Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Eenzaam
ja, eenzaamheid bestaat veel in ons land
bij jongeren, volwassenen en oude mensen.
veel scheidingen, veel sterfgevallen
en pesterijtjes op school
dan kan het eenzame gevoel heel erg zijn.
veel mensen wonen alleen.
er zijn ook gelukkig veel mensen
die een goede familie hebben
maar ouderen hebben dat vaak niet meer.
velen van hun familie is al heen gegaan.
en dan is elke dag moeilijk.
en wonen eenzaam in een bejaardenhuis,
dat valt niet mee.
ja, eenzaamheid kan heel erg pijn doen.
ook eenzaam kan het maken.
dan verlangen ze vaak naar de hemel.
ook eenzaam kunnen mensen zijn
als ze niet op dezelfde golflengte zitten.
maar gelukkig weten we dat de toekomst
beter zal zijn en er een vrederijk komt
waar de eenzame mensen ook gelukkig zijn.
Ik hield van je
ik ontmoette je met mijn
moeder in een hotel.
ik was op slag verliefd op je.
je was wel veel ouder dan ik.
maar dat vond ik niet erg.
je was een echte intelligente heer.
ja we werden verliefd op elkaar.
en gauw gingen we bij elkaar wonen.
het was een gelukkige tijd.
maar al gauw
kreeg je hele kwade buien.
dat was heel moeilijk.
maar ik heb het nog
12 jaar volgehouden.
achteraf gezien was dat
niet zo goed voor me.
maar ik hield heel veel van je.
maar je werd me ontrouw.
en dat deed me heel veel pijn.
je bent het huis uitgegaan.
mijn verdriet was groot.
en ik kwam door alles wat ik
had meegemaakt in de psychiatrie.
dat was een hele moeilijke tijd.
je bent na een tijdje overleden.
en ik heb gedroomd dat je
heel veel spijt had,
wat je mij hebt aangedaan.
en je was een goede man geworden.
ja, ik denk dat niets voor niets
in het leven is.
eens zal ik je terug zien.
Rachel
mamma is in verwachting.
ze heeft al 2 zoontjes
maar nu hoopt ze op een meisje
en de tijd is daar
dat de geboorte komt.
het doet pijn maar een
schattige baby baart ze
het is een meisje!
met mooi zwart haar.
heel lief mondje
en een perzikenhuidje
wat zijn ze daar allemaal blij mee
het is een prachtige baby.
de dokter legt het kindje
in mamma's armen
mamma kan haar geluk niet op
en papa is ook erg ontroerd.
alle vier bewonderen ze
het mooie wezentje.
ja, een geboorte is wel
het mooiste wonder.
en ze geven haar
de mooie naam rachel.
joshua en Benoni zijn ook
heel erg blij.
en om de beurt mogen ze
het baby'tje vasthouden.
ja, het is groot feest vandaag!
