Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Gevangenis
De dagen vergaan.
Soms een lach soms een traan.
Was het allemaal maar voorbij.
Was ik maar vrij...
Je denkt, je denkt..
Een leuke jongen die naar je wenkt.
Schiet ook door je gedachten,
de vraag of er iemand op je zal wachten.
Goede tijden en slechte tijden.
Waarom kon ik de grote wereld niet vermijden,
kon ik niet gewoon mezelf blijven,
en me niet aan die personen wijden?!
Nee, het was allemaal te gek.
Niet meer een moeder die je 's ochtends wekt
om naar school te gaan.
Nee ik kon wel op mijn eigen benen staan,
maar kijk waar ik ben beland,
sta met mijn handen, rug en benen tegen de wand.
Wachten op de dag, dat ik vrij komen mag!
Hard zijn
Misschien dat alles gebeurt om een reden,
dat je moet leren van de fouten uit je verleden.
Ik heb gezien dat niet iedereen te vertrouwen is,
maar daarmee sla ik nu soms nog de plank mis..
Wel weet ik dat je soms iemand moet laten gaan,
ookal blijf diegene in je hart bestaan..
Of je nou naar je verstand moet luisteren of doen wat je hart zegt.
Wat ik wel weet, is dat je niet moet vechten
voor iemand die niet voor jou vecht.
Want ookal wil je het niet opgeven,
het schiet niet op als alleen jij er voor blijft streven..
Het enige wat helpt, is dat je hard moet zijn.
Gevoelig zijn geeft vaak alleen maar pijn!
Mezelf kunnen zijn
Ik wil weer mezelf kunnen zijn.
Dat Lieve grappige spontane brave meisje
van vroeger op de bassisschool,
nu sinds de middelbare school,
ben ik iemand anders
In m'n eigen gevangenis
Als je heel goed luistert,
Hoor je het mes over m'n huid glijden.
Net hard genoeg om een snee te maken,
Geen lelijke kras, gewoon bescheiden.
Niemand merkt het op,
Niemand ziet waarom ik het doe.
Niemand ziet dat ik wil gaan slapen,
Niet wakker worden, veel te moe.
Niemand ziet de reden,
Van het mes over mijn huid.
Maar als je echt goed luistert,
Hoor je het, m'n lichtjes gaan uit.
Als sneeuw voor de zon,
Maar dan iets minder snel.
Doven alle lichtjes in mij,
Die lichtjes waren ooit zo fel.
Ik wil me verstoppen,
Maar weet dat hij me zal vinden.
En als ik me eindelijk heb losgerukt,
Zal hij me pijn doen en vastbinden.
Me slaan me tot ik niks meer voel,
Tot alles zwart is, en ik lang droom.
Als ik wakker word,
Voel ik me moe, sloom.
Was het bloed van m'n lijf,
En neem een warm bad.
Het is voor de zoveelste keer,
Dat ik m'n eigen kunnen overschat.
Ik wil schreeuwen, gillen, huilen,
Maar weet dat het nutteloos is.
Ik ben dan misschien niet opgesloten,
Maar m'n leven voelt als een gevangenis.
Gevangen in m'n woorden,
In m'n leugens en verdriet.
Ik zou mezelf kunnen vermoorden,
Maar geloof me, zo triest ben ik niet.
Ik blijf sterk, ook al ben ik klein,
Ook al moet ik 100 keer hetzelfde meemaken.
Ik blijf volhouden, tot hij weg is,
Tot ik hem niet meer kan vermaken.
Met mijn kwetsbaarheid,
Ongeloof en onschuld
Ik blijf volhouden,
Hoe hard mijn hart ook brult.
Ik ga door,
Tot hij helemaal op is.
Totdat ik eindelijk vrij ben,
Van leven in m'n eigen gevangenis.
