Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Het masker met een lach
Grote meisjes huilen niet
Maar ik wel, want ik heb verdriet
Ze kunnen 't wel zeggen
Maar daar kan ik me niet bij neerleggen
Ik ben het meisje met het masker op
Het masker met een lach
Het meisje met haar wereld op de kop
Die het zat is elke dag
Ik hoef niet vrolijk te lijken
Als ik dat niet ben
Ik hoef niet blij te kijken
Als niemand mij kent
Ik wil gewoon mezelf wezen
En wegstoppen die pijn
Want ik weet op een dag
Zal het weer beter zijn.
Verschrikkelijk
die ene zoen
nu begint het pas
dat is wat ik dacht
die ene zoen
nu begint het pas
dat is wat zij toen dacht
die andere zoen
dit is het einde al
dat is wat wij toen dachten
altijd alles willen
niet kunnen kiezen
dat maakt jou anders
niet speciaal
verschrikkelijk
Jij en haar
jij en ik
dat leek zo normaal
jij en ik
dat leek zo voor altijd
jij en ik
toen zag je haar
jij en ik
ik zag je in de stad
jij en ik
toen zag ik haar
jij en ik
jij met haar
jij en haar
het doet me pijn
Dacht je dat
je zei dat je van me hield
ik dacht dat je van me hield
alleen van jou schat
alleen van mij
toen kwam ik daar
en jij lag daar met haar
op jou bed, ons bed
je zei het spijt me schat
ik zei dacht je dat
Traan van water
Een kaars verlicht je leven niet,
Een kaars, midden in de donkere ruimte.
Water maakt je leven niet nat,
water, over de hele wereld verspreid.
Een traan uit mijn oog,
Drupt over die kaars,
Ik zit daar,
In een donkere ruimte,
zo stil en kil,
Dan maakt die kaars toch wel wat uit,
Dat water, heeft toch wel zin,
Maar samen,
Die traan van water,
Die de kaars dooft,
tot dat het helemaal donker is!
Duisternis
Voor altijd in de donkere duisternis
Het gevoel van pijn, het gemis
Van de mooie tijden die ik mis
Omdat het nu zo anders is
Je doet me zoveel verdriet en pijn
Waarom mag ik niet gelukkig zijn?
Het ligt altijd allemaal aan mij
Het word altijd op mij geschoven
Als jij mij weer af loopt te tieren
Steekt het zo van binnen in mij
Ik weet niet wat het is,
Maar het doet zo'n pijn
Je kunt hier nu mee doorgaan
Maar mam, dan ben ik weg
Ik kan dit niet langer aan
En moet m'n eigen pad opgaan.
Mishandeling
Waarom bestaan er van die hufters
Die lui zonder gevoel
Velen die dit lezen zullen weten
Wat ik bedoel
Waarom bestaan er van die wezens
Die niet weten wat ze een dier aandoen
Die nog wat te wachten staan
Tot ik ze een keer kapot sla
Waarom doen ze zulke dingen
Om er gelukkig door te zijn?
Ze blijven van mijn paardje af
Ze doen haar en mij zoveel pijn
Wie mijn paard dit heeft aangedaan
Zal er eeuwig voor boeten
Ik kan wel merken wie,
Maar die leeft zijn leven niet meer
Zoals hij dat gepland zou hebben
Ik kan hem tegenkomen
En dan is hij voor mij
Want opzettelijk mijn paard verwonden
Hoort er niet bij
Ik pak hem nog wel
en maak z'n leven tot een hel!!
De tijd dreigt
De tijd dreigt
gaat te snel
gaat te sloom
ik kan het niet aan
gewoon stopzetten gaat niet
maar op een moment
zal de klok ook voor mij
niet meer tikken
omdat de dood me dan
eindelijk heeft ingehaald.
Lieve Suus
Lieve Suus,
Als ik naar de hemel kijk
En de wolken zo zie jagen
Denk ik met liefde terug aan jou
Al heb ik vele vragen
Ik mis je, hier op aarde
Ik mis je, het doet pijn
Ik zou nog heel graag even je nicht willen zijn
Ik mis je zo!
Als Suus en Suus gingen we door het leven
En als Suus en Suus zullen we voor altijd blijven.
Waarom moest die ******
jou je leven ontnemen?
Suzanne, ik vergeet je nooit!
Kijk vooruit
Met een korte weg achter je
En een lange weg voor je,
Lijkt het simpel; kijk vooruit
Maar alle jaren achter me
Ik kan ze niet vergeten
Ik kijk maar achterom
Vakantieliefde, ga je mee?
Vakantieliefde, ga je mee?
Wil met je zwemmen in de zee?
Vakantieliefde, ga je mee?
Wij liepen samen hand in hand,
Over het plein, over het strand.
Schreven onze namen in het zand.
Maar de vakantie vloog voorbij,
Blij in gedachten steeds bij mij.
Ik wil blijven,
maar ik moet je laten gaan.
De wereld
De wereld is een levensrad,
dat steeds maar door blijft draaien.
Voor de één is het dit, en de ander dat.
Je kunt er nooit naar raden.
Voor de één is het een tranendal,
en de ander een paradijs.
Maar op het laats wil iedereen
zichzelf zijn tot iedere prijs.
En komen er op die levensbaan
grote rampen hier of daar.
Kijk dan niet wat het is, bruin of zwart,
maar help elkaar zowaar.
Wees goed voor je medemens in nood,
dan ben je op het goede spoor.
Door elkaar te helpen, in het klein of groot,
daar word je niet armer door.
En komt er in dat levenrad
een wankel element,
denk er dan aan, ik ben het niet alleen.
