Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Schreven muziek
we dansten de
parelende dauw
van esdoornhagen
schreven muziek
in het natte gras
koesterden ons
met welbehagen
in de eerste
warme stralen
die de zon ons gaf
volgden het
klein concert dat
vroege vogels floten
op de tonen van
ontluikend licht
woordloos gingen
wonderen ons voorbij
mystieke gevoelens
gaven ons een diepe
spirituele verbondenheid
Goudgerand gedeelte
je ogen
wolken licht
schaduwen wisselen
op je gezicht dat in een
ondefinieerbare stemming is
jij straalt
niet voluit hebt
versluierde momenten
van afwezigheid die
ik niet helemaal begrijp
toch zie ik
de zon doorbreken in
het goudgerand gedeelte
van je nog licht betrokken blik
met klarend blauw in zicht
je lach verheldert
snel ons onbegrip
geeft horizon weer alle
perspectief en ruimte waar
ieder zich gemakkelijk in schikt
Surrealistich de ontlading
ik heb je gezien
uitzinnig in beminnen
het steeds maar weer
opnieuw willen beginnen
door de spanning van het spel
we schilderden verleden
op doeken die we kleedden
met het prille groen dat
eerste lentebloesems deed
ontluiken in het tedere toen
magisch waren de nachten
die meer uren telden
in het wachten op elkaar
surrealistisch de ontlading
ver voorbij de dageraad
tot een einde zal
het nooit meer komen
we weven werkelijkheid
steeds weer tot dromen in
creatieve patronen van geluk
Jouw lente
ik wist je onbereikbaar
terwijl jouw liefde
klopte in mijn hart
veel emoties
vaak ongrijpbaar
omdat jij niet bij me was
heb je kleuren gestuurd
alle geuren voorzichtig
uit de doeken gedaan
alleen al je naam
was voor mij een
stralende zon na de nacht
ik hoop jouw lente te vangen
in mijn onstilbaar verlangen
weet dat ik nu op je wacht
Het licht verschiet
ik ken een aantal
heerlijke karakteristieken van jou
die maken je al meteen een
uiterst begerenswaardige vrouw
de manier waarop jij je
door het leven begeeft
kleurt alles met lente en laat
ieder weer voelen dat die echt leeft
zelfs het licht verschiet als jij
in dialoog iets opmerkelijks ziet
door dit intens samenzijn
ontstaat een warm stralende schijn
die liefdevol voelt in
elkaar begrijpen zonder meteen
het oordeel door vergelijken
met wat er beter kan en ook moet
jouw handen en ogen
koesteren wat eigen is en blijft
strelen het persoonlijk unieke
waarmee de mens zich juist onderscheidt
In liefde gemanteld
heerlijk
als je ogen
weer lachen
de taal
spreken van
humor en kracht
warmte
straalt van je af in
koesterend ontvangen
emoties
raken geladen
de zachte pijn
van vele
scherpe kantjes
in het samenzijn
helend is je kus die
in liefde gemanteld
alles toedekt en sust
Het niemendalletje
juist jij
kunt zo fijntjes
erotiserend
de lijntjes
ophangen van
het niemendalletje
als voorspel
tot een ultieme
apotheose
we spiegelden
elkaar kwijt
in de subtiliteit
waarmee jij
me raakte
weerhaakte in
beteugelde lust
mij de sporen gaf
zonder rust
we schemerden
in de warme gloed
waar het leven
nog zinderde in
volmaakte eenheid
zagen de zon
opgaan en een
nog volle maan
in de spiegel staan
Dauwdruppelend gras
ik streepte
hemel met
wolkeloos licht
kleurde
de tijd in
opklarend zicht
raakte
de dag in het
zien van je lach
je voeten
trokken een spoor
in dauwdruppelend gras
dat in brekende
weerkaatsing
regenboogkristallen gaf
ik zag in het
groengrijs van je ogen
hemel en paradijs tegelijk
Warme kern
ik heb schoonheid
zien bloeien uit
het donkere niets
gedachten
kleurden rafels
langzaam tot lied
de melodie van
nieuwe patronen
genereerde het schone
de warme kern
klaarde van binnen
het lichte uit zwart
ik lachte
weer stralend
mijn crisis voorbij
verstrengeld
zongen kleuren
hun liefde voor mij
Nog schaduwde ik
je lach
speelde ondeugend
met alles wat ik had
voorzichtig haalde
jij mijn verborgen
woorden naar boven
belichtte en kleurde
sprak ze warm uit in
een liefdevol omarmen
nog schaduwde ik
gênante verlegenheid
verbaasd over zo open zijn
in jouw vrijheid
eigende ik de stukjes leven
die ik eigenlijk had vergeten
waarvan ik dacht
dat ik ze nog niet of
pas veel later mocht weten
