Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Dag klein meisje
Weer zoveel verdriet
Weer zoveel pijn
Waarom mocht dit kindje
Niet op de wereld zijn?
Kleine handjes, kleine voetjes
Mooie oogjes, kleine beentjes
Prachtige kleertjes
Kleine teentjes...
Nu is het een klein sterretje
Heel hoog in de lucht
Weg van de pijn
Naar het geluk..
Dag klein meisje
Ik zal je missen
Ik hou zoveel van je
Waarom nou toch??
De tranen
De tranen door verdriet, de tranen van de pijn
De tranen door die woorden
De tranen omdat je me haat
De tranen omdat ik niet weet hoe het er bij jou aan toegaat
De tranen omdat jij niet weet wat je me hebt aangedaan
De tranen omdat ik niet kan zeggen wat ik voel
De tranen omdat ik zo veel van je houd
De tranen, alleen maar om jou!
R.I.P
Je was zo lief..
Liet me lachen als ik verdrietig was.
Je zei dat je van me hield.
Wat er ook gebeurde tussen ons, zoals je naar me keek.
Zo vertrouwd voelde ik me bij niemand.
Nu kan dat niet meer en ben ik je kwijt
en mis ik al die leuke dingen.
Je leuke grappen, ik voel me weer eens rot.
En nu ben je er niet meer voor me
en voel ik me als maar rotter!
Meisje van verdriet ..
Bang!!!
bang voor het verleden,
bang voor het heden,
ben bang om te verliezen,
ben bang om weer kwijt te raken,
ben bang om alleen te zijn,
ben bang dat niemand van me houd,
ben bang om niet goed te doen,
ben bang om dood te gaan,
maar ben het meest
bang om te leven,
ben bang voor me zelf....
Morgen
Iedereen kijkt vandaag uit
naar morgen
terwijl we niet weten
hoe het dan is
en of we wel willen
dat het morgen wordt
ookal kijken we er naar uit
En morgen
zal iedereen hetzelfde weer doen
net zo lang
tot het niet meer kan
omdat we niet beter weten
En is het vandaag
laat voor iets belangrijks
doe het toch maar
en lucht je hart
voor het te laat is
Omdat we niet weten
hoe het morgen is
Zieke mensen
Zieke mensen
lopen af en aan
tijd lijkt stil te staan
af en toe
zittend als gezonde
maar word aangekeken
misschien wel
omdat zij anders zijn
of ben ik dat juist
tijd lijkt stil te staan
als ik normaal ben
Bij jou zijn
Wist je al dat ik de tijd van m'n leven met jou heb?
Ik denk zelfs aan je als ik op de tv zap!
Je bent zo'n heerlijkheid
daarom wil ik bij jou zijn,
voor altijd!
Het is uit, het is voorbij.
Het is uit, het is voorbij.
Dat was het laatste dat je tegen mij zei.
De woorden deden pijn.
Ik wou voor altijd bij je zijn.
Jij voelde niks meer
En diep in jouw hart deed dat ook zeer.
Je wist dat het zo niet verder kon.
Ik merkte al wat aan je, net toen je het gesprek begon.
Mijn gevoel was goed; je zei: het is voorbij.
Maar diep in mijn hart, ben jij nog steeds bij mij.
Ik zal je missen (W)
Laat maar
Ik hou van jou.
Jij niet van mij
Ik vind je lief,
Jij mij niet
Ik vind je mooi
Jij mij niet
Ik wil bij je zijn
Jij niet bij mij
Ik wil je zoenen
Jij mij niet.
Laat dan maar.
Ik ga je verlaten
Ik moest er even over denken, maar nu is het zover
Ik ga jou verlaten, voor altijd, mijn kleine ster.
Samen zoveel meegemaakt, wat ik nooit zal vergeten.
Jij bent mijn beste vriendje, dat moet je echt weten.
Voor altijd zal je in mijn hartje zijn.
Ik ga je verlaten en dat doet me pijn.
Het kan niet anders, ik zie je in de verte staan.
Voor de laatste keer een aai over je hoofd en dan moet ik echt gaan.
Lieverd, ik zal je nooit vergeten.
Die dag
Die dag die alles deed veranderen,
voor mij en voor anderen.
Dat bericht dat kwam,
verwacht, maar toch het verdriet dat het overnam.
Die dag die mij vertelde,
dat het waar was wat de dokter voorspelde.
Het feit dat ik niet echt afscheid heb genomen,
en dat ook niet meer goed kan komen.
Die dag dat alles misliep,
zelfs een traan die over mijn wang liep.
Een gedicht verzonnen als eer,
die legde ik op de kist neer.
Die dag dat u ons verliet,
veroorzaakte bij vele veel verdriet.
Als ik nu denk aan dat moment,
weet ik dat u voor altijd in mijn hart bent.
Die laatste dag,
dat u daar zo stilletjes lag.
Het definitieve afscheid,
na al die jaren vol met strijd.
Verdriet is tijdelijk
Ik sluit m'n ogen,
en probeer het te vergeten,
want ik ben te bang om door te leven.
Ik heb mijn beslissing genomen,
al m'n gevoelens barsten uit.
Maar ik heb niemand om bij te schuilen.
Ik hoor zacht gefluister,
het is een stem van de liefde die me terug wil.
De hel is zo dicht bij en het paradijs zo ver weg..
Wat moet ik doen?
Maar ik geef niet op!
want Verdriet is tijdelijk
opgeven voor áltijd.
Krassen
Ik kijk in de spiegel
Ik zie een meisje staan
Het bloed loopt over haar lichaam
Wie heeft dit gedaan?
