Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
De wereld stilt
zacht wordt
het kind gewiegd
nog in het paradijs
van lieflijke onwetendheid
weer is er
de bevestiging
van onze band met
leven in de eeuwigheid
onschuld straalt
vertederend uit
zijn warm aanwezig zijn
is welbehagen zonder pijn
de wereld stilt
in zijn geboorteban
wanneer zal zijn woord van
vrede ook onze waarheid zijn
Een toevlucht
De Heer is ons een toevlucht geweest
Van geslacht tot geslacht
Was Hij onze hulp en kracht.
De Heer is ons een toevlucht geweest
Hij is ons steeds nabij gebleven
En heeft ons wat nodig was gegeven.
De Heer is ons een toevlucht geweest
In jaren die als een zucht voorbijgingen
Bleef Hij ons met Zijn liefde omringen.
De Heer is ons een toevlucht geweest
Hij zal ons ook in de toekomst geleiden
En ons van zonde en schuld bevrijden.
De Heer is ons een toevlucht geweest
Van geslacht tot geslacht
Was Hij onze hulp en kracht.
(Woorden uit Psalm 90)
Schittert hoog kristal
in groene takken
blinkt het rood en goud
met lint naar oud gebruik
zijn tafels wit gedekt
uitnodigend schittert
hoog kristal in statig
stille kaarsenvlammen
de sfeer van kerst is overal
in welkom zingt
zacht op vinyl nog
de maastreechter staar
het lied van stille nacht
alles lijkt compleet
als het glas geheven wordt
de gastheer vrede spreekt en
niemand van de aanslag weet
verontrustend is
het eerste nieuws
tafels zijn allengs verlaten de
stemming is volledig omgeslagen
geen chaotische taferelen
bedrukt en angstig als
zovelen fluisteren zij zacht
kerst kan hen ook niets meer schelen
Vol tegenstrijdigheid
de spiegel heeft mij
lang meewarig aangekeken
gaf meer dan regelmatig
steken onder water
ik lachte wat gelaten
nog zonder oordeel
wat niet is kan komen
ik had zo mijn eigen dromen
uit het vat vol tegenstrijdigheid
van een doorlopen puberteit
het leek een goed te
lopen pad alleen de tijd
verging terwijl anderen oogstten
las ik uitgebreid de filosofen
over een risicoloos begin
zij doken er middenin
ik had wat drempelvrees
dus alle woeste plannen
bleven in mijn geest
eenzaamheid maakte me leeg
pas later heb ik geweten
dat ik te lang als vreemde
in die spiegel heb gekeken
de drempel zelf creëerde die
de realiteit me snel afleerde
Bij de kachel
met grijze, ondoorzichtige vitrage aan de buitenkant
komt licht alleen nog uit de gashaard
warmte van blauwe vlammetjes
kruipt onder onze huid
terwijl ik luister naar het snurken van de poes die naast ons ligt
geef ik je mij in handen
De kerstengel
de kerstengel wordt door lisa
opgehangen in de boom.
het is het mooiste wat
in de boom komt te hangen
lisa doet het heel voorzichtig
en hangt het engeltje
op de bovenste tak.
wat hangt het daar toch mooi
ja lisa houdt veel van kerstmis
ze heeft mee mogen helpen
met de boom versieren
en de kamer te versieren
lisa wordt er helemaal blij van.
maar ze is nog het blijste
met het engeltje.
daar zal ze deze kerst
nog veel naar kijken.
zo een engeltje toch
Een engeltje
ik hing
een engeltje
in de boom
maar net niet
op de goede plaats
ze glinsterde gewoon
na wikken en wegen
werd haar een
andere plaats gegeven
zij twinkelde maakte mijn
dag toen zij mij onverwacht
een hemelse knipoog gaf
Schraalt de wereld
langzaam schraalt
de wereld in
wantrouwen en angst
de openheid
is opgedoekt we zien en
verstaan elkaar niet goed
wat we ook
proberen zij zullen
het toch zelf moeten leren
hun rollenspel
verandert helaas niet
nog steeds de man gebiedt
in rijen komen zij
maar het tij gaat keren
in terroristen weren
wie in naam van
allah doodt hoort niet
hier maar in de eigen goot
Naamloos diep
ik ken de
gaten in de tijd
kleine overstapjes
in korte afwezigheid
even oplossen
in het vreemde niets
door het schouwen
van pure energie
impressies zijn niet
echt fysiek maar
iets tussen oneindig
hoog en naamloos diep
een vervloeien met
de stroom die leven is
delen en vermenigvuldigen
in pulserende vertakkingen
zo uit inertie naar de
snelheid van het licht in
drie dimensionale eeuwigheid
snaren en golfjes ten spijt
ik koester die
momenten zonder tijd
mag delen in totaal geluk
als op de hemel voorbereid
Kerst van mijn dromen
ik heb alle rollen
uit de stal
al gespeeld in de
kerst van mijn dromen
wist mij een herder
met kudde en schapen
spraken samen in blaten
hadden de ster snel in de gaten
was jozef met ezel
vol liefde en trouw
zijn hoogzwangere vrouw
verzorgend bij winterse kou
in maria heb ik mij
moeilijk kunnen verplaatsen
haar onbevlekte ontvangen
bracht voor mij grote raadsels
natuurlijk ben ik
het goddelijk kind geweest
