voorpagina sms gedichten lange gedichten quotes zoeken insturen contact

Freestyle Gedichten

Gedichten langer dan 160 tekens.

Lachjes krulden

geuren prikkelden
stemmen rumoerden
jij zat daar aan
het tafeltje in een
zee van stille rust

zacht kabbelden
woorden over het blad
sierlijke handen
ritueelden verbanden
van lief samen zijn

lachjes krulden
verborgen met
onuitgesproken plezier
in het uur zonder zorgen
door aangenaam vertier

plots vlaagde de wind
kwamen uniformen dichtbij
klonk er paniek in
luid geschreeuwde bevelen
sloop chaos ijskoud voorbij

in opluchting haalde
ieder zacht adem
keerde de stemming terug
maar de rust was gedaan
hoogste tijd om naar huis te gaan

Door wil melker op 20-03-2019 om 05:08 0 1072
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Ludieke stappen

ik weet dat
jij geen rood
sprookje bent
maar het kapje
staat je zo goed

past heerlijk
op je olijke snoet
brengt de wild
piekende haren
weer tot bedaren

speels dans je
door het land met
de ludieke stappen
van het bijdehandje
dat straalt wie ze is

ook zonder prins
en het witte paard
heb jij je eigen slot
de ophaalbrug is
nog steeds niet kapot

Door wil melker op 18-03-2019 om 04:51 0 909
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

De eerste leg

zij groende
met een lichte
zucht wat bomen
aan de horizon
in volle vlucht

narciste
groepen geel
met een handje
warme zon voor
zij het wisten

had in
het perk de
krokusbolletjes
al uitbundig
bloeiend bemerkt

waar zij pauzeerde
defileerden de
bonte vliegers
hun blijdschap over
haar vroege komst

de nesten af
en gereed voor
de eerste leg
nu lente officieel
haar jawoord zegt

Door wil melker op 15-03-2019 om 04:47 0 998
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Haar laatste vlucht

ik zag
je ogen gaan
jij wist nu al
waar jij de
grootste olijven uit
de boom zou slaan

jij kende haar
al een leven lang
haar hang was
altijd verder dan
de langste stok
zou kunnen reiken

het liefst verstopt
achter tak en blad
totdat de oogsters
kwamen en met
hun net en zak de
stilte overnamen

jij wist hoe
je moest raken
om de vrucht
heel te laten
en de boom geen
pijn te doen

helaas zwiepte
dit jaar geen geluk
want bij de grootste
vrucht brak ook je
langste stok in
haar laatste vlucht

Door wil melker op 14-03-2019 om 05:14 0 1006
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Zal helledood zijn

steeds vaker
jaagt een
brandende wind
langs het steen

waar zij
vroeger polijstte
schuurt nu
de grove korrel

het fijne zand
is verdwenen in
duinen die al de
benen hebben genomen

hier brokkelt
alles af dat
zachter is dan rots
tot ruïnes van muren

die eens de
winden keerden
bescherming boden
aan de kleine oase

nog vegeteren de
laatste bomen tussen
overlevend struikgewas
rond de plas die er was

er komt geen water
uit de kurkdroge lucht
de verdorde woestijn zal
nu zeker helledood zijn

Door wil melker op 12-03-2019 om 04:52 0 875
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Entropische eindigheid

wij hadden het doek
breed opgezet en
stevig ingekleurd alsof
de materialen nooit
op zouden kunnen raken

met joyeuze gebaren
en veel spektakel was
leven vorm gegeven
het zorgeloze bleek ons
gegund tot het omslagpunt

toen openbaarden feiten
het diepe moeras waarvan
gas de grootste leugen was
het bestaan een begaan
met redden van het vege lijf

wij hebben het schilderij
niet af kunnen maken
de structuren begonnen
al stinkend te ontbinden in
het bijzijn van onze kinderen

het doek kon schuld
en boete niet meer dragen
kleuren vervaagden en
vormen verloren stabiliteit
in hun entropische eindigheid

