Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Zelfstandigheid
er wordt ons
alle vrijheid
beloofd in het
immens groot
keuzeland
jij bepaalt
je doelgebied
waar de
verbindingen
al zijn gelegd
er is dan nog
een kleinigheid
dat niemand je
ooit heeft gezegd
leer jezelf kennen
weet dat dat het
fundament van je
keuze zal worden
het houvast in
beslissing zal zijn
zeker waar
leiding lang de
weg heeft bereid
en zelfstandigheid niet
altijd op prijs is gesteld
Ik wil dromen
ik wil dromen
los zijn van
gaan en komen
zonder aardse
beperkingen en
bewegen zoals in
de schepping de
mens is gegeven
ik dook in
de blik van
een meeuw
vloog met hem
mee langs de
kust in een
vlucht vol
weidse rust
we zagen ieder
op eigen manier
vissen dartelen
en spelen in de
zee met het
krullend wit schuim
van golven tegen
het groene duin
hun vrijheid
was geweldig
in de diverse
dimensies en
toch was er ook
de niet te ontkennen
verbindingen met de
levensrandvoorwaarden
beheersbaarheid en
bewerktuiging voor
een geslaagd verblijf
in de diverse sferen
was een superplus voor
de mens met zijn
grotere durf en om
het te proberen
Zielsalleen
ik heb
de muren
betast
maar kreeg
geen enkel
houvast
restanten
van dromen
op wanden
korrelden een
werkelijkheid
die eens was
ik schreeuwde
maar het geluid
gaf zelfs in
zijn echo
geen teken
van gebruik
ben ik ontheemd
of kan ik de
puzzel van vandaag
niet meer maken
met zaken die mijn
leven richting geven
omdat zintuigen
hun info niet
meer correct
doorgeven
of omdat ik die
impulsen wel krijg
maar ze niet meer
kan duiden zet
de wereld en
het leven mij
zielsalleen
zomaar buiten
Bluetooth
een kleine test
filtert de beste
algoritmes uit
in- en output
vergeleken en
hoeveel jaar heeft
iemand daar gezeten
in een oogwenk
zijn de kwaliteiten
op functionele
inzetbaarheid
neergezet is hij
beschikbaar voor een
ander wespennest
zo worden
afdankertjes
gestreamd wordt
bezuiniging gehaald
een ai is zo geplaatst
geschikt voor alles
en veel goedkoper
ai is geboren
onder het teken kruis
ook uit een onbevlekt
ontvangen munt
en gedigitaliseerd
zij hij of het wordt de
verlossersrol toegedicht
iedere ambtenaar
kent zijn gezicht
houdt zijn stoel
stevig bezet als de ai
binnen zoeft om de
werksfeer te proeven
natuurlijk bluetooth
De smidse van de macht
de pubers
hebben het
spel gerekt en
toch zichzelf
niet in het
hemd gezet
een stukje
onbedorven
jeugd heeft
gelukkig gezorgd
voor de lach
en ontspanning
in de smidse
van de macht
is het vuur pas
eindelijk wat
opgelaaid met
blauwe vlammetjes
het ijzer wordt
geplet in de
vormen van geluk
zij hebben de weg
van blind gaan
samen gekozen
zonder getrek
en duwen met
geheime agenda's
verdwenen notities
of al lang vergeten
mondelinge afspraken
Stilte zonder ogen
het zacht
voorzichtig
schuifelen
was de
enige fysieke
reactie van
mensen die
dwaalden in
gedeelde stilte
zonder ogen
niet meer
in staat tot
het leggen
van contact
in een vaag
lijfelijk
benaderen
middels hun
schuifelend
verplaatsen
is de enige
manier om
het bestaan
nog even
te rekken
zonder zichzelf
prijs te geven
aan hen die
gezichtsloos
weer vertrekken
Geen hoekstenen
er zijn geen
hoekstenen
meer in onze
samenleving
het is gedaan
met rechte
lijnen die elkaar
kruisen waar
het venijn niet voor
elkaar zal buigen
geen fundamenten
maar draagvlakken
die de samenhang
versterken en
met rond verbinden
waar de natuur
het samen gaan
propageert wil
de mens zijn grote
blauwe voetstap
in hoofdletters
verboden toegang
want dit is van ikke
mijn prikkeldraad
de rest kan stikken
Creatief hoog spel
