot ontwikkeling
omdat de mens daar meer
tijd en zin in heeft
verfraaiing van het leefmilieu
gebouwen wegen waterwerken
beelden en fonteinen naast
de uitbreidingen van macht
grondgebied en handel
op zee en land logistiek
aparte groepen met eigen
doeleinden als specifiek
na te streven en mogelijk uit
te groeien tot machtsfactor
in organisaties..van geld en
wetenschaps investeringen
werkbare modellen voor
belasting scholing krijgskunde
in verdediging een veelheid
van activiteiten maar bloei
heeft decadentie als helaas
remmende factor op de hielen
de spirit is op de fut eruit
stilstand is achteruitgang..
en gaat over tot macht
over mensen niet meer samen
vreemdelingen andere culturen
gewoontes en gebruiken
fragmentarische kennis
en een verkeerde inschatting
van de menselijke waarde..
devaluatie van hun godsdienst
en wereldbeschouwing
en de daaruit volgende strijd
alle organisaties worden
met straf en beloning
geschraagd gehoorzaamheid
en trouw aan zijn noodzaak
op straffe van uitsluiting
en negeren en soms de dood
waarbij het laatste oordeel
de grootste magistrale straf
publiekelijk wordt uitgedeeld
zijn eeuwige volmaakte geluk
wordt opgebrand in de hel
en daarvoor waren
en zijn wij niet op aard
De zachte apocalyps (3)
in den beginne was er
het woord
god schiep de mens
hij werd gehoord en
doodde zijn broer
zo verhaalde het woord
dat is blijven hangen
in de hele overleverende
geschiedenis en de
uitleg is gebruikt door
mensen en schavuiten om
er zelf beter van te worden
ten koste van de medemens
de verhalen uit de diverse
culturen zijn eenduidig..
er is goed en kwaad
mooi en lelijk altijd is
er de tegenstelling
dat is onze uitleg maar
met verbinding..komt
samen in beeld de
tegenstelling is nooit
als ten koste van..bedoeld
maar altijd als elkaar helpen.
bruggen zouden er gebouwd
kunnen worden om samen
de overkant te bereiken
en die uitleg en bedoeling
van de evolutie maakt
een totaal andere wereld
In den beginne.....
De zachte apocalyps (2)
na een aantal
machtswisselingen
waarbij links en rechts
om de oren kreeg kwam
de wereld in een
rustiger tijd
begon verstand een
overleg structuur zonder
wapens en machtuitoefening
als gangbaar model te
ontwikkelen met rust en
vrede in gelijkwaardigheid
de resultaten waren
bijzonder diverse naties
kwamen tot grote bloei en
vervielen weer zonder de
direct desastreuze
gevolgen uit vroeger tijden
nieuw modern verandering
waren de triggers terwijl
menselijkheid de maat werd
in het sociale verkeer en
zelfs hoffelijkheid en innerlijke
beschaving werden gewaardeerd
waarbij samen delen
en deelnemen aan
de fundamenten werden
voor een bloeiende aarde
in vrede op weg naar zijn
eigen paradijselijke hemel
De zachtge apocalyps (1)
de eerste
meldingen
waren terloops
uit inforubrieken
maar wie nieuws zocht
kwam tot een heel
andere conclusie zeker
als men verderging
en merkte dat een
overheid de rol
van organisator
leek te hebben
overgenomen
als dat tenminste
nodig bleek omdat er
geen sprake was van
slachtoffers schade of
enige paniek
feit was dat de
gebeurtenissen over
heel de planeet er
geen gebieden
uitgezonderd
zoals zee en water,
het hooggebergte en
andere moeilijk
bereikbare gebieden
bijzonder was het dat
er nergens een spoor
van paniek of angst was
toen mensen een
werden met de materiie
van de aarde zij deelden
en werden deel van
het leek samen thuis komen
zij raakten de aarde
en werden substantieel
deel van de aarde
zijn energie, alle info
op een geestelijk niveau
bereikbaar in gedachten
en info uitwisseling
alle noden en behoeften
werden door aarde vervuld
met een geweldig
geluksgevoel dat
de al millennia verwachte
eenheid nu eindelijk
zijn beslag zal krijgen
nog voor de geweldige
universele samensmelting
waarbij het heelal een
oneindige liefdesgolf straalt
Het kristallijn
in de vroege ochtend
zo tussen vries en dooi
deden hoge druppels
al voorzichtig het kristallijn
subtiel van
beginnend matwit
uitwaaiend mooi
naar licht breekbaar
nog hebben zij niet
de kracht om licht
te breken dat komt
over enkele weken
zo rond het
vriespunt als de
uitstraling het grootst is
en het uitspansel heldert
dan vormen druppels
pegels en vriezen uit
tot het eerste kristallijn dat
reikt naar de opkomende zon
haar fijnheid is
ongeëvenaard als de
temperaturen zo rond het
vriespunt schommelen
Winterklaar
nog is er
het speelse
gefladder van
jonge blaadjes
op ondeugende
vlaagjes van de
lichte lentewind
toch zullen ook zij
binnenkort de koelte
van het zomers groen
moeten dragen
nu nog in hun kleurig
fleurig herfsttapijt veeg
en opruim al voorbij
alles is afgedekt
ook de kleine knoppen
winterklaar verpakt
in afwachting van licht
en warmte om de soort
weer een nieuw jaar
te laten bloeien
als de natuur ze
tenminste al
van kleins af aan
in de seizoenen
volgens eeuwen
protocol wil
laten groeien
De vale takkenstramheid
de herfst heeft
zich verstrakt
in de vale
takkenstramheid
van hen die
nog wachten
op de oogst
die winterklaar
al getooid zijn
om te gaan
hun kleuren
afscheid van
de warme zomer
is allang geleden
en toch zijn er
weer redenen
om op te staan
niet alleen wordt
het kind geboren
maar ook zij die
zijn uitverkoren
voor het nieuwe
lentefestijn die
al hun wortels
hebben geplant
om de eeuwenoude
cyclus van seizoenen
te beginnen