Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
De edelstenen
ik heb jou
zacht gestreeld
geheeld wat
vroeger zo
onkwetsbaar leek
dat in de
loop der jaren
zijn glans verloor
werd afgedekt
voor iedereen
jouw schat
de edelstenen
uit je jeugd in
een stralende lach
die jij aan ieder gaf
jaloezie heeft jou
de mond gesnoerd
pestgedrag heeft
jouw spontaneïteit
gesmoord tot in je hart
waar jij vroeger
bloeide werd
stilte je grote vriend
de enige waar jij
nog troost bij vindt
wij zijn terug gegaan
naar leuke momenten
jij hebt de edelstenen
zien schitteren
tussen de mensen
wij hebben gepoetst
tot zij eindelijk
naar ons glansden in het
heerlijke plezier van weer
onbezorgd te kunnen dansen
Ontsnapping
je woorden kunnen mij niet wonden
ze ketsen af op muren van water
die om mij heen verrijzen
op de bodem van de zee
vervaagt je gedaante
tot die van een vormloze vis
onkwetsbaar bereik ik de overkant
in de razende vloedgolf
vallen je woorden uiteen
Wennen doet het nooit
het kind dat door andere kinderen wordt uitgesloten
kwetsbare volwassenen door kinderen nagejouwd
kind dat door een oudere wordt misbruikt
een dier dat niets terug kan doen en wordt vertrapt
de leerkracht die de klas laat lachen om een leerling
de leerkracht voor wie de klas het leger van de vijand is
een loonslaaf die geknecht wordt door zijn bazen
de dementerende als prooi voor de somatisch zieken
de psychopaten die hun buren kwellen
of anoniem op internet hun slag slaan
overal ter wereld komt het voor
dagelijks naast al het ander leed
maar wennen doet het nooit
Vampiert onbekommerd
jij toverbalt
zuigt kleuren
van het bot dat
al kaalgevreten is
snuisterijt gewone
dingen die plots
een nieuwe tekst in
een oud lied gaan zingen
tierelantijnt en
versiert wat niet echt leeft
vampiert onbekommerd
de vrijheid die men nog heeft
maakt van de dood
een open goot in het
nu al af dingen op
dierbare herinneringen
je toverbalt
tot ver in het rood
uiterst gelikt kleur jij hun
leven in afhankelijke nood
Wie hoort er niet bij???
“Respect en vrienden
moet je verdienen”.
Of is dat een bestaansrecht?
“Als je geen respect kunt afdwingen
Ben je niet echt”.
Man! Je lijkt wel een kip zonder kop
Die ook wat zegt!
En vrienden verdienen
Zoals jij zegt?
Nee het is een ieders
Volledige bestaansrecht!
Stel je hebt pech en kan slecht vrienden maken,
zoals een autist vaak moeilijk contact maakt.
Hoor je er dan niet bij?
Staan zo de zaken?
Nee dan hoor jij er eerder niet bij
Voor mij:
Want jij doet ongevoelig,
Stelt je hard op:
Doet of niets jou raakt!
Stop,met pesten!
Dat gepest!: Ik wil het niet meer.
Dat gepest!: Het doet zo'n zeer.
Men trapt maar steeds op je ziel;
De gevolgen zijn meer dan nihil.
Onzekerheid volgt; Je leven blijft een strijd.
Er is niks wat je daarvan bevrijdt.
Littekens heb je tot in lengte van dagen.
Doordat gedrag van die vervelende blagen.
Je blijft die littekens met je meedragen.
Waarom waarom blijf je je afvragen....
Waarom kon dat tijdens mijn schooltijd niet normaal?
Maar zo heeft iedereen zijn eigen verhaal.
Dat pesten in mijn leven blijft maar doorwerken
En zo hoor ik soms peststemmen;
Al zullen jullie dat niet merken.
Zo moet ik dealen met mijn pestverleden,
Wat ik zal meedragen tot in het heden.
Verdriet..
Ik word levenslang gepest.
Ik voel me zo eenzaam en alleen.
Als een eenzame, koude steen...
Niemand die om me geeft
en van me houdt..
Ik had een hartje van goud,
maar die is kapot..
En komt nooit meer op slot....
