Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Vlinderend gevoel
ik voelde
de wind met
het kind in je spelen
het was niet
de vrucht
van je schoot
maar ze ontwaakte
als jij van het eerste
lentewiegen genoot
een vlinderend gevoel
van voorjaar en blij
in de bloemenwei
ontsnapt aan
de winter en
eindelijk weer vrij
je danst en
zingt het gras groener
dan voorgaande jaren
kleuren verschillen
maar het prilste blauw is
voor de eerste lentedagen
De toekomst
Ik leerde, veerde energie uit de
Voeten van mijn lijf
En nou ik schrijf voel ik de spanning
Uit mijn spijt betuigen de woorden
Vandaag maar met de zorgen
Die morgen weer anders naar voren zullen
komen, maar mag ik nog 1 moment
Over wie ik nu eigenlijk ben
Ik weet niet meer waar de dagen
overmorgen naar zullen vragen
Dus laat ik maar de weken
langzaam over mij heen laten breken
En laten we samen weer de toekomst opbouwen
D e uitvergroot
ik keek me aan
lachte verbaasd
toen ik mezelf zag staan
er was iets onbekends
misschien wel ooit gezien
maar nooit verkend
in ouder worden
draaien films door je
proeft de tijd in het decor
verschillen in de
uitvergroot maar essenties
missen niet de boot
het lijken oppervlakkige
momenten maar toch
wankelen er fundamenten
nog is het een geheel
maar de spiegel zegt heel
zacht er is er een te veel
Hun familiegebeuren
ik voelde de muur
rook de binnenplaats
met de geuren van
hun familiegebeuren
stappen zagen hen gaan
in een dierbaar raken
van de aarde naar
vrienden of gindse bazaar
samen hoorden we bomen
dromen in stille hitte
van de dag ondanks de
afstand die er tussen ons was
ik liet het komen
de empathie van het
leven en zijn om mij heen
zo was ik niet alleen
wist dat leven
alles had te geven
maar ontvangen
bleef altijd in gebreken
zij waren mijn wereld
in alles verenigd
zij deelden en ik mocht
in alles met hen bestaan
Zonder ballast
ik ga binnenkort
de ultieme duik
in je ogen maken
om jou op de bodem
van je ziel te raken
in een totaal geven
zal ik mezelf vergeten
om zonder ballast
de diepte in jouw blik
voor het eerst te meten
heb veel los
moeten laten om
vaardig te worden
snelheid te maken om
ons ontmoeten te smaken
voel al de warmte
van je lach weet me naakt
in het licht van jouw
nacht waar je liefde mij
zal bedekken als jij me ziet
De kleur van morgen
ze wappert fier
mijn vlag die al
vandaag de toekomst
in gedachten had
een stevige bries
uit onnaspeurlijke
richting gelukkig niet
met alle winden mee
in het schijnbaar
zinloos golven van
het dundoek vermoed ik
de basis van onze taal
de nieuwe communicatie
van het zijn waarin geluk
de belangrijkste letters van
ons bestaan zullen worden
de nog onbekende
kleur van morgen
opent eindelijk de ziel
van mensen zonder zorgen
Engelen bestaan niet
ik heb
weleens gedacht
als ik jou zo
bezig zie aan
het liedje engelen
bestaan niet
jij bent juist
zonder aureool
en vleugels het
levende bewijs
van het tegendeel
want jij bestaat
ook al vlieg
je niet en doe je
nauwelijks wonderen
ontken je dat
jij lief leuk en juist
bijzonder aardig bent
hoef ik jou niet
te ontmaskeren
want als ik naar
je kijk voel ik me rijk
in het weten dat jij
altijd bij mij zal zijn
waar jij lacht
bloeien bloemen
ruikt het naar
pas gemaaid gras
kletsen vogels groene
blaadjes zomaar van hun tak
Judasgeld
ik heb beelden gezien
uit lang vergeten kerken
hun sferen geproefd in
gebeden die de religieuze
uitstraling versterken
nog kleurt autoritaire
hiërarchie zijn fraai
gebrandschilderde ramen
maar ook het sociale is al
doorgedrongen tot de pastorie
verwonderlijk hoe kunst
en macht de krachtlijnen
weten te vinden in het
aardse spanningsveld pas
later opgekocht met judasgeld
het kan geen toeval zijn
dat magische stralen
de status konden bepalen
van deze specifieke plaats
waar ongenade niet bestaat
Ontspanning
ze lacht
deelt zacht en lief
wat dromen uit om
mee naar huis te nemen
verstopt in hand
of een terloopse
schouderklop pas later
kom je er vanzelf wel op
dan ben je in haar land
nee niet verdwaald
als zomaar een passant
maar aan haar warme hand
ze laat een wereld zien
voor het eerst zonder
allerhande scherpe kantjes
alleen met zachte randjes
in een muzikaal onthaal
zonder pracht en praal
maar met de harmonie
van rust in eenvoud leven
de ontspanning is totaal
waar dromen pastelkleurig
dansen kunnen haast en stress
met niemand hier sjansen
Geschokt
zij scherpte
haar woorden met
opgekropte emoties
bijtend veegde ze
de vloer met
hun argumenten aan
zij konden haar
verbale uitbarsting
niet goed verdragen
weg was het
overleg dat nog
redelijkheden droeg
maar hier ging
in korte spanne tijds