Door wil melker op 11-03-2019 om 04:33 0 1065
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Vooral heel klein

ik speel
als choreograaf
met de wereld
om mij heen

de bühne wordt
wat intiemer
het publiek komt
ademloos dichterbij

wij hebben
niet zoveel meer
om te overbruggen
met gebogen ruggen

wij knikken al
instemmend als
de woorden nog
niet uitgesproken zijn

onze golflengte
in de wereld
wordt identieker
en vooral heel klein

Door wil melker op 10-03-2019 om 04:59 0 1207
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Een paradijs voor mij

waar zij
ook ging
ze had oog voor
het kleinste ding

zag details in
vorm en kleur
die harmonieerden
met hun geur

al in de verte
zagen zij haar
komen als de prinses
uit hun dromen

de knopjes
werden gedraaid
als haar flits hun
uitspansel raakte

zij wilden
met hun blik alle
groei energie van
de schepping vragen

dan bloeien en
vruchtgeven
tot in een lange
reeks van jaren

zou er dan toch
een hemel zijn
met een herfst
vol rijke oogsten

in haar ogen
lag de belofte
zij kwam voorbij
een paradijs voor mij

Door wil melker op 09-03-2019 om 04:34 0 910
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Brouwerij van stilte

ik heb stilte gezien
zij kwamen mij
begroeten uit
hoeken waar zelden
geluid is geweest voor
een klein intiemfeest

zag een gerucht
naast een zucht
van verlichting
wat galm bij echo
fluisters met elkaar
acteren altijd raar

een heerlijke
ontmoeting die geen
opzien deed baren
samen genoten werd
onder het nuttigen van
luchtige decibelletjes

zonder wanklank
heb ik afscheid genomen
van deze lichte kakafonie
die zonder veel ophef
nog heel veel leven in de
brouwerij van stilte brengt

Door wil melker op 08-03-2019 om 04:35 0 1195
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Grijs contrast

momenten
kleurden stilte
in een grijs contrast

het was niet
jouw geluid dat
van die donkere bas

jij opponeerde
meer in het licht
en muzikaal segment

harmonie
verstrooiend en
door iedereen gekend

geen diepte en
toch even rakend
warmte achterlatend

die vluchtigheid is nu
voorbij jouw contouren
geven niets meer prijs

Door wil melker op 07-03-2019 om 05:02 0 863
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Spiritueel de aarde heelt

haar kleuren
spelen altijd piano
in de symfonie
op het doek

zelfs in zwart wit
voelen akkoorden
de woorden die zij
spreekt op het linnen

diep van binnen
straalt het sterrenstof
dat zij penseelt en zo
spiritueel de aarde heelt

nog is de schepping
niet voorbij als bijna alle
paradijzen zijn verdwenen
zij woont er heel dichtbij

Door wil melker op 06-03-2019 om 04:49 0 922
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Dat zonmoment

zij was geen
kolibrie of bij
maar haar
sfeervolle plaatje
overweldigde mij

vingers die
voorzichtig het
hart opende waar
daglicht zacht
naar binnen ging

op dat zonmoment
spiegelde de bloem
zijn bloei in
specifieke kleur
aan het firmament

dat beelden zond
langs nanodraden
naar een ver heelal
waar ook vingers
waren van jouw hand

in de keuzemodus
ervaarden zij een
nacht waar licht
gevangen was
in een zwart gat

Door wil melker op 01-03-2019 om 05:14 0 842
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Dierenleed

de zon heeft
al heel vroeg
lente geschenen

kleurde aardse
eerstelingen van
pril naar groen

bloemde bladeren
uit de voorjaarsknop
naar schoonheid ten top

maar heeft ook de
natuur verstoring
op zijn geweten

in de volgorde is de
klad gekomen dieren
hebben te weinig eten

te vroeg ontwaken
uit de winterslaap maakt
nog geen voedsel klaar

alleen van tragen zullen
de jongen nog klagen over
het aangedane dierenleed

Door wil melker op 27-02-2019 om 04:51 0 861
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Majorana's

ik voel
hoe jij de keuzes
groter maakt
waardoor de ene
in de schaduw
van de ander staat

stabiel in
samen komen
met grote dromen
over het sturend
energetisch vermogen
sneller dan licht

het is niet
ons gezicht maar
wel de aan en uitknop
van hersendelen
die zich eindelijk
niet meer vervelen

met majorana's
in deeltjes en golfjes
kiest het sprookje
dat nanosnel geleid
in een flits zijn
goddelijkheid bewijst

