Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Zegen
zonder de zegen van de heer gaat het niet
dankbaar mogen we zijn
met de zegeningen die hij ons dagelijks geeft.
altijd komen we weer uit het diepe dal
en voelen we zijn liefde.
hij geeft ons zijn zegeningen en bescherming
hoe blij mogen we daarmee zijn
het zit hem vaak in kleine dingen.
en maken ons hart verheugd.
Vriendschap
lieve vrienden en vriendinnen
die ik heb gevonden op mijn laptop
ik ben heel blij met jullie
en geniet van jullie positieve inbreng
jullie verwarmen mijn hart
en ik hoop jullie ook liefde te mogen geven.
ik kan jullie nooit meer missen
jullie zijn waardevol in mijn leven.
ware vriendschap is uniek.
dank jullie wel voor jullie vriendschap.
ik ben gelukkig met jullie.
Het regent olijven
het regent olijven
tussen stukken
schroot en puin
stof van eeuwen
dwarrelt moedeloos
in de oude binnentuin
ooit waren
muren zomerwit
kleurden geuren siësta
in restanten
schrijnen zij
wat er van over is
er is geen mens
om de oogst te rapen
alleen wanhopig klagen
waar ooit stilte heerste
van de middagrust fluiten
bommen in hun laatste vlucht
Jezus, mijn leven
Jezus, leven van mijn leven
Zonder Hem kan ik niet bestaan
Hoe zou ik verder moeten gaan?
Hij heeft alles voor mij gegeven.
Mijn zonden heeft Hij gedragen
Daarvoor heeft Hij veel geleden
En voor mijn schulden gestreden
Zelfs zonder daar over te klagen.
Hij is door de dood gegaan
Mijn redding was Zijn streven
Jezus, leven van mijn leven
Hij heeft mij in alles bijgestaan.
Geen dank is daarvoor te groot
Ik wil Hem loven en prijzen
En alle eer en hulde bewijzen
Aan mijn Redder uit de nood.
Valse echo's
knip maar
met je vingers ik ken je
lichaamstaal in subtiel gebaar
altijd zal ik jou beschermen
ook als je blik
wordt gedwarsboomd
door onverlaten in hun
boosaardig perspectief
en je lach in haar
hemelse reikwijdte
wordt geblokkeerd door
schaduwen van valse echo's
daar waar
je tranen vloeien
zal ik ze drogen en zorgen
laten vervluchtigen uit je ogen
in samen leven
zal ik over je waken
zonder jouw vrijheid te raken
als ons hoogste goed
Liefde zonder verhaal
jij bent
het enige boek
dat mijn hart
sneller doet kloppen
de titel is al
een mysterie op zich
opent vele werelden
in droom en werkelijkheid
jouw naam
pontificaal op de omslag
uitnodigend en innemend
vol lading en passie
er is geen proloog
jij staat en de
wereld verandert
waar je ook bent of gaat
ik lees je en leef
in iedere letter
elk woord is een
rijk muzikaal onthaal
in ons ultiem akkoord
van liefde zonder verhaal
jij schrijft ik blijf in ons
feest van oneindig geluk
Door blauw bloed
ik voelde dat
tover als
oud geld aan jouw
strijkstok bleef hangen
jij speelde
niet onbevangen
de onbekende tonen van
historische bladmuziek
je had een
willekeurige greep
uit de stapels
familietraditie gedaan
met de hand
beschreven en
enkel ooit door
blauw bloed gespeeld
er kleefden intriges
cultuur en decadentie
aan de loopjes die in
boogjes waren weergegeven
het raffinement
was je vreemd en toch
proefde je de passie
van duistere geheimen
in de melodie
kwam tover tot
een nieuw ontwaken maar
liet de vergankelijken slapen
Maskerades
ik heb ze
in alle maten
petten en hoeden
voor iedere gelegenheid
kan uiterst snel
wisselen als er zich
een opening voordoet
in plaats en tijd
jij bent naturel
hebt geen rekwisieten
praat altijd gevat met
de stem van je hart
terwijl ik adviseer
coach jij met warme
blik en zachte hand
je lach ter overbrugging
in vele maskerades
vergeet ik vaak wie en
wat ikzelf ben heb daar
geen hoge pet van op
maar toch groei ik
als jij naar me kijkt
omdat ik weet dat je
mijn woorden altijd begrijpt
Niet gebonden
ik heb gevlogen
zij hebben gelogen
over de zwaartekracht
