Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Lokaal taalgebruik
verstaat je huid
de letters die
ik schrijf of
voelt zij de emoties
die ze behelzen
in het verstaan
laat zij zich gaan in
volgen of anticiperen
op de wegen die
wij samen leren
iedere herhaling
is een vernieuwing
van ervaring omdat
er onvoldoende
echte diepte is
in emoties kun
je die meteen
weer uiten in
de reacties van
een gevoelige huid
activeren raakt
in meereageren
is een ander optie
dan het ontleedmes
in lokaal taalgebruik
Vuurspelend
ik zag hoe
jouw handen
de stenen raakten
het laatste stukje
haakte aan de info
die jullie deelden
het rechte rond
in perspectief
met de natuur
die vuurspelend met
de zon het huis
verwarmde rondom
zij waren het
die het ronde
rechter lieten lopen
om de openheid
perspectivisch
transparantie te geven
de ingetogenheid
kwam van binnenuit
in hoekloze vlaktes
die doorlopende
ruimtes leken te
kunnen verschaffen
een huis naar
mijn hart dat klopte
leefde en meebewoog
in alles wat de mens
haar gaf in het
delen van onze wereld
Waterstofgas
ik wist de
vuren laaiend vol
hebzucht geld en macht
zag vlammen breken
omdat de waarheid
eindelijk werd gezegd
ons rest het
nog niet mogen weten
van de schone energie
uit water omdat we
de gastransitie moeten
slikken tot we er in stikken
panelen elektriciteit
splitsen water in
waterstofgas en zuurstof
gas voor aandrijving auto
om te koken en verwarming
gasleidingen blijven bestaan
opslag waterstofgas
kan in groningen en
bestaande tankstations
werknemers uit de aardgas
kunnen omscholen naar
de nieuwe technieken
water als brandstof
onbeperkt voorradig
uitstoot alleen schone lucht
elektrische tractie
bijna onderhoudsarm
waterstofgas
Hemelse pijn
ik wist in
eerste oogcontact
dat jij alles
wat ik miste had
met sprankelende
ogen weefde jij
het web dat er
tussen ons was
waarbij je
volle lach ontspande
in plezier en ik zicht kreeg
op de kleuren van je hart
in die wisselende
harmonie van
pracht en kracht
voelden wij magie
in aantrekken van
het onbekende en de
verbazing die wij herkenden
door ongrijpbare mystiek
wij dachten het paradijs
op het pad der liefde
maar verliefd zijn bleek
het voelen van hemelse pijn
Rozige sluimer
we deinen
op de warme golven
van de zomerzon
dromen
koelte en geruis van
zee en strand rondom
het volmaakt
vakantie vieren
klotst tegen pieren
haast en stress
hebben geen vat op het
genieten van ons zonnebad
de idylle is
compleet als stilte
rozige sluimer geeft
totdat een strandbal
uit het niets keihard
knalt op ons glasservies
Een volgende groet
ik voel
onuitgesproken
verdriet maar
zie het niet
in ogen die
bewogen kijken
naar beelden die
zij niet begrijpen
het zijn
kamers waar
stukjes bestaan
langs elkaar
leven zonder
samen te zijn
ieder op zijn
eigen terrein
waar het
ego mankeert
desintegreert
naar waaruit
het is ontstaan
terug met zucht
zonder vloek tot
een volgende groet
Ocean of tears
my bed isn't a bed anymore
it's an ocean, filled with my tears
i try to be as positive as i can
but i have too many fears
My tears could fill a whole lake
A lake with great storms on it
I don't wanna be like this anymore
Not even a bit
This ocean has waves as high as the walls i build around me
I don't wanna live like this, I wanna be free
Free as a cricket in a field
A bird in the sky
Who could fly anywhere in the air
Oh man this isn't fair
They can go wherever they wanna go
And I'm stuck here on this island
The island in the ocean
The ocean filled with tears
Alone
we've known each other for months now
i really like you a lot
even though we don't speak every day
you say you like me as well
but i just can't tell
if you're serious or not
maybe you're the same as i thought
i imagined you to be different than the others
you'd respect one for what they were
but after all it just seemed like a blur
you said you loved me, and i said it back
well here i am again, the insomniac
one more sleepless night because of you
another night i have to push through
i've done it enough to just accept it
and i know i really shouldn't
but my mind is just so far gone in the middle of the night
it's like i'm already waiting for the daylight
the dark circles under my eyes become bigger and darker every time
i mean it's way over bedtime
and i know i shouldn't be stupid and just go to sleep
but i just can't forget the feeling i get of thinking of you
and the things you said we would do
but for now it's every thing i'm used to
me in my bed, on my own
i don't want this, i feel alone
alone and miserable
alone
Telepathische invitatie
zij wist hem
een hand te geven
waar wij met bijna
gebroken botjes
pijnlijk achterbleven
niet gangbaar
was het overleg
dit was al duizend
keer gezegd zonder
