Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Mijn eerste woorden
ik heb jou altijd
mijn eerste
woorden gestuurd
uit de zomer
van mijn hart
verpakt in de
mooiste lentekleuren
zongen zij al
voorjaar toen de
laatste sneeuw nog
niet gesmolten was
wij die altijd
samen spelden
in diepgang ons
gedicht opstelden
om zo de warme
empathie te leren
van samen leven in
proberen onze
liefde op wit papier
te kalligraferen hier
Onze blijdschap
ik heb
van jou de
lach geleerd
waarmee ik
expressie geef
aan blijdschap
van binnen uit
ik zie je
vingers gaan
op zoektocht
naar warmte
en liefde in onze
gezamenlijke
lichaamstaal
zij bespelen
kleurend
de ruimte
delen beweging
in elkaar raken
tot wij onverwacht
blijven haken in
een lach waar de
wereld van zal houden
omdat zij gezicht zal
geven aan een nieuw
stukje vertrouwen
dat wij samen verder
uit zullen bouwen
La france et toi
wij rolden als
goud over de
bloemen van
het franse land
zij hebben
van die harten
waar je altijd
innig en liefdevol
van houdt
als zon
geopteerd
meedraaiend
met hoe licht en
wind als hendel
lavendel aan
eenieder met
warmte en
liefde fêteert
jij had speciaal
voor la france
dat joyeuze
nam snel het spel
van va et vient
over met les sourires
des moments
maar dan gentille
et les oiseaux oh.oh.
indringend
subtile in de
silence van
uitstraling met
het tikje vreemde
landenmagie
dat het jeugdig
parlante toverde uit
plezier in vertier
Neuro elektrisch
ik heb mij
er altijd over
verbaasd dat
als wij samen
lagen in vredig
huidcontact
wij er altijd later
plekjes zagen alsof
er iemand zich
daar had gebrand
bij toeval kwamen
wij daarover te praat
lieten elkaar zien
hoe dat soms gaat
waar huid altijd
in balans is met
externe variabelen
blijken neuro
elektrische contacten
een patroon van
andere uitwisseling
te volgen waarbij
enige substantiële
uitwisseling mogelijk lijkt
Nog tikje troebel
wij gaan geen
herinneringen
begraven die nog
nauwelijks werkelijkheid
hebben gedragen
ja warmte en liefde
in het leven van nu
zonder te beseffen dat
je ook drijfnat wordt
van regen zonder plu
vitaal in het
dansend nemen
van kleine drempels
die hun stempels
niet onopgemerkt
op ons achterlaten
maar die in spanning
en vernieuwing alle
indrukken kleurden met
diepgevoeld ervaren
het is aan ons om aan
de diepste emoties glans
en warmte te geven
zodat zij als waardige
fundamenten kunnen
transformeren naar een
solide basis voor vriendschap
met alle respect voor elkaar
ondanks dat het water
nog tikje troebel is daar
De aanstootsteen
lief dansten
kleurtjes
in ons blikveld
naamloos droegen
noten de
kleine figuurtjes
in onze regie
waarvan het
onderscheid ook
voor een kenner
niet duidelijk was
nooit groepten
zij bijeen maar
ieder koos een
eigen pad zonder
confrontatie met
de aanstootsteen
niet wij maar zij
trokken aan de
touwtjes kozen
kleuren en melodie
om samen gestalte
aan groen gras te
geven dat als blikveld
liefdevol voor ons
tot op de millimeter
geschoren was
In oogopslag
jij hebt mij
jouw wereld
laten zien die
aan de binnenkant
van je ogen
nadat ik al
zo lang vorm
schoonheid en
kleur van buiten
had bewonderd
vaak opende je
al in oogopslag
liet mij de fine fleur
van het moment
subtiel genieten
maar het echte
beeld dat op je
netvlies is geëtst
was voor mij nog
heel lang privé
jouw wereld
zoals jij die voelt
proeft smaakt en
ervaart is van jou
en dat ben jij totaal
om dat te laten
zien heb jij jezelf
in alle subtiliteit
overgegeven aan het
completeren tot samen
Haar flow
zacht golfde
haar warmte
over zijn
gevoelige huid
het kouwelijke
had hij mee
nog van thuis
waar velen geen
echte warmte
kenden en eerder
voor overleven
stemden in die tijd
hij keek haar aan
zij lachte toen
haar flow zijn
aura raakte en
daar een energetisch
contactpunt maakte
muziek zong
door zijn lijf op
een wijs die
zonder woorden
al bij hemelse
schoonheid hoorde
Als een godin
er stapten
twee benen
mijn lengte voorbij
niet alleen
hun snelheid
maar ook de
soepele schoonheid
onthutste mij
nog was haar
blik niet van de
horizon geweken
zij had mij nog
nauwelijks bekeken
pas toen ik
moest dribbelen
stribbelde zij tegen
zij was godin
in het franse land
met mij aan de hand
haar zwierige gebaren
wezen mij de plek
weg uit haar blik niet
voor haar voeten op
pad naar de vrijheid
pas in de nasleep
die ik bij de gratie
gods mocht dragen
oogstte ik nog een kus
ik was er helemaal
van onderste boven
zat totaal stuk na de
laatste aai en zwaai
Je gloeide roder
ik dacht jou
te smeulen
blies wat haar
uit je gezicht
dat dromen
weerkaatste
die speelden
in de vlammen
van de open haard
