Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Melodieuze energie
ik weet het oog
de magie van licht
waarin zicht al het
aardse overschrijdt
de tijd mystieke
componenten geeft
omdat hij als schaduw
naast eeuwigheid leeft
facetten tonen
muzikale kleuren in
hun snelle werveling
van melodieuze energie
waar vormen zich
kortstondig manifesteren
pulseert een warmte
die ons de hemel leert
momenten van
volmaakt geluk
die aardse uren als
eeuwigheden laten duren
Schelpend zand
het was onaards
de plaats waar ik
jouw voeten waste
er was alleen
een lichte plek
de wereld heel ver weg
er golfde zee in
een mildheid zonder
overheersend kuiven
zij bloeide blauw
op het witte strand
van schelpend zand
een zilte zon
scheen magisch licht
mystiek weerkaatste in je blik
wij voelden de
nabijheid van het paradijs
lachten samen hemel
ik wist mezelf kwijt
in totale overgave
vond jou in nirwanawater
Verbond
of je levend bent of dood
maakt niet veel uit
je hebt mij aan je vastgeplakt
je ogen bij mij ingeprent
je nagels in mijn vlees gezet
je stem verborgen in mijn oren
of je levend bent of dood
ik raak je nooit meer kwijt
Licht schoorvoetend
in jouw verschijnen
lijken alle grenzen
ogenblikkelijk te verdwijnen
licht schoorvoetend
kom je op in een teder
en terughoudend bewegen
ineens gooi jij je los
straalt een openheid
in je diepste emoties gevend
daar waar nog
jouw vitaliteit naar
de eigen schulp verwijst
bespeel jij de wereld
met een mystieke blik
in je hemels gezicht
jouw aantrekkingskracht
trilt door heel mijn wezen
mijn ziel heb ik al aan jou gegeven
Jij geeft
Jij geeft me de energie
voor dit gedicht
Jij geeft me de warmte
van een knuffel
Jij geeft me de kracht
van de zon
Jij gaf me je hart
voor de nacht
Jij bent de roos waar
ik vanacht aan dacht
In samen slapen
ik volgde de
lijnen die langzaam
in je hand verschijnen
kende hun naam wist
waarvoor ze staan en toch
kon ik hun loop niet rijmen
voelde warme energie
onder je huid waar al
het zachte leven klopte
jouw reageren was
geen verweren maar een
zoeken naar totaal contact
ik wist dat jij er was
met heel je wezen en
kon mij zorgeloos overgeven
we zweefden vrij
en door elkaar in een
verbazingwekkende dimensie
gedachten rolden uit
in een nog maagdelijk gebied
op hemelse frequenties
wij zijn voor even god geweest
in samen slapen hebben wij
elkaar opnieuw geschapen
Liefdevol
je ogen lachen
jij hebt altijd al
het talent gehad
om met je blikken
woorden te bezielen
ze zoveel warmte
mee te geven dat
zij in raken hun
energie laten stralen
in zachte koestering
het zijn jouw vragen
die het beste in ons
naar boven halen
met een weerwoord
verpakt in onze lach
jij maakt het
delen compleet
omdat jij de pijn
van ons zijn onderkent
haar altijd liefdevol heelt
Over dat
je streelde
met een bijna
achteloos gebaar
mijn wang
terwijl jij
in zinnenlange
monologen tegen
de wereld sprak
je mening gaf
over van alles
en natuurlijk
over dat
jouw visie
warm belichtend
hopend op
mijn zwichten
nooit raak
jij uitgepraat
over de liefde
van een kant
maar die strelende
hand heeft mij toch
de das omgedaan
ben met je meegegaan
Zacht sponnen tonen
er klonk steeds muziek
als onze blikken kruisten
maar de vonk sprong nog niet
zacht sponnen tonen
patronen tot een melodie
alleen woorden wilden niet komen
stilte heeft ons
alles van liefde geleerd in
gezamenlijke toekomstdromen
helaas is die realiteit nog niet
onze werkelijkheid maar het lied
zingt al een paradijselijk perspectief
Stervend licht
je ogen lookten
kleurden zacht
halfdromen in je lach
handen speelden
met de dingen
die jij zag in
schaduwen
van stervend licht
dat de nacht verwacht
het was een dag
vol hartstocht en
geluk in samen zijn
liefde doet nu
voelbaar pijn in de
naderende afscheidskus
Ogen straalden
nog weet ik
de lantaarn met
zijn schemergeel licht
dat langzaam
omlaag dwarrelde
in vlaagjes mist
onze stemmen
dempten tot
een lief gefluister
waarin warme
genegenheid kon
groeien in halfduister
