Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Illegale werkelijkheid
een handvol beelden
namen wij mee
de wegen lagen klaar
in een zonnig perspectief
maar wij konden
niet eens lopen
wel de hand vasthouden
in samen het beste hopen
de plaatsen zijn verdeeld
in ruimte zonder grenzen
de stemming van de dag
bepaalt zijn eigen wensen
nog koester ik mijn dromen
in parallelle tijd
geluk maken we samen
uit stukjes illegale werkelijkheid
De muziek van het heelal
het was
de stilte van de nacht
die jou
aan het dansen bracht
zo uit de hangmat
die een siësta lang
je chaosdromen
netjes heeft geordend
het rugzakje
heeft geschoond
van alles wat jij
nog had meegenomen
frank en vrij
beweeg je op de wind
vindt balans in de open
hand van het universum
met sterren
in je ogen geef jij
je volledig over aan
de muziek van het heelal
In wulpse bogen
ik speel
met je schaduw
boetseer in donker
en licht je gezicht
en profiel
scherpt lijnen
die ik met liefde en
geduld zal verzachten
rondingen
laten ondanks
zwart wit hun
kleuren verschijnen
vlak voor het drogen
heb ik wimper en oog
lichtelijk aangezet
het neusje omhoog
lippen welven
in wulpse bogen
de mond in
glimlach geopend
jouw schoonheid
snijdt dwars door mijn ziel
nu begrijp ik weer
waardoor ik toen voor je viel
Mijn bruidegom
mijn bruidegom
laat onze dag er spoedig zijn
dat wij bij elkaar voor altijd zijn
zonder jou is alles leeg
bij jou is alles goed
ik kan niet meer buiten je
laten mijn stappen naast
jou mogen lopen
ik wil dolgraag bij je zijn
blijf niet van me weg
lieveling, ik hou van je
Eindeloos fotogeniek
je haar piekt
weer zo
eindeloos fotogeniek
ogen spreken
in het breken
van licht
dwalen door
het vertalen
van mijn blik
woordloos lach je
fluistert stil
ja ik wil
In buitensporigheden
het fysieke
van je lach ademt een
intense aantrekkingskracht
in het ontbloten
van je tanden en het
openen van de handen
schuilt plezier
dat twinkelt in je ogen
het hoofd wat schalks gebogen
het is een invitatie
van gevoel dat samen
richting aan emoties geeft
om in buitensporigheden
het nieuwe te ontdekken
in geven en vooral beleven
jij lacht om wegen te plaveien
die leiden naar ons paradijs
waar ik al sinds de schepping wacht
Straalden in begroeten
mijn hele leven
heb ik achterom gekeken
of ik een schaduw had
die bevestigde dat ik er was
jarenlang heb ik gedacht
dat in de ruimte
achter anderen de
echte toekomst voor mij lag
tot ik jou ontmoette
en wij straalden in begroeten
vond het heerlijk bij je te zijn
onze schaduwen op een lijn
jouw liefde leerde mij
dat je niet echt kunt leven
als je nooit geleerd hebt uit de
invloedssfeer van anderen te treden
Voeten in de klei
in ver kijken
gaat het lichaam wijken
schiet zien tekort
als ogen
in wolken dwalen
bepaalt kleur de horizon
de grens waar
lucht en aarde elkaar
raken is een blokkade
soepel zweeft geest
over de belemmering
vindt ruimte in buiten
het universum trekt
maar is varen op een
door aarde gegist bestek
met voeten in de klei
is loslaten geen optie dus
keert de geest terug in het koppie
Een vleugje flirt
een kleine scene
op het terras
waar jij en ook
de zon aanwezig was
stralende ogen
een vleugje flirt
heerlijke woorden die niet
door anderen waren te horen
de ober serveerde
een lach met ijs in het glas
brak de verlegenheid open
door ludiek weg te lopen
wind parasolde
bewegende schaduw
speelde met highlights
in de krul van je haar
het was de zomer
waarvan ik levenslang droomde
altijd heb ik geweten dat ik
die eens met jou zou beleven
Een hilarisch lijnenspel
ik heb jou
jezelf zien ontmoeten
in de tal van vreemde snoeten
die jij voor de spiegel trekt
het visueel verkennen
van posities en proporties
in een hilarisch lijnenspel
ontlokt je wel een lach
onverwacht snel vallen
nooit geziene stukjes samen
die jou in vergeten namen
completeren tot wie je bent
ik heb je klassieke schoonheid
al eerder ontdekt want zonder
coupe soleil of vreemde vlecht komt
jouw naturel al stralend tot zijn recht
Op de zonnewind
ik heb jouw
sterren niet geteld
zij stralen weergaloze pracht
jij bent mijn firmament
natuurlijk fonkel jij
