Gepest

Vroeger werd ik geboren, alles liep goed...
Tot nu ik was het gelukkigste meisje dat er bestond.
Maar... ik werd 13 jaar oud, iedereen vond me te braaf...
Iedereen zei "Trek je mond eens open tegen de leerkracht!".
Ik zei, "Nee, ik wil geen nota's :(".
Ik werd depressief, iedereen riep "Pleeg zelfmoord,
je bent het lelijkste meisje dat er ook maar bestaat op deze planeet!".
Ik dacht echt aan zelfmoord, maar niemand trok iets er van aan.
Ik huilde, maar op school verstopte ik die droevige ik, in een super mega blije meid.
Ja het was heel erg, ik werd gepest, echt gepest, nu nog steeds.
Iedereen zegt nog steeds "Pleeg zelfmoord!".
Denk je nu echt dat ik dat voor iemand van jullie zou doen, ja misschien wel :)
Je weet niet hoe vaak ik er al aan heb gedacht, om zelfmoord te plegen,
maar toch blijf ik vechten, "Ik zet me er wel over", zeg ik altijd.
Maar soms gaat het echt niet, huil ik,
wil ik het van de daken schreeuwen, maar ik durf niet.
Ik ga elke dag met de schrik naar school dat nog iemand zou roepen,
me in elkaar zou slaan, maar ik weet eigenlijk echt niet waarom.
Ik heb hen nooit iets misdaan, ik ben ook een meisje zoals alle anderen.
Nee, ik ben niet perfect, maar niemand is dat...
Denk je nu echt dat het zo leuk is?
Mensen hun leven verpesten met 'Pleeg zelfmoord!' te roepen?
Uh uh, I don't think so, denk twee keer, of nee, wacht, drie keer na voor je dat zegt.
Het kan mensen kwetsen, en geloof me, het is jullie gelukt.
Wens me sterkte, dankjewel.

Reacties