Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Verlegen schaamrood
ik speel
met licht
op je gezicht
laat schaduwen
dansen in nog
onbekende kansen
altijd was er
contrast dat alles tot
zachte proporties bracht
in dat vage schijnen
konden er ongezien
zaken verdwijnen
nu uitgelicht
laten liefde en pijnen
hart en ziel schijnen
kon je gezicht dromen
maar de realiteit
geeft een andere kijk
zelfs je huid
kleurt in ontbloot
verlegen schaamrood
Mijn goede Herder
De Heer is mijn goede Herder
Hij zorgt iedere dag voor mij
En blijft steeds aan mijn zij
Zonder Hem kan ik niet verder.
Hij leidt mij in rechte sporen
Zodat ik nooit verdwalen zal
Hij ziet mij en volgt mij overal
Ik wil Hem blijven toebehoren
Mijn goede Herder is de Heer
Ik mag mij veilig voelen bij Hem
Als ik maar luister naar Zijn stem
Wil Hij mij behoeden, steeds weer.
Dank U wel Heer, voor Uw zorgen
Dat ik nooit alleen hoef te gaan
Maar dat U mij altijd bij zult staan
Dat ik U mag prijzen, elke morgen.
(woorden uit Psalm 23)
De mooiste choreografie
het is al
zo lang geleden
dat sneeuwkristallen
langs mijn ramen gleden
dansend op wind
blij als een kind in
elkaar zachtjes raken
spelend inhaken
zij stralen licht in
kristallijne weerkaatsing
voor schaduw geen plaats
in een gebeuren zonder haast
terwijl zij vlagen op
de mooiste choreografie
lijk ik te smelten door de
volmaakte schoonheid die ik zie
de kou van de nacht
heeft ze strak afgehard
ons staccato kraken zal een
schitterende wereld open maken
Droom zonder eind
hij had lange messen geslepen
wilde af en toe steken
heeft zichzelf opengereten
in een droom zonder eind
toen het bloed was uitgelekt
de agressie langzaam wegebde
in een steeds zwakker pulseren
kon de dood hem niets meer leren
zij hebben elkaar de hand gegeven
samen broederlijk het glas geheven
proostend zag hij plotseling de zeis
met een nog vaag glinsterende kling
met op het scherp van de snede
zijn nog donkerwarme bloed
hij is als de donder verdwenen onder
het mompelen van een verschrikte groet
Dien de Heer
Het is goed om God de Heer te dienen
Laat heel de aarde Hem loven en prijzen
Om Hem alle eer en hulde te bewijzen.
Het is goed om God de Heer te dienen
Want weet dat de Here de enige God is
Hij leeft mee in blijdschap en droefenis.
Het is goed om God de Heer te dienen
Hij heeft alles gemaakt, wij zijn van Hem
Laten we maar luisteren naar Zijn stem.
Het is goed om God de Heer te dienen
Kom dan tot Hem en prijs Zijn naam
Met al Zijn schepselen te saam.
Het is goed om God de Heer te dienen
Want Hij wil altijd voor ons zorgen
Vertrouw maar op Hem, elke morgen.
Het is goed om God de Heer te dienen
Gods goedheid reikt tot in eeuwigheid
En Hij is het die ons aller leven leidt.