Jouw eerste bloesems
ik heb jouw
eerste bloesem gezien
in de prilste lente
van ons leven
voorzichtig ontloken
in koesterende warmte
van liefde en licht
na de lange winterdag
ik wierp sombere
schaduw en kou van me af
genoot in extase van
leven in paradijselijke pracht
jouw waterval jeugd
vitaliseerde de wereld
met ongekende speelsheid
in een zo kleurrijke lach
fier heb jij zomers lang
de mooiste vruchten gedragen
je knoppen openen nog altijd
als lente jouw bloesems komt vragen
In contrast
ben de kleur van
de handen vergeten
maar de beelden in hun
ogen zal ik altijd weten
in contrast lichtten
daar woestijnen op
met donkergrijze bergen
onbereikbaar in hun top
een hete wind waarin
het vocht vervliegt
de altijd zinderende horizon
zonder enig perspectief
gonzend kleuren oosterse
markten vrolijke bedrijvigheid
het verkeer is in goedlachse
stremming zijn vaart weer kwijt
zij delen hun wereld
in de westerse maatschappij
pas als zij even kunnen dromen
komt er toch een glimlach vrij
Opruiende takken
ze hebben je gesnoeid
opruiende takken
onheus besneden naar
gelijkvormigheid in het heden
jij die zo mooi
je kroon had gespreid
in balans met storm en regen
nieuwe loten had gekregen
weer ben je helaas
een van de zovelen
maar diep onderhuids
voel jij je anders dan hen
ook vogels weten
jouw uitloop maximaal
te benutten in beschutte
nesten voor eieren en kroost
jij zal weergaloos snel
het komende licht opzoeken
de stroomlijn gaan kiezen die
jou onderscheidt in de bomenrij
Perspectief van vrijheid
in het zwart
dat ik de muren gaf
zat de dief van
mijn perspectief
hij reflecteerde
geen oeverloze mantra's
waarop ik vroeger al
mijn hoop had gezet
in eindeloos herhalen
dacht ik de toekomst
te bepalen door rustig
mijn eigen weg te gaan
maar stilte kwam
oorverdovend binnen
met een carrousel van
ongekende mogelijkheden
ik heb nu mijn dief
meer lief dan het
perspectief van vrijheid
door alle omgevallen muren
Van huis tot thuis
het is in gedachten
al zo vaak bewoond
de inrichting geschoond
van knus naar klassiek
vintage of lief feeëriek
een droom waarvan
de eerste steen met liefde
is gelegd maar die in
fundering en ontwikkeling
alle registers heeft opengezet
duurzame snufjes als
zonnepaneel en warmtepomp
zijn terstond geïnnoveerd
het selfsupporting zijn hebben jullie
in vele omzwervingen wel geleerd
ook de locatie is niet verkeerd
het vorndaal nabij zee en strand
met in het voorland nog de
duinen en het ockenburgse bos
boulevard en terrassen zijn er top
voorzichtig gaan vijf levens
nu het huis tot thuis bewonen
met ieder op zijn eigen plek
alles is gewogen en gezegd
proficiat jullie droom is uitgekomen
Zijn eigen schaduw
je droomde
de werkelijkheid
van glas
waar ieder
zijn eigen
schaduw was
verscheen en
verdween zonder
extra dimensie
open en
transparant
tot je strandde
weg wilde in
verbergen met
niets in handen
pas later met
hamer en een
bak vol scherven
heb jij jezelf
uit de droom
kunnen helpen
Het licht der wereld
“Ik ben het licht der wereld”, zegt Jezus
“Wie mij volgt, zal in het licht leven
En zich nooit meer in het duister begeven”.
Wat een troost om dit te mogen weten
Dat Jezus het licht voor ons wil zijn
In alle blijdschap, maar ook in pijn.
Dat er licht mag zijn in onze ogen
We elkaar mogen zien en begroeten
Ook in liefde elkaar zullen ontmoeten.
Jezus wil ons leven verlichten
Hem mogen we volgen op onze wegen
Hij is ons altijd nabij met Zijn zegen.
Het licht der wereld geeft ons helderheid
De duisternis moet van ons wijken
En Gods zuiver licht zal ons bereiken.
Wij mogen leven in het licht
Want bij God is geen duisternis
Dat is helder, zeker en gewis.
