Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Ik weet dat je komt
eenzaam voel ik me
zonder je
en ik voel me heel
naar zonder je
je bent nog steeds
niet gekomen
maar ik weet dat je
heel snel zal komen
je hebt het me beloofd
en ik geloof erin.
misschien vandaag
ja, ik zal je al mijn
liefde geven
eenzaam zijn de dagen
maar als jij komt
zal alles goed zijn.
ik weet dat je
van me houdt
en onze liefde zal
fantastisch zijn.
Waterbloemen
ik zag de zee
maar kon de snelle
waterbloemen niet volgen
in hun dalend en rijzend
racen naar strand
waar ze in schuim
kapot sloegen onder
de harde hand van
een straffe wind tot
niemand ze meer vindt
ik ben toch terug
gegaan in kalmer tij
bij een volle maan
om ze te determineren
en hun namen te leren
wilde hen niet
in anonimiteit vergeten
zij die op woeste golven
het leven goed speelden
in een paradijselijke vloed
Opgestaan uit de dood
zij hadden hem
geschoond en met
witte doeken omwikkeld
zacht in het graf gelegd
in stilte baden
handen met ongezegde
woorden van liefde en trouw
harten vol verlies en rouw
toen zij in de vroegte
weer verschenen bleek
de grafsteen verdwenen
de tombe was leeg
in schrik en verwarring
zijn zij teruggelopen
de mare was hen vooruitgesneld
zijn verrijzenis werd al gemeld
opgestaan uit de dood
heeft hij zich aan zijn
volgelingen getoond hen de
weg gewezen en hoop gegeven
Het leven is mooi
ja, vader, het leven is mooi met u
ik ben blij dat ik een kind van u mag zijn
dank u wel dat ik over u mocht schrijven
en misschien mensen kon troosten
ik ben dankbaar dat ik tot u mag bidden
ik hoop dat u me sterk maakt en me niet alleen laat
ja, vader, het leven is niet gemakkelijk
maar ik weet dat we u alles kunnen vragen
en heel spoedig weten we dat jezus terug zal komen
om zijn nieuwe rijk te stichten.
U wil ik erkennen als mijn heer
ja, vader, u wil ik erkennen
als mijn heer
ik weet dat u bij ons bent
bij uwe kinderen te midden
van een ongelovig geslacht.
u geeft uw heilige geest
aan uw kinderen
en ik hoop hem ook
te mogen ontvangen
vader, wilt u me niet alleen laten
u bent alles voor me
ik hoop dat ik voor anderen
ook iets mag betekenen
en woord en geest mag uitdelen
dank u wel, vader.
Blij mogen we zijn
blij mogen we zijn
dat we het leven
hebben gekregen.
uit uwe handen, vader.
dat we deel mogen hebben
aan het leven met u
en ook al gaat het niet
altijd goed met me
ik weet dat ik blij mag zijn
met mijn leven
en de kracht van uw liefde
zal bij ons zijn.
groots is het
van u te mogen houden.
Engelen zijn reine wezens
engelen zijn reine wezens
zij behoren god toe.
en zij verschijnen in ons leven
om ons te steunen
ik weet dat er om mij heen
heel veel engelen zijn
hoe goed is dat te weten
ze steunen ons en behoeden
ons voor het kwade.
dank u wel, vader,
voor al uw engelen.
Pasen
ja, morgen is het pasen
wat mogen we blij zijn
dat de heer voor ons
gestorven is
en weer is opgestaan
het is een groot wonder
en we mogen zo blij zijn
dat we dat ieder jaar
mogen vieren
ja, hij heeft zijn leven
gegeven aan ons
aan het ruwhouten kruis
omdat hij zoveel
van ons houdt
hij heeft zwaar geleden
en wij dragen ons kruis
ook elke dag
maar we mogen weten
dat hij spoedig terug komt
en zijn vrederijk zal stichten
dan zal het altijd pasen zijn
Licht bewolkt
vandaag lopen de
sporen niet naar
behoren zij wijken
zover wij kunnen kijken
bloemen reiken
hun mooiste kleuren
maar deinzen als
wij ze willen keuren
zelfs het licht
heeft iets onbestendigs
in licht bewolkt schijnen
lijkt blauw te verdwijnen
mijn woorden raken
jouw snaren verkeerd
laten stilte weer dansen
op vermeende dissonanten
ik voel de afstand
neem zachtjes je hand
in samen wachten beginnen
we stilletjes om onszelf te lachen
Licht doorzichtig
ik stap voorzichtig
van steen naar steen
kijk rustig om me heen
de lucht is
licht doorzichtig
geladen met wat zon
er tintelt spanning
van een wachten op
iets dat dadelijk komt
heb mij omgedraaid
zag verleden tijd toen de
jaren werden teruggedraaid
het water stroomde woest
heb hem toen zien vallen
begreep niet hoe ik helpen moest
hij verdween zonder een blik
de schrik verlamde mij
die paniek bleef mij tot heden bij
ik voel nu weer de warme zon
gerustgesteld zie ik mijn herinnering
met het water verder stromen
Het witste wit
ik heb wit gezien
waarvan de schaduw bewoog
toen ik opkeek
wist ik dat het vloog
kon niet naar boven lopen
in banen zonder licht
dacht snel op te stappen
maar had totaal geen zicht
door mijn grote vriend
van boven kon ik het
licht laten doven maar was
ook meteen mijn schaduw kwijt
dan is het witste wit
verdwenen in een wereld
zonder zon en die donkere optie
sluit ik dan meteen maar uit
ik wil graag
de weg begaanbaar maken
in de route naar omhoog
