Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Valentijn
het is vandaag valentijn.
de dag waarop je bijelkaar hoort te zijn.
de dag na dat je me heb verlaten.
maar het zal zo beter zijn.
want soms is het fijn om alleen te zijn.
Wildernis
Uit de wildernis geboren en mijn weg verloren,
Die eerste blik in jou ogen bewogen bestreek mijn ziel tot daar.
Tot het moment van bevrijding en een reis stond voor mij klaar,
Als in de wolken deed jij gevoelens kolken,
Nee, niemand zal mijn reis verstoren.
Tot aan de grens van het bestaan en tot waar werelden vergaan,
Tot daar zal ik al mijn liefde geven en blijf jij altijd in mijn leven.
Tot aan de stam van ware liefde,
Tot daar zal ik wachten want jij blijft in mijn gedachten.
Langzaam barst ik uit en gaat mijn fantasie alleen vooruit,
Vooruit op grootte hoogte waar ik mijn deuren houd gesloten.
Toch nog niet verloren want ik word opnieuw geboren,
Tijd is verbreid als jij mijn ziel bevrijd,
Houdt mijn deuren niet gesloten ik wacht op jouw besluit.
Tot in de grens van het bestaan en tot waar werelden vergaan,
Tot daarachter zal ik al mijn liefde geven en blijf jij altijd in mijn leven.
Tot in de stam van ware liefde,
Tot daarachter zal ik wachten want jij blijft in mijn gedachten.
Als ik naar je kijk
Als ik naar je kijk
begint mijn hart sneller te kloppen
Ook al was het een moeizame start,
jij bleef altijd op een speciale plek in mijn hart
Ben blij dat je toch voor mij gekozen hebt
want deze tijd had ik voor geen goud willen missen
Om jou draait nu mijn leven,
en ik hoop je nog heel veel liefde te kunnen geven!
Spiegel
Ik kijk in de spiegel, en vraag me af wie ik zie.
Een meisje zonder lach, maar ik weet niet goed wie.
De woorden spelen door mijn hoofd, wel een miljoen keer.
Als je lacht heb je zo'n mooi gezichtje, lach toch eens wat meer.
En weer kijk ik in de spiegel, en ik tover een kleine lach.
En zo telkens weer, dag na dag.
Maar ik weet dat het niet echt is, 't is voor de mensen allemaal schijn.
Ik wou dat ik nog zo'n gesprek kon hebben, het praten voelde fijn.
Gewoon een moment, van even echt gelukkig zijn.
Opgesloten
Mijn allerliefste,
Je zit nu daar, je bent niet hier..
We voelen ons beide rot..
De hele week geen plezier.
Maar elke maandag is er dan dat ene lichtpuntje..
Dan mag ik op bezoek..
Dan is alles weer normaal.. Gezellig kletsen, samen in de hoek.
Maar schatje, een uur is veel te kort..
Ik kan mijn verhalen niet afmaken..
We kunnen niet gewoon ons gangetje gaan.
Maar morgen is het weer maandag..
Het is dan valentijn..
En lief, ik zal je beloven, dit zal de mooiste zijn..
Ook al moet het tussen vier muren,
ik zal je alles geven..
Je zal de mooiste valentijn ooit gaan beleven.
Lieverd ik hou van je, en ik mis je zo..
Leven met pijn
Ik dacht echt dat je om me gaf
toen je me greep
Iets wat ik nooit meer vergeet
Ik wou het niet, ik zei nee
Maar daar hield jij geen rekening mee.
Nu leef ik de rest van mijn leven met pijn
Geen vertrouwen meer, dat is niet fijn
Leef nu met pijn
Ik wou dat het anders kon zijn
Verdoofd
het doet pijn, zo verschrikkelijk pijn.
hoe kon ik ooit zo stom zijn.
ik had nooit met hem buiten moeten gaan staan.
en me nooit moeten laten overhalen iets verder weg te gaan.
ik had nooit met hem moeten kussen.
maar beter moeten luisteren naar de verhalen van mijn zussen.
maar ondanks dat, geeft dat hem het recht
om niet te luisteren naar wat ik zeg?
'nee' betekent niet doen.
maar wat deed hij toen.
hij heeft misbruik van mij gemaakt.
door de situatie en mijn zwakheid me op mijn zwakste plek geraakt.
ik weet niet hoe, maar ik kon niet slaan.
en hoe graag ik ook wou ook niet weggaan.
oude en pijnlijke gevoelens kwamen naar boven.
die mij, gelukkig voor hem, deden verdoven...
Leven zonder jou
Wanneer zag ik jou voor het laatst
hoe lang is dat geleden?
