Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Sporen van toen
ik heb jou
ooit gekend
herken het
uitslaan van
je vleugels
de kleuren
staan op
mijn netvlies
gegrift
heb je vlucht
gezien tegen
de blauwe
achtergrond
bevallig
fladderend
voorzichtig
landend in
de warme zon
waar jij mij
sprietend
verkende vleugels
sierlijk schikte
en in de rust
die wij elkaar
bekenden
hebben wij met
stilte gesproken
die ons had
verbroken
jij weggevlogen
en ik langzaam
teruggelopen
teleurgesteld
alleen in de
nagelaten
sporen van toen
Vonkje agressie
zijn woorden
passioneerden
niet meer
kwamen als warme
verstikkende
dekens uit de krant
mimiek en
lichaamstaal
waren verdroogd
zelfs het vonkje
met agressie
was gedoofd
met passieve
euthanasie
omdat er
geen spirit
meer voor
handen was
nog bewogen
zijn lippen met de
bekende mimiek
we zijn bijna klaar
met er stevig
aan bezig zijn
maar zijn ogen
vonkten niet
hij is nu eindelijk
zover dat ook hij
zichzelf niet
meer geloofde
Vakantieparadijsje
ik heb altijd
kleuren gedragen
die mij niet
flatteerden
ook wisselen
ging niet goed
wat wij ook
probeerden
blond en
met een lichte
huid ja daar
kwam je echt
niet mee vooruit
in licht pastel verdwijnt
de eigen kleur snel
als vuur in de hel
in mijn verschijnen
leek volmaakt
te verdwijnen
in kleine hinten
die goed bedoeld
toch altijd geen
goede zaken deden
met het geheel
pas in de laatste
vakantie heeft pech
mijn wereld veranderd
bagage was zoekgeraakt
boeking verkeerd gedaan
wij belandden bij nudisten
het heerlijkste vakantie-
paradijsje uit de gidsen
Vrouwenstemmen
ik droomde
hoorde het
irritante geluid
van ruziemakende
vrouwenstemmen
met op de achtergrond
het uithalend dreinen
van een teveel
verwend kind
een tot de orde
schreeuw moest
herrie voorkomen
maar de gezworenen
waren niet van plan
er meer aandacht
aan te besteden en
verhoogden enkel
het eigen volume
nog werd de
herrie niet minder
cumulatief alleen
de toon waarop
gaf het laatste deel
van het draaiboek aan
ik zag de kleine lachen
want hij wist er kraaide
vandaag weer geen haan
De stem van leven
soms spelen
je vingers
gedachteloos
met de kleine
mannetjes die
ons vroeger
gezelschap hielden
in dromen die
de stilte herriepen
met een zacht
verteld verhaal
ik weet dat zij
ons meenamen
naar de plaatsen
waar zij tezamen
kwamen met het
leven in het bos
nog zijn zij er als
ik jouw vingers
zie spelen en er in
de kamer een
vage boslucht hangt
ze zijn nog niet
verdwenen dichter
bij dan je denkt want
hun aandeel in de
schepping is vaak
ongezien en ongekend
omdat er niemand is
die de overzichten
heeft en de balansen
stuurt met de stem
van leven in de buurt
De twist
ik zag je
langer
dan ik wist
je danste klein
creatief uit
de vroegere twist
je lachte
heimelijk retro
passend
bij de jurk die
zich wellustig rond
je lichaam vlijde
juist je lijf
bepaalde de
vlotte draaien
waarbij ik geen
erg had in jouw
snel voetenwerk
langzaam kwamen
ritme en herkenning terug
de twist van chubby checker
was ook door niet dansers
te doen met omarming
en afsluitende zoen
Het depersonaliseren
de grootste fout
die wij als mens
konden maken is het
depersonaliseren van
het unieke in de mens
tot groep zonder talent
eigen inbreng ongekend
alles graag in dezelfde
aanpak en lijn
in eenheidsprotocol
opvoeding opleiding
maatschappelijk positie
om voor ieder uur
alle dagen maanden
en vele jaren dezelfde
eenheidsworst te
mogen garen zonder
spatje eigen initiatief
