Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Jouw keuze
Je leven verandert, des te ouder je wordt.
Je komt er wel achter, het leven is maar zo kort.
Ik leerde het leven kennen toen ik begon uit te gaan.
Je lacht, je zingt, je danst en laat geen traan.
In het begin lijkt het allemaal zo mooi.
Je bent zo vrij, niet meer in een kooi.
Maar als je het echte stappen leert kennen,
wordt het steeds gekker.
Je begint er steeds meer aan te wennen.
Er komt van alles in het spel. Seks, drugs en geld.
De thuissituatie verandert, de sterke band verwelkt.
Wanneer je zover bent, wil je je eigen leven.
Je hebt het niet door, maar je gaat je steeds meer geven.
Een wijntje, een lijntje, een pilletje, zo krijg je een eigen willetje.
Mensen zeggen; stop, niet doen. Ze blijven zeuren.
Je zegt dan; goed, het zal niet meer gebeuren.
Maar voor je het weet gebeurt het weer.
En zo gaat het keer op keer.
Totdat je een keer flink in de shit belandt.
Ja en dan.... dan sta je op de rand.
En dan is aan JOU de keus.
Is het over of stop je weer wat in je neus!?
Gevangenis
De dagen vergaan.
Soms een lach soms een traan.
Was het allemaal maar voorbij.
Was ik maar vrij...
Je denkt, je denkt..
Een leuke jongen die naar je wenkt.
Schiet ook door je gedachten,
de vraag of er iemand op je zal wachten.
Goede tijden en slechte tijden.
Waarom kon ik de grote wereld niet vermijden,
kon ik niet gewoon mezelf blijven,
en me niet aan die personen wijden?!
Nee, het was allemaal te gek.
Niet meer een moeder die je 's ochtends wekt
om naar school te gaan.
Nee ik kon wel op mijn eigen benen staan,
maar kijk waar ik ben beland,
sta met mijn handen, rug en benen tegen de wand.
Wachten op de dag, dat ik vrij komen mag!
Pijn en verdriet
Ik heb zoveel verdriet,
Maar vanuit de buitenkant zie je het niet.
Mijn hart is gebroken van al het leed.
Het meeste leed is van wat ik mezelf aandeed.
Al het pijn en verdriet.
Wil alleen niet dat iemand het ziet.
Niemand die zal begrijpen hoe ik me voel.
Niemand die begrijpt wat ik bedoel...
Ik blijf tegen mezelf zeggen.. Ik kom er wel.
Toch is dat de vraag die ik mezelf iedere dag weer stel.
Stop ik er mee of ga ik er voor.
Lukt het me wel of ga ik er langzaam aan onderdoor…
Hard zijn
Misschien dat alles gebeurt om een reden,
dat je moet leren van de fouten uit je verleden.
Ik heb gezien dat niet iedereen te vertrouwen is,
maar daarmee sla ik nu soms nog de plank mis..
Wel weet ik dat je soms iemand moet laten gaan,
ookal blijf diegene in je hart bestaan..
Of je nou naar je verstand moet luisteren of doen wat je hart zegt.
Wat ik wel weet, is dat je niet moet vechten
voor iemand die niet voor jou vecht.
Want ookal wil je het niet opgeven,
het schiet niet op als alleen jij er voor blijft streven..
Het enige wat helpt, is dat je hard moet zijn.
Gevoelig zijn geeft vaak alleen maar pijn!
Moederdag
Moederdag, een dag
die er zeker zijn mag
om iets héél liefs te zeggen
om iets héél liefs te doen
om een bloemetje
of kaartje te geven
of gewoon zómaar
een zoen!
In mijn droom
in mijn droom
in mijn droom denk ik aan jou
denk ik aan de dingen die we samen doen
denk ik aan de tijden die we hadden
denk ik aan de tijden die nog komen
in mijn droom
in mijn droom raak ik jou nooit kwijt
blijft onze vriendschap voor altijd
kies jij nooit het foute pad
laat jij niemand vallen
in mijn droom
in mijn droom ben ik niet bang om je kwijt te raken
omdat het in mijn droom nooit zal gebeuren
maar helaas zijn dromen bedrog
en lijkt het erop dat onze vriendschap vervaagt.