Waarom
waarom is het leven zo moeilijk?
waarom zijn er pestende kinderen?
waarom houdt dat niet een keertje op?
waarom zou je cool zijn als je pest?
waarom is er zoveel haat?
ik kan het niet meer aan
ik word gek, ik word kwaad.
Boven mij staan
Ben ik niet mooi genoeg?
Ben ik te klein?
Het pesten is niet leuk meer
Ik voel me niet meer fijn.
Wat doe ik verkeerd?
Wat heb ik gedaan?
Wie zegt dat je het recht hebt
Om boven mij te staan?
Pesten op school
Daar staat hij weer, alleen,
spelen met hem dat wil er geen een.
Hij voelt zich echt, heel alleen.
Pesten, dat doet iedereen.
Hij voelt zich echt niet thuis op die school.
Hij denkt: ik leef in een riool.
Ik zal maar zeggen: tot de volgende keer,
want morgen gebeurt het zeker weer.
Raar, niet waar, niet daar
Raar zijn.
Niet waar zijn.
Niet daar zijn.
Hoe is het om raar te zijn?
Voelt dat wel zo fijn?
Pest iedereen je in de klas?
Wou je dat het anders was?
Raar zijn.
Niet waar zijn.
Niet daar zijn.
Hoe is het om niet waar te zijn?
Geloven ze jou niet?
Terwijl jij echt iets ziet?
Terwijl jij eerlijk bent?
Ben jij ongekend?
Raar zijn.
Niet waar zijn.
Niet daar zijn.
Hoe is het om niet daar te zijn?
Doet dat soms heel veel pijn?
Mag je niet eens spelen op het plein?
Vindt je dat wel zo fijn?
Raar zijn.
Niet waar zijn.
Niet daar zijn.
Is het leven wel zo fijn?
Of gaat het leven om pijn?
Help elkaar, we kunnen het samen..
Waarom een ander pesten,
om er zelf beter van te worden?
Waarom doorgaan als degene zegt stop,
en je het gewoon hoorde?
Je verpest zo iemand z'n leven.
Diegene zit vol angst en emoties,
en wil het liefste alles opgeven.
Sta hier eens bij stil?
Is dit echt wat een 'pestkop' wil?!
Een pestkop zit vol onzekerheid.
Waartoe het pesten heeft geleid.
Een pestkop pakt de liefste, rustigste
en makkelijkste persoon aan.
En waarom? Macht, om er boven te staan.
Ik zie het zoveel om me heen gebeuren.
Men ziet het en kijkt er naar,
maar ik kan het niet goedkeuren.
Waarom kunnen we niet met ze allen
omgaan op een goede manier?
Waarom gun je de ander niet z'n plezier?
We hoeven niet meteen de beste vrienden
te worden met elkaar.
Maar behandel elkaar met normen en waarden.
Gun het hem en haar, we kunnen het met elkaar.
Accepteer elkaar !
Ze stond er alleen voor,
Ze wist niet wie ze was.
Dat ze haar zelfvertrouwen verloor,
Stond ze voor de spiegel.
Ze zocht naar antwoorden,
Waarom ze werd gepest.
Wat ze elke dag moest horen,
Dat ze gewoon te anders was.
Tranen glijden over haar gezicht,
Het deed haar pijn .
Ze wist wat ze haar hadden aangericht,
Waarom moest ze nou, dit meisje zijn.
Toen veranderde ze alles aan zichzelf,
Haar anders, andere kleren, hoeveelheid make-up op.
Ze voelde ze zich niet zichzelf,
Maar zo werd ze wel geaccepteerd.
Haar moeder vroeg waarom ze dit had gedaan,
dat ze vroeger mooi van zichzelf kon zijn
Waarop het meisje antwoordde:
Het gaat er niet om hoe ik vroeger er uit zag
Het gaat om nu
Dat ik er bij hoor
En dat ik nu word geaccepteerd
Ik...
Ik voel me rot,
door het pesten.
Ik ben kapot,
door het kwetsen.
Ik ben gesloopt,
van al die gedachten.
Waar ik al te lang mee loop,
al die nachten.
Ik ben diegene die niet wil falen.