de huidige egotripperij
is het sublieme antwoord
dit streven kan geen
verbindingen weven
omdat de uniciteit van
ieder al is vergeven
Op strooptocht
ik heb ze
al zien vallen
de komende
zomer en
herfstkleuren
uit de krullen
van je haar in
fantasiemodel
speels opgelicht
door de lange
zomerzon die
haar oogst bij
tegenlicht zag
in de groot
ovale spiegel
van de kapper
het rood van
je lippen en
de warme
vriendelijkheid
van je lach
completeerde
het assortiment
maandenlang haar
je bent weer snel
met nieuw model
dat qua kleur en lengte
ongezien door het
landschap raast met
licht verschiet dat
alleen de jager op
strooptocht ziet
Redeloze wispel tuur
alsof lagen ijs
over elkaar
schoven zo
versplinterde
het geluid
ertussen en
lichtte donker op
in denkbeeldig wit
de bui contrasteerde
met zwart het
gemêleerde wit
van de rafelige lucht
die gordijnen
optrok en openden
in kwaadwillige
tumultueuze ontlading
jij was niet bang
voor de elementen
keek met interesse
naar het immense
geweld dat natuurlijke
krachten showden
in ongebreidelde
redeloze wispel tuur
hun energetisch
vermogen was
immens en
onvergelijkbaar
met de menselijke
beteugeling van
deze krachten
op aards niveau
Pandemisch geluid
geluidloos
was het
bombardement
fotonen
op mijn huid
zoals ook dat
van straling die
van 0nbekende
bronnen komt
mijn
trommelvlies
detecteert
drukverschil
van hoog
tot laag
selecteert
bekendheid uit
herinnering
lokaliseert
plaats sterkte
en volume
geregisseerd
in tijd een
pandemisch geluid
hoe houden
mijn gehoor en
hersenen dit uit
Korter dromende dagen
wij verpakken
de dag met ijs en
zonnebrand
nemen resten
schelpen en zand
mee van het strand
wuiven nog even
naar de warm
lome zee die eb
krabbelt onder een
laagvliegende meeuw
nog is er geen
besef van langzaam
korter dromende dagen
getinte mensen
die met lichte ogen
steeds weer meer
van hetzelfde vragen
nog niet wetend dat
dit intiem gebeuren
een dagje strand
mogelijk als enige
herinnering
de vakantiesferen
als laatste uitbundig
zullen gaan kleuren
ook in dit seizoen
sneuvelen records
in een vrijwel
onbeheersbare natuur
zijn wij de balans
kwijtgeraakt en zullen
de chaos erven
van onze werken
die aarde ons laat
Beweging
ik ben
altijd de
onverwachte
beweging
geweest
in je blik
zag je ogen
verschieten
als richtingen
of snelheid
wat te raden
lieten
jij wist niet
altijd hoe ik
mijn tijd
zou vol maken
giste naar wat
ik zou gaan doen
jij freakte
controle in
aankomende
maatregelen
waarbij het gevoel
betrapt werd gebruikt
jouw turen beheerste
mijn sturen door ver
van de werkelijkheid
te blijven werd
waarheid geen
direct bedreigen
Scheppingswonder
het leven
was zonnig
en speels
in vaste
contouren van
drukke bouw
op uitgekochte
landerijen en
op restanten van
stads oorlogspuin
daar werden groene
heuvels aangelegd
voor de mens om
elkaar van een andere
kant te leren kennen
radio en tv openden
de gesloten maatschappij
in onderwijs werd
gemengd de norm
emancipatie kreeg body
de man met cape
verdween legde
het af tegen magie
mystiek samen met
het spirituele bolwerk
alles zonder garanties
en kleine letters
respect en eerbied
hadden nooit een norm
alles was gejat
het klimaat is ziek
gaat met de mens
ten onder en hopelijk
voor een tweede kans
als scheppingswonder
Achte liefde
het is
nog steeds
de zachte
liefde van
begrijpen
naar elkaar
reiken ook al
is de afstand
er altijd
juist het
samen weten
in een nooit
vergeten maakt
