Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Totaal beleving
bewegingen
lossen op in
wegstromen
naar het
verdwijnpunt
ik heb ze mijn
ziel gegeven
in een nieuwe
choreografie
van leven
waar vroeger
uitwaaieren
geen netvlies
prikkel meer gaf
bleven kleur en muziek
een sterk verbonden
herinnering met
schaars aanbod
bracht het tot een
ongekend fenomeen
vandaag is alles
drie d en wordt
spectaculair uitgerold
in vier en vijf g tot
een totaal beleving
Het dansante
onmerkbaar
speelt humor
in lach en ogen
zijn eigen spel
twinkels
in opslag
sluiten in volle
verbazing
de lach
in ontspanning
van woorden
die elkaar weten
hun komaf
nooit zijn vergeten
om het leven wat
dragelijker te maken
het te laten
smaken naar meer
door nog een keer
toe te tasten
speelsheid die
nog defileert in
het dansante van
onderdrukte jaren
Lichaamsbeeld
nog is niets
volmaakt
zelfs de schepping
is heel menselijk
en puur aards
in kleine
oneffenheden
legt de maat
haar treden
naar schoonheid
jouw handen
kunnen helen met
warmte en kracht
zodat unieke pracht
zich weer kan delen
geen ongewenste
buitenbeentjes meer
die hun leven
verklarend slijten omdat
anderen steeds kijken
jouw rituelen
richten zich naar
binnen omdat daar de
uitstraling zal beginnen van
het nieuwe lichaamsbeeld
Raadselachtig
je knikte
lachte mij
raadselachtig toe
er hing
wat spanning
in dansend licht
je neuriede
warme klanken
uit de oude doos
hoorde hoe je
stem het verhaal
langzaam ontspon
waarin jouw wereld
werd geschapen
toen je leven begon
met feeën dwergen
elfjes en kabouters
alles passeerde de revue
het zijn jouw
historische cadeautjes
in de setting van nu
waar nostalgie
vele rafels heelt en
romantiek zijn liefde geeft
Zonder magie
hij zag haar handen
zonder magie van
verborgen talenten
wist hoe tijd
groeven had getrokken
in vereelte huid
er was geen mystiek
in het aards vermoeien
dat werken heette
met een lijf dat
bij iedere beweging pijn
en ellende niet kon vergeten
toch was er altijd
de lach die in elkaar ontmoeten
zoveel blijdschap en warmte gaf
Lokaal taalgebruik
verstaat je huid
de letters die
ik schrijf of
voelt zij de emoties
die ze behelzen
in het verstaan
laat zij zich gaan in
volgen of anticiperen
op de wegen die
wij samen leren
iedere herhaling
is een vernieuwing
van ervaring omdat
er onvoldoende
echte diepte is
in emoties kun
je die meteen
weer uiten in
de reacties van
een gevoelige huid
activeren raakt
in meereageren
is een ander optie
dan het ontleedmes
in lokaal taalgebruik
Vuurspelend
ik zag hoe
jouw handen
de stenen raakten
het laatste stukje
haakte aan de info
die jullie deelden
het rechte rond
in perspectief
met de natuur
die vuurspelend met
de zon het huis
verwarmde rondom
zij waren het
die het ronde
rechter lieten lopen
om de openheid
perspectivisch
transparantie te geven
de ingetogenheid
kwam van binnenuit
in hoekloze vlaktes
die doorlopende
ruimtes leken te
kunnen verschaffen
een huis naar
mijn hart dat klopte
leefde en meebewoog
in alles wat de mens
haar gaf in het
delen van onze wereld
Waterstofgas
ik wist de
vuren laaiend vol
hebzucht geld en macht
zag vlammen breken
omdat de waarheid
eindelijk werd gezegd
ons rest het
nog niet mogen weten
van de schone energie
uit water omdat we
de gastransitie moeten
slikken tot we er in stikken
panelen elektriciteit
splitsen water in
waterstofgas en zuurstof
gas voor aandrijving auto
om te koken en verwarming
gasleidingen blijven bestaan
opslag waterstofgas
kan in groningen en
bestaande tankstations
werknemers uit de aardgas
kunnen omscholen naar
de nieuwe technieken
water als brandstof
onbeperkt voorradig
uitstoot alleen schone lucht
elektrische tractie
bijna onderhoudsarm
waterstofgas
Telepathische invitatie
zij wist hem
een hand te geven
waar wij met bijna
gebroken botjes
pijnlijk achterbleven
niet gangbaar
was het overleg
dit was al duizend
keer gezegd zonder
enig zichtbaar resultaat
begrijpen en veranderen
leek een logisch handelen
alleen bij jou is die bug
probleemloos gepasseerd
hij heeft jou niets geleerd
de handen waren al
uitgestoken voor de
conflicten opdoken
telepathische invitatie
gaf hen geen tijd voor strijd
Barokke stijl
ik zag
pigmenten
uitbundig kleuren
weelderig in bijna
barokke stijl
rook de
scherpte van
aparte geuren in
hun bijdrage aan
melange diversiteit
in dwarrelende
door zon belichte
stralen werkt
vakmanschap zich
tijdloos tot meester op
waar de voorraad