Door wil melker op 26-02-2019 om 05:24 0 892
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Stille wonderen

ik heb
stille wonderen
in je ogen gezien

het panoramisch
voorbij trekken van
eindeloze toendra's

in de kleuren oker
bruin en geel bleven lege
zielen van woestijnen heel

het majestueuze dak
van werelds grootste
bergmassief in contrastheroïek

de zwartblauwe
atmosferische dood die
ruimte ziet in oneindig gebied

samen zijn we opgestaan
hebben de kusten verlaten
die we na het nirwana zijn opgegaan

Door wil melker op 23-02-2019 om 04:38 0 854
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Etste juist contrast

ik golfde
op warm en licht
had mega zicht
met mijn ogen dicht

in zacht pulseren
opende en sloot
ik mijn interieur het
exterieur donkerde kleur

er was geen afzet
wel een incorporeren
het heerlijke verbinden
waar mensen van leren

licht getinte bleek
een regelrechte hype
door waarheid en tijd
raakten velen dat kwijt

kleur donkeren
etste juist contrast
maakte kenbaar dat
het echt om mensen gaf

Door wil melker op 21-02-2019 om 05:12 0 925
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Paradijselijke bogen

gewichtloos
tussen waken
en slapen
wist jouw lach
nog net even
de hemel te raken

krulden
je lippen in
paradijselijke
bogen die
sensueel iets
fijntjes beloofden

oogwimpers
trilden op de
slag van je hart
konen kleurden
jouw jeugdige teint
lichtroze zacht

ik kende de
vele dimensies
die wij moesten
gaan maar jij had
dat al eerder op eigen
gelegenheid gedaan

Door wil melker op 20-02-2019 om 04:59 0 926
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Driftig en kordaat

je stappen
klinken helemaal
verkeerd alsof
de muren hun echo's
hadden afgeleerd

waar driftig en
kordaat kaatsen in
een temperamentvol lied
verwelkomend de stenen
jouw zachte rakingsymfonie

jij streelt hun
bestaan met je warme
aanwezigheid je ogen
blikken langs vandaag naar
het jarenlange dienstbaar zijn

waar kleuren
onherkenbaar leken
straalt in jouw nabijheid
de straat weer als de vrolijke
lappendeken van toentertijd

lang heeft gezelligheid
geen tijd meer gekend maar
jouw glimlach opent deuren
die buiten zijn ontwend

ik zie je gaan de
armzwaai weerspiegelt
in het laatste raam
jouw heldere lichtinval
vergezelt je echt overal

Door wil melker op 19-02-2019 om 04:57 0 919
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Vogel verschrikkend

ik heb nooit
om durven kijken
projecteerde in
slechte tijden
vrolijk zijn om
blij van te worden

in al die tijd
hoefde ik
niet te weten
wat ik van mezelf
en anderen heel
snel wilde vergeten

nooit heb ik
erbij stil gestaan
zag bij mijn
voeten ruïnes
langsgaan van het
gebeuren die dag

nu moest
ik wel kijken
naar alle lijken die
vogel verschrikkend
hun saaie leven
op dodenakkers slijten

zag gemiste kansen
het verkwanselen van
mogelijkheden door
ambitiegebrek de angst
om te leven en
daarmee jezelf te geven

ben gevlucht
happend naar
frissere lucht heb
mezelf bezworen nooit
meer te luisteren naar
koren met depri muziek

Door wil melker op 18-02-2019 om 04:49 0 908
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Goddelijk in het zijn

er was geen strijd
we hadden doodeenvoudig
geen tijd om met elkaar
te redetwisten het kisten
verbranden of begraven
nam alle energie

zonder colonne
zijn we begonnen
het was geen virus
in overdraagbaarheid
regenererende cellen waren
ineens hun drivers kwijt

niet op lokaal niveau
maar globaliserend strekte
de pandemie zich uit
code overleven werd gegeven
maar er was geen beginnen aan
binnen 48 uur was het gedaan

nog draaien diensten
op de automatische piloot
maar de menselijke ziel
is dood en het verval
overwoekert door entropie
de restanten cultuur al overal

ooit zal in een zichzelf
zuiverende natuur schoonheid
weer naar volmaaktheid neigen
leven eindelijk de echte
bezieling krijgen van het
predicaat goddelijk in het zijn

Door wil melker op 17-02-2019 om 06:04 0 960
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen
naar boven
top