onze liefde
zo waardevol
omdat tijd
geen slijt of
rafels kent
het zijn wij
die in kleine
mankementen
de alertheid
missen ons
soms vergissen
in een goed
traceren van
problemen
en geen ja
of amen maar
een oplossing
voor beiden om
verwijdering
te vermijden en
ons weer door het
juiste perspectief
te laten leiden
Sprekende mimiek
het was moeilijk
om het leven
uit je hand te
kunnen lezen
hoofdletters
maakten hun
eigen diep
liggende lijnen
in die ruimte
kon verwerkt
verdriet zonder
pijn langzaam
verdwijnen toch
overlapten zij
elkaar en werden
er grenzen gesteld
want juist voor
emoties waar
je maar amper
de vinger op kon
leggen was uiterste
subtiliteit een
noodzakelijk
eerste vereiste
ik voelde de
concentratie
van jouw
meekijkende
vingers die de
sprekende mimiek
in je gezicht
feilloos liet zien
wij hebben de
conclusies samen
gedeeld met een
zucht van mij
en de heerlijke
lach van weten
en meteen weer
vergeten van jou
Setting en talent
behoedzaam
hebben wij
rustpunten
aangebracht
in de opvoeding
van kinderen
bij toeval
lopen deze
parallel met
hun ontwikkeling
maatschappelijke
setting en talent
maar ook wij
hebben in deze
drukte rust nodig
en niet alles mag
en kan worden
uitbesteed of afgekocht
geld en macht kunnen
verantwoordelijkheid
niet ongedaan maken
in zaken als normen
en waarden die ouders
behoren over te dragen
Een kunstproduct
er is er
weer eentje
afgeleverd de
kapstokmens
waarvan de
schooltas aan
de vlaggenmast te
klapperen hangt
ouders familie
school en omgeving
hebben met hun
werken weer een mens
gedepersonaliseerd
het een maatschappelijk
kleed omgehangen
en klaar is kees
hij heeft voldaan
aan regels normen
en waarden maar
heeft geen enkele
binding met aarde
waar eigenlijk
niemand weet wie en
of wat hij werkelijk is
een kunstproduct
met nummer en
totaal vervangbaar
naar zijn talenten heeft
helaas niemand ooit
gevraagd voor wat
hij ooit wilde is
het nu al veel te laat
dezelfde maat en
medische dossier
rookt niet en
drinkt er geen
te veel van eigen
initiatief hebben
ze nooit gehoord want
ze weten hoe het hoort
Ontdekking
er verschenen
overal intrigerende
korte berichten
andere populair
wetenschappelijk
wat langer
over hoe mensen
met elkaar omgaan
weten van elkaar
door neurale en
hoogfrequente
elektrische straling
we blijken elkaar
al dan niet gewild
te kunnen lezen
en zo deel te nemen
aan vele linken naar
gezamenlijk leven
die betrokkenheid
bij anderen is de
ontdekking in de
historie van de aarde
en mensheid met een
gigantische impact
Lichtbrekende regen
ik heb
met jou de
regenboog
zien opgaan
in een door zon
verblinde bui
waarbij
donker zwarte
wolken de
horizon raakten
en met hagel
schade maakten
de volle kleuren
kregen nog een
schaduwboog
tot cumulus
de lichtbrekende
regen verschoof
en wij nog vol
ontzag voor dit
immens natuurlijk
gebeuren de intense
kleuren nog op het
netvlies hadden staan
Stilte kwettert
stilte kwettert
in koren hoor je
de lente ontluiken
vogels gaan zich
te buiten aan
schitterende
glijvluchten voor
de ongeborene show
die warm
mantel zorgend
het groen induikt
carambolerend
van tak naar tak
de mooiste aria's
fluitend met vreemde
capriolen besluitend
de wereld
in alle gekte
op de kop van teen
tot top energie
ontladend uit
elan vitale het
broedsel hoort en
ziet het allemaal
ook zij
gaan vliegen
weten dat
omkijken jezelf
bedriegen is er
wordt niet gezwaaid
afscheid heeft alles al
een hele slag gedraaid