Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Gedroomde realiteit
we zwaaiden
waaiden geluk
naar elkaar na
met tranen
lief afscheid te
hebben genomen
de plaatsjes
in elkaars hart
opgeruimd en
klaar voor een
eindeloos lang
weer ontmoeten
onze geheimpjes
hebben wij
gekoesterd en
de nieuwigheidjes
worden persoonlijk
overgebracht
niet zomaar
als pakket bezorgd
en uitgedeeld
wij ervaren de kleine
irritaties die minder
nieuws altijd vergezellen
we kennen elkaar al
zo lang dat ik voelde
dat je veranderd was
spontaneïteit was weg
in het in stilte benaderen
voelde ik je hart bonzen
zag de tranen van niet
zo lang geleden komen
jij bent eerder terug
gekomen om het leven
samen nog even onze
gedroomde realiteit te geven
Babykwaliteit
zacht en toch
strak is je nog
jonge huid waarop
het leven nog geen
krasje heeft gezet
wel hebben genen
en familie de eerste
lijntjes uit het
stamboomboek al
voorzichtig ingebed
een ander neusje
of een ludiek oor
een brulboei als
stem met het volume
van een koor
jouw zachtheid
heeft babykwaliteit
een open uitnodiging
tot raken en heerlijk
voelend contact maken
tot de kleine
kuiltjes en de
eerste lachplooien
je gezicht nog liever
en mooier gaan maken
zelfs de knipoog
die je geeft als je
gaat slapen is die van
een bekende die weet
wie zij voor zich heeft
Levenslang geketend
wij hebben
hun dood
al geroken in
het heimelijk
spoken met geld en
rommelen met macht
zij duldden
geen tegenspraak
als echte despoten
gewoon doen
wat er gezegd wordt
want anders
vergaat het je slecht
kun je carrière contract
en promotie naar
de hoofdrol zeker
voorlopig vergeten
zonder mij ben je niks
ik heb het allemaal
voor je gefixed omdat
ik jou af en toe mocht
eten met jou in het
spiegelbeeld om geen
stukje van je te vergeten
tot de eerste modder
kwam en spiegels
onze beelden braken
de mensen met
scherpe scherven vol
kwaadaardigheid raakten
wij zijn ze kwijt
maar hun zonden
hebben ons levenslang
geketend besmet door
profiteurs is ons door
hen de deur gewezen
Einde van de weg
ik wist
dat als ik
jou zou raken
jij bij mij
alle knoppen
los zou maken
ik ongeremd
mezelf zou
kunnen zijn
ook al blijft
de schaduw
dicht bij mij
de ontbrekende
stukjes pasten
naadloos nadat
ze al een tijdje
gemist werden in
de volwassenspurt
jij en ik
eindelijk in
gesprek zonder
woorden verliefd
zonder rem en
terughoudendheid
het houden van
elkaar hebben wij
in samen uitgesteld
tot ook dat in
harmonie mogelijk
zal kunnen zijn
nog zijn wij
op weg en
begrijpen dat
alleen het doel
bereiken einde
van de weg zal zijn
Oogt donker
nog heeft
de lente zich
niet vertild aan
de winterse kou
wel rustig aan
de snijdende
noordooster
af en toe gestild
het tikje
opwarming
heeft ons allen
juist heel goed
gedaan alleen
regen en buien
uit sombere dikke
grijze luchten
hebben licht
en vrolijkheid
niet gespaard
nog is het natte
niet opgedroogd
oogt donker
nog veel te vroeg
voor het avondrood
Verleden tijd
het verleden
heeft meer te
zeggen dan
over tijd alleen
het beslaat
een periode
waarin alles
leefde naar
de voltooid
verleden tijd
in een bestaan
met specifieke
zaken zoals
kleding geur
spraak om
deze leef
maatschappij
terug krijgen en
te proeven hoe
de essenties
van leven in
die emoties
weer opnieuw
gevoeld en
ervaren worden
zoals gezelligheid
geborgenheid en
naastenliefde die
vrijwel verloren
zijn gegaan
Eeuwig bestaan
nog zag ik
hen aards
maar ik voelde
al hoe meerdere
dimensies hun
geestelijk uitdijen
zichtbaar maakten
