Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Als creatie
ik formuleer
rangschik woorden
in mijn geest
dit proces
geeft mij een beeld
dat ik wil overdragen
nog schragen
imperfecties de
onafgewerkte staat
een model om
zo te kleden dat
het opzien baart
de aandacht vraagt
publiek het
beeld kan geven
dat ik als creatie
al in mijn geest
heb bijgeschreven
De liefde
de liefde,
het mooiste wat er bestaat
ik kan er niet buiten
heb zo vaak de liefde
in me gevoeld
voor vrienden, familie
en vriendinnen
ja, de liefde is
door onze god geschonken.
de liefde verdraagt alle dingen
hoopt alle dingen
de liefde is eenvoudig
niet hoogdravend
de liefde zal nimmer vergaan.
De engel
de engel is prachtig,
maar niet oppermachtig
zij is een gezindte van god
en helpt mij in mijn leven
ze draagt me als ik val
ik weet dat ik van haar hou
en zij om mij heen is
ja de goede machten
zijn om ons heen
ik ben heel blij
dat zij mij steunt
zij zal ook
mijn angst wegnemen
dat weet ik zeker
zij wil alleen maar
het goede voor mij.
dank je wel, engel,
dat jij over me waakt.
Ontspannen
ik voel me heel gespannen
en kan me moeilijk ontspannen
ik probeer het wel
ik verlang naar de tijd terug
dat ik gezond was
en ik fijne vrienden had
alles is zo droevig en moeilijk
er wordt zoveel verlangd van me
dat ik haast niet kan
mijn krachten zijn zo klein
toch hoop ik op betere tijden.
daar vertrouw ik wel op
dat alles zal goed komen.
Ik voel me eenzaam
ik voel me eenzaam
temidden van veel mensen
ik heb mensen gekend
en dat waren mijn vrienden
met wie ik goed kon praten
maar waar ik nu ben
voel ik me eenzaam
een fatsoenlijk gesprek
kan ik niet voeren
veel mensen met een
geestelijke ziekte
dat maakt het heel moeilijk
met depressieve mensen
is het niet gemakkelijk
toch maar proberen
liefde te geven
ik hoop spoedig met mensen
die op mijn lijn zitten
te kunnen praten.
hier word ik steeds zieker
in deze omgeving.
Lieveling, ik mis je zo
lieveling, mijn grootste
lieveling, ik mis je zo
jouw beeld vervaagt zo
verschijn alsjeblieft
in mijn gedachten
zoals je bent, meest geliefde.
elke dag verlang ik
meer naar je.
ik weet dat jij het bent
waarnaar mijn hart verlangt.
we zijn voor elkaar geboren.
en zullen elkaar gelukkig maken.
lieveling, zonder jou is
mijn verdriet zo groot.
maar met jou
gaat onze hemel open.
Blijf bij mij, heer
blijf bij mij, heer
in licht en duisternis
ik heb u zo nodig
allerliefste god
en draag zoveel pijn in me
ik verlang zo naar u
mijn liefste god
neem mij in uw armen
de wereld is zo vreemd voor me
geeft u alstublieft
de heilige geest in me
ik weet dat u dat doet.
lieveling, wilt u nog veel
mensen tot uw licht brengen.
en onze gebeden verhoren.
weest u met deze aarde.
en komt u spoedig
met uw nieuwe rijk.
dank u vast wel, vader.
