Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Een blinkend juweel
soms dwarrelen
er flarden muziek
spontaan uit de
schatkamer van herinnering
een melodie
die gedragen wordt
door scenes van optredens
uit evenementen
kleur volume en
emoties zijn
toegevoegde waarden
in totale verbondenheid
verbazingwekkend
is het hoe de tijd met
vele stappen terug dit
volmaakt helder produceert
als een blinkend juweel
schittert vocale schoonheid
in perfecte akoestische setting
de sterren van de hemel
Gelaatslijnen
heb de boeken opgeslagen
gezichten bekeken en
bij vlagen wist ik een naam
daarna begon ik
de ogen te lezen en hun
gelaatslijnen contour te geven
hoorde in het prononceren
van lippen de volheid van
tonen tot aan het zacht slissen
zij openden hun hart in
partieel onverwachte momenten
zonder maskering van anders denken
deze mensen maakten mij
nieuwsgierig naar hun manier om
wensen tot vervulling te brengen
De laatste kans
Ik had een laatste kans
om je te vertellen wat ik je wilde vertellen.
Maar nu ben ik te laat, je stage is afgelopen.
Ik zal je dan waarschijnlijk nooit meer zien.
Je moet een ding nooit vergeten,
ik zal mijn liefde nooit
aan iemand anders kunnen geven.
Dat zwart oogt
ik heb het woud gehoord
niet alleen zijn buitenkant
in het ritselen van bladeren
maar de oertaal van de vaderen
de krak waarmee hij
zijn jarenlange spanning
laat vieren in hervinden
van evenwicht en macht
het ven gezien dat zwart oogt
bij een helder blauwe lucht
en doodstil kleine bellen gas
aan de spiegel laat ontsnappen
bomen praten in het
meervoud van soorten
door elkaar in hun reiken
naar licht voortdurend te raken
nog stillen wortels in het
ondergronds communiceren
zij netweken vruchtbare tijd
groeien het woud naar eeuwigheid
Glorie aan God
Glorie aan God, alle lof en eer
Want Hij heeft aan ons gedacht
En heel de schepping volbracht
Geprezen zij God, onze Heer.
Glorie aan God, die ons lief heeft
Want Hij is met ons, dag en nacht
En houdt trouw over ons de wacht
Hij die in ons hart Zijn vrede geeft.
Glorie aan God, vertrouw op Hem
En zeker niet op onze eigen kracht
Van Hem mag het worden verwacht
Laten we luisteren naar Zijn stem.
Glorie aan God, die ons leven leidt
Hij is met ons aller bestaan begaan
En zal ons nooit alleen laten gaan
Hij zij geloofd, tot in eeuwigheid.
De kleurige nimf
je speelde met lucht
de vlucht van
jouw dansgewaad
zweefde schoonheid
boven de vloer
langzaam verstomde
het lichte rumoer
toen alle ogen zich
in verbazing richtten
op de kleurige nimf
jij bewoog als kind
bevallig en vol gratie
met perfectie in een
ongekende souplesse
op muziek van de wind
in haar luwte
glansden je ogen
verstilde je lijf in een
adembenemende
laatste pose
je vergaarde
hemels applaus
na een indrukwekkende
stilte waarin men
weer landde op aarde
Onbereikbaar, dat zal je altijd blijven
Ik mis dat moment dat we deelden,
maar hoe je het ook went of keert,
dat moment komt nooit meer.
Want ik ben hier en jij bent daar,
en hoe hard ik het probeer,
het moment komt nooit meer.
