Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
In eigen dromen
zij waren aan
elkaar gewaagd
nooit had hij
haar gevraagd
het was niet bij
hem opgekomen
soms dansten
vlinders kleuren
op de ruiten
konden zij
verrukt voor
eventjes naar buiten
om daarna
te besluiten dat
het goed was
op een mooie
lentedag om
samen te verkeren
toch zat er
diepte in zijn blik
als hij te lang
haar kant op keek
en zag hoe zij
het haar goed deed
zij was hem
graag nabij
in zijn rust
en stille kracht
voelde zij zich
warm en blij
later heb ik
nog eens van
hen vernomen
zij zijn toch gaan
samen wonen wel
ieder in zijn eigen dromen
Op een zomeravond
op een zomeravond was ik
doezelig en lui
ik lag in het heerlijke gras
en zat aan niets te denken
maar sliep heerlijk.
ik genoot met volle teugen
ik was helemaal alleen
wat een rust was dat
rust doet zo goed
de uren vlogen voorbij
en ik had een heerlijke
middag gehad
het was heerlijk in het bos
en het weer was prachtig
de zon liefkoosde mij
Een stralende lach
jij bespeelt
het menselijk orkest
met alle emoties
weet onderste stenen
boven te halen
op weg naar de top
nooit ontbreekt
het aan geestdrift
door stimulerende ogen
in samenspel heb
jij ook nog oor voor het
kleine geluid van de bel
zelfs de triangel
heb jij een ereplaats
van drie maten gegeven
om daarna gepast
met een stralende lach
weer afscheid te nemen
Gevangen ruim sop
ving zonnestralen
bij het varen
glinsteringen die
ik wilde sparen
maar ongrijpbaar
lichtten zij op
in een handvol
gevangen ruim sop
zij glipten langs
zwarte wolken
kleurden goud
tegen diep blauw
stofjes schaduw
markeerden bundels
groenden het land
met gods gulle hand
ik heb het begin
gezien van jouw
liefdesthermiek
een warme draaiing
spiraalde omhoog
naar lach en ogen
door in je haar te
pieken tot herfsttint
om met donkere
wortels in zwart
aan de lange reis
naar de jeugdige
schat in witgrijs
te beginnen die ons
vruchten bood met
zacht rood van binnen
Ik heb je lief
lieveling,
te lang blijf je weg
ik kan niet meer buiten je
ik hou heel veel van je
en weet dat je me liefhebt
ik verdien je liefde niet
maar weet toch dat je
veel van me houdt
ik weet dat je van me houdt
lieveling, je bent de parel
in mijn leven,
van niemand hou ik zoveel
als van jou
ik weet dat je me liefhebt
mijn zachtmoedigheid en
gevoeligheid heb je lief
jij bent sterk, gevoelig
en hartstikke lief
ja, we horen bij elkaar
dank je wel, lieveling,
dat je me liefhebt
De eerste pijn
vingers raakten
koosden elkaar
in samen lieve
gebaren makend
lieten met
tikken het
speelse van
liefde doorklikken
ook het losjes
nonchalant laten
glippen beheerste
wegkijkend het spel
in het roze
décor van verliefd
kenden zij de
grenzen nog niet
maar in het
zoet van de eerste
pijn kristalliseerde
iets heel fijns
een ervaren dat
in totale ontspanning
het hemelse gevoel van
totaal geluk evenaarde
Hun aanklacht
zij kleurden
de hemel rood
met hun aanklacht
tegen de dood
vlammen
dansten wellustig in
momenten die wij elkaar
gloedvol hadden gegeven
nog zie ik me staan
gedreven en bereid
om ziel en zaligheid aan
de godin der liefde te geven
niets heeft me
weerhouden om jou
zielsveel lief te hebben
in waanzinnige koestering
tot het universum
explodeerde en wij
leerden te overleven
door samen te smelten
wisten dat
de dood in rood
geschreven stond na het
eerste morgen lichten
het gloeien is voorbij
rest slechts de neerslag
in het nirwana van
de as en tranen van allebei
Geen bruid
ze rolden voor mij uit
de parels van je
gebroken ketting
zij droomden
nu geen bruid
jouw schoonheid
was verpakt in
dagelijks leven
waaraan sleur ook
geen snit kon geven
ooit hebben wij
de liefdesband geregen
schakelden de mooiste
woorden tussen sieraden
die jij had gekregen
wij koesterden
de schatten als
opkomend geluk
ons houden van was zo
uniek kon nooit meer stuk
wij speelden met
gevaarlijke krachten
lachten de ketting
sterk genoeg maar de barsten
zaten al lang in onze gedachten
Neurologisch neutraal
er is een
uitgebreid contact
wij spreken met elkaar
nee niet vocaal
het huid aan huid
is ook bij ons
zonder geluid
wij boodschappen
kleine energieën
neurologisch neutraal
zouden graag
osmose willen maar
het is complex
te ingewikkeld daar
wij flitsen
zonder donderen
sluiten zelden kort
maar maken bij
black out als
de bliksem de
geheugenlijntjes los
wij zijn intiemer
dan mensen die
met elkaar vrijen
ons netwerk is
duurzamer omdat
wij samen delen
zonder verschijnen
Er gaat geen dag voorbij
er gaat geen dag voorbij
dat ik niet aan je denk
je bent het liefste in mijn leven
en ik hoop dat je spoedig komt
ik kan je niet missen
en ben dankbaar dat je van me houdt
je bent een lichtende ster in mijn leven
wil je nu komen en mij niet alleen meer laten
ik dank je wel dat je naar me luistert.
en we spoedig gelukkig zullen zijn.
lieveling, kom spoedig.