Die eerste dag
De dag dat ik jou voor het eerst zag,
betoverde je mij met je lieve lach...
We kenden veel liefde en verdriet,
maar het werd je allemaal te veel en dat zag ik niet...
Na 11 maanden ging het niet meer,
en dat doet me elke dag nog veel zeer...
Jij ging ver van mij heen,,
en ik was weer helemaal alleen...
Elke dag denk ik nog hoeveel we van elkaar houden,
en dat we eigenlijk op een dag zouden gaan trouwen.
Was het maar zoals die eerste dag,
dat jij mij betoverde met je lieve lach
Zij pakte jou af
Jij ging met mij,
Ik ging met jou.
Maar hoe kon het nou
dat je weg wou!
Het kwam niet door jou,
en ook niet door mij
Maar zij pakte jou af, van mij!
Uitelkaar gegroeid
Jarenlang bij elkaar,
met vriendschap en liefde.
Ik heb zoveel met je meegemaakt,
en ik ken je zo goed.
Niemand die ons ooit uit elkaar kon halen.
Ik kon altijd naar je toe,
hoe laat het ook was.
Ik kon met je lachen,
en je maakte me altijd vrolijk.
Maar na al die tijd,
groeien we toch steeds meer uit elkaar.
Ik zie je niet zo vaak meer,
en die hechte vriendschap die we hadden
gaat langzaam over.
Maar toch hou ik nog van je,
en geef ik nog even veel om je
zoals ik altijd al heb gedaan.
Je zal altijd één van de belangrijkste blijven,
wat er ook gebeurt!
Ik wil je niet verliezen
De woorden willen niet komen
De tranen blijven steken
Alles is anders dan toen en nu
Geloof me ik kan er echt niks aan doen
Mijn gevoel sluit me af
En ik zelf weet niet eens meer
Wat ik moet
Wat ik doe
Het breekt me als ik je tranen zie
Ik wil ook tot alles weer goed komt
Alles weer hetzelfde zoals toen
Geen angsten had ik om jou te verliezen
Want ik wist dat het nooit zou gebeuren
Maar het lot liet me in de steek
En nu heb ik alleen nog maar angst
om jou te verliezen als mijn vriendin
Ik kan niks van je verlangen,
maar ik vraag je geef me tijd en vertrouwen
tot jij er net als ik in geloof tot het goed komt
Dit heb ik nodig om sterk te blijven
Om alles weer goed te krijgen tussen ons
Het zijn maar woorden..
Maar geloof me, het komt goed «3
Moeder bedankt!
Jij die voor mij,
vele barensweeën doorstond.
Mij zoogde, totdat door
onrust gedreven honger
ik een weldadige
verzadiging vond.
Samen met jouw,
zoveel eerste stappen
van mijn levenspad gezet.
Troost gaf bij verdriet of pijn,
toch altijd naast me stond.
Ach mam, weet je.......
we zijn niet volmaakt
Niet alles zal vlekkeloos
altijd verlopen zijn
Vergeef me, de onrustige sporen
die ik zo dikwijls achter liet
Dankbaar voor alle goede
moeder, ik heb U lief!
Zo wil ik niet verder
Ik wil bij je zijn,
Maar ook weer niet,
Als ik bij je ben doet het pijn,
Ben ik niet bij je, heb ik verdriet,
Zo kan ik niet leven,
Zo wil ik niet verder,
Blijven doe ik nog maar even,
Ik wil weg hier,
en snel,
ik knap hier bijna uit mijn vel,
van pijn en verdriet,
Waarom snap ik zelf ook niet,
Ik hou van je,
en dat wil ik zo houden,
Maar soms wordt het te,
Dan wil ik weg hier,
En snel,
Dan knap ik bijna uit mijn vel...