Er is een perspectief
nog pluk je
de dagen maar
het oogsten lijkt voorbij
onbekommerd
heb je nog gezomerd
met plezier en zorgenvrij
een klein stukje
oneffenheid deed jou
toen nog niet struikelen
je zocht er in
negeren liever het
ruime van de buitenkant
na een lichte hint
ben jij toch in
het ziekenhuis beland
optimistisch als altijd
maar de strijd blijkt
zwaarder dan je dacht
er is een perspectief
waarin je moet geloven
heb het leven maar oneindig lief
Medemenselijkheid
ik weet
dat op een dag
de mensen
anders zullen zijn
nog heb ik
dat niet ervaren
maar de essentie is
het ontbreken van pijn
door het niet
begrepen worden
van waar je existentie
eigenlijk naar hunkert
bevestiging van wie
je bent in het herkennen
van wat jouw zijn is door
acceptatie van eigen gemis
als wij elkaar echt gaan
ontmoeten zal in begroeten
de cirkel waarin wij leven ons
medemenselijkheid terug geven
Kleine dingen
Het zijn de kleine dingen die het doen
Het luisteren naar wat God ons biedt
Samen zingen van een prachtig lied.
Het zijn de kleine dingen die het doen
Het beleven van een mooie zomerdag
Waar je toch zo vaak van genieten mag.
Het zijn de kleine dingen die het doen
Dat je 's morgen gezond mag opstaan
In alle vrijheid je eigen gang kan gaan.
Het zijn de kleine dingen die het doen
Goede vrienden te mogen ontmoeten
En elkaar met alle liefde te begroeten.
Het zijn de kleine dingen die het doen
Je behoeftige buurvrouw te verzorgen
Haar hulp aan te bieden elke morgen.
Het zijn de kleine dingen die het doen
Dank God , voor grote en kleine dingen
Laten we Hem alle lof en eer toezingen.
Caleidoscopisch
caleidoscopisch
glijdt de wereld voorbij
zie de mooiste stranden
met in een blauwe zee
alle kleuren handen
golven rollen
spelend vertier
wit schuimt zonder
enig onderscheid
heerlijk mensenplezier
zij zingen
bij het wassen
van de maan een
warm samen met
nog een avond te gaan
een stukje paradijs
dat aangeboden wordt
uit het eeuwenlange zijn
alleen hebben krijgt met
kustbebouwing deze vrede klein
Het ongrijpbare
haar ogen
kijken mij aan
ik laat ze gaan in
hun taxerende blik
ken mijn sterke
en zwakke punten
maar trek mij daar
niets van aan
haar stem
is hoog ondanks de
donkere intonatie in het
scherpen van contrasten
ik ben nooit
een optelsom geweest
van delen maar straal
intense vitaliteit uit
het ongrijpbare dat
uitlokt tot een lach
omdat niet weten waarom
jij jezelf nooit vergeeft
wij zijn tegenpolen
in het spanningsveld
van samen bestaan
ontlading is gelukkig zijn
Een vaste burcht
Een vaste burcht is onze God
Die alles bestuurt en blijft regeren
Dat heel de wereld Hem moge eren
Onze Heer, die begaan is met ons lot.
God is een toevlucht voor de zijnen
Hij houdt ons vast in Zijn handen
Waar we ook mogen belanden
Hij laat Zijn licht over ons schijnen.
Hij is onze sterkte , een hulp in verdriet
Daarom hoeven we nooit bang te zijn
Want Hij is bij ons in vreugde en pijn
Hij wil ons nabij zijn en verlaat ons niet.
Een vast burcht is God de Heer
Op Hem kunnen we bouwen
En ons aan Hem toevertrouwen
Dat wij mogen leven tot Zijn eer.
(Woorden uit Psalm 46)
Ik wil je terug
Een lief gedicht speciaal voor jou.
Lieve Sanne, sjat, wat doet het toch zo'n pijn.
Zo'n ongelofelijke, diepe pijn van binnen omdat je niet meer bij me wilt zijn.
Ik heb je zo erg veel pijn gedaan.
Dat zie ik nu in, maar goed, daar hebben we nu wat aan.
Jij bent echt een geweldig mooie, lieve vrouw.
De enige echte ware voor mij, lieverd, ik kan niet zonder jou.
Mijn gevoel voor jou dat zit zo diep vanbinnen.
Lieve schat, konden we maar een keer opnieuw beginnen.
