Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Tranen
Ik staar voor me uit,
Had ik maar een reden om te wenen,
Kon ik nu maar mijn eigen huisje lenen.
Ik raak aan de praat met iedereen,
Ik probeer te lachen, alsof ik dat meen.
En hoe meer ik praat... hoe meer ik voel
dat de eerste traan mijn oog verlaat.
Maar waarom? Waarom zo'n verdriet?
Is het omdat jij mijn hartje verliet?
Niemand die wat vraagt,
Niemand die het ziet,
Maar ik weet waarom ik die tranen liet!
Het waren tranen om jou,
Omdat ik nog steeds superveel van je hou!
En hoe meer vragen ik me stel,
Des te sneller geraak in die tranenhel…
Een tranenhel omdat ik van je hou,
Ik zweer, dit was een traan voor jou!
Gisteren
Gisteren,
Kijken naar....
Je kijkt me aan,
Ik kijk naar jou,
Je komt niet naar me toe,
Ik ga niet naar jou toe!
Waarom ontlopen we elkaar?
Wat voel jij nog voor mij?
Waarom, gaat dat zo tussen ons.
Ik hou nog altijd van je!
Waarom
Waarom heb je me verlaten
Me helemaal alleen gelaten
Ik heb geen liefde meer om me heen
Ik voel me helemaal alleen
Ik wil weer liefde aan me zij
En diegene, dat ben jij
De laatste dag.
.. De laatste Dag ..
.. Daar liep ik dan ..
..De laatste dag ..
.. Samen met jouw ..
.. Hand in hand ..
.. Op het strand ..
.. Terwijl je me diep in de ogen keek ..
.. Zei jij tegen mij ..
.. Ik hou van jou ..
.. Daarna kuste je me ..
.. Toen je weg liep ..
.. Zakte ik weg in het zand ..
.. Huilend en snikkend ..
.. Hopend dat ik je nog eens zou zien ..
ALs een rode roos
Jij was voor mij als een rode roos,
tussen witte rozen in een wei.
Ik wist niet wat ik zag,
een bloem,
een traan,
een woord,
mooi gevormd,
lief bedoeld.
Maar door een muur van pijn
die snijdt in de wonden van mijn hart.
Ik wilde wel huilen,
ik wilde wel schreeuwen
van de pijn.
De pijn die zeggen wou,
dat wij dit niet verdienen.
Vandaag,
morgen,
volgende week,
volgende maand,
Volgend jaar...
Tot mijn dood!
Zal ik om je geven!
Maar alles wat ik zeggen kan en wil is:
“blijven we nog vrienden”
ik mis je...
Verdriet!
Jij doet me alleen maar verdriet,
elke keer weer.
Jij bent de gene waar ik van hou,
maar jij doet me telkens verdriet.
Jij zegt van mij te houden,
maar laat het niet zien.
Waarom ik,
dat jij mij steeds pijn doet?
Waarom niet die ander,
waar je ook zo veel om geeft?
Hou moet ik jou in vredesnaam bewijzen hoeveel ik van je hou,
hoe graag ik je wil als mijn vriend.
Ik hou van jou jij doet me pijn,
door die ander.
Ik hou van jou ik wil je niet kwijt,
ik wil je als mijn vriend en niet dat jij van een ander bent.
Niet voorbij
De wind fluistert zachtjes jouw naam,
Maar de regen wist het uit.
Het wegtikken van de seconden,
Beelden van ons,
Weerkaatsend in de ruit.
Jouw ogen waren grijs,
Maar ze vernamen al mijn kleur.
Die nacht dat ik voor het eerst,
Door degene van wie ik het meest houd,
Werd verscheurd.
Een stem in mij zegt het is zo goed,
Laat het rusten,
Het is achter de rug.
Maar een ander in mij zegt ga door,
Blijf hopen,
Ooit komt hij terug.
Van binnen is het leeg,
En van buiten is het koud.
Duizend vragen onbeantwoord,
Toen ik de klap kreeg.
Met mijn rug keer ik me naar je toe,
Maar met mijn hoofd kijk ik om.
Ik kan je hier niet alleen laten,
Niet totdat ik weet waarom.
Als je ooit weer opstaat,
En terug kijkt naar wat je had.
Probeer dan te denken aan mijn liefde,
Dat is iets wat je nooit verlaat.
Als je gevoel zich bedenkt,
En je verstand zegt: ik wil haar terug.
Keer dan om en reik uit naar mij,
Het is niet voorbij.
Hart vol verdriet
Mijn hart vol verdriet...
Mijn hart gebroken..
Bang voor de toekomst...
Bang dat er geen nieuwe liefde zal komen..
Jij bent heel de dag in mijn gedachten
JIj bent degene op wie ik blijf wachten..
Waarom?!
Omdat ik echt niet zonder je kan...
