Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Je wil niet verder leven
Ik zie je niet vaak,
toch ben ik bang dat ik je kwijt raak,
ziek dat je bent,
ik denk dat dit nooit went,
ik wil je nog niet kwijt,
ga niet dood, daarvan krijg je spijt,
Jij weet wat je wil,
Jij wil niet meer de ene na de andere pil,
Je wil niet verder leven,
die gedachten doen mij beven,
Je wil stoppen met medicijnen,
je wil liever langzaam weg kwijnen,
Dat kan ik niet aan,
Ik denk dat ik dan het beste met je mee kan gaan,
Maar ook ik weet,
met jouw leven is het bijna over,
Je wordt ook steeds dover,
Ik zeg wie ik ben wie je bent,
je wordt dement,
Je herkent me niet meer,
Dat doet me zeer,
Dit gedicht special voor jou,
is om nog 1 keer te zeggen,
hoeveel ik van je hou!
Gevoelens heb jij niet
Je praat met iedereen,
Je voelt je nooit alleen,
dit moet ik geloven,
bij jou kun je niks roven,
Gevoelens heb jij niet,
Dat doet mij veel verdriet,
Niks dat je voelt,
niks dat je wilt,
Ik ben waar jij op doelt,
mij wil je weg,
ik zorg voor al jouw pech,
je kunt zeggen wat je wilt,
zelfs tot ieder ervan rilt,
maar wat ik wil,
is iets wat van diep moet komen,
en waar ik verlopig alleen maar van kan dromen,
ik wil dat jij gevoelens krijgt,
en niet iedereen zomaar bedreigt,
Lees en leer!
Ik wil niet niet dat je je leven verpest,
dan verpest je ook het mijne!
Ik ben iemand anders
Ik wou dat ik voor altijd bij je kon zijn,
Dat je mij kon helpen uit al mijn pijn,
ik lijk misschien vrolijk, verlegen en leuk,
en op school lig ik ook vaak in een deuk,
maar ik ben niet vrolijk, verlegen en leuk,
en eigenlijk lig ik ook nooit in een deuk,
ik ben eenzaam en druk,
en dat jij mij niet wil zien maakt in mij heel veel stuk!
Hoe ik me voel
Mijn verstand is weg
Ik draai in het rond
En diep van binnen
Mijn tranen, ik zal verdrinken
Ik verlies mijn grip
Wat gebeurt er
Ik ga vreemd van de liefde
Dit is hoe ik me voel
Ik fluister je naam
ik kijk uit het raam, ik fluister je naam,
ik zie een huis, een huis en nog één,
maar door die huizen, kijk ik zo'n beetje heen,
daarachter, dat huis, daar is iemand thuis,
en de kamer die ik zie, door de andere drie,
daar zit een jongen, als ik hem zie,
maakt mijn hart grote sprongen,
ik denk aan hem, dag en nacht,
ik ken hem al sinds wij samen zaten in groep acht,
toen vond ik je niets,
met al dat opgeschep over een jas en dan weer een fiets,
maar zonder veranderingen was er geen leven,
nu moet ik als ik aan je denk beven,
Nu haat ik je..
ik hield van je tot vandaag..
ik miste je tot vandaag..
ik dacht aan je tot vandaag..
ja dat was het..
nu haat ik je..
je hebt een vriendin..
dus niet mij.
Zo bang
Een traan glijdt langs haar wang,
ze is gewoon zo bang.
Niemand kan ze meer vertrouwen,
nooit meer een goede band opbouwen.
De liefde die er niet was, ze bleef erin geloven.
Elke keer weer bleef hij haar die mooie cadeautjes beloven.
Helemaal kapot door die ene keer.
Haar vertrouwen is gebroken, dit doet voor eeuwig zeer.
MSN ruzie
Zoveel gedaan in mijn leven,
maar van dat ene moment kreeg ik spijt.
Ik wilde eigenlijk niet opgeven,
ik wilde je gewoon niet kwijt.
Tot die dag.
Op msn schold je luid.
Het was veel emotie zonder lach,
en ik maakte het uit.
Het bleek dat jij die dingen niet had gezegd,
maar die domme achterlijke neef.
Mijn liefde voor jou is echt,
Het is daarom dat ik nu nog beef.
Mezelf kunnen zijn
Ik wil weer mezelf kunnen zijn.
Dat Lieve grappige spontane brave meisje
van vroeger op de bassisschool,
nu sinds de middelbare school,
ben ik iemand anders
Geen echte vriendschap
Moeilijke tijden die je hebt gehad,
Vrienden die je niet hebben gesteund
en er niet voor je waren,
Wees blij dat je van ze af bent!
Want dit is geen echte vriendschap
Je was alles
Je ogen ..
Je lach..
De gekke buien van ons samen..
Alle twee net zo gek..
En schik voor het leven..
Maar ook onze liefde was niet voor even..
Jij met dat witte petje van je op..
Oorbelletje..