in vorm en omgeving
een tintelend
fluïdum gestalte
bleek communicatie
de snelheid en eenvoud
van telepathische
overbrenging machtig
te zijn op menselijk
en alle leefniveaus
zoals de natuur en
alle vormen van
bestaan die de
schepping vanuit
zijn geheel ons in
delen presenteert
ook de ontvangst
was geen schrikken
maar een warme
inschikkelijke opvang
voorbeschikt en
meteen organisch
geplaatst in het grote geheel
waarvan de geborgenheid
voelbaar was in het
nu eeuwig bestaan
Laat liefde blijken
ik zag
je hand reiken
naar waar je ogen
kijken je lach laat
liefde blijken
in verrassende
ontspanning
hoor ik stukjes van
jouw enthousiaste
woorden hoe het was
ik zag dat
jij veranderd was
het vitale wat op
de achtergrond een
bedachtzamer mond
de vreugde
licht getemperd
in de nieuwe rust
die jou er snel
bovenop zal helpen
waar onze vreugde
jou en ons weer
het heerlijke knusse
samen zal brengen
waarin wij geborgen zijn
Een stukje schepping
ik heb mijn lach
nooit weggedaan
hij straalt de
gunfactor in
mijn leven
bundelt
onverwachte
energieën en
raakt harten
in verbondenheid
het is een
stukje schepping
waarbij alles in
een keer tegelijk
aangeboden wordt
de een heeft er
meer van dan
de ander heeft dus
dichterbij de
uitdeler gestaan
en juist de
mensen die dat
even nodig hebben
zien zo iemand
altijd dichtbij staan
Jij was het atelier
de eerste keer
dat ik je zag
was ik overdonderd
door alles wat jij
had en meebracht
jij was het atelier
met overal nissen
en donker hoekjes
waarin tal van
kleuren woonden
met ezels aan de kant
die verftaal spraken
stammend nog
uit de tijd van de
toren van babel waar
ieder alles kon zeggen
hier werd pittig
gecommuniceerd in
elkaar op weg helpen
samen iets van de
grond krijgen met
gelijkwaardige
inspanning omdat jij
het atelier hier was
waar geluk aan de
basis van kunst ligt als
in het oog springende
nouveautés gelukstreffers
creatief begenadigde
penseelstreken die de ziel
diep treffend inspireren
tot kunst met grote K
Schaduw
ik heb me
zolang als
ik leef altijd
veilig gevoeld
als mijn schaduw
maar bij mij bleef
omdat hij aardig
op mij leek
ook al waren
de proporties
door lichtval
en spiegeling
niet altijd mijn
werkelijkheid
toch kijk ik nu
wat vaker om
als ik het
snel doe dan
lacht hij erom
tenminste dat
zie ik of denk
ik te zien het
blijft af en toe
verwarrend
jij hebt in
die periode
het grijze
gekleurd
met warm
en creatief
pigment in
gevoelige streken
ook accenten
en contrasten
neergezet die
mijn schaduw de
balans verschaften
die ik in deze
wereld hard
nodig heb gehad
Gisteren is al voorbij
soms proef ik
jouw adem
in passerende lucht
als ik dan ook
even mag delen in
je warme vlucht
ben jij even super
intiem bij mij
een momentje
verliefd dat
zomaar uit het
niets langs mij
waait het hoofd
op hol ik draai
en zwaai meer
dan luidruchtig
wilde jou
achterna maar
die race was
al gelopen
ik zocht naar
wat hartjes om
te strooien
ja die rooien
helaas ging ook
die vlieger niet op
moe van het
verzinnen schoot mij
vrouwenverwendag
te binnen gisteren
is al voorbij maar de
nacht is voor jou en mij
Het grijze
ik heb het
grijze opgezocht
om mijn kleurloos
leven wat meer
inhoud te geven
me opengesteld
voor alle sferen
en stemmingen
om andere tracés
te proberen
tussen wit en
zwart kende ik
de contrasten
in grijs voelde
het wat onzijdig
zonder richting
en houvast gleed
ik weg in naamloos
zonder evenbeeld
ik bleek te week
en verdronk in
geen bestaan wilde
wel maar kon niet
loskomen uit de dromen