Ik mis je zo erg, merk je dat niet dan?
Hoe kon het zover komen.
Tranen stromen
Alleen maar pijn
Hoe kon het zo ver komen?
Hoe kon ik zo stom zijn?
Ik dacht dat je voor me viel
Maar je hield me alleen voor de gek
Trapte hard op mijn ziel
Ik ging weer eens op mijn bek
Waarom is dit gebeurd?
Waarom heb je mij dit aangedaan?
Even heb je mijn leven opgefleurd
Maar nu is alles in rook opgegaan
Tranen..
Tranen lopen over mij gezicht
Als ik jou weer zie
Ik wil je al heel lang vertellen
Hoeveel ik van je hou
Maar daar is het leven zelfs te kort voor
Snap je nu hoeveel ik om je geef?
Weet je nu dat er altijd iemand is die van je houd?
Elke dat van mijn leven zal ik van je houden
Nooit heb ik zoveel om iemand gegeven
Nooit heb ik zoveel voor iemand gevoelt
Maar nu weet ik pas wat met ware liefde word bedoelt...
Ik zal je nooit vergeten
De telefoon blijft stil, is dit wat ik wil.
Ik weet me geen raad, met mijn gevoelens.
Hoe heb ik dit kunnen doen, ik heb je zoveel verdriet gedaan.
Het was niet mijn bedoeling, lieve schat.
Ik heb van jou meer gehouden dan van mezelf.
Twee verschillende werelden, en we dachten hetzelfde over de liefde.
Alleen ik heb te veel verzwegen voor jou,
en dat komt omdat ik zoveel van je hou.
Ik heb er een eind aangemaakt voordat het uiteindelijk begon.
Wat echt het beste is, want je verdient gewoon beter.
Ik ga bij je weg, met veel pijn in m'n hart.
Ik zal je nooit vergeten, dat moet je nog even weten.
In mijn dromen zal ik je altijd beminnen,
en jou die mooie zinnen horen zeggen.
I Love You Angel, yes I do, Ik hou ook van jou,
maar het gaat gewoon niet, lieve schat.
Ik zal je nooit vergeten.
Tweede kans.
ik zag jou
het was liefde op het eerste gezicht
ik zei dat ik van je hou
en hier nog een keer in dit gedicht
waarom heb jij mij laten gaan?
was ik weer te min?
waarom liet je mij daar zomaar staan?
laat me nou toch zijn je vriendin!
Ik laat me nu vallen op mijn bed
mijn ogen gevuld met tranen
waarvan zich er nu nog meer een weg naar buiten banen
ik vraag je maar om 1 ding, en je weet wat
geef me nog een tweede kans
alsjeblieft, mijn schat
Ik dacht...
Ik dacht wij waren één ... jij & ik zoveel gemeen
Een sterke band die voelde je groeien ... messchien teveel hoop dat er iets moois uit zou bloeien
Ik dacht wij *vrienden voor et leven* ... damn ik ben zoveel om jou gaan geven
Jij was beter als die wazige prins uit me dromen ... ben bang dat er nix van uit gaat komen
De traan.
De Traan..
Over mijn wang, rolt een traan
de traan is nooit meer weg gegaan
de traan die kwam, van verdriet
toen je zei;"ik wil je niet"
de traan rolt over mijn papier
mijn geest die vraagt, wat doe je hier?
ik zit te denken en te treuren
over iets wat nooit had mogen gebeuren
De traan rolt verder over het papier
helemaal alleen zit ik hier
maar toch vraag ik me wel eens af
waarom je mij maar niet vergaf
een fout die maakt toch ieder mens?
jou weer terug, dat is mijn wens
maar iets zegt mij dit is verkeerd!
je hebt je les nu wel geleerd!
je hebt getreurd maar het is gebeurd
ga nu verder net je leven
maar voor je iets doet, denk dan even
aan wat er de vorige keer is gebeurt
waarom je zolang hebt getreurd
maar als ik dan denk, komt weer die traan
die traan die nooit meer weg zal gaan
die traan die kwam, door een fout
die traan die wil zeggen, dat ik van je houdt!
Verdriet...
Ik wil je zien
Elke dag keer op keer steeds weer.
Maar als ik je zie, durf ik niks te doen, ik durf niks te zeggen, en word stil.
Ik doe niks terwijl ik dat niet wil!
Ik je vasthouden je om me heen voelen, lekker met je stoeien en even met je kroelen.
Dat zou wel heel fijn zijn.
Die dingen zie ik steeds in mijn dromen,
Maar in het echt is het nog nooit voorgekomen.
In de pauze zoek ik je steeds,
Ik kijk naar je en vraag me af, of je nou hetzelfde voor mij voelt.
Ik denk het niet, want jij…jij bent verliefd op haar…
Jullie samen tegen elkaar.