(uit Psalm 100)
Een geboorte
helder glanst
en schittert glas
in donkere dagen
veel glinsters
dragen kleuren
die om uitleg vragen
streekjes verf uit
de tijd dat beelden
antwoord gaven
een lief verhaal
dat al generaties lang
wordt uitgedragen
in het zich overgeven
aan de sfeer van
samen en verwachten
met buiten kou
en binnen een zo
warm familieleven
dat een geboorte
nog een extra accent
in blijdschap zal geven
Als zilverdraden
het fijne
spinrag gaf
niet makkelijk af
voelde het op
huid en handen
in zacht raken
pas door de
eerste zonnestralen
lichtten zij op
als zilverdraden
die door ochtendwind
liefjes verwaaiden
heb ze rustig
verwijderd als
net opgevoed mens
ik was niet
de prooi die een
spin zich echt wenst
Wat adel heeft
zij scheren het gras
nog korter dan het al was
lachend laten ze hoge pluimen waaien
wij zijn gemanipuleerd
om zo met het landschap om te gaan
wat adel heeft mag altijd blijven staan
decors en beelden worden ons
dagelijks voorgeschoteld de geesten
zijn in opvoeding en opleiding bepoteld
de hoeders staan al klaar
maken graag een plaatsje in hun kudde
eigen mening en idee kun je wel schudden
voor de massa is er brood en spelen
in decadentie wordt de slacht al voorbereid
van het zwarte schaap dat over blijft
zijn eigenwijsheid zal hij duur betalen
uitgestoten naar een verre plaats voor asocialen
vogelvrij maar mag niet delen in deze maatschappij
De flow van duizenschonen
zacht ben je bij mij
gekomen in de flow
van duizendschonen
zij zomerbloeiden lang
in een herfst die wij
nooit zullen vergeten
omdat zij kleuren
deelden in de meest
lieve stukjes van ons leven
hun trossen waren
kleine bosjes schoonheid
hooggesteeld naar zon
wij droomden liefde
volmaakter dan de
werkelijkheid rondom
tot een geluid
ons paradijs verstoorde
hommels in de lucht
met verschrikte ogen
ben jij gevlucht zij steken
niet riep ik nog vlug
Apocalyps
ik raakte
dingen aan
om me heen hun
echtheid verdween
in stof
aan mijn handen
glansden restanten
waar chaos verscheen
ongeordende
vormen vulden
de ruimte zonder
enige wetmatigheid
hersendood
zieltoogde nog
stervend leven in
bandeloos bewegen
weg was wetenschap
beschaving en cultuur
de apocalyps sloeg
triomferend het laatste uur
Zonder stigma
ik aanschouwde
verlichte geesten
in devote kleuren
gevangen door
het zachte lood
handen open
zonder stigma
alleen hij
bekende wonden
en zijn dood
zon tekende
door cirkelgang
de heiligen naar
rang en stand in
religieus verband
ik heb die hemel
snel bekeken
zij overkoepelt de
gebreken waarmee
wij dagelijks leven
Wees niet bevreesd
Wees niet bevreesd, maar ga met God
Hij wil je steeds nabij zijn in dit leven
En je alle kracht en sterkte geven
Hij wil betrokken blijven bij jouw lot.
Wees niet bevreesd, vertrouw op de Heer
Hij wil je geleiden op al jouw wegen
En zal je omringen met Zijn zegen
Zijn trouw en liefde keren steeds weer.
Wees niet bevreesd, God is je nabij
Hij laat je nooit alleen verdergaan
En blijft jou in Zijn gunst gadeslaan
Hij zegt steeds: “ Kom maar tot mij”.
Wees niet bevreesd, geloof in Hem
Die hemel en aarde geschapen heeft
En nog alles onderhoudt wat leeft
Luister dan maar naar Zijn roepstem.
(Woorden uit Jesaja 41)
Jouw mysterieus bestaan
achteloos woel ik het zand
wil de kleuren vragen welke
voeten zij ooit hebben gedragen
in de losheid van de wind
opent glimlach donkere ogen
met een heldere herkenningsblik
traditioneel zijn woorden al geteld
maar met het lichte loken
komt er weer spanning in het spel
cultuurgebaren wijzen wegen
die voor mij onzichtbaar zijn
voel handen wringen in verlatingspijn
toch delen we de sfeer
de drukte en het geroezemoes van
leven in de smeltkroes van het mooie weer
kom laat mij delen in de sprookjes
van jouw mysterieus bestaan
liefde zien die ook jou gelukkig maakt
God heb ik lief
God heb ik lief, mijn trouwe Heer
Hij zorgt voor mij, elke nieuwe dag
Zolang ik op deze aarde leven mag
Hij schenkt mij hulp, steeds weer.