we hebben
alles gedeeld
geluk en
houden van
gestreeld
in samen zijn
we zijn
gegroeid in
wat ons in
elkaar boeide
liefde en
intens plezier
nog zonder
fundament
wel genoeg
stenen en
cement voor
meerdere huizen
maar altijd
bleef het
luisteren naar
en fluisteren
voor de rest
van de wereld
creatief
hoog spel omdat
wij graag met
woorden speelden
en samen vaak
de strekking deelden
zo ook kleur
en vormgeving
ieder een eigen stijl
in schoonheid bijna
altijd in de schaduw
van rembrand gebleven
samen hebben wij
de eigen techniekjes
gedaan alleen het
houden van kreeg
te weinig toegedeelde
tijd ruimte en faam
Erg gezellig
geen kunst
om mensen
uit te lezen
sinds hun
lichaamstaal
kan worden
verstaan door
de laatste emotie
en gevoelens
sensoren
die in neurale
prikkeling en
enzymatisch
elektrische
geleiding hun
boodschappen
doorkrijgen
de bekende
afweerschermen
faalden volledig
dag volgers
zij hadden door
de lichtsnelheid
van berichten
alleen opslag en
verdeel ook die
drempel is weg
door met silicium
de opslag te nemen
zand is oneindig
water met
een variabele
ph als transmitter
de toekomst is
langs geweest
het wereldbeeld
staat op de kop
maar het was wel
heet en druk en erg
gezellig op strand
Vleugjes stilte
ik zag
hoe jij
voorzichtig
gracieus de
koude druppels
regen van je
bloem-
bladeren
liet vallen
daarna je
steel weer
rankte om
het kleurige
bed aan de
hemel te tonen
klaar voor de zon
om met die
energie
samen
wiegend
op vleugjes
stilte naar het
volmaakte om
het natuurlijke
beeld van
een zijn gestalte
te geven
Je eigen blote bips
al mijn woorden
zijn gejat
beladen met
hun eigen sores
die blijkbaar
een noodzakelijke
voorrang hadden
geld hebben
en vreemd doen
rollen vaak de
rode loper al uit
in de verte lonken
snel roem en
een vette buit
om dat kacheltje
te laten branden
zijn er genoeg
ongure types
voor handen
de artiest krijgt
zoveel zorg daarvoor
tot hij zij of het de
maatschappij ingaat
rugzakken worden
geleegd door handen
zonder eelt de
communicatie module
bij het opmaakspullen
nog nooit zijn zij
daarin gestikt dan
het moment suprême
de vraag wie ben je
diploma's en dossiers
zeggen niks je staat
hier in je eigen blote bips
Een laatste stop
het is daar
waar de mensen
inhaken en
de pijn langzaam
voelbaar wordt
die levens verwoest
omdat zij zich in
een zwak moment
lieten raken om het in
delen lichter te maken
door een andere
kijk op het leven
waar in de etalage
van bestaan zoveel
onbereikbaars staan
het is de winkel
van geven en nemen
waar ieder bepaalt
wat voor zijn leven
belangrijk is
pas als de kas
is opgemaakt
opent zich een reëel
perspectief dat
haalbaar is in aflossing
zo niet dan even
parkeren in een
laatste stop om
te proberen want
saneren is de strop
Kapotte pijpenstelen
ik was
groen aan
het scheuren
omdat het
groeien moet
maar kreeg het
rood voor de
ogen omdat
het altijd eerst
bloeien moest
ze zeiden
dat onkruid alles
snel overwoekerd
maar toch vond ik
daar de mooiste kleuren
klein
weggedoken
in de beschutting
van stallen boer
en boerderij
waar in de veelheid
van gewassen niet op
het kleine gekeken
wordt en het mooiste
zo kan verschijnen
onder het
openscheurende
blauw waar wolken
hun injecties krijgen
tegen kapotte pijpenstelen
laat ik regen
snel weglopen
in opengelegde
poldersloten naar de
boezem van het land
Laatste oordeels klaar
nog ben ik
niet uitgetreden
maar ontmoet
steeds vaker
stukjes verleden
die zich laten zien
pas nu kan ik
de puzzel lezen
die ik toen niet
kon maken omdat
ik de harmonie van
verbinding niet had
mijn heden is een
rokend spektakel