Zorg dat je jezelf steeds bent.
Wees op die lange levensbaan
heel goed voor elkaar.
Dan kun je als je heen moet gaan zeggen:
Ik maakte dit leven waar.
Dan kun je als je heen moet gaan zeggen:
Ik was met dit leven klaar.
Dit is een gedichtje van mijn moeder
uit haar gedichtenboek.
Zij is 87 jaar.
Ik zal er voor je zijn
Van buiten ben ik vrolijk
Van binnen heb ik pijn
Het voelt alsof ik je kwijtraak
Maar weet dat ik er voor je zal zijn
In mijn ogen heb ik tranen
Van buiten voelt het goed
Hoop dat jij me zal troosten
Met de dingen die je doet
Ik verstop nu mijn tranen
Zodat niemand het ziet
Ik blijf van je houden
Maar toch met veel verdriet
Inelkaar gedoken van de pijn
Met een zielig gezicht naar boven
Een glimlach die er hoort te zijn
Maar toch nog met tranen in mijn ogen
Lieverd je moet weten
Ik wil mijn leven met jou delen
Vaak in liefde, soms in pijn
Maar weet schat,
ik zal er voor je zijn
De eerste keer
De eerste keer
Ik keek je aan
Iedereen liep verder
Maar ik bleef staan
De eerste keer
Jij lachte naar mij
Ik kon die blik niet vergeten
Hij bleef me altijd bij
De eerste keer
Dat ik je zag stralen
Jij was de eerste
Die emotie uit mij kon halen
De eerste keer
Wist ik het meteen
Ik verlaat je niet meer
Maar waar ben je nu heen?
De eerste keer
De eerste zoen
Maar nu sta ik hier
Hopeloos, ik kan niets doen
…
De laatste keer
Dat ik je sprak
Je schreeuwde het uit
Het moment dat mijn hart brak
De laatste keer
Dat ik mijn emotie toonde in jouw bijzijn
Je schreeuwde maar door:
Ga weg, verdwijn!
De laatste keer
Ik legde het je uit
Je realiseerde het,
maar het maakte niet uit
Het was klaar, over, sluit
De laatste keer
De laatste keer
De laatste kus
Vanaf toen nooit meer
het was niet
dat ik tekort schoot
de afstand
was gewoon te groot :'(
Kleurling
als jij in de zon ligt ben je zwart
als jij boos bent ben je zwart
als jij ziek bent ben je zwart
als jij het koud hebt ben je zwart
als jij dood bent ben je zwart
als ik in de zon lig ben ik bruin
als ik boos ben ben ik rood
als ik ziek ben ben ik geel
als ik het koud heb ben ik blauw
als ik dood ben ben ik wit
EN DAN NOEMEN ZE JOU EEN KLEURLING!
Goeie vrienden
Besef je dat ik jou nooit meer wil laten gaan,
omdat je zo speciaal bent voor mij,
zo lief, zo betrouwbaar...
Ik wou dat we elkaar eerder ontmoet hadden,
maar beter eens dan nooit,
anders zou dat doodzonde zijn.
In de sterren, in de golven van de zee,
besef ik hoe goeie vrienden wij zijn, ons twee.
Ik hoop dat jij denkt wat ik hoop
en dat dat nog eeuwig mag blijven duren.
Dit zeg ik recht vanuit mijn hart:
Jij blijft voor mij altijd hét schattige engeltje.
Jij was dapper
te veel pijn, te veel verdriet,
dit gun je werkelijk niemand niet!
ik hoop dat je rust,
rust in vrede.
want jij was dapper,
moedig en sterk!
Beschuit met muisjes
6 februari was de dag,
dat ik 87 jaar geleden in mijn wiegje lag.
Maar moeder vond het geen werk,
want het was op zondag, en vader zat er in de kerk.
En dat was er helemaal niet zo'n lol,
want toendertijd zat de kerk nog helemaal vol.
De beste mogelijkheid was, om hem van de preekstoel af te roepen,
dat hij beschuit met muisjes moest komen snoepen!
Wederzijds.
Jij was in nood
Ik stond voor je klaar
Jij was nooit alleen
Ik stond altijd daar
Jij vroeg mij te helpen
En ik deed wat je vroeg
Jij vroeg mij om aandacht
Maar ik deed blijkbaar niet genoeg
Jij belde elke dag
En ik moest aanhoren wat jij had
Jij voelde je altijd kut
En ik was degene die jij vergat
Jij kon het niet meer
En stortte in
Ik hielp je overeind
Maar wat had het voor zin?
Toen ik in de problemen zat
Vertrouwde ik op jouw hulp
Ik belde je op
Maar jij trok je terug in je schuld!
Je negeerde me!
Keer op keer!
Je beschouwde me als een vreemde
En herkende me niet meer
Ik dacht dat we vrienden waren
Maar wederzijds was dat dus niet
Op het moment wanneer jij belangrijk kon zijn
Was jij degene die mij verliet
Ricardo..
Ik zal je nooit vergeten,
ookal was je hier maar voor heel even.
Als de dokters niet zo'n fout hadden gemaakt,
had jij hier nog gezeten!
Genietend stond jij in het leven,
maar helaas werd jij maar zeven..
en hebben we afscheid
van je moeten nemen
2 jaar later
overleed ook je moeder,
nog meer pijn, nog meer verdriet..
Dit gun je niemand niet!
Elke dag denk ik nog aan je,
ookal weet ik dat we niet meer samen kunnen zijn,
maar de herinneringen aan jou
vergeet ik niet gauw!
Ik mis je!