diep in mijn ziel voelde ik al
dat wij een waren in geest
Scrupules zijn vergeten
nog heb ik
de magische boeken
mystieke gezangen
religies die meerdere
levens omspannen
als rugdekking
voor mijn games
die ik speel vandaag
het spel wordt
steeds echter
de mensen slechter
zij schieten zonder
normen en moraal
vinden doden normaal
zonder enig geweten
scrupules zijn vergeten
als ik stap
over de velden
met mijn dode helden
nog virtueel toch
ruik ik hun bloed
ben ik nu speler
of is dit echt ben ik
dan werkelijk zo slecht
Stukjes vrede
de bommen
zijn bijna op
het wapentuig
is moegestreden
tussen grijs
en groen ontluiken
in donkere dagen
de stukjes vrede
toch produceren
fabrieken weer hun
dodelijke waar nieuwe
afzetmarkten zijn al klaar
de koude oorlog
wordt weer opgestookt
militaire budgetten
gaan ijlings omhoog
alleen onder de
opgetrokken aanslagrook
van bethlehem gloort
nog onze nieuwe hoop
In alle openheid
wanneer kan stilte
eindelijk weer spreken
over zaken waar wij
liever niet over praten
in de immense
veelheid van woorden
ontgaat ons vaak het
onderwerp van gesprek
men haakt in
neemt snel over
eindigt lachend op
een doodlopende weg
stilte is niets zeggen
samen bouwen
aan fundamenten
van vertrouwen
om dan in alle
openheid ruimte
te geven aan het
transparante in leven
Zijn geraamte
ik heb een skelet
aangekleed met wat
ik dacht dat leven heet
zijn geraamte behangen
met maatschappelijke belangen
die hij dringend nodig heeft
toch knookt hij
nog terughoudendheid
zijn zekerheden is hij kwijt
rammelt botten in
aanvaarde eenzaamheid
dood en verwanten ten spijt
ik heb hem niet
kunnen bezielen met
emoties en overlevingsdrang
hij gaat zijn gang zombiet blij
met zijn blauwe schermpje
hoort hij er weer helemaal bij
Decemberavond
de wind die door de schoorsteen suist
verguldt de stilte en de warmte in de kamer
waar ambtelijke brieven zijn onttrokken
aan ogen die alleen gedichten lezen
waar de tv achter gesloten deuren slaapt
de laptop luiert op de vloer
naast de werkeloze stekker van de telefoon
waar poezen twisten om een plaatsje op mijn schoot
waar eisen, politiek en angst
niet meer aanwezig zijn dan belletjes
in een aangebroken limonadefles
Melodieuze energie
ik weet het oog
de magie van licht
waarin zicht al het
aardse overschrijdt
de tijd mystieke
componenten geeft
omdat hij als schaduw
naast eeuwigheid leeft
facetten tonen
muzikale kleuren in
hun snelle werveling
van melodieuze energie
waar vormen zich
kortstondig manifesteren
pulseert een warmte
die ons de hemel leert
momenten van
volmaakt geluk
die aardse uren als
eeuwigheden laten duren
Voorjaarsoase
ik heb ze zien rijden
stoere mannen van weleer
beijsde baarden en haren
blik op het oneindige meer
langs berijpte rietkragen
kraakte vervaarlijk het ijs
spiegelde zwart dat de
immense diepte aangaf
het lijken wel dromen
uit mijn subtropische tuin
waar op beschutte plaatsen
al even de lente wil zijn
het sombert in deze
donkere dagen voor kerst
winter blijkt een fata morgana
maar mijn voorjaarsoase is echt
Echt tegenlicht
ik heb je ooit
ondergedompeld in liefde
maar waar ben jij nu gebleven
in kleine speldenprikken
scherp rakende woorden
jouw tegengas dat mij deed leven
we hebben rotsen verkend
handen tot bloedens toe
opengehaald voor het mooiste zicht
maar altijd wist jij
toch nog een betere plaats
gezien vanuit echt tegenlicht
in een toegevend ja
zijn we jouw kant uitgegaan in
de hoop op een gelijkwaardig bestaan
het is helaas niet zo gelopen
als ik toen mocht hopen
ieder heeft zijn eigen wereld gekozen
De oude vrouw
de oude vrouw was heel eenzaam
ze was heel verdrietig, ze had geen kinderen
en haar man was gestorven.
daarom was ze aan de drank gegaan
die haar verloste van haar eenzame gedachten.
bij de supermarkt kocht ze elke dag drie flessen sherry.
dat was heel veel wat ze dronk, het ging niet goed met haar.
en op een dag kon ze alleen maar op bed liggen.
de dokter kwam bij haar en zorgde er voor
dat ze in een kliniek kwam, daar knapte ze weer op.
gelukkig was ze weer van de drank af.
en ze had in de kliniek een leuke man getroffen.
nu was ze gelukkig niet meer eenzaam.
en ze werden heel gelukkig met haar.
Eenzaam voel ik me
eenzaam voel ik me.
ik mis je zo ontzettend,
als jij er niet bent.
je bent op reis en blijft lang weg.
ik kan er maar niet aan wennen
dat jij lang wegblijft, mijn liefste.
ik hoop dat het niet meer te lang duurt
en ik weet dat jij ook aan mij denkt.
ja, we horen bij elkaar.
lieveling, nooit gaat onze liefde over.
altijd moet ik aan je denken,
je gaat niet uit mijn gedachten.