die ik nog had te gaan
Hun witte banan
ze strakten
hun witte banen
met vleugels
en motoren
pas later kwamen
gedachten en
spanningen erbij
als uitlaat van
hun geestelijke
activiteiten in
krullende wolkjes
nog lang in het
zog van hun vaart
tot zij verwaaiden
uiteen geblazen
door de maalstroom
van wind op grote
hoogte die langs de
aluminium huid hun
vertaalde woorden naar
alle windstreken zond
Nog geen fysieke dreiging
nog was er
geen fysieke dreiging
van oorlog of geweld
maar de tekenen
logen er niet om
hun gevolgen
op de lange termijn
deden de dagelijkse
souplesse teniet door
zorgen en stemming
veerkracht en alert
reageren namen af
deuren bleven gesloten
de lach gebroken door
gebrek aan perspectief
zacht gefluister
en lichte huiver namen
bezit van menselijk
gedrag in verstolen
groepjes ongezien
het geblèr van valse
info overstemde
de restanten nieuws
brood en spelen bleven
het geestloos vermaak
Staccato applaus
hij was
al op afstand
een eenling
met een vreemde
smaak voor
buitenissige kleding
die aandacht ving
en stevig vasthield
zijn gang over
de bühne waarbij
hij met vage doch
stevige lijnen zijn
publiek mateloos
wist te boeien niet
alleen door inhoud
maar ook performance
hij was het die
aan de touwtjes
trok en speelde
met marionetten
begeleidde hun adem
in ontspanning en lach
als gesynchroniseerde
emotie met staccato applaus
hij gaf hen zijn
hart hand en hoed om
hun zorgen te verlichten
zelfs door even
van zichzelf vervreemd
te raken in relatie met
een uiterst merkwaardige
vrijwel onbekende tegenpartij
Scheppingscement
ik heb
eindelijk
mijn nieuw
bereide
pigmenten
aangebroken
waarvoor jij
als liefde model
hebt gestaan
waarbij het
zacht verlichtend
rode zelfs in
het donker niet
uit zal gaan
net als opwinding
en verwarming
stimulerend aan
zullen blijven
toch zal in eerste
opzet het geel en
groen van hoop
en natuur domineren
naast het blauw
licht contrasterend
ook een nieuwe kleur
zal de aarde uit zijn
genenvoorraad
als uiterst
vitaal aandacht
trekkend pigment
produceren in
warm en verbindend
scheppingscement
uit een toonsoort die
geboren is in het
lijden door de apocalyps
Talentvolle sopranen
je vingers
speelden de
lichte tonen
in het scenario
van jouw muzikale
lichaamstaal
toch blikten
je ogen af en toe
even snel een
nog niet geziene
uiterst bijzondere
hoge aria
waarbij het
naamloos
stemmingskoor
de klim steunde
met wat jonge
talentvolle sopranen
handen en armen
omstreelden een
zwierige ritmiek
in een sprankelende
cadans van warme
innemende lachjes
Naastenliefde
hij heeft nooit
over water gelopen
het was zijn schaduw
die uit de rimpeling
van het meer
op de kust was
gekropen die
energie omzette
in een stralende
wave van licht
zijn genezende
handen zijn pas
later met nagels
doorboord bij
zijn kruisiging
zo ook de lanssteek
die bloed verwaterde
en zijn dood schouwde
in het late middaguur
op de calvarieberg
pas later is zijn
zegetocht begonnen
met het verrijzen
uit de dood naar
goddelijke drie-eenheid
met als leidraad
de restanten van
evangelies en litanieën
van naastenliefde
en medemenselijkheid
Verliefde blikken
we leven
al jaren in
de kleine
cocon van
verliefde
blikken en
verwarmen
elkaar
we kaatsen
in veelvoud
lichten op
spreken
stille woorden
die meer
zeggen dan
spreekkoren
sommige
zinnen
spreken
we niet uit
omdat vanzelf
sprekendheid
het al voor ons
heeft geluid
de vrijheid
die anderen
zich moreel
permitteren is
nog een stap
te veel mogelijk
zal de tijd ons
dat nog leren