Beginnend applaus

jij kende
als geen ander
de reflexpunten
in gebouwen met
veel glas spiegels
en indirect zonlicht

jij lachte altijd
bij binnenkomst
liep hooggehakt
uitdagend tikkend
naar het midden en
maakte je reverence

naar alle kanten
sloot af met een
stijlvolle zwaai
de draai op de
voorvoet en sierlijke
buiging met krullenkop

vaak klonk er een
beginnend applaus
uit de galerijen
en kamers dat zij
beantwoordde met
een sierlijke handkus

niemand wist haar
naam wie zij was
en wat haar relatie
met het gebouw was
in de acte de presence
zij bleek achteraf de

dochter van een der
architecten te zijn
haar vader was
overleden vlak voor
de opening zo wilde
zij hem persoonlijk eren

Reacties