Wie heeft die bal gekaatst,
hoe lang heb ik jou gemeden
Maar diep van binnen
weet ik dat ik nog van jou hou
Het is nog elke dag dat ik jou voel,
en dat ik denk aan jou
Het leven zonder jou is zonder doel
Voorgoed voorbij?
waarom laat je niets horen
is het niet tot je doorgedrongen dat ik spijt heb?
waarom laat je mij in deze waan,
is dat een teken van mijn bestaan?
besta ik dan niet meer voor je?
is de vriendschap tussen ons nu voorgoed voorbij?
kunnen we echt niet meer samen zijn.
het doet me zoveel pijn jou niet om me heen te hebben
en dat je mij niet meer wilt kennen
Dit is het leven
Dit is het leven
Vol met mooie dingen
Soms laat het je beven.
Soms, maakt het je aan het zingen.
Afgelopen zomer maakte ik iets mee
Ik leerde mijn 'zusje' kennen
We deden alles met zijn twee.
Totdat er iemand tussen kwam
Een grote vervelende vrouw
Een vrouw die alles van me afnam
Ook alle trouw.
Nu moet ik het alleen doen
Ik zal je niet meer zien
Het is niet meer zo als vorig seizoen.
Is dit nou echt wat ik verdien?
Ik wil nog 1 keer met je samen zijn
Nog 1 keer alles doen
En dan, blijf ik weg van je terrein
Want ik ben toch maar een oen =(
Niemand heeft me nodig
Voor niks ben ik meer goed
Ik voel me totaal overbodig
Maar denk niet dat dit niks met me doet.
Ga nu maar verder met je leven
Ik wil dat je me vergeet
Ik mocht je maar kort mijn vriendschap geven
nu voel ik me toch niet meer compleet.
Waarom?
zit een meisje
helemaal alleen op het gras
kijkt naar de sterrenhemel
vraagt zich af
waarom besta ik nog
waarom heb ik zoveel pijn en verdriet
een traan glijdt langzaam naar beneden
ze blijft kijken
naar die mooie sterren
waarom ben ik niet daar
waarom zit ik hier
levend.. op deze aarde
uitgeput gaat ze liggen
en barst in tranen uit
ze kan wel krijsen
schreeuwen
waarom??
waarom ben ik niet in de hemel??
zonder alle pijn
zonder verdriet
fijn bij opa en oma
waarom heb ik niet de kracht om verder te gaan
om weer hoop te zien
ze staat op
en rent zo hard als ze kan weg
maar het helpt helemaal niets.
als ze thuis is gaat ze naar bed
hopend dat ze nooit meer wakker zal worden
Mijn lief
Ga maar mijn lief
je ogen zeggen het al..
het is niet meer zoals toen
dat zal het ook nooit meer zijn..
de plek die ik had
zou ik nooit meer bereiken
ga maar, mijn lief, het is beter zo..
Ik hou nog steeds van je
Toen ik je had leren kennen,
Kon ik het niet meer ontkennen.
Ik was verliefd,
Je had nog steeds een vriendin,
Wachten op jou had geen enkele zin.
De gevoelens gingen niet meer weg,
En ik weet het ik heb gewoon hartstikke pech.
Ik kan je niet krijgen,
Daar hoef ik niet over te zwijgen.
Het is de waarheid,
Ik ben je gewoon helemaal kwijt.
Ik had namelijk het gevoel dat ik je had,
Maar opeens had jij het gehad.
Je had gekozen voor je vriendin,
Logisch, dus wat heeft dit voor zin.
Je moet weten dat ik nog steeds van je hield,
Maar het was beter als dat ophield.
Maar nee dat kon ik niet,
Ik had nog steeds verdriet.
Nog steeds dat ene rotgevoel,
Je weet wat ik bedoel.
Het is nog steeds niet voorbij,
Die gevoelens voor jou van mij.
Ik hou nog steeds van je…
Je was mijn nummer 1
jij was mijn nummer 1,
jij gaf me kracht en hield me op de been.
je zou denken dit kan niet meer stuk,
het is voor eeuwig dit geluk!
toch is het niet te geloven,
waarom moest jij nou een ander hart beroven?
mijn verdriet, alles, mijn leven komt nooit meer goed.
jij moest eens weten wat het allemaal met me doet,
nooit zal ik jou dit alles vergeven,
diep in mijn hart hoop ik dat jij hetzelfde zal beleven.
Alleen
ik voel me zo alleen
net zoiets als een steen
ik voel me in mij
niet zo blij
iedereen haat mij
neimand staat aan mijn zij
ik kan er niks aan doen
mijn leven moet met pensioen
ik huil
ik ben gewoon oud vuil
ik ben rommel
iedereen slaat me weg als een trommel
ik hoor er niet bij
want ik ben anders als zij
Met hem
k ben nu alleen, alleen met hem.