mijn dilemma is helaas te groot
Paasstukjes
ik heb mijn mand
gevuld met paasstukjes
een indrukwekkende bloemenzee
waarover ik hem ooit zag lopen
de vele kleuren vertellen
het verhaal van de geboorte af
zijn leven en in opstanding geloven
in het donkergroene van getshemane
kleurt paars zijn ongerechtigheid
zoals pas later blijkt hoe judas loog
terwijl hij naar hem kijkt tijdens
hun laatst gezamenlijk avondmaal
hoe hij verraden is en opgepakt wordt
voor het schijnproces door bezettersmacht
hem ontgaat de rechtsorde want
leugenaars en spotters in het wuivend geel
hebben hem met doornenrood gekroond
hij zou in leven koning worden maar
draagt zijn kruis naar de calvarie berg
waar wolken samentrekken en hij
in eenzaamheid de geest gegeven heeft
in de witte stilte van het graf
wacht hij gebalsemd en in doeken gelegd
tot het moment dat zijn vader zegt dat
hij in zijn verrijzenis naar de wereld kan gaan
de volgelingen zien met zijn verschijnen
hun angsten verdwijnen zij bloeien op en
planten zaden in nieuwe manden van zijn leer
Langs het pad
ik heb bloempjes
voor je gepakt zij bloeiden
gewoon langs het pad
de eerste stralen
zonlicht heb ik geregen
tot rozerode kralen
uit het blauw
van de lucht streepte ik
wit kant van de wolken
heb alles verpakt
in het bies van de mand
die rondde onder mijn hand
zo groet ik jou op dit
vroege uur waar lente nog
schemert naar het zomervuur
Jouw groene preludes
jij bloeide muziek
mijn lieflijke
vergeet-me-niet
ik hoorde je groeien
in de border
van mijn tuin
jouw groene
preludes wiegden
harmonieus samenzijn
ik zong in het
ondergaan van zon
mijn kleine aria's
jij knopte
tonen tot liefde
kleurde refrein
ons afscheid
was stilte met
de melodie van pijn
"Ik ben met u" zegt Jezus
“Ik ben met u”, zegt Jezus
Jezus zegt: “Ik ben met u, alle dagen”
Wat een troost, om dit te mogen weten
Dat wij nooit zullen worden vergeten.
Jezus zegt: “Ik ben met u, alle dagen”
Hij gaat met ons mee door dit leven
En wil ons Zijn hulp en bijstand geven.
Jezus zegt: “Ik ben met u, alle dagen”
Op Zijn woord mogen we Hem geloven
Zijn trouw en liefde gaat het al te boven.
Jezus zegt: “ik ben met u, alle dagen”
Laten we in dit vertrouwen verder gaan
Wetende dat Hij aan onze kant zal staan.
Jezus zegt: “Ik ben met u alle dagen”
We hoeven dan ook niets te vrezen
Hij heeft Zijn liefde aan ons bewezen.
Pure hebzucht
ik sprak
over spel
zag in hun ogen
winst en verlies
wist hoe zij
werden bedrogen
want spelen was
het echt niet
toeval en
willekeur krijgen
op het eerste gezicht
een prachtige kans
maar in herhaling
van zetten gaat
winst op den duur
naar de bank
wij zijn het spelen
van vroeger verleerd
pure hebzucht is
wat ons nu motiveert
Lyrische loftuitingen
mijn gedachten
dwalen af
terwijl wij wachten
jij op een stoel
en zonder tekst
alleen je ogen spreken
ik een blanco blad
omdat woorden hun
geboorte nog niet weten
een kaal decor maar
de reacties van jouw gezicht
worden strak uitgelicht
het openingsapplaus
werpt meteen zijn
schaduw op de eerste scene
ik start mijn monoloog
recht uit het hart als een
tsunami van liefde
jou overrompelend
met zachte koesteringen
en lyrische loftuitingen
in dialoog oog jij
terughoudend en verbaasd
over mijn emotionele haast
publiek vergetend branden
wij woordloze liefde blussen
elkaar voor het doek gevallen is
De kinderen
de kinderen
zijn weggebracht
het is nog bijna nacht
de opvang stil
pas later in de school
is er eindelijk de eerste lach
het dagelijkse weerzien
voor een lange dag waarin
alles van hen wordt verwacht
traag donkert een lome
middag naar de avond toe
ophalen met vermoeide groet
in haastig warm eten
smaakt de dag herkauwend
naar gemiste eigen rust
een geeuw en zucht
met snelle hand is het
bed ritueel weer afgesloten
nog staan de ogen open
na kus en even kroelen
zijn de ouders weggeslopen
Zijn mooiste rafels
ik heb garen
gesponnen uit
de tijd dat onze
geschiedenis is begonnen
nog niet van
de wollige periode maar
te midden van rots en zand
beelden gemaakt met de hand
in de geel bruine
kleur van hitte en woestijn
met duizenden slaven die
stierven door ontbering en pijn
het markante gebeuren
in patroon en structuur
kon ik later pas weven en
hun couleur locale geven
nog staan zij te pronken
met geheiligde mysterieuze kracht
de tijd heeft schoonheid en pracht
zijn mooiste rafels geschonken
Hoog in de lucht
ik dacht
dat ik niet
vliegen kon maar
heb me vergist
ik zweefde al
voordat ik
dat besefte en
het zeker wist
los van aarde
zonder vleugels
en geluid het lijf
bleef rustig thuis
er was een
knopje omgegaan
keek niet meer
tegen alles aan
alle details had
ik al ooit bekeken
projectie in de geest
weefde volmaakt beeld
toch ben ik
bij mezelf gebleven
ook hoog in de lucht
voelde ik mij thuis