Ik kijk verder over haar lichaam
En zie nu overal krassen staan
Er glinstert iets in haar handen
Ze heeft het zelf gedaan!
Ik kijk naar mijn eigen lichaam
En zie dezelfde krassen staan
Oh... GOD...
Ze draagt gewoon mijn naam!
Ik ben je kwijt
Voor een dierbaar iemand!
Waarom heb ik je pijn gedaan?
Waarom wel voor die ander,
maar had ik voor jou geen tijd?
Waarom heb ik je zomaar laten gaan?
Hoe graag zou ik je willen zeggen dat het me spijt.
Op MSN was je mijn beste maatje.
Waarom heb ik je zomaar laten gaan?
Tot in de late uurtjes altijd een praatje.
Waarom heb ik je pijn gedaan?
Gedacht je te vinden op een chat.
Zonder resultaat, ik ben je kwijt.
Vele zoekacties ondernomen op het internet.
Hoe graag zou ik je willen zeggen dat het me spijt.
Waarom heb ik je laten gaan?
Een vriendschap verloren, toch hoop ik wellicht,
als een droom, als deze echt bestaan.
Dat je na het lezen van dit gedicht,
aan mij zal denken, al is het maar even.
En dan...
Mijn fouten zou kunnen vergeven
Bedreigd
Bedreigd
Het woord doet pijn in mijn hoofd.
Woede, angst en verdriet gaat gelijkertijd door me heen.
Gedachtes komen, ik ben voor even verdoofd.
Niemand moet tegen mij praten,
ik moet alleen zijn of alleen hem kunnen zien.
Om het woord te kunnen horen.
Want alle vreselijke dingen krijg ik weer te zien.
Ik druk mijn handen op mijn oren.
Want het woord doet zo'n pijn, ik huil en huil.
Zachtjes dat wel want niemand mag komen.
Want ik moet flink zijn, dat moet van mezelf.
Maar hoe erg ik het ook probeer de tranen blijven stromen.
Het wordt steeds moeilijker om dat vrolijke meisje te blijven.
Steeds lastiger om er niet aan te denken..
Denken aan alles wat er is gebeurd..
Het woord bedreigd spookt door mijn hoofd.
Het woord dat mijn leven heeft veranderd.
Slechte tijden
Je kan er niet meer tegen,
Al die problemen om je heen.
Je wilt er voor weg lopen,
Maar je kan het niet alleen.
Je moet blijven vechten en sterk blijven staan,
Je moet door deze situatie echt niet ten onder gaan.
Want welke donkere tijden je ook tegemoet gaat..
Moet je weten dat er altijd iemand voor je klaar staat.
En ook al zie je die mensen zelf misschien niet,
Ze zien jou wel, en je verdriet.
Ze helpen je er zo weer door heen,
En houden je op de been.
Dus blijf positief en ga het leven tegemoet
Dan komt binnen de kortste tijd alles weer goed.
Jouw gevecht, mijn blauwe plekken.
Een klap,
Jouw hand op mijn wang.
Boze ogen staren me aan.
Ik begin te huilen, ben bang.
Ik kan wel vragen of je wilt stoppen, me wilt laten gaan.
Maar ik weet dat je gaat lachen, nog harder gaat slaan.
De reden voor al dit is glashelder heb je gezegd.
Dit is de uiting van je boosheid, je innerlijk gevecht.
Waarom ik, is dan de vraag.
Maar het enige waar ik nu aan denk is,
Is de volgende klap mis, of ook raak?
Wolken
Ik zie ze drijven
De wolken
Ik wil ze aanraken
Ik wil met ze mee
Ik wil gaan
Waar ik wil
net zoals
de wolken
ze gaan snel
te snel om
met ze mee te gaan
ik zal dus
blijven staan
Waarom???
Je zegt dat ik op school,
zit te luieren tijdens de les,
alsof ik niks beters te doen heb.
dat ik mijn huiswerk niet goed maak,
omdat ik dom ben en er niets van snap.
dat ik aandacht vraag aan jongens,
omdat je me ziet als hoer.
maar als je nu eens verder in me keek?
kijk eens naar wat ik meemaak
en wat ik beleef.
elke dag, vecht ik tegen de pijn
elke dag, mis ik wel iemand om me heen.
elke dag, 1000 leerlingen en toch alleen.
en aan het einde van de dag,
huilend en overstuur thuis komen,
helemaal gebroken, versleten en kapot!
dromen en kansen vergaan.
dingen die hun normaal noemen,
maken mij kapot!
maar mijn hart kan nooit breken,
als het nooit heel is geweest!
Je zegt dat ik op school,
zit te luieren tijdens de les,
alsof ik niks beters te doen heb.
dat ik mijn huiswerk niet goed maak,
omdat ik dom ben en er niets van snap.
dat ik aandacht vraag aan jongens,
omdat je me ziet als hoer.
dus vertel mij nu is,
dat je me helemaal niet kent
en waarom je dit denkt?
Zonder jou
Jij was mijn hart
jij was mijn alles
maar toen maakte je een nieuwe start
zonder mij
nu moet ik je missen
en je zien en horen
ik hoop dat je je zal vergissen
want ik ben voor jou geboren
Ik laat je nooit meer gaan
maar jij laat mijn hand toch weer los
jij laat me alleen staan
en ik moet wachten in een eenzaam bos
Ik wil jou en niemand anders meer
Jij bent gewoon mijn alles mijn iets
zonder jou doet mijn hartje zeer
zonder jou ben ik niets.