Ik sluit mijn ogen en luister naar zijn warme stem.
Ik luister, ik luister naar zijn lieve woordjes,
die hij zachtjes fluistert in mijn oortjes.
Hij schuift naar me toe en streelt me over mijn wang...
en kijken samen, romantisch naar het zonsondergang.
We kijken naar de maan, zon en de sterren in de lucht.
Hij kijkt me aan en geeft me een kus.
Ik word warm, warm van binnen..
Met hem..ja, alleen hem,
zou ik mijn leven verder willen beginnen
Ons paleis
tijden waren, jij en ik samen
lachen en huilen
een paleis; twee zuilen
gebouwd op vertrouwen,
steen voor steen
verdwenen, allemaal
er staat er nu geen een..
een ander kwam en ik verschoof
ik weet niet of ik je nu nog geloof
je smoezen om mij te ontlopen,
deze gedachten, van binnen aan het slopen
ineens die verandering, niet genoeg?
wat is er gebeurd met ons paleis?
is het afgebroken, toen die storm ons sloeg?
geen gedachten alles is leeg
niets meer, verdronken in de zorgen die ik kreeg..
is dit serieus het eind van onze reis?
ik zit nu te huilen, bij de restanten van ons paleis.
ik hoop dat je me niet vergeet
op de 2de plaats staan is pijnlijk
Kwijt
De wegen die we nemen
Die je leiden tot verdriet en geluk
Ik ben de weg kwijt
De van de liefde
De weg naar de liefde voelde zo gelukkig
We kwamen samen over obstakels
We kwamen er samen uit
doordat we elkaar vertrouwden.
Maar je nam de andere weg naar de liefde
Die me veel verdriet deed
Nu ben ik de weg kwijt van de liefde
Verdwaald... Verdwaald
Hoe moet ik verder gaan?
Er is nu geen weg meer om terug te gaan
I hoop dat je dan wel vrienden wilt blijven
Deze weg is gebroken, net als mijn hart
en zal nooit weer opgebouwd worden...
Heb dus respect voor me en zeg sorry,
want dit was alles wat ik had
en is nu verloren gegaan...
Verborgen verlangens
Waarom kan ik niet voor altijd bij je zijn,
Scheiden onze wegen zich telkens veel te snel.
Ik weet niet waarom je iedere keer vlucht,
Misschien wordt het allemaal teveel, doet het teveel pijn.
Soms zou ik willen dat ik je gedachten kon lezen,
Weten wat er allemaal in je hoofd afspeelt.
Er voor zorgen dat je je niet meer eenzaam voelt,
Hopen dat jij ervoor gaat en niet alleen wil wezen.
Volgens mij begrijp je niet dat je me veel pijn doet,
Ontwijkend voor de waarheid die je maar niet onthult.
Natuurlijk komt er voor mij een tijd dat ik stop,
Verder ga zonder jou in mijn leven omdat het moet.
Eeuwig ga ik natuurlijk niet op je zitten wachten,
Verscheidene momenten dat ik alleen maar aan je kan denken.
Terugdenkend aan het moment toen jij nog bij me was,
Momenten waar ik heden alleen maar naar kan smachten.
Begrijpen wat je nu allemaal doet zal ik niet doen,
Verborgen verlangens branden diep bij me vanbinnen.
Telkens kijkend naar jouw foto hier aan de wand,
Smachtend naar een onbereikbaar gevoel, jouw zoen
Als het zo door blijft gaan
Ik zit hier in alle stilte te denken aan jou,
Wachtend op een tijd die alles veranderen zou.
Soms wou ik dat ik je nooit in mijn leven had toegelaten,
Dan had ik je soms ook niet zo erg kunnen haten.
Haat en liefde staan met elkaar in verband,
Maar soms wordt het me teveel waar ik in beland.
Ik kan je dan niet uitstaan, je irriteert me mateloos,
Ga dan liever weg en laat mij achter, radeloos.
Je moet weten dat ik echt veel om je geef,
Maar soms dan ga je te ver en wees dan blij dat ik het niet begeef.
Elke keer als je bij me bent zeg je wel iets stoms,
Misschien ligt het wel aan mij en denk ik iets doms.
Ik hoop dat ik me niet een hele tijd zo blijf voelen,
Je begrijpt dat ik dan verder ga streven naar andere doelen.
Ik wil echt niet dat het over gaat tussen ons twee,
Alleen als het zo door blijft gaan dan zit ik er niet mee.