Wat is nu eigenlijk leven?
wat is nu eigenlijk leven?
wat is goed, wat is slecht?
ik moet het allemaal nog beleven,
wat is nou echt?
welke jongen is echt verliefd,
wie kan ik vertrouwen,
wie is geliefd,
bij kan je vriendschap bouwen,
waar is het veilig,
waar kom ik uit,
wie is schijnheilig,
wie wordt ooit bruid,
op al deze vragen,
komt ooit wel een antwoord,
over jaren en dagen,
gaat er wel iemand akkoord,
maar ik wil het antwoord snel,
ook al zeggen veel,
je krijgt de antwoorden wel,
dan zijn ze actueel,
vragen zijn er,
antwoorden niet,
hoe kan dit verder,
vraag het aan een ieder,
maar niemand weet het antwoord
Morgen
Iedereen kijkt vandaag uit
naar morgen
terwijl we niet weten
hoe het dan is
en of we wel willen
dat het morgen wordt
ookal kijken we er naar uit
En morgen
zal iedereen hetzelfde weer doen
net zo lang
tot het niet meer kan
omdat we niet beter weten
En is het vandaag
laat voor iets belangrijks
doe het toch maar
en lucht je hart
voor het te laat is
Omdat we niet weten
hoe het morgen is
Mijn wereld
ik hoor je wel maar ik luister niet,
ik kijk wel maar ik zie je niet,
ik heb het zelf niet in de gaten,
ik denk wel maar ik snap het niet,
ik voel wel maar ik beleef het niet,
en kan er ook niet over praten.
soms wil ik wel maar dan lukt het niet,
om mijn eiland te verlaten,
mischien ben ik wat onbeschoft
en voor de buitenwereld raar,
Maar zo ben ik en niet anders,
zo zit mijn wereld in elkaar.
MYN LEVEN.
Al jaren aan één stuk ruzie,
nooit niemand graag gezien.
Alles haat en woede,
heb ik nooit verdiend.
Het leven is niet eerlijk,
dat zal het nooit zijn.
Het mijne is net opnieuw begonnen.
Helemaal van nul gestart.
Alles waar en niets verzonnen.
Waarom gebeurt dit met mij?!
Wist ik dat maar.
Omkopen, verraden en liegen.
In 3 woorden mijn leven.
Even voor jou omschreven.
Al m'n vrienden weg,
niets of niemand nog te vertrouwen.
Alles moet opnieuw gebeuren.
Moeilijk om van iemand te houden.
Heel mijn leven, volledig bedrog.
Eén en al leugens.
Moeilijk te begrijpen.
Makkelijk los te laten.
Het simpelst om al die mensen
voorgoed te haten.
Kapotte wereld
Mensen maken elkaar kapot,
de hele wereld wordt verrot.
Waarom moet dit?
Kijk om je heen en zie wie er allemaal mee zit.
Het is allemaal niet nodig,
gewoon overbodig.
Maar wie verandert er nou iets aan?
Niemand..
Iedereen laat elkaar staan.
Waar is de goedheid van de mens gebleven?
Laat een ieder toch gelukkig leven.
De tijd dreigt
De tijd dreigt
gaat te snel
gaat te sloom
ik kan het niet aan
gewoon stopzetten gaat niet
maar op een moment
zal de klok ook voor mij
niet meer tikken
omdat de dood me dan
eindelijk heeft ingehaald.
Teddybear
Sometimes, all you've got..
is only your favorite teddybear,
'cause
he's the one who always listens
keep your secrets save
and catches all your tears.
Kijk vooruit
Met een korte weg achter je
En een lange weg voor je,
Lijkt het simpel; kijk vooruit
Maar alle jaren achter me
Ik kan ze niet vergeten
Ik kijk maar achterom
De wereld
De wereld is een levensrad,
dat steeds maar door blijft draaien.
Voor de één is het dit, en de ander dat.
Je kunt er nooit naar raden.
Voor de één is het een tranendal,
en de ander een paradijs.
Maar op het laats wil iedereen
zichzelf zijn tot iedere prijs.
En komen er op die levensbaan
grote rampen hier of daar.
Kijk dan niet wat het is, bruin of zwart,
maar help elkaar zowaar.
Wees goed voor je medemens in nood,
dan ben je op het goede spoor.
Door elkaar te helpen, in het klein of groot,
daar word je niet armer door.
En komt er in dat levenrad
een wankel element,
denk er dan aan, ik ben het niet alleen.
Zorg dat je jezelf steeds bent.
Wees op die lange levensbaan
heel goed voor elkaar.
