Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Mijn lieve kleine poppedijn
Negen maanden,
zal ik jou in mij dragen.
In de tussentijd,
stel ik mij verschillende vragen.
Ben je een hij,
of een zij?
Lijk je op je vader,
of op mij?
Hoor jij,
wanneer ik tegen jou praat?
Voel jij,
wanneer je vader zijn hand om mij buik heen slaat?
Hormonen gieren door mij lichaam.
Hoe zal het zijn om samen met jou op te mogen staan?
Ik vraag me af hoe het is,
om jouw moeder te mogen zijn.
Ik hou nu al van jou,
mijn lieve kleine poppedijn.
Kon de tijd zich nu maar versnellen.
Het liefste wil ik nu al,
al jouw teentjes en vingertjes tellen.
Negen maanden,
zal ik jou in mij dragen.
Tot die tijd,
geniet ik door jou van alle dagen.
Ze wist het niet
een meisje van 15,
ze had een vriend, ze vocht ervoor.
ze raakte zwanger en ze sloeg helemaal door.
ze nam haar telefoon en belde haar vriend.
het bleek dat hij haar nooit meer wilde zien.
hier staat ze dan, helemaal alleen
haar ouders, die zijn uiteen.
bij hen kon ze niet meer terecht.
ze wist niet meer wat ze moest doen.
ze had nog geen fatsoen,
ze liet abortus plegen en kreeg later spijt.
maar ze was nog zo jong,
echt nog maar een kleine meid.
Afgebroken zwangerschap
Ik heb mijn ogen uitgekeken,
bij de eerste keer dat ik jouw hartje zag kloppen.
Je zat meteen in mijn hartje!
Totdat mensen gingen dreigen.
Ik was bang, bang om jou kwijt te raken.
Het is raar, maar vond dat ze jou niks mochten maken.
Ik kon kiezen, een leven laten leven in mij,
dat gevoel maakte me zo blij,
of, ik ging jou weg laten halen.
Wat heb ik zitten falen.
Ik heb de verkeerde keus gemaakt,
en heb er ongelooflijk veel spijt van!
Maar ik weet, ik vergeet jou niet meer!
Nooit meer in mijn leven.
Het lijkt wel, alsof ik jou boven m'n hoofd heb zweven.
Zodat jij daar ook nog verder kan leven.
Nooit niet
Wat moet ik doen, ik wil het gewoon niet.
Ik ben bang voor het antwoord,
maar ik moet het wel doen anders weet ik helemaal niks.
Maar ik durf niet, wat nou als het straks wel zo is?
Wat voor leven krijg ik dan?
Dan kan ik helemaal niks meer zelf doen
moet ik straks voor een kind gaan zorgen,
m'n school wordt dan verkloot.
Weg doen doe ik niet,
dat kan ik mezelf niet aan doen.
Als ik dat doe krijg ik spijt.
Hoe zullen m'n ouders er op reageren?
Ja, boos. Maar wat nog meer?
Teleurgesteld, dat ook. En boos , ja.
Boos op mij en op hem.
Wat moet ik doen, ik wil het gewoon niet.
Iets kleins...
Iets kleins, nu nog bijna niet te voelen.
Zal na verloop van tijd beginnen te woelen.
Ik kijk nu al uit naar de dag.
Dat ik jou eerste schopje voelen mag.
Maar doe rustig aan, en niet te snel.
Mocht je zover zijn, dan voel ik het wel.
Beetje bij beetje, groei jij in mij.
Dat idee, maakt mij ZO ontzettend blij.
Mooi Wondertje
Schopje hier, bultje daar, mama ben je daar?
Kleine buik hier, dikke buik daar,
mama ik word al aardig zwaar!
Met hevig getrappel naar elkaar,
genieten papa en mama van elkaar,
Veel liefde hier, veel liefde daar,
nog heel even papa en mama dan ben ik klaar.
Nog heel even en we mogen je vasthouden,
onze kleine prinses
Zwangerschap
Een moeder is een moeder.
En een vader een vader.
Een vrouw moet meer doormaken,
dan ze ooit wou.
Een jongen geniet ervan,
en heeft er geen problemen mee.
Zwangerschap is niet leuk.
zodat je het weet....
Welkom
ik hou van jou met heel mijn hart
om zoveel liefde te voelen is apart
en dat terwijl je nog maar in mijn buik zit
en nog zeker een lange rit
maar die rit is snel voorbij
en dan ben je bij mij
dan heb ik mijn kleine popje in mijn armen
om hem haar heerlijk te verwarmen
ik kan niet meer wachten
zit dag en nacht naar je te smachten
je bent mijn kleine engel
maar straks een grote bengel
je bent van harte welkom in ons huis
daar hoor jij nu ook thuis!
Nog veel verdriet
Nog drie en halve maand
Dan kindje, dan word jij geboren
Maar ik heb nog zo'n verdriet
Omdat ik Rachel ben verloren
Ik mis mijn kleine meisje
Maar kijk uit naar jou
Ik wil jou zo graag knuffelen
Omdat ik van je hou
We weten niet wat je wordt
Een jongen of een meid
Maar dat maakt niks uit
Ik ben al verblijd
'Rachel, meisje, jij blijft mijn prinses
Ik weet nog hoeveel pijn ik had
Toen jij werd geboren
En ik denk aan de laatste minuten
Toen ik jou ben verloren
Even lachte je naar mij
En toen vielen je oogjes dicht
Toen ging je ver van mij
Ver weg...naar het licht
Ik ben zelf nog jong,
16 jaar nog maar
Maar ik houd niet minder van mijn kinderen
Dan een andere moeder
Aankomend kindje,
Ik wil jou niet kwijt
Voor Racheltje was het te laat
Was het al haar tijd
Liefs, mama kusje!
* Rachel, ik hou van je! (L) mijn prinses! :'(
Ongeboren kind
Erg blij ben ik met het ongeboren leven in mij,
afscheid nemen hiervan doe ik alleen voor jou,
omdat ik zoveel van je hou,
Ik hoop dat je er voor mij zult zijn,
na zoveel emotionele pijn,
en verdriet, wat een ander niet ziet.
Ik wens dat dit onze liefde voor elkaar
nog sterker overwint,
dan is dit een geschenk van ons ongeboren kind.