wist dat ik het
in me had niet gebonden
aan mijn lichaam was
de opvoeding met
normen en waarden voor
een geoliede maatschappij
een opleiding die
alle grenzen sloot door
commerciële bruikbaarheid
maar ik was het zat
ben ontsnapt aan deze
mensonterende dictatuur
ik vlieg heb het verloren
paradijs ontdekt en deel
met anderen deze hemelse plek
het is geen groot geheim
alleen het aardse loslaten en
in een nieuw begin jezelf zijn
Magie van het vreemde
jij haalde als
zovelen bedachtzaam
je smalle vingers door
het lang blonde haar
een schijnbaar
achteloos gebaar
de afleider als ogen
op zoek gaan naar meer
klaar zijn
met uiterlijk vertoon
want schoonheid wordt
saai in een droom zonder ziel
juist het unieke
straalt onderscheid
niet zoals bij anderen
maar met jouw kwaliteit
het is die spanning
en aantrekkingskracht
alsof magie van het vreemde
iets moois uit de hemel leende
Een internetgezicht
het gaat zo snel
voor je het weet
is de maatschappij
totaal ontwricht
heeft de tv
een internetgezicht
waarop je alles kiest
in vrije programmering
you tube is een
eindeloze teaser
die jij interactief van
commentaar voorziet
bloggers en vloggers
dingen naar jouw gunst
want jij als volger
bepaalt hun kunst
op netflix ben jij
al langer gesteld
omdat je altijd waar
krijgt voor je geld
de jonge generatie
dient zich aan en kan
niet wachten op de oudjes
die zullen moeten gaan
zij zijn niet gek
veroveren heel snel
met multimedia hun zelf
gecreëerde geweldige plek
Het overwinnnigslied
ik heb
vanmorgen vroeg
met mijn merel gesproken
hij is van zijn
hoge tak af gedoken
kwam goed in zicht
zag zijn wakkere
ogen vol blijdschap
over het vroege licht
begon mij omstandig
uit te leggen hoe hij zich
tegen indringers verzette
het territorium was
van hem en zijn griet
hun nestje en liefdesgebied
ik begreep hem
draaide mij langzaam om
hij zong het overwinningslied
Hij sneed zich
zijn vingers trilden
na een nacht doorgehaald
hij was te laat maar
zijn lach ontwapende
zij waren alert
hadden vast de
juiste stand van zaken
al lang in de gaten
nog kon hij op hen
bouwen ze vertrouwen
maar zijn credits
had hij al verspeeld
hij sneed zich een
weg in de vreemde
tussen alle hulp door
die zij hem verleenden
zijn scalpel gleed
zij stelpten hij hechtte
zij verbonden het echte
toen pas keek hij hen aan
de stem klonk gedempt
uit anoniem blauw
wij werken niet meer
met en voor jou
hij dacht ooit god te zijn
maar zij hadden de
juiste diagnose gesteld
geen hemel voor verslavingspijn
Mijn laatste snik
het is de alleen zijn pijn
die nachts uit schaduw
zijn tanden krijgt
vol venijn aan
zekerheden vreet
als ik zweet van angst
zelfs licht kan niet
verdrijven wat uit donker
naar me toe komt schuiven
een radeloze schreeuw
kan ik totaal verlamd
nog panisch uiten
voor ik wakker schrik
gedesoriënteerd dacht bezig
te zijn aan mijn laatste snik
met bonkend hart wacht ik
de dag maar af want het is fijn
om weer onder de mensen te zijn
In fysiek openbaren
er was geen waas
of een aura
met vreemd licht
ik was compleet
de wereld kwijt
in een demasqué
van gewoontes
keek ik om me heen
voelde geen empathie
in tal van blikvangers
ze zeiden me niets
ook de verschillen
in vorm en grote
kon ik niet duiden
omdat alles bewoog
leek te ademen
als organisch geheel
zonder verplaatsen
maar wel met een
structureel onderscheid
ik raakte materie
voelde contact
wist mij geladen
met alles wat ik zag
in fysiek openbaren
het was een
bijna hemels ervaren
toch hernam de omgeving
zijn deel na dit deja- vu
van het scheppingstoneel
Geen kwaad
Ik vrees geen kwaad, want U bent bij mij
U, mijn God, blijft steeds in mijn nabijheid
U wijst mij de weg naar Uw heerlijkheid
En wijkt in dit leven niet van mijn zij.