En dan zit ik daar vragend waarom je haar wilt in plaats van mij.
Ik verdrietig en zij is blij…
Waarom kies je nooit voor mij?
Ben ik niet je type? Of toch wel? Of wil je het niet eens weten?
Ben je mij nu al weer vergeten?
Na school zie ik je fietsen samen met haar!
Wat is dat toch voor een rot gezicht samen, jullie bij elkaar!!!
En als je dan daar buiten bent…
Dan heb je wel aandacht voor mij,
En zij…zij hoort er dan niet meer bij!
Dat is wel beter voor mij!
Maar dan weer op school…. Is zij weer je favoriete idool!
En ik, ik ben dan in eens weer lucht…
Ik blijf daar maar zitten met een diepe zucht…
Ik wil je voor mezelf, en wil je met niemand delen.
Dus dumpt dat wijf,
En kom naar mij.
Altijd eerlijk...
Irritant sprankelend
Luisterend spraakzaam
Ik mis die tijd
Toen ik dacht
Dat ik je leerde kennen
Naar je toe groeide
En nu?
Als een cliché hoor ik het mezelf zeggen
Weet ik niet meer wat ik denk
Weet ik niet meer wat ik voel
Wat is dit stomme leven een gedoe…
Wazig aantrekkelijk
Gemotiveerd onzeker
Ik wil niet, kan niet, doe niet…
Dit alles is een feit….
Waarom spook jij dan rond in mijn hoofd?
Raak ik je kwijt?
Samen deze keuze.
Niet alleen "de gedumpte" voelt de pijn
De grote leegte en het gemis
De pijn van het niet meer samen zijn
je afvragen of dit wel de juiste beslissing is
En door de tijd heen verander je
en voel je: alle schuld ligt bij mij
maar wie ben ik om te zeggen tegen je
het is over, het is voorbij
al die jaren die wij delen
die gooi je toch niet zo weg
je lach en je manier van strelen
al de dingen die je tegen me zegt
Maar soms is liefde alleen toch niet genoeg
al kan ik me ook niet voorstellen hoe t zal zijn zonder jou
en ik weet nog toen je me laatst vroeg
of ik er iets in zag en of nog van jou houd
en ja je bent alles, alles wat ik begeer
maar op dit moment kan ik niet en doet het pijn
en ja ik houd van je, maar ik kan niet meer
al wil ik niks liever dan zo weer in je armen zijn
Ik kan het niet beschrijven, de keuze is te zwaar
toch moet ik hem maken, want je verdient beter
maar vraag me niet om na die 6 jaar
jou ooit, gewoon nooit te vergeten
Je bent te laat.
Kijk in m'n ogen, en vertel wat je ziet
Maar vergeet niet dat dit de laatste keer is.
Ooit dacht ik dat je van me hield,
Maar nu weet ik dat je bedriegt.
Later kom je achter hoe veel ik van je hield,
Maar dan vergeef ik jou niet,
Je krijgt spijt van alles,
Want je wist niet, hoe veel pijn me het deed.
En nu zeg je dat je van me houd, dat je voor me geef, dat je zorgen over me maakt,
Maar het spijt me zeer, je bent te laat..
f**k all those kisses, they didn't mean jack, f**k you, you hoe, I dont want you back............
Sorry
Honeybee,
Sorry, dat ik me gisteren niet heb kunnen inhouden
Was echt niet van plan jouw arm en been te 'verbouwen'
Ook sorry voor die klap in je gezicht
Vandaar speciaal voor jou dit gedicht
Jammer dat het allemaal zo moet
Je moest 'ns weten hoe pijn het me doet
Vertrouwen is onze grootste probleem
Hoe komen we in Godsnaam hier doorheen
Het is/was voor mij allemaal teveel toeval
Voelde me daarom opeens zakken in een diepe dal
Het hoefde voor mij niet meer
Dat zei ik voor de zoveelste keer
Vandaag...misschien een nieuw begin
Heeft dat nog enige zin?
Wie weet heb jij een antwoord klaar
en raak je weer mijn gevoelige snaar!
Ik zal het nooit vergeten.
•°o.O.o°•°o.O.o°•°o.O.o°•°o.O.o°•°o.O.o°•
Weet niet precies wat er gebeurde , het ging allemaal zo snel
Eerst wilde je me nog geen maandje missen , nu inene je hele leven wel
Het komt niet door jou ... dat is wat je zei
Je bleef heel lief , stelde me gerust en trooste mij
Eerst nog dat ik zou hangen , zei je , nee Daan niet doen
Ik wil je niet gaan missen ... zei je toen
Ik weet niet wat te doen , voel me volop leeg
Ik zal nooit vergeten de liefde die ik van jouw kreeg
•°o.O.o°•°o.O.o°•°o.O.o°•°o.O.o°•°o.O.o°•