Dan kun je als je heen moet gaan zeggen:
Ik maakte dit leven waar.
Dan kun je als je heen moet gaan zeggen:
Ik was met dit leven klaar.
Dit is een gedichtje van mijn moeder
uit haar gedichtenboek.
Zij is 87 jaar.
Dream about you
And when the sun goes down
my wishes come true.
Everything becomes quiet,
peaceful, not a mess like by day.
I can think about everything,
nature, friends, love,
but the most wonderful,
I can dream about you.
But when the sun rises next day,
the misery starts again.
Reality sucks!
De bestemming
Het leven is als een trein.
Iedereen zit rustig.
En dan begint er iets.
Mensen trekken gelijk aan de noodrem.
Maar ik blijf zitten.
Want m'n bestemming is daar.
Niet hier.
Waarom
Waarom is een belangrijke vraag
Die je moet beantwoorden met een antwoord
Dat van serieusheid overspoeld is
Als mensen iets van je willen weten
Dan hoef je niet per se te antwoorden
Maar geef wel een verklaring waarom niet
Want als mensen het goed bedoelen
Dan is het toch niet verkeerd?
De weg naar geluk
Ik ben op reis
Naar de droom van het bestaan
De bestemming van geluk
Maar ik heb nog een lange reis te gaan
De wegen zijn moeilijk
Vol angst en vol gevaar
De wegen zijn riskant
De wegen zijn erg zwaar
Om het geluk te vinden
Zal ik moeten vechten tegen pijn
Zal ik door moeten strijden
Zal ik sterk moeten zijn
Er is één voordeel
Dat ik niet vergeten zou
Dat is dat ik aan het einde van de weg
Altijd uit kom bij jou
Mijn weg naar geluk ben jij
Mijn weg eindigt voor jouw deur
Ons geluk zal snel volgens
Ons geluk zonder gezeur
Onze weg is afgelopen
Maar toch zullen we blijven niet staan
Het geluk is al gevonden
En jou laat ik nooit meer gaan
Wegen kunnen moeilijk zijn
Maar blijf altijd ervoor gaan
Af en toe zul je er niet meer in geloven
Maar de wegen blijven echt bestaan!
Jij bent mijn weg van geluk!
Mijn weg kan niet meer stuk!
Het leven als een seizoen
Elk klokje tikt door..
Alleen de een stopt eerder dan de ander..
Daar is geen verklaring voor.. Zo is het lot..
Of sommige mensen zeggen.. Dat is God..
Ik weet het niet..
Het enige wat ik weet is dat het leven opschiet..
Zie het als een seizoen..
Als de zomer bijna voorbij is..
Staat de herfst om de hoek..
Of je het wilt of niet..
De herfst komt toch wel op bezoek..
Zo gaat het ook in jouw leven..
Met of zonder een geloof..
Geniet nou maar gewoon van deze dag..
Want niemand heeft jou een morgen beloofd..
So smalll
What you got if you ain't got love
The kind that you just want to give away
It's ok to open up
Go ahead and let the light shine through
I know it's hard on a rainy day
You wanna shut the world out and just be left alone
But don't run out on your faith
It's so easy to get lost inside
A problem that seems so big at the time
It's like a river that's so wide it swallows you whole
While you're sitting around thinking about what you can't change
And worrying about all the wrong things
Time's flying by, moving so fast
You better make it count cause you can't get it back
Sometimes that mountain you've been climbing
Is just a grain of sand
And what you've out there searching for forever
Is in your hands
And then you figure out love is all that matters after all
it sure makes everything else seem
So small
...
Starend naar de maan
Dan hang je uit het raam
Starend naar de maan
Belangstelling voor de sterren
Die de donkere duisternis versperren
1 belangrijke ster
Je kunt hem al zien van ver
Hij glimt als geen ander
En is het allermooiste van de duisternis
Een lichtpuntje wat ik al mijn hele leven mis
Maar toen keek ik op een dag omhoog
En hij was het die met mij mee bewoog
Sindsdien heb ik weer hoop
Op een heldere nacht
Is het hem die ik verwacht
Zoals nu hang ik dan uit het raam
Starend naar de maan
Met belangstelling voor de sterren
Die de donkere duisternis versperren