zich nog vele malen
zal herhalen in een
opslag van de mix
uit de beste laatste jaren
daar waar stilte
in de familieziel
geschreven staat zal
het geheim recept van
vader op zoon weer overgaan
Onderscheidend gaan
ik heb alle stukjes
van mijn leven
een plaats gegeven
deeltjes vroeger en nu
van jou en mij geregen
aan een rode draad
die kenmerkend is
voor mijn uniek bestaan
en onderscheidend gaan
naast de kleur
bindt ook synthese
in specifiek vergelijken
ik heb al jouw selfies
bij elkaar gelegd jouw rode
draad heeft het paradijs gehecht
Geestverruimend
als belletjes
blowden tonen
geestverruimend
ons creatief gesprek
geen notulen
of herinneringsgeschrijf
met gevoel zaken raken
zo dat alles goed beklijfd
heldere momenten
uit gedrogeerde ogen
lijken alleen maar
wijsheden te verkopen
maar als de flow
is ingekakt dan blijkt
drab de basis te zijn
voor zelfmedelijdende pijn
als ballonnen en
patronen eindelijk zijn
geleegd geeft ook de
melodie zijn laatste geest
Zomerzonnewende
ik heb schaduw
losgemaakt van
mijn bewegen
kwam mezelf
te vaak tegen
waar rust
verblijven weinig
inspannend maakt
zie ik eindelijk mijn
evenbeeld weer staan
het kaatst de
contouren van heden
zonder overigens
in controversiële
details te treden
op deze zomer
zonnewende puzzelt
mijn geluk want stilstand
en bewegen komen nu
nauwelijks van hun stuk
Hun erfgoed
wij zijn gezien
en herkend
niemand vroeg
ons naar een
legitimatie of
ander document
wij horen hoe
bomen een zacht
welkom ruizelen
bladeren ritselen
snel paadjes vrij
blij ons te zien
in groene
doorkijkjes tonen
kleine bosrijkjes
hun erfgoed
in een pluizig
stralende zon
wij voelen ons
voor het eerst deel
van dit tafereel
spreken stilte door
weg te dromen in
dit paradijselijk geheel
Handelden in vraag
zij boden
schaduw aan
lachten om de zon
die ons dit
had aangedaan
zij handelden
in vraag en
boden ludieke
nog niet genoten
oplossingen aan
ook zij konden
niet leven van de
wind alleen pakten
aalmoezen aan voor
een goed bestaan
vaak deelden zij
illusie met de
waarheid in het midden
onaantastbaar
zonder schikken
prijzen waren mild
want hun lach
was zeer gewild
met deze magie werden
kopers menselijk getild
Zintuigt gevoel
ik zag gezichten
haren ogen en oren
fragmentjes lachten
mij geluidloos toe in
herkennend begroeten
hoorde woorden
bewegen in monden
uit talen die er
niet meer toe deden
in hartelijk ontmoeten
waar elkaar
raken verbinden is
van hart tot hart
zintuigt gevoel op
heel eigen wijze apart
in archaïsche
beelden deelden
wij geschiedenis
wisten de wegen naar
heden te transformeren
tot een contact
van mens naar mens
met een gemeenschappelijk
verleden alleen in vele jaren
steeds anders verpakt
Sfeer van fluisteren
ik ladderde
de liefste nootjes
voor een veelkleurig
klein refrein
het klonk
als hemels lachen
waarbij handjes
klapten om erbij te zijn
in creatief ontdekten
wij muziek die nog
onbeschreven staat
in een spontane ritmiek
nee geen gestamp
in dwingend volgen
maar luisteren in de
sfeer van fluisteren
Magie van leven
natuurlijk
zweefde jij niet
wel dansten je
voetafdrukken
op het zand
in een choreografie
van zee en een
warme zomerdag
die golfjes transparant
het strand opbracht
waar zij
en passant
de sporen wisten
van wandelaars en
mensen aan de kant
je hebt de ruimte
waar jij zeegezichten
schrijft tot mystiek decor
verheven ook schepping
deelt daar de magie van leven
Gevleugeld bewegen
zij cirkelden
keerden in breed
gevleugeld bewegen
hongerig gefocust op
begerenswaardige prooi
dan stijgt hij
de winnaar der
slagen vliegt
zijn trofee vol trots
gedragen vooruit
tot ook hij
achtervolgd door velen
de strijd moet staken
omdat zij hem zijn prijs
afhandig willen maken
een snelle landing
het nonchalant
spiedend loeren voor hij
zichzelf in alle rust
eindelijk kan gaan voeren
Religie schraalt
zachte hymnen
in een wierrookgeur
het orgel gaf
melodisch kleur aan
een intiem gebeuren
de omgang en
processies zijn voorbij
mensen delen
minder met elkaar
waar de religie schraalt
terug gezet op
de eigen stek is het
vertrouwen weg omdat
ieder lijkt te gaan voor
alleen de eigen plek
leiders raken
meer in diskrediet
de door wetenschappers
uitgestippelde wegen
kennen zij ook zelf niet
wij zijn het
houvast verloren
met het neergaan van
de toren is de richting
naar boven vervlogen
nog is er die blik
de warme hand en
schouderklop van
een echte hoeder in
herkenning van een broeder