God heb ik lief, Hij hoort mijn klagen
Hij wil mij voor het kwaad beschermen
En blijft zich altijd over mij ontfermen
Niet alleen vandaag, maar alle dagen.
God heb ik lief, de hoorder der gebeden
Hij wil steeds naar mij luisteren
Ook al is het maar een fluisteren
Hij weet alles van mijn moeilijkheden.
God heb ik lief, ik blijf in Hem geloven
Hij heeft zoveel goeds voor mij gedaan
En laat mij nooit alleen verder gaan
Zijn grote liefde gaat alles te boven.
(Woorden uit Psalm 116)
Het laatste blad
ik was
het laatste blad
dat de herfst
bijna liet hangen
heb met
bladeren geruiseld
een zomer lang
alle koelte gevangen
stormen getrotseerd
zag takken breken
waarvan het einde nog
niet was geformuleerd
nu somberend in een
wereld vol vergrijzen
donkere dagen die
in de ochtend al verijzen
ik val en vervolmaak
het kleurig herfsttapijt
weet in afscheid nemen dat
de nieuwe lente al is voorbereid
Door contrast gekust
ik staar
naar een
stokoude vijgenboom
droom er zand
en heuvels bij wat
gebergte verder op rij
het zon
doorstoofde land
vraagt een verfrissend bad
in overgeërfde
kleuren spreken
decennia hun rust
de helderheid
van licht is door
contrast gekust
voel historische
gebeurtenissen uit
het stof herrijzen
hoor generaties
in bloed en strijd elkaar
de keel doorsnijden
de vijgenboom
spreekt alle talen die
wind waait in verhalen
Een flamboyant verleden
een gewone groet
of mag het ook
een hoofse buiging zijn
uit een flamboyant verleden
het heden vindt dat
vast en zeker overdreven
eenvoud is al druk genoeg
iets van jezelf
laten zien met zwier
in warme lichaamstaal
lijkt vaak normaal
maar de realiteit
van dit gebaar krijgt
zelden een verrast onthaal
het is alleen het schermpje
met app en twitter die de
geest en ogen vangen
er is nooit tijd voor een reset
naar werelds andere rest
geen fysiek contact want
alles blijft in het virtuele hangen
Het magisch mystieke
ik voel
de warmte
van je handen
op mijn gezicht
niet in raken
maar een pulserend
stralen dat heilzaam
naar binnen is gericht
langzaam ontspant
mijn huid en komt
het jagende bloed
tot normaal circuleren
vaak heb jij
dat talent al gebruikt
om mensen met een
druk leven rust te geven
het magisch mystieke
blijft helaas achterwege
het verschil van spanning
kun jij liefdevol weg nemen
God is mijn toevlucht
God is mijn toevlucht in gevaren
In Zijn nabijheid heb ik niets te vrezen
Hij heeft Zijn liefde aan mij bewezen
En wil mij voor zorg en leed bewaren.
Bij U ben ik altijd veilig en geborgen
U bent mijn God, ik vertrouw op U
Steeds weer, elk ogenblik, ook nu
Ik dank U daarvoor, iedere morgen.
Ik mag schuilen bij God de Heer
Hij is mij dicht nabij in mijn leven
En wil mij het allerbeste geven
Zijn goedheid keert steeds weer.
God de Heer is mijn toevluchtsoord
Hij zal mij beschermen elke dag
Zolang ik op aarde leven mag
Hij die altijd naar mijn gebeden hoort.
(Woorden uit Psalm 91)
De huid van jaren
ik streel je gezicht
voel lijnen die
langzaam ontspannen
onder mijn vingers verdwijnen
zij tekenen jouw
blik op de wereld
fixeren waar jij vaak
bij stil hebt gestaan
in je zorgen maken
over zaken die jou
dieper dan oppervlakkig
steeds maar weer raakten
zij hebben hun
verhalen beschreven
op de huid van jaren
uit jouw hectisch bestaan
toch zijn zij gegaan
in tijdloos vervlakken
jij was niet te pakken
je gezicht voelt liefdevol aan