minder bij het zwarte gat
verschiet je plots van kleur
als een nova de ruimte scheurt
in jouw perspectieven
kun je eindeloos dwalen
zacht vibreert het verre heelal
zijn eerste scheppingsverhalen
als jij op de zonnewind zeilt
ligt het melkwegstrand
altijd binnen direct bereik
voor nachtenlange feesten
om daarna in rust en stilte
samen de sterren te rapen
die ons zijn gegeven om
van dit leven een hemel te maken
Gepolijst door de tijd
de kleine facetten
zijn al teder geslepen
en gepolijst door de tijd
ik heb je diamanten bekeken
verblindend kaatst licht
dat kiert uit de hemel
zijn eerste gezicht maar er zit
meer schoonheid van binnen
in deze setting gevangen
missen jouw edelstenen
nog de loepzuiverheid
van het volmaakte ideaal
waarbij niet de grote
maar harmonie en liefde
de extravagantie bepaalt
van jouw exclusieve juwelen
Porcelein van het heden
ik voelde je al
in wijkende tijd
op weg naar momenten
van gelukzalige eeuwigheid
weer tasten we af
het rakende woord
al bij voorbaat gemeden
in porselein van het heden
onontkoombaar
gaan ogen minnekozen
ontspant de lach lijnen
die ik vroeger niet bij je zag
weer stroomt bloed
in uitbundig kleuren
geen verhitte discussies
maar een ultiem lief gebeuren
in liefde en licht
hebben wij genoten van
wat ons heeft ontbroken
verdwenen zijn schaduw en spoken
Nog vol uniciteit
ik herkende de kleuren
van stenen die
jij legde op mijn pad
vaak bijzondere vormen
waarvan sommige
verborgen in het hoge gras
voelde hoe wind jouw
woorden langs mij waaide
lieflijk als een spelend kind
je zinnen bloeiden
diep van binnen schoonheid
in hun kwetsbaar zijn
je lach ontdekte ik pas
toen ik voor het eerst
jouw kleine gezichtsfoto zag
eindelijk in openheid
maar nog vol uniciteit
spring jij er nu al helemaal uit
Mijn hart klopt
mijn kloppend hart, mijn hart dat klopt voor jou
omdat ik zo veel van je hou
mijn hart dat zegt dat ik niet zonder je kan
en mijn gevoel zegt dat dat ik altijd bij je wil zijn
je bent mijn hart en mijn gevoel
jij weet altijd wat ik bedoel
ik ben je toch zo erg aan het missen
Die kleine intieme oase
wij speelden met woorden
schreven ze in het zand
omdat niemand ze hoorden
zo schiepen wij onze band
maar het strand
was helaas al geschapen
liet zich slechts raken door
water in zijn eeuwig corvee
golven wisten de tekens
overspoelden ze een voor een
in een dierbaar herinneren
aan ons eindeloos dagje zee
later zijn wij terug gegaan
naar die kleine intieme oase
hoorden verrast onze woorden
vlaagjes zilt brachten ze mee
Ronding in contrasten
ik componeerde
jouw beeld uit
mijn hartmuziek
toen speelse tonen
uit de hoogte kwamen
sprankelden je ogen
in een passioneel
meeslepend bewegen
danste je de melodie
waarvan ik de
ronding in contrasten
schilderde op het doek
weergaloos waren
je passen in een met
mes beschreven uitdaging
ik zie je nu komen
op de boulevard van
mijn illustere dromen
een heerlijke griet
die lachend met zon
kleur in de regenboog giet
Landschap van mijn dromen
heb je hand gepakt
maar jij wilde
niet meekomen
samen zijn wij
blijven staan in het
landschap van mijn dromen
ik goochelde met
sterren en een vage maan
jouw glimlach liet mij gaan
koos later bloemen
en wat groen voor jou
om wat steviger te aarden
maar jij verwijlde
verder in de ijlte
steeds meer van mij vandaan
heb je losgelaten
nog een keer keek je om
ik zwaaide naar de ondergaande zon
Werd de hemel gekust
we golfden
volgden de beweging
van eb en vloed
in totale ontspanning
stilte en rust
werd de hemel gekust
steeds trager
kabbelde dood tij
wij draaiden opzij
zagen de schepping
wonderen oogsten
hun conceptie voorbij
we zijn opgestaan
voelden intuïtief het nieuwe
leven in samen verder gaan
Een drempelloos ontmoeten
laat mij de idylle
dromen van een wereld
vol schonen als
mensen zonder oordeel zijn
waar ogen spreken
en de lach een
drempelloos ontmoeten is
omdat iedereen je mag
in krachten bundelen
kunnen talenten groeien
zal de grond in duurzaam zijn
gewas en bloemen laten bloeien
geef mij nog even tijd
voordat de wereld in de afgrond
van zijn eigen waanzin glijdt
de hemel lijkt al binnen handbereik