Gelooft wat mensen zeggen,
komt daardoor in diepe dalen,
waar ze zich bij neer moet leggen.
Ik ben diegene waar achter haar lach,
tranen zijn.
Ik ben diegene die hoopt op een dag,
zonder pijn.
Gepest
Vroeger werd ik geboren, alles liep goed...
Tot nu ik was het gelukkigste meisje dat er bestond.
Maar... ik werd 13 jaar oud, iedereen vond me te braaf...
Iedereen zei "Trek je mond eens open tegen de leerkracht!".
Ik zei, "Nee, ik wil geen nota's :(".
Ik werd depressief, iedereen riep "Pleeg zelfmoord,
je bent het lelijkste meisje dat er ook maar bestaat op deze planeet!".
Ik dacht echt aan zelfmoord, maar niemand trok iets er van aan.
Ik huilde, maar op school verstopte ik die droevige ik, in een super mega blije meid.
Ja het was heel erg, ik werd gepest, echt gepest, nu nog steeds.
Iedereen zegt nog steeds "Pleeg zelfmoord!".
Denk je nu echt dat ik dat voor iemand van jullie zou doen, ja misschien wel :)
Je weet niet hoe vaak ik er al aan heb gedacht, om zelfmoord te plegen,
maar toch blijf ik vechten, "Ik zet me er wel over", zeg ik altijd.
Maar soms gaat het echt niet, huil ik,
wil ik het van de daken schreeuwen, maar ik durf niet.
Ik ga elke dag met de schrik naar school dat nog iemand zou roepen,
me in elkaar zou slaan, maar ik weet eigenlijk echt niet waarom.
Ik heb hen nooit iets misdaan, ik ben ook een meisje zoals alle anderen.
Nee, ik ben niet perfect, maar niemand is dat...
Denk je nu echt dat het zo leuk is?
Mensen hun leven verpesten met 'Pleeg zelfmoord!' te roepen?
Uh uh, I don't think so, denk twee keer, of nee, wacht, drie keer na voor je dat zegt.
Het kan mensen kwetsen, en geloof me, het is jullie gelukt.
Wens me sterkte, dankjewel.
Daar wordt niet vaak over gesproken..
Pesten, daar wordt niet snel over gepraat,
soms moet je daar gewoon met jezelf over in beraad.
Pesten wordt weggestopt alsof de gepesten liegen,
om aandacht te krijgen en zo de boel te bedriegen.
Pesten, daar wordt makkelijk over gedaan,
alleen sommige mensen kunnen niet voor zichzelf opstaan.
Pesten is mensen een 'stempel' geven,
zorgen dat ze niet meer naar een doel kunnen streven.
Pesten, daar moet je niet aan beginnen...
Het helemaal moe..
Altijd maar opnieuw,
elke keer dat jullie me zien.
Dan pesten jullie me,
in groep een grote mond maar alleen bang, bang, bang!
Ik ben het moe, ik ruk me los van jullie,
en vanaf die dag dat ik dat deed, kreeg ik weer energie.
Iedereen die pest,
heeft geen eigen nest.
Stop er gewoon mee!
En doe het nooit meer,
Anders leggen ze jullie nog neer.
Stop daar nou mee!
Mensen noemen mij een kneus, raar, of gek.
Maar toch ben ik anders dan anderen.
Ik wil vaak zeggen: Houd toch je bek!
Maar ik durf het niet
en er valt niet veel te veranderen.
Stop daar alsjeblieft mee.
Niemand vindt dat leuk.
Ik zeg nu wel vaker: Nee!
Maar dat pesten blijft altijd hangen in je leven
en dat blijft altijd een breuk.
Pest niemand
Iedereen is weleens geplaagd,
iedereen is weleens gemeen.
Maar wat ik heb meegemaakt,
daar kom je niet zomaar overheen.
(behandel iemand zoals je zelf behandeld wilt worden)
Denk eens aan een ander
Pesten is niet grappig pesten is niet fijn,
pesten is niet iets om trots op te zijn.
Zijn ze echt zo erg of stel je je aan?
Vraag dat maar eens aan jezelf.
Noem de ander dik, noem de ander klein,
onthoud dat ze niet veel anders zijn.