Als tegenpolen
ik zag haar
zwaaien trager worden
voelde kou in
een steeds ijlere lucht
nog konden wij
elkaar niet laten
hebben nooit berust
in een levenslange vlucht
als tegenpolen
wisten wij de krachten
van het spelen op
het scherp van de snee
in samen leven
namen wij natuurlijk
ook het risico van
onszelf kennend mee
maar juist waar
haten ooit de overhand
zou krijgen weet intense
liefde dat uit de weg te blijven
wij zijn voor elkaar bestemd
zijn grenzen over gegaan
waarvan weinig mensen
het bestaan hebben gekend
In kerend tij
ik streek
heel even
tegen de vleug
probeerde
de sporen
nog te wissen
maar mijn
handdruk was
niet te missen
zag wolken
groeien tot
een felle bui
in ogen die
al stormden
in kerend tij
waar ooit
liefde en geluk
balanceerden
brak nu de hel
in wisselend
snel weerlichten
later vonkte
weer je blik
samen jij en ik
Zomerend strand
je lachte
ik zag hoe jij
de wereld
bedekte met een
dun laagje goud
voelde jouw
warmte gloeien
in hoe jij alles
lieftallig met
zijden bestreek
zag tedere
gebaren in ogen
die staarden
naar jou als
bron van de zon
raakte je hand
wist in je blik
licht witte wolken
jij golfde al zee
op zomerend strand
Fantasie in kleur
het is
nog niet voorbij
de groene wei
met madelievenkransen
het hoge gras
waartussen wilde
bloemen zich verschuilen
voor het huilen van de wind
daar bloeit
fantasie in kleur maar
het is nog niet de
nostalgie van al gebeurd
in een doorlopend
spektakel showt dit
mirakel zijn scheppingskracht
in onverwacht hemelse pracht
Samen overleven
ik voelde
hoe jij losliet
noodgedwongen
om weer even
bij jezelf te zijn
de pijn langzaam
te laten helen
van het altijd
onvolledige samen
onder andere namen
de gemankeerde
momenten die ooit
hemelse potenties
hadden maar bleven
steken in aardse futiliteit
wij hebben naar
paradijzen gezocht
alle wegen bewandeld om
het mooiste te zien hopend
dat er nog meer is misschien
in dit samenleven
hebben wij onze testamenten
geschreven en nog steeds
geldt onze laatste wil
wij gaan samen overleven
Er is te veel ruis
waarom dansen wij
niet meer voluit
voel jij mijn hand amper
als ik je warm begeleid
waar zijn de rozen in
jouw haar omkranst met
een lach uit de mooiste
mond op het westelijk halfrond
ik heb ze vergeten
er is te veel ruis door het
moeten weten van alledag
we keren terug naar hoe alles was
waar verbazing en schoonheid
de triggers waren in een
relatie die bloeide door het
openen van zoveel niet weten
in pure bewondering
voor een bestaan waarin
moeilijkheden oplossen door
er samen weer voor te gaan
in die nog onbetreden ruimte
geeft het leven kansen om
eindelijk weer eens volmaakt
met jou te kunnen dansen
Kom lieveling
kom, lieveling,
blijf niet meer weg
maar kom
ik verlang naar je
met mijn hele hart
ik heb je lief met mijn hele hart
nooit zal ik jou vergeten
je maakt van mij
de gelukkigste vrouw
je bent echt het mooiste
in mijn leven
ik wil me aan je geven, lieveling.
misschien zie ik je vandaag
wat zal dat toch prachtig zijn.
het gelukkige leven zal beginnen.
lieveling hou veel van je.
laat me niet meer alleen.
ja, het wonder zal spoedig gebeuren.
dat weet ik zeker,
De laatste spriet
lichtvoetig
liep ik over gras
knipperend in
mijn relatie
greep de laatste
spriet houvast
voor een zekerheid
die er niet meer was
plukte later
madeliefjes
voor het grote
kringgebeuren
in onze cirkel
vertelt de krans
alle details in
geur en kleuren
we hebben nog
gezongen en met
aanwijzertje gekust
het gaf mij geen rust
ik zag hoe
jouw hand en ogen
zacht het gras bewogen
waarop ik had gelopen
Warme wisselstromen
als ik je zie
in ogen die dansen
dan is er altijd die lach
de ultieme uitnodiging
om mee te gaan
weer samen op jacht
we weten
dat spanning huist
in warme wisselstromen
het is de droom
die we altijd zullen spelen
zonder ons ooit te vervelen
dan raak ik jou
jij schrikt want je
weet bij god niet waar
in het onverwachte
verzamelen zich onze krachten
door het bipolair schakelen
zo kunnen wij focussen
energieën fixeren waaruit
we samen geluk genereren
In wederzijdse dromen
ik heb nog
achterom gekeken
hoop dat schaduwen
toch niet zijn meegegleden
de stille openheid
van ons contact is het
contract dat wij zijn
aangegaan in ons bestaan
altijd breekbaar in het
hectisch manoeuvreren
niet voor grenzen maar
om de ruimte te proberen
een enkel woord
of klein subtiel gebaar
is soms niet genoeg om
misverstanden te voorkomen
samen spelen wij het
minnaarsspel vertolken
weer de hoofdrollen
in wederzijdse dromen