(uit Johannes 8, vers 12)
Fedde Nicolai
De glazen dood
breek maar
scherp je kanten
punt het glas
steek en snijd
verwond die je
lief hebt gehad
je kristal
is verweerd
spiegelt verkeerd
overmatig
gebruik sluit
lege bodems uit
wat rest is
verder verval
tot in de goot
gebroken en
verscherft sterft
ook de glazen dood
Euforisch
in dwarrelende sneeuw
nam ik je mee naar
de maagdelijke witte wereld
zoals de eerste mensen
het paradijs betraden
werden onze sporen paden
stil pluisden kristallen
spelend om ons heen
lichtten op en werden een
in een lieflijk kraken
hoorden wij de melodie
van voortgang maken
links van ons het bos
waarvan het groene mos
de scene wit decoreerde
euforisch door het vele
licht liepen wij in dromen
waaraan geen eind leek te komen
later zijn wij naar huis gegaan
de ondergaande zon heeft
ons het pad in rood gebaand
Printer
het bromt en gromt
maar heeft geen tanden
dus blijft ze op haar post
totdat zijn muil iets wits uitbraakt
dat almaar langer wordt
zelfs voor een huiskat zijn er grenzen
terug naar de natuur
Door liefde gewist
ik leg mijn
warme handen op
de lijnen in je gezicht
volg hun zorgen
tot ze verdwijnen
door liefde gewist
ooit kon ik
je scheiding volgen
tot in krullende golven
maar die tijd
is voorbij jij wilde
makkelijk en vrij
je huid is nog
soepel en glad
in subtiele mimiek
ogen glanzen
als je innemende
lach uitbundig piekt
markant is het
beeld dat ontstaat
uit jouw karakteristieken
het snel groeiend haar
heb jij heel trendy
weer stevig laten kortwieken
Valentijnsrode kus
je huid zacht
als satijn
het negligé
bevallig fijn
stilte klopte
in mijn hart
het liefdesrefrein
ogen lachten
licht onderkoeld
toch smeulde
in die blik
het vuur dat
wij geen dag
hebben gemist
jij streelde je haar
jouw subtiel gebaar
voor benaderbaar
ik raakte lippen
die geen weerstand
boden aan onze
valentijnsrode kus
Vervaging
je hebt dezelfde ogen als mijn moeder
ik dacht dat ik haar bij me hield
als ik naar jou zou kijken
de tijd verpulvert elke liefde
de ogen waarin ik haar zoek
zijn enkel die van jou
De toren van babel
het was begonnen
met kleine nuanceverschillen
vreemde accenten kleurden de taal
wat vroeger normaal was
is nu niet meer het leidend verhaal
het gesprek blijft verstoken
van expressief sturende ogen
lichaamstaal is al tijden geminiseerd
onderwijs heeft het hoofd gebogen
achterstand wordt niet gecorrigeerd
nog resten er wat platitudes
allen gevoed uit het eigen nest
overleggen gaat niets meer worden
de toren van babel is weer geboren
uit elkaar niets meer zeggende woorden
Fleurige knoppen
ik zag de pigmenten
wist de momenten dat zij
het licht weer zouden zien
na vele donkere dagen
ontwaakten als eersten
de primaire kleuren
vlamden tegen donker
en grijs wilden bloeien
na hun lange afwezigheid
heb mijn penselen gepakt
op het sneeuwwitte doek
kiemde lente snel blad
warmte en zon openden
later fleurige knoppen toen
de winter echt was vertrokken
De tijd lonkte
de tijd lonkte
blonk uit
in eeuwigheid
maar in
spiegelen was ik
mezelf steeds kwijt
ben vaak
voorbij de
horizon gegaan
jaar na jaar
nog steeds zag
ik mezelf niet staan
leven kaatste
alles terug wat ik
ooit heb genomen
alleen geven
deed ik sporadisch
in mijn dromen
pas later zag ik
dat ook mijn
sporen waren gewist
ik dacht echt te
bestaan maar heb
mij schromelijk vergist
Je warme lach
altijd schemert
je warme lach als
zon en maan spelen
tussen verblekende sterren
aan het begin van de dag
jij die in kristal
van de ochtendrijp
de eerste stralen
ziet breken in kleuren
van onvergetelijke pracht
nog dromerig
uit de nacht
ontdooi jij de vorst
in een voorzichtig
verkennen van lente
vogels fluiten
uitbundig concert
bollen barsten
ontluikende knoppen
breken winters verzet