ogen straalden in
een heldere avondlach
toen je zei ja je mag
Het wolkje schaduw
was het verwarring
die ik in je ogen zag
licht contrasterend
met je open lach
het wolkje schaduw
dat je blik verwijdde
tot voorbij de horizon
gaf jou wat schrik
een eerst besef
dat liefde ook
seizoenen kent en
niet alleen aan lente went
in perspectief vergroten
hebben we van samen
zomerslang genoten en nu
de eerste oogst misschien
die nog warm beschut
met ons zal overwinteren
het voorjaar gaat ervaren
als begin van eindeloze jaren
Mijn lieve nimf
het is heerlijk
om in jouw blik
te zweven naar
een leven vol vrijheid
de kleine nuances
te volgen waarmee
jij perspectief geeft
aan onze vlucht
de thermiek te voelen
van jouw passie die ons
op aangename wijze tot
grote hoogte doet stijgen
om dan licht
af te glijden zonder
in een duikvlucht te raken
die ons zeker zal kraken
ik volg je mijn
lieve nimf in volle
overgave omdat vleugels
onze zielen zullen dragen
in een paradijselijke
atmosfeer die enkel
liefde kan ademen met
god in schepping nabij
Alles wordt nieuw
ja ik weet, dat alles nieuw wordt
als je bij me bent
mijn zwakke lichaam zal
weer sterk bij je worden
kom spoedig lieveling
blijf niet meer lang weg
ik verlang intens naar je
wat zullen we gelukkig zijn
de dood zal er niet meer
zijn in ons leven
we zullen elkaar liefhebben
ja, het grote wonder
is over ons gekomen.
dank je wel lieveling,
dat je van me houdt,
en ik jou meer als mijn leven
mag liefhebben.
dank je wel lieveling.
ik wil altijd bij je zijn.
Paradijselijke hartstocht
ik wist de
vruchten van de boom
ongrijpbaar voor mijn handen
zij tergden mij
door in hun volle wasdom
daar te blijven hangen
ik joeg boze dromen
als wervelwinden
door hun hoge kronen
ze rijpten verder
in de warme zon voelden
dat het oogstfeest bijna begon
ik fluisterde liefde met
armen om de stam geslagen
mijn bede werd niet opgedragen
schudde woest de
laagste takken door elkaar
alleen de kneusjes vielen daar
maar jij bellefleurde in het
hoge licht was de enige die van
mijn paradijselijke hartstocht wist
Jouw intiemste lach
ik heb je
meegenomen
uit het licht
van gisteren
vandaag
is nog te pril
voor jou
we schemeren
als man
en vrouw
bekenden we
niet onbemind
de nacht
schaduwde vaag
jouw intiemste lach
in zachtjes openen
het duister
gaf mij kracht
met jou weer
mezelf te zijn
Mystiek gezag
je zweeft
licht verheven
in het zijn van zen
de spanning van
je huid neemt af
in loslaten en geven
ogen helderen in
blik kijken verrast
mond rondt in een lach
je spiegelt kracht
hebt toch het breekbare
van mystiek gezag
je straalt schoonheid
in een heldere zielewave
zoveel dat niemand je vergeet
ik mag delen in
jouw magisch zijn
afwezigheid doet nu al pijn
Roze wolkt je lach
jij hebt
nooit geleerd
over wolken te lopen
ondanks het roze
dat jou intrigeerde
al sinds je kindertijd
in die kleur vond jij
alles van boven bij gebrek
aan vertrouwen in eigenheid
zij bleven onbereikbaar
maar jij verruimde je palet
blauw en groen kwamen aan zet
in lange schemeringen
maakten zij contact zodat in op en
ondergangen geluk zichtbaar was
roze wolkt nu jouw lach
je ogen stralen stukjes hemel
het linnen kaatst vitale kracht
Ongrijpbaar
ongrijpbaar zijn
sommige zaken die
onverwacht haken aan
gekoesterde verlangens
zij openbaren hun
gaven in nieuw licht
toveren bij ieder een
lach op het gezicht
stukjes geluk
passeren en proberen
in verbondenheid
ons liefde te leren
zonder bezit
alleen in het zijn wordt
de som der delen meer
dan de inleg van velen
Loepzuiver
lang heb ik mij
gekoesterd in de
weerkaatsing van diamant
alle facetten
toonden leven dat in licht
bestaan had gekregen
loepzuiver helderden
beelden van een
hemels gelukkige tijd
tot de zon brak en
het perspectief grijzer
de kou ijselijk werd
de warmte om
ons heen verdween in
stilte zoals nooit voorheen
bij het zetten waren
fouten gemaakt die
elkaar gingen versterken
wij hadden gekozen
maar door de vele facetten
bleek het karaat te gaan scherven