enig zichtbaar resultaat
begrijpen en veranderen
leek een logisch handelen
alleen bij jou is die bug
probleemloos gepasseerd
hij heeft jou niets geleerd
de handen waren al
uitgestoken voor de
conflicten opdoken
telepathische invitatie
gaf hen geen tijd voor strijd
Barokke stijl
ik zag
pigmenten
uitbundig kleuren
weelderig in bijna
barokke stijl
rook de
scherpte van
aparte geuren in
hun bijdrage aan
melange diversiteit
in dwarrelende
door zon belichte
stralen werkt
vakmanschap zich
tijdloos tot meester op
waar de voorraad
zich nog vele malen
zal herhalen in een
opslag van de mix
uit de beste laatste jaren
daar waar stilte
in de familieziel
geschreven staat zal
het geheim recept van
vader op zoon weer overgaan
Onderscheidend gaan
ik heb alle stukjes
van mijn leven
een plaats gegeven
deeltjes vroeger en nu
van jou en mij geregen
aan een rode draad
die kenmerkend is
voor mijn uniek bestaan
en onderscheidend gaan
naast de kleur
bindt ook synthese
in specifiek vergelijken
ik heb al jouw selfies
bij elkaar gelegd jouw rode
draad heeft het paradijs gehecht
Geestverruimend
als belletjes
blowden tonen
geestverruimend
ons creatief gesprek
geen notulen
of herinneringsgeschrijf
met gevoel zaken raken
zo dat alles goed beklijfd
heldere momenten
uit gedrogeerde ogen
lijken alleen maar
wijsheden te verkopen
maar als de flow
is ingekakt dan blijkt
drab de basis te zijn
voor zelfmedelijdende pijn
als ballonnen en
patronen eindelijk zijn
geleegd geeft ook de
melodie zijn laatste geest
Zomerzonnewende
ik heb schaduw
losgemaakt van
mijn bewegen
kwam mezelf
te vaak tegen
waar rust
verblijven weinig
inspannend maakt
zie ik eindelijk mijn
evenbeeld weer staan
het kaatst de
contouren van heden
zonder overigens
in controversiële
details te treden
op deze zomer
zonnewende puzzelt
mijn geluk want stilstand
en bewegen komen nu
nauwelijks van hun stuk
Hun erfgoed
wij zijn gezien
en herkend
niemand vroeg
ons naar een
legitimatie of
ander document
wij horen hoe
bomen een zacht
welkom ruizelen
bladeren ritselen
snel paadjes vrij
blij ons te zien
in groene
doorkijkjes tonen
kleine bosrijkjes
hun erfgoed
in een pluizig
stralende zon
wij voelen ons
voor het eerst deel
van dit tafereel
spreken stilte door
weg te dromen in
dit paradijselijk geheel
Handelden in vraag
zij boden
schaduw aan
lachten om de zon
die ons dit
had aangedaan
zij handelden
in vraag en
boden ludieke
nog niet genoten
oplossingen aan
ook zij konden
niet leven van de
wind alleen pakten
aalmoezen aan voor
een goed bestaan
vaak deelden zij
illusie met de
waarheid in het midden
onaantastbaar
zonder schikken
prijzen waren mild
want hun lach
was zeer gewild
met deze magie werden
kopers menselijk getild
Zintuigt gevoel
ik zag gezichten
haren ogen en oren
fragmentjes lachten
mij geluidloos toe in
herkennend begroeten
hoorde woorden
bewegen in monden
uit talen die er
niet meer toe deden
in hartelijk ontmoeten
waar elkaar
raken verbinden is
van hart tot hart
zintuigt gevoel op
heel eigen wijze apart
in archaïsche
beelden deelden
wij geschiedenis
wisten de wegen naar
heden te transformeren
tot een contact
van mens naar mens
met een gemeenschappelijk
verleden alleen in vele jaren
steeds anders verpakt
Scherpe kantjes
hij was hoekig
maar zij wist
zijn scherpe kantjes
zacht af te vlakken
met tijd
politoerde zij de
mooiste vlammen die
zijn innerlijk verwarmden
in zijn vrijwel
ontoegankelijk doolhof
kende zij de wegen
uit zijn turbulente leven
de buitenkant
bolstert nog altijd ruw
maar zijn ogen zijn
rustig warm en zacht
in samen bloeit
genegenheid en kracht
om de wereld te laten zien
dat liefde prioriteit verdient
Verlatingspijn
hij heeft de
blikken die jij
hem vol liefde
hebt geschonken
tot op de bodem
leeggedronken
jullie samenzijn
had niet alleen
de fraaie schijn
van liefde maar
voelde ook diepe
verlatingspijn
afscheid met
schrik in je blik
maar ook weten
dat ik terugkom
want in voor even
was geen vergeten
pas later kwamen
staan en gaan
in ontdekken
het verbazen dat
keuzes niet altijd
zullen behagen
Sfeer van fluisteren
ik ladderde
de liefste nootjes
voor een veelkleurig
klein refrein
het klonk
als hemels lachen
waarbij handjes
klapten om erbij te zijn
in creatief ontdekten
wij muziek die nog
onbeschreven staat
in een spontane ritmiek
nee geen gestamp
in dwingend volgen
maar luisteren in de
sfeer van fluisteren
Verstilde lach
vaak had jij
een verstilde lach
als ik je dromen
uit de mimiek
van je gezicht af las
alsof jij de
plezierige momenten
nog even goed in
je herinnering zou
willen prenten
accenten en
stille woorden
werden uit de kleine
gebaren geboren als
ondertiteling van je verhaal
waar ongekende
mogelijkheden jou
kans en ruimte gaven
om je ego weer even
anders op te schalen