Trainingsbroek aan..
En mooi shirtje..
Daar viel ik voor..
Jij als mijn mannetje..
Gewoon lekker jezelf..
En alle twee stront eigenwijs..
Maar toch hielden we van elkaar..
En nu ben ik dat mooie wat we hadden kwijt :(
En daar van heb ik spijt..
Waarom heb ik jou laten gaan..
Jij blijft voor altijd in mijn hart gegraveerd staan..
En daar kan niemand bij..
Jij bent de ware voor mij..
Niemand is perfect...
Maar jij bent mijn alles..
Voor altijd..
Elke dag mis ik je meer
Elke dag mis ik je meer,
Schreeuw ik makkelijk zonder jou kan leven,
maar diep van binnen doet het me zeer,
en heb ik spijt dat ik de relatie heb opgegeven.
Nu krijg ik je nooit meer terug,
ook al wil ik dat zo graag,
je keert me de rug,
en mijn niveau voelt laag.
Ik wil even geen vriendin,
even geen helpende hand.
Ik wil een nieuw begin,
er mankeert veel aan mijn verstand.
Ik hoop je ooit nog terug te krijgen.
Met mijn nieuwe begin,
zal ik al die ellende verzwijgen,
en heb ik weer een helpende vriendin.
Na regen komt zonneschijn.
Jij deed me zeer
Ik dacht altijd,
Ik ben de nummer één.
Maar in de tijd,
bleek dat niet gemeend.
Je liet me hier alleen,
Met pijn en verdriet.
Alleen om me heen,
En het doet je niets.
Dat het zo moest gaan,
dat je zo moest voelen.
Het is gedaan.
Maar je kon het niet anders bedoelen.
Je liet me stikken.
Je liet me.
Je liet me snikken.
Dit kan je niet opkrikken.
Je deed me pijn,
door me te verraden,
Het moest zo zijn,
je kunt me nu verlaten.
Want ik wil je niet meer zien,
ooit eens in de toekomst misschien.
Maar nu niet meer.
Want jij, jij deed me zeer.
In m'n eigen gevangenis
Als je heel goed luistert,
Hoor je het mes over m'n huid glijden.
Net hard genoeg om een snee te maken,
Geen lelijke kras, gewoon bescheiden.
Niemand merkt het op,
Niemand ziet waarom ik het doe.
Niemand ziet dat ik wil gaan slapen,
Niet wakker worden, veel te moe.
Niemand ziet de reden,
Van het mes over mijn huid.
Maar als je echt goed luistert,
Hoor je het, m'n lichtjes gaan uit.
Als sneeuw voor de zon,
Maar dan iets minder snel.
Doven alle lichtjes in mij,
Die lichtjes waren ooit zo fel.
Ik wil me verstoppen,
Maar weet dat hij me zal vinden.
En als ik me eindelijk heb losgerukt,
Zal hij me pijn doen en vastbinden.
Me slaan me tot ik niks meer voel,
Tot alles zwart is, en ik lang droom.
Als ik wakker word,
Voel ik me moe, sloom.
Was het bloed van m'n lijf,
En neem een warm bad.
Het is voor de zoveelste keer,
Dat ik m'n eigen kunnen overschat.
Ik wil schreeuwen, gillen, huilen,
Maar weet dat het nutteloos is.
Ik ben dan misschien niet opgesloten,
Maar m'n leven voelt als een gevangenis.
Gevangen in m'n woorden,
In m'n leugens en verdriet.
Ik zou mezelf kunnen vermoorden,
Maar geloof me, zo triest ben ik niet.
Ik blijf sterk, ook al ben ik klein,
Ook al moet ik 100 keer hetzelfde meemaken.
Ik blijf volhouden, tot hij weg is,
Tot ik hem niet meer kan vermaken.
Met mijn kwetsbaarheid,
Ongeloof en onschuld
Ik blijf volhouden,
Hoe hard mijn hart ook brult.
Ik ga door,
Tot hij helemaal op is.
Totdat ik eindelijk vrij ben,
Van leven in m'n eigen gevangenis.
Ik wou niet meer verder
als de wereld niet had bestaan,
was mijn leven nooit vergaan,
was deze vriendschap nooit begonnen,
had ik mijn angsten nooit overwonnen,
als jij niet had bestaan,
was mijn leven nooit vergaan,
dan leefde ik vrolijk verder,
was jij niet mijn redder,
ik was bijna dood,
maar door jou ben ik ontsnapt uit de nood,
begrijp het dan!
als je dat kan!
Ik wou dood,
ik ging expres daar naar toe,
het was echt nood,
ik moet je dankbaar zijn,
dat ben ik niet,
je doet me juist verdriet,
ik wou niet meer verder,
jij was mijn redder,
nu heb ik er vrede mee,
maar het liefst ging ik,
naar een eiland midden op zee,
helemaal alleen,
niemand om me heen,
niemand kan het dan nog verpesten...