Puur naturel
het lijkt op
onvolkomenheid
een speling der natuur
jij bent niet gelijk
aan tal van anderen
uit deze tijd
springt eruit
in onderscheiden lijk
jij iedereen te mijden
maar het is geen
arrogantie die jij toont
je bent jezelf gewoon
puur naturel deelt schepping
weer een stukje paradijs
jouw uniek zijn is de prijs
Grijze schemerdromen
waar licht
altijd dartel en
speels overheerst
komt schaduw
in donkere vlakken
hun plaatsjes afpakken
nog is het zonneseizoen
maar ook het bladergroen
lijkt al iets het vervagen
stilaan zal de herfst komen
met grijze schemerdromen waarin
oogst kleurt en nog naar zomer geurt
Uitdagend rood
hij was rond
uitdagend rood
ving mijn blik
ik wist dat hij zou
gaan bewegen
als ik hem vond
gaf een pass
hij rolde van mij af
een felle streep
in groenig gras
als een magneet
trok hij me aan
ik bleef gaan
naar links en rechts
in subtiel toucheren
van voet naar borst
dan hoofd en knie
binnenkant paal geniaal
Geen ruines
wij kenden het spel
van eb en vloed
met zand en de golven
bouwden de dijkjes
wisten bij voorbaat
dat water er over heen slaat
begonnen weer zonder
woorden opnieuw
maar iets verder weg
er waren geen ruïnes
het strand bleef intact alsof
ons plezier geen geschiedenis had
we zagen in schuim
hun overwinningslach op
zand van maagdelijke pracht
Alle scepsis
ik heb de ramen
stevig gesloten
wil alleen nog
het geluid van boven in
mijn ontvankelijke geest
alle scepsis
over religieuze zaken
heb ik overboord gezet
het negatief stramien
was al vroeg aangelegd
hebben is voor mij
geen optie meer
wij komen zonder iets
het levenslange vergaren
eindigt zonder het gespaarde
besef eindelijk
dat ik oneindig ben
en deel in eeuwigheid
het zijn op deze aarde
is mijn unieke aandeel in de tijd
Je lange vingers
je wolkte
wat melk
in mijn thee
de koekjes
liet je niet staan
maar nam ze mee
dekte ze af met
cellofaan om oud
worden tegen te gaan
je lange vingers
rond kop en schotel
sierden het porselein
door jouw elegant
bewegen leken ze nog
net iets verfijnder te zijn
we hebben samen
intens genoten terwijl er
bijna geen woord is gesproken
De koele tuin
confetti bloemen
veel ballonnen voor
ultiem plezier
muziek en lachende
gezichten in een
snelle polonaise hier
ogen glinsteren
willen zonder remmen
naar het onbekende
sneller en alerter
op zoek naar het intieme
in geheel verloren gaan
wij zijn de
drukte ontvlucht om
in stilte bij te komen
de koele tuin
een heldere nacht waarin
sterren aan de hemel dromen
wachtend tot de maan
hen zal verbleken om
de zon zijn dag te geven
Leven tekenend
wij cirkelen
op het internet
in data zijn onze
gegevens vastgelegd
talloze dossiers
verhalen over
het doen en laten en wij
hebben weinig in de gaten
denken ons heel
anoniem in gaan en komen
big brother ziet alles
behalve nog je dromen
het lezen van
dit virtueel verslag
geeft ons zicht in tijd
maar geen werkelijkheid
pas in foto's
zien wij het bestaan
hoe alles jaar na jaar
leven tekenend is gegaan
Is bloeiend vergaan
ik wist het beeld
elegant en strak met
blinkend staal bekleed
waar zijn licht
weerkaatste wilden
mensen weer samen praten
maar omdat natuurlijk
gezag alle harten bond
verloren anderen hun macht
er werden al snel
schaduwen gesmeed
tegen zijn rijzende zon
het beeld werd beklad
de sokkel ondergraven
door leugens en valse vragen
de oase die groeide is
bloeiend vergaan de woestijn
heeft alleen het oud roest laten staan
Contrast
iedere dag weer
doen de kleuren
van nieuwsbeelden
zeer aan mijn ogen
het lijkt erop
dat zij de realiteit
willen ontlopen met een
valse voorstelling van zaken
of het iets heeft te maken
met manipuleren
moet je mij niet vragen
ik stel de kleuren steeds bij
omdat anders contrast
zijn waarde verliest en
alle info wordt opgediend
als warme eenheidsbrij
Haar unieke licht
er ging een galerie
aan mij voorbij
alleen zij was er niet bij
verdween in een
vluchtig beeld waarin
haar ziel heel even naar mij keek
zij tekent de
beladenheid van stilte
waar alleen expressie spreekt
uit een ijlte
die met kleuren
ingehouden warmte speelt
na een ontdooiend begin
openen ogen en gezicht
kom je binnen in haar unieke licht
Volks en licht vulgair
ik wil mijn dromen slijten
zij zijn voor mij
steeds meer een last met
iedere keer een andere cast
in de meest
bizarre decors worden
afschuwelijke scenes uitgelicht
die ik in vergeten niet meer wist
het taalgebruik is
volks en licht vulgair
er is geen enkele zelfreflectie
in hun irritante beter weten air
godzijdank is er
gelukkig nooit publiek
want de muziek zweept op
tot buitenzinnige razernij
toch speelt niemand mij
pas als ik wakker word
mis ik de hoofdrolspeler die
hoort in het midden van de rij
Pure rust
in de chaos en hectiek
vandaag zie ik een sarcofaag
die pure rust uitstraalt
bij afwezigheid van tijd
door millennia gekleurd
met trotse zelfverzekerdheid
zijn is zo in stand gebleven
met alle exhibities
uit een rijk vroeger leven
het hebben is vergaan
in strijd en dwaze oorlogen
waarvan de zin ons is ontschoten
wie zijn we nog
op de dwaalsporen van geld
en macht die gezag hebben verkracht
ook ik ben vluchteling
ben al mijn hebben kwijt
gelukkig is er nog altijd mijn geit