Uw trouw en liefde mag ik steeds ervaren
U bent mijn houvast in dit aardse leven
Dank dat U mij al het goede wilt geven
En wil mij voor zonde en schuld bewaren.
Ik vrees geen kwaad, ik vertrouw op U
Want ik weet, U laat mij nooit alleen
U blijft dag en nacht om mij heen
Elke ogenblik bent U bij mij, ook nu.
U bewaakt mij steeds, dag en nacht
Daarom hoef ik geen kwaad te vrezen
U hebt Uw trouw en liefde bewezen
O God, houd altijd over mij de wacht.
(Woorden uit Psalm 23)
In vol ornaat
waar aan verjaren
nog een stoffig
image kleeft is het
bij jou altijd feest
natuurlijk is er
de terugblik op
wat is geweest in een
nostalgische caleidoscoop
maar door je lach
die nog straalt
met jeugdige vitaliteit
vergeet ieder die tijd
kijkt in bewondering
naar de souplesse
waarmee jij je door
het leven beweegt
verbazing over
het unieke dat in jou
nog steeds in vol ornaat
naar buiten treedt
je ogen blozen
in de blijdschap die
anderen aan jou geven
in samen te mogen leven
Zijn langzaam sterven
de tak dreef
beschreef met
levende woorden
zijn langzaam sterven
op de waterspiegel
hij gaat land en
hemel niet beërven
maar zal zich in
veelheid van zaden
op toekomst beraden
had de pech
dat een bliksemschicht
hem heeft geslecht
door brand dacht hij al
in de hel te zijn beland
de sloot redde hem
van een acute dood
een onverwachte doop
bood perspectieven voor extra
tijd misschien wel eeuwigheid
toch bleek het gedaan
zijn vrienden kwamen
er al in grote getalen aan voor
het feestmaal van verscheiden
terug naar de natuur zonder lijden
Vol speelse helden
we hebben
de witjes gezien
op gele velden
een zomers palet
vol speelse helden
in naamloos fladderen
vrijwel niet
te volgen in het
kleine doelloos vlagen
van een warme wind
die al die duizenden
moeiteloos kan dragen
daar waar thermiek
de kop opsteekt krijgen
zij eindelijk de hoogte
die hen doet verdwijnen
in het ijle wolkenwit
van de hemel daarboven
Die kus was meer
ik zag je verdwalen
te midden van al die mensen
ben je gaan halen
ogen afwezig bij
een moeizaam bewegen
je woorden warrig en vaag
heb jou een arm gegeven
zijn uit de drukte geraakt
je begon langzaam op te leven
glimlachte met
excuses in je blik voor
de overlast die jij mij gaf
je wilde geen koffie
moest nog wat doen
gaf mij zomaar een zoen
je verdween snel tussen
de mensen maar die kus was
meer dan ik me ooit zou wensen