Iets uitheems

we liepen
opgewekt
voor de wind
een zonnetje
recht vooruit

blij met onszelf
en de gang die
wij erin hadden
ik hoorde jou
zelfs neurien

een voor mij
onbekende melodie
in een taal die
ik niet verstond
iets uitheems

we stopten
en ik vroeg je
iets te zingen dat
dichtbij bij mijn
emoties kwam

ookal omdat ik
jou kende je
lichaamstaal
was mij bekend
je ogen spraken

ik heb je handen
gepakt de energie
stromen kunnen
voelen en hoe zij
elkaar versterkten

jij hebt mij
binnengelaten in
de rijkdom van jouw
muziek de tijd klank en
pijn van herinneringen

dat jouw volk
heeft moeten doorstaan
om de vrijheid door te
geven aan de kinderen
in gedeelde geschiedenis

Reacties