het hek van de dam
zij draaiden zich om
vluchtten uit wolken
pure agressie
liepen geschokt
naar het warmend
licht van de zon
Heerlijk spontaan
jij hebt er
altijd slag
van gehad
de lucht net
even anders
te kleuren met
jouw warmte
waar dagen
geen gezicht
leken te krijgen
kon jij hun ogen
weer met een
lichte sprankeling
lief laten kijken
dan vonkte het
flitsten lachjes
in een spel van
kleine grapjes
naar elkaar
werd samen weer
heerlijk spontaan
Een liefhebbende hand
jij wist mijn
huid te raken
met plooien en
rimpels te praten
over geboorte
leven en dood
in lichtjes bewegen
kleurde tijd een
warm onderscheid in
diverse lagen door
hun reacties op
dagelijkse vragen
nog is de souplesse
groot maar vaste
gewoonten en tradities
hebben de plooien
dieper gemaakt tot
onoverbrugbare kloven
waarvan alleen een
liefhebbende hand
de taal nog kan
lezen en door oogcontact
de geruststelling kan
geven van samen weten
Een lief entree
je keek me aan
de glimlach brak
het kwetsbaar ogenblik
waarop wij nog niet
hadden besloten
hoe verder te gaan
de toegestoken hand
een lief entree
je nam me mee
om tijd te winnen
voor het garen dat jij
dacht te spinnen
waarmee jij de klus
wilde klaren van
weer opnieuw beginnen
jij spon vals
verdikte de draad
tot de helft van de maat
waaraan zelfs bij het
weven nooit een lang
bestaan werd gegeven
Het andere land
ik kende
de betovering
door je ogen
jij raakte
diep in mij
het andere land
waar wij ooit
verliefd hebben gelopen
uren hand in hand
voelde de magie
die om je hing
als een gouden ring
waar alles anders
was door de bijzondere
uitstraling die jij het gaf
jij hebt mij nog het
meest verrast door het
mysterie dat jijzelf was
in je lach
sprankelden eeuwen
intens plezier
de warmte die je
overbracht had een
andere kleur dan hier
jij hebt alle liefde
uit een paradijselijk verleden
meegenomen naar ons heden
Herfstbuiige regenbogen
ik proefde
in onze laatste
kus nog de
paradijselijke lust
van het afscheid nemen
weer zoende jij
de zomerhitte
dichterbij terwijl
ik al oogstte langs
herfstbuiige regenbogen
nostalgisch trokken
warme avonden voorbij
waarin handen verlangden
naar geluidloze ontdekkende
gesprekken over intimiteit
wij genoten van
rust en tijd in deze
mooiste zomer van de eeuw
alweer lang geleden met
nu een zeer onrustig heden
Hartverwarmende muziek
jij zong
de muziek
van het leven
waarin
woorden verhaalden
over liefde en leed
jouw tonen
konden daar kleurend
vorm aan geven
het diepste
verdriet in de
donkere bassen
het ijle geluk
van subtiel
fonkelende kristallen
zelfs de vlagen
van wind kwamen
om hun teksten vragen
gedragen door
het vlammende
schijnen van vuur
dit donkere uur was
mijn favoriet met jouw
hartverwarmende muziek
Je schitterende lach
jij hebt
je altijd met
kleur gekleed
in je
eerste naturel
was je een beeld
later kwamen
de nuances waarin
je ook kon dansen
soms iets
wijder in het vel
dat beviel je wel
er waren
zonnecontrasten die
schitterend bij je pasten
soms een
tikkeltje gewaagd
pikant was de grote vraag
veel accenten heb jij
gegeven aan de accessoires
die je hebt meegekregen
haren ogen
en je schitterende lach
maakten alles feilloos af
je bent altijd
puur natuur gebleven
jij de liefde van mijn leven
Galactisch model
nog is het
galactisch model
in tact gebleven
ondanks de foutjes
die zichtbaar worden
na het weven
de kanten blijven
wat rafelig en de
print verdampt zijn inkt
hoogpolig houdt
al lang de vrieskou
niet meer vast
winden waaien water
over land waarvan
kusten zijn gestrand
en wij die aan
de basis staan zien
dit met lede ogen aan
leiders hebben helaas
andere prioriteiten zij blijven
zich ten koste van verrijken
Het groen struweel
zij ranken
niet meer in
de speelsheid
van lente
bloeien geen
bloemen maar
bladeren vormloos
in het voorjaarsboek
de spirit
is weg en de
flow aan kleuren
en geuren verleden tijd
de hemelbestormende
power naar ruimte
en licht is slechts een flits
vergeleken met vroeger
dat is wat ik mis
in samen zijn en het
ontbreken van meerwaarde
doet ongelooflijk veel pijn
kijk om je heen
waar is de veelheid
van leven gebleven in
en bij het groen struweel
Manifesteren
ik heb het
leven gezien
in komen zijn
en weer gaan
het heeft
altijd bestaan
alleen we hadden
er geen ogen voor
wij wilden
groter zijn
dan we ooit
zouden denken
onderzochten alles
om het een
etiket en plaats
te kunnen schenken
benoemden sterren
om het oneindig
universum met
begrijpen te bevolken
maar nu kijkend
naar de hemel kan ik
eindelijk de energie
van alle harten volgen
in hun levendig
pulseren om de
grootsheid van de
schepping te manifesteren