je gloeide roder
langs de randen
van de grijze as
vlamde op in
het speels oranje
geel van jeugdig
frivool ontwaken
waarin wij samen
de onrust maakten
die langzaam
ging bruisen in
het rode bloed
waar vonken
al knisperend
knetterden
in lieve lust en
hartstocht nog even
heel hoog oplaaide
Haar verre blik
ik voelde
haar verre blik
uit de witblauwe
kou van de vroege
ochtend en
herkende al
jouw warme
vibrerende intensiteit
nooit ben jij
alleen omdat
jij levenslang
gedeeld hebt
voorbeelden
ongemerkt hebt
weg gegeven
aan allen die leven
zo ook je
lichaamstaal
die het verschil
tot in de puntjes
kan aanvullen
en onbewust
liefde en begrip
samen smelt
ook zonder
woorden is
jouw begrijpen
weer delen in
liefde die elkaar
groet de noden
aanvoelt die geen
woorden behoeven
Rode hartjes
ik heb
rode hartjes
gestrooid
op de vloer in
een idee jou
tegen te komen
liet ze vloeiend
door mijn vingers
stromen maar
kwam mezelf
later weer tegen
om alles weg te vegen
heb er een
laten liggen op
het wit van de plint
misschien dat mijn
geluk daar nog
garen bij spint
Zonder gene
we hebben
gerust in samen
ontspannen
ons ademen in
muziek gevangen
hoogte en ritme
zoals wij altijd
al wilden zijn
met liefde als
eeuwig refrein
in het tonig
vlechten van
emoties die nog
moeten hechten
met een heerlijke
lach omdat ook
de ander zich
zonder gene
eindelijk weer
totaal bloot gaf
Niets extravagants
je verzuimde
tijdens je tocht
langs het hemelruim
het beperkend wit
weg te vegen
om ons de zon en
haar dominante
plaats in het blauw
vol warmte te
laten herleven
in jouw brede
armzwaaien wiekten
wolken weg regenden uit
losten op in een zonnig
vrij baan te gaan voor
hen die met vlijt en zuinig
zijn hun vrijheid hadden
gespaard niets extravagants
zij namen elkaar
liefdevol bij de hand
Jouw talent
jij hebt
de podia
niet nodig
om jouw talent
aan ons te
laten zien
voordat
jij er bent
heeft iedereen
je al gezien
gehoord en
is benieuwd
naar het
onbekende
stukje mens
dat zij bij jou
verrassend snel
naar boven brengt
Het buitengewone
ik heb jou de
mooiste stukjes van
mijn ziel gegeven in
de meest intrigerende
kleuren van onze
nieuwe lente
luisterend naar
buitenaardse tonen
die in universele
uitvoering ons in
hemelse odes diepte
en warmte betonen
jij hebt de rode
erupties van mijn
liefde in het nachtelijk
duister op zien spatten
in het samen voelen
van mijn hete bloed
ik heb ze verguld
die integrale momenten
van intense liefde geduld
en dromen om onze binding
de body te geven van
leven in het buitengewone
Worden en zijn
ik voelde jou
als geluk om
mij heen
jij raakte alles
vaker aan in
het subtiele delen
de kleine manuele
touches gaven
jou een lach
en warmte
naast het geluk
dat jij al bij je had
het opgenomen
worden en zijn
in een circulaire
energie voelde
vertrouwd en fijn
juist het zonder
woorden ervaren
hoe onbekende
kanten van de
wereld zich in
totale openheid
aan jou openbaren
wij voelden
hoe samen
steeds reëlere
vormen aan nam
en dichter bij
onze werkelijkheid
in het leven kwam
en deel van leven
ging uitmaken
zoals het ons als
gift en opdracht
ooit was gegeven
Uit een verre horizon
ik kon je
vroeger
intens raken
jou met
stilte heel
opgewonden
maken zonder
dat ik jouw
subtiele fijn-
gevoeligheid in
de gaten had
wij waren
eenvoudig
zonder overleg
een nieuw pad
ingegaan raakten
elkaar anders aan
waarbij vonkjes
voor ontlading
zorgden die de
spanning later
snel opvoerden
niet dat
de andere te
vertrouwd waren
geworden maar
ons ontdekken
kende nog
geen grenzen
leerde graag van
nieuwe kansen
en perspectieven
uit een verre horizon
De zang van jouw adem
ik zag de
vingers van
je handen zacht
spelen met lieve
lichte geluiden
die opklonken als
jij ze openden
en dichterbij kwam
met warmte die
eindeloze rust en
bescherming gaf
achter jou
kleurde alles
nieuwe verbazing
in langzame
melodische tonen
die zacht nader
kwamen en weer
verdwenen elkaar
strelend in en op
de muziek van
het slapen gaan
nog zijn je
handen daar
strijken vingers
langs mijn wang
hoor ik de warme
zang van jouw adem
die golvend mijn
bedje hebben
gespreid met
akkoorden van
eindeloos diepe rust
De ontlading
zij vibreerde
zacht lief
in haar lach
talloze minuscule
vonkjes knetterden
alsof zij altijd
zo gespannen was
het was haar
huid die bij raken
incidenteel
ontlading gaf
deze zijn boodschap
tot ontspanning
verder bracht
zoals geleiden
ook neuraal kan
nemen emoties
vaak een andere
baan in het
bestrijken van
grotere gebieden
maar op jouw huid
schreef ik mijn
liefde voluit in het
grensgebied tussen
licht en schaduw
de ontspanning kwam
van diep binnenuit