Het kan niet waar zijn
Zij was mijn vriendin,
Jij was mijn vriend,
Jullie waren een stel,
Ik hoorde alleen maar hoe perfect jij was,
En hoe perfect zij was,
Maar toen maakte jij het uit,
Ik hoorde alleen maar hoe stom jij was,
ik kon er niet tegen,
wat kon ik er aan doen?
ik verzette me er tegen...
maar ze gingen door,
ze bleven over je spreken,
je was stom,
stom en dom,
ik mocht niet meer met je omgaan,
makkelijk gezegd, moeilijk gedaan,
er is voor mij nu een wereld vergaan,
jij hebt er geen problemen mee,
niet met mijn keus,
ik koos voor beiden,
maar nu moet ik steeds opnieuw
het gezeur aanhoren,
je zou stom zijn,
een hufter,
een player,
IK KAN HET NIET,
elke dag opnieuw,
dag in dag uit,
als ik een woord over korfbal zeg is het al weer fout,
dan doe ik alweer iets wat niet kan,
wat moet ik hier mee??
Het gaat goed tot Zij je ziet,
of ik over korfbal begin...
dat mag niet,
ik voel me alleen,
waar moet ik heen,
ik kan het niet,
ik doe ook alles fout,
wat moet ik nu??
dit kan niet langer zo,
maar het is zo,
was alles maar anders,
dan was het goed,
hadden jullie elkaar maar nooit ontmoet,
ik voel me schuldig,
maar het is niet zo,
jij kwam naar mij toe,
wat kan ik er dan aan doen?
zij zag het en vroeg direct naar je naam...
en even later staarde ze steeds uit het raam...
HET KAN NIET WAAR ZIJN,
het mag niet mijn schuld zijn,
toch blijft het knagen,
en komt het telkens weer boven dagen,
Te ver gegaan
Ik voel me niet goed,
ik weet het nu zeker!
Ik had niet genoeg moed,
maar nu weet ik wel beter,
Ik heb het geprobeerd,
maar jij luisterde voor geen meter,
Ik wist dat het niet kon,
maar ik hield me dom,
Ik weet het,
het is stom,
stom en dom!
Ik hou het voortaan wel voor me,
Nu ben ik je vriendschap kwijt,
en heb ik enorme spijt,
We zien elkaar nog vaak,
we kijken elkaar alleen niet meer aan,
en dat was bij de andere raak,
Ik heb ons team verpest,
ik deed het niet expres!
In liefde en haat,
alles was toegestaan,
maar jij wou mee niet,
en ik ben te ver gegaan,
Het spijt me echt heel erg,
Het antwoord zit op slot
Ik heb je laten stikken,
Ik heb je laten gaan,
Dit kan ik niet meer opkrikken,
Alles is vergaan.
Ik deed alles wat God verboden heeft,
Ik deed waar hij voor leeft,
Ik deed wat goed voor hem was,
Want op zo'n moment zit de player in zijn sas.
Jij was er de dupe van,
Van mij en je verschrikkelijke man,
Of het lot ons misschien samen bracht,
Weet niemand, maar dit was foute kracht.
Dat is zeker voor iedereen,
Dit was vreselijk gemeen,
Ik heb je gesmeekt om vergiffenis,
Maar de angst is groot,
dat ik voor altijd blijf zitten met jouw gemis.
De tijd heeft me verraden,
Of was het de kracht van het lot,
Ik kan alleen maar raden,
Maar het antwoord zit op slot.
Spijt.
Spijt.
van alles wat ik jou heb aangedaan
nu pas snap ik wat jij voelde
en wat jij bedoelde.
Ik wil dit geruzie niet meer,
dit is echt de allerlaatste keer
Met respect en gevoel
je dacht dat je lijp was,
elke week weer een andere chik,
het kon je niets schelen wat anderen van je zeiden,
dat gaf je juist een kick.
je vond al die meiden maar zielig,
want ze hadden niet door dat dit om een spel ging,
terwijl je alweer keek naar die andere chiks,
dacht je meisje al aan d'r trouwring.
weken gingen voorbij,
totdat je merkte dat je verdriet had aangericht,
maar alsnog probeerde je verder te leven,
dit keer met je ogen dicht.
het deed je geen moer dat niemand je vertrouwde,
en liet je jezelf keer op keer weer gaan,
totdat op een dag,
geen één meid je meer zag staan,
toen kwam je iemand tegen,
waarvan je hart ietsje sneller ging slaan,
voor het eerst wist je niet wat je overkwam,
omdat je d'r niet kon weerstaan.
maar ze liep verder,
alsof je sneeuw was voor de zon,
pas nu was het moment aangebroken,
dat je zag dat dit niet langer zo kon.
je probeerde verder te gaan,
zonder mogelijke spijt,
maar door dat ene meisje,
was je de weg helemaal kwijt.
niemand gaf je nog aandacht,
dus ging je keihard op je smoel,
want meiden houden van jongens,
met respect én gevoel.