Ik heb zo ontzettend van mijn fouten geleerd.
Dat wil ik je graag tonen en bewijzen, dan heb ik alles geprobeerd.
Ik zal je echt geen verdriet meer aandoen.
Ik zal echt weer zo lief en spontaan zijn, net als toen.
Heb veel tijd gehad om na te denken,
en weet nu wat ik moet doen om jou nooit meer te krenken.
Nooit meer dominant zijn, maar je op handen dragen.
Zo wil ik het gaan doen, laat het me bewijzen, meer wil ik niet van je vragen.
Nogmaals, sjat, ik heb van alles zo'n grote spijt.
Ik wil jou en ons terug, in plaats van voor altijd kwijt!!
Het heilige vuur
spiralend
speelt zand
met wind
in de woestijn
het heilige vuur
is al lang gedoofd
in de schoot van
rots en overhang
verlaten ruïnes
wachten op sloop
door erosie van
gestapelde steen
het schimmig leven
naast de scheve
olijfboom is zijn
schuilplaats al kwijt
steeds hoger
duinen woestijnen
laten culturen stranden
in verzanden als puin
Gebed voor het eten
Dank U, Heer, voor het eten ons gegeven
Want daar kunnen we niet zonder leven
Dat hebben we nodig, iedere dag weer
En U wilt het ons geven, keer op keer.
Dank U, dat U zo voor ons wilt zorgen
Steeds weer, ja, iedere nieuwe morgen
We mogen het een grote zegen noemen
Waarvoor wij U graag willen roemen.
Wij bidden U voor hen die honger lijden
Hetgeen helaas niet altijd is te vermijden
Wilt U hen ook het nodige te eten geven
Zodat zij verder kunnen gaan in dit leven
Heer onze God, wil naar ons luisteren
Al is het ook maar een zacht fluisteren
Wij mogen weten, U wilt gebeden zijn
En wilt ons helpen in alle nood en pijn.
Amen
Je al hemelse blik
uiteindelijk leerde ik
alles te relativeren
geschiedenis wetenschap
beschaving en cultuur
maar als ik een uur
naar jou kijk dan
vertegenwoordig jij
pure schoonheid nu
heb stukjes ontleed
zonder jou te vergeten
als totaal beeld in
de mystiek van de tijd
uniek is je genenpatroon
rationeel en toch droom
waarin je lach straalt
tot in het verre heelal
balans heeft zich
verenigd in overleven
magie is jou meegegeven
in je al hemelse blik
In lange stralen
in je voetstap
op het pad
klinken alle kleuren
zingt wind al
zijn weemoedig
afscheidslied
fluisteren
lange stralen de
laatste zonverhalen
breng jij
de volle oogst
van dit seizoen nabij
het jaar is goed geweest
volle wasdom voor allebei
dat stemt mij warm en blij
Nachtspiegels
zacht kabbelt
water in zijn
oneindige stroom
murmelt met wind
het eeuwige liedje
van de verloren droom
waar in samenspel
van wind en maan
nachtspiegels ontstaan
in geel weerkaatst
op rimpelloos zwart
vollemaans pracht
maar overdag
als winterzon glimt op
de strak bevroren plas
dan zingt het ijs
en klinkt plezier helaas
nog maar heel zelden hier
Godsvertrouwen
Vertrouw maar op God de heer
Hij wil je leiden en kracht geven
En gaat met je mee door dit leven
Zijn grote liefde keert steeds weer.
Verwacht het maar van God de Heer
En verwacht het niet van je verstand
Weet, God houdt je vast in Zijn hand
En ziet in gunst op jou terneer.
Laat God delen in alles wat je doet
Dan zal Hij je levensweg bepalen
Ook over bergen en door dalen
Hij geeft steeds weer nieuwe moed.
Koester ontzag voor God de Heer
En doe geen verkeerde dingen
Hij wil jou met liefde omringen
Loof God en geef Hem alle eer.
(Woorden uit Spreuken 3)