Waarom haar
Waarom haar,
en niet mij,
Ben ik raar,
Hoor ik er niet bij?
Waarom zij,
En mij niet,
Zij was vrij,
Maar ik ook,
Maar voor jou,
Ben ik alleen maar een spook,
Wist je maar
hoeveel ik van je hou!
Spiegels
Ik zei eens tegen een meisje;
Ik ken een heel lief meisje.
Wil je haar eens zien?
Kijk dan in de spiegel, dan zie je haar misschien.
Later kwam ze naar mij terug. Waarop ze zei;
Ik ken een heel verdrietig meisje.
Ik heb haar vaak gezien.
Ze zit vol verdriet.
Ik keek toen in de spiegel.
Ik wou haar helpen.
Maar spiegels praten niet.
Een dipje
Soms lijkt het leven,
Rooskleurig en mooi,
maar soms denk je ook wel even,
wat stom, en hou je het niet meer in de plooi,
Loopt alles mis,
Als op het droge een vis,
Zit je in een dip,
Ben je sip,
Geef de moed dan nooit op,
Maar krabbel weer naar de top,
Zet je leven nooit voortijdig stop!
Als ik aan je denk
Als ik aan je denk,
Voel ik mijn hart kloppen,
Waarneer ik een gedachte aan je schenk,
Maakt mijn hart grote hoppen,
Blij dat je leeft zou ik moeten zijn,
Maar mij doet het alleen maar pijn,
Als ik je zie voel ik me alleen,
Maar toch wil ik dan nergens anders heen,
Waarneer je me ziet,
Doet het mij veel verdriet,
Dat je niet meer in me ziet dan een vriend,
Al weet ik zelfs dit heb ik nooit verdient...
Ik zal altijd bij je blijven
Ik kan niet lang meer bij je zijn,
Die gedachte doet me pijn,
Ik kan niets meer voor je doen,
Al geef ik je al mijn poen,
Maar ik zal je altijd blijven steunen,
Op mij kun je altijd blijven leunen,
Nooit zal ik bij je weggaan,
Zelfs niet als het met je is gedaan,
Ik zal altijd bij je blijven,
Ik zal je altijd blijven schrijven,
Blijf nog even,
Blijf nog even leven,
Ga nog niet weg,
Blijf nog even,
Maar ook ik weet,
Je kunt niet eeuwig blijven leven...
Ik zie je nu niet meer
ooit zag ik je elke dag,
maar het is alsof het niet meer mag,
ik zie je nu niet meer,
het lijkt alsof je bent geworden een veer,
je zweeft van her naar der,
maar bij mij,
kom je nooit uit,
ik hoor er niet meer bij,
je bent een ander,
alsof iemand heeft gezegd 'verander'
maar vanbinnen ben je nog dezelfde,
maar je wil het niet laten merken,
je blijft aan je zelf werken,
wordt weer de andere,
voor mij hoef je niet te verandere!
Stil intens verdriet
niemand die het ziet,
hoe kan dit gebeuren,
zulk groot verdriet,
iemand die je nooit meer op kan beuren,
zulke grote tranen,
nooit meer te vermanen,
niemand die het ziet,
stil intens verdriet,
Stille hoop
Er is niemand die weet wat ik voel,
Er is niemand die weet wat ik bedoel,
Er is iemand die het weten moet,
Er is iemand die is voor mij te goed,
Daarom durf ik het niet te vragen,
En kan ik alleen bij mijn enige echte vriendin klagen,
Ik weet zo raak ik haar kwijt,
En daarvan krijg ik spijt,
En toch,
Ook zij weet het niet nog,
Dat ik me voel, bij jou,
zo als ik me alleen kan voelen,
als ik zielsveel van je hou,
Ik denk aan jou dag en nacht,
Jij hebt mij in je macht,
Ik weet dat het niet waar is,
Ik weet dat ik het heb mis,
Maar toch heb ik nog hoop,
Op liefde van jou,
Omdat ik zoveel van je hou,
Ik weet die hoop is tevergeefs,
Toch heb ik hem nog altijd!