van korte lontjes
bosjes rafels die nog
aandacht eisen omdat
ze niet klaar zijn
en mij de tijd en rust
ontbreekt om alles
laatste oordeels klaar
op te leveren de nodige
bescheiden zijn niet
compleet of vergeten
Geraakt door de stilte
ik zag
je lach
dansend
tussen de
stellen op
zoek naar
eenzelfde
timbre ritme
en draai
hij stond
geraakt in de
stilte van
bewondering
volgde jou
met stralende
ogen als iets
unieks in het
drukke bewegen
blikken schitterden
vingers maakten
subtiel contact
zij nam in alle
rust over waarbij
haar warmte volgde
zo als een imker
de koningin en
werkers en soldaten
nog kende hij
de structuur
van werken in
de korf niet
het zoemde in
een lieve lust
met haar gelei
nam hij de totale
bescherming ter harte
Schaalverkleining
generaties lang
heeft het stadse
op de boeren
neergekeken tot
de oorlog kwam
met een tekort
aan voedsel
boeren haalden
toen hun gram
als het hongerige
aan hun deuren kwam
die tijden liggen
achter ons door kennis
techniek en investering
productie en
marketing in vraag
en aanbod bepalen
nu het economisch
perspectief helaas
en jammer niet het
agrarisch samengaan
naar de intrinsieke
schoonheid van
dieren en gewas
wordt niet meer gekeken
een natuurlijk samen
met de mens lijkt
onmogelijk in het heden
het boeren zit vol met
traditie en familiezaken
land gebonden en overgeërfd
schaalverkleining is
verhoging van prijzen
zijn wij bereid die prijs te
betalen in de veelheid aan eisen
Een enkele haan
er wolkten rode
strepen door
rekeningen warmte
van de zon in lijnen
naar onpeilbaar hoog
de aarde ging
op slot voordat
zij totaal beroofd
en neergeslagen
sterven zou
compassie met al
wat leeft bleek
vergeten wilde men
in herinnering niets
meer van weten
egotripperij was er
weer als de kippen bij
om met andermans
veren te pronken
waar alleen al
een paar woorden
ieder zouden kunnen
vermoorden zonder
dat er ook maar een
enkele haan naar kraait
Mediterraan licht grijs
Snel hebben
Je ogen zich
alle tinten blauw
aangemeten die
zij vonden in het
zee spel van het
prettig warme water
waar ook in het
diepste zwart de
felste emoties
contrasteerden
in subtropische
schakeringen
speelden zon
en schaduw
wisselingen op
je snel bruinende
huid waar zachte
markant ingetogen
lichte lijnen de
reikwijdte van
ogen beperkten
tot plukjes nonchalant
opdoken uit de
beginnende koralen
met het slow van
de juist passerende
golfstroom en je een
schitterend briefkaart
model zag maar de
post gaat alleen en
de zegel neem jij mee
het plaatje is
compleet met
rode mond en
witte tanden lach
jouw mediterraan
lichtgrijs geblondeerd
door de zon met
donkere tinten in
een pittig high light
subtiel samenspel
met de wind
Levend willen hemelen
ik zag super
lange slanke
vingers gretig
graaiend in de
letterbak naar
het ultieme
sluitstuk word
zij wilden
hun beeld
een magische
uitstraling
toedichten
met een
unieke vondst
als nieuw
waarmee een
wereld wordt
ontsloten die
lang alleen
droomde van
een bestaan
met een glorieus
begin in een
universum vol
zelfbedachte
genieën die alleen
maar levend
willen hemelen
Eigen taal
ieder heeft
een eigen blik
op het verschijnen
van een plotselinge
bliksemschicht
ik grillig
lijn en kleur in
een gigantische
speed elkaar
explosief ontladend
waarbij het
netvliesbeeld de
blauwdruk van
een persoonlijke
werkelijkheid geeft
we kijken om ons heen
maar dit panorama
is een deel van het geheel
een volgende blik laat
zien wat er allemaal scheelt
toch heeft onweer
een te kleine eigen
taal geschreven waarbij
beleven nog te weinig stijl
en woorden hebben geleverd