jouw humor heeft mij
de bloemen gebracht die
ik wel wist maar nooit zag
Een tikkeltje bravoure
het gelige licht
viel op je gezicht
waarin ogen sprankelden
sluik haar
verwaaide naar een kant
gerestyled door je hand
je lachte met
een tikkeltje bravoure
in jeugdig nonchalant
je stem had
het vrolijke timbre
met een zacht warme kant
je twijfelde in haast
aarzelde keek achterom
rechtte je rug en was weg
jouw verschijning
heeft een levensgroot
hiaat in mijn ziel blootgelegd
ben nog van mijn stuk
door zoveel geluk heb ik jou
niet eens naar je naam gevraagd
We kusten stilte
ik wist je altijd
blindelings te vinden
maar het streepje maan
tekende mysterieus je naam
volgde het profiel
van je gezicht
prachtig werden de zachte
rondingen scherp uitgelicht
we kusten de stilte
van een dromend ervaren
om het paradijselijke in de
schepping samen te evenaren
wij hebben sterren gezien
maar in het volgen van de
wassende maan zijn er ook
stukjes hemel voorbij gegaan
Jouw eerste bloesems
ik heb jouw
eerste bloesem gezien
in de prilste lente
van ons leven
voorzichtig ontloken
in koesterende warmte
van liefde en licht
na de lange winterdag
ik wierp sombere
schaduw en kou van me af
genoot in extase van
leven in paradijselijke pracht
jouw waterval jeugd
vitaliseerde de wereld
met ongekende speelsheid
in een zo kleurrijke lach
fier heb jij zomers lang
de mooiste vruchten gedragen
je knoppen openen nog altijd
als lente jouw bloesems komt vragen
Door liefde gewist
ik leg mijn
warme handen op
de lijnen in je gezicht
volg hun zorgen
tot ze verdwijnen
door liefde gewist
ooit kon ik
je scheiding volgen
tot in krullende golven
maar die tijd
is voorbij jij wilde
makkelijk en vrij
je huid is nog
soepel en glad
in subtiele mimiek
ogen glanzen
als je innemende
lach uitbundig piekt
markant is het
beeld dat ontstaat
uit jouw karakteristieken
het snel groeiend haar
heb jij heel trendy
weer stevig laten kortwieken
Meldie van samenzijn
ik nam je mee
koesterde het sprankje
ondeugd in je lach
zag je vingers woelen
door het piekig haar
dat helemaal trendy was
jij sprak en
ik vergat alles wat
ik jou te zeggen had
luisterde als betoverd
naar het sprookje
van je intrigerend gezicht
zag werelden
dromen in je ogen
door romantiek belicht
wij hoorden
liefelijke stilte in de
melodie van samenzijn
jij bent mijn fee
het vergeten glazen
muiltje nam ik mee
Licht bewolkt
jij bent meer
dan alle lieve
karakteristieken
waar ik van houd
je lach
bloeit als
een bloem
die opengaat
een stem die
het harmonieuze
timbre heeft dat
mij gevoelig raakt
ogen die
licht bewolkt
mijn warme
zomers gedogen
vingers
op mijn huid
waardoor ik de
wereld buitensluit
jij bent
de schat die
onze liefde haar
volmaaktheid bracht
Jouw liefde
jouw liefde is mij heilig
bij jou vind ik liefde
blijdschap en vrede.
ik weet dat het
veilig bij jou is
ik ben vele wegen gegaan.
en heb altijd verlangd
naar een grote liefde
mijn leven bij jou is
het mooiste
je bent het mooiste
kleinood in mijn leven.
dank je wel lieveling,
dat je van mij houdt.
ja, het geluk is gekomen.
blijf altijd bij me.
ik kan niet meer zonder je.
je bent de hemel in mijn bestaan.
Dansten eenheid
jij raakte me
ik haakte in
volgde de lijnen
van jouw patronen
in stromen die
door hormonen
werden bepaald
verstrengelden
zachtjes de vingers
smolten in
elkaars armen
dansten eenheid
op de melodie
van eigen muziek
proefden stilte
na het uitbundig
moment van
onze liefde
voelden het
nieuwe leven
zo diep gewenst
Een volmaakt samen
het was de man
met de donkere ogen
waar jij voor viel
hij sprak en zong
over liefde en geloven
raakte jou tot diep in je ziel
zijn innemende lach
nam je mee naar
verre bossen en golvende zee
in zijn verhalen
kon je verdwalen maar
zonder enige angst ging je mee
bij het vlammende vuur
speelde hij zacht het warm
verlangen van het kleinste uur
jij bent in een
andere wereld geweest
zonder afstand en pijn
het was voor even
een volmaakt samen in
de bereikbare hemel van zijn
Mijn licht bewolkt leven
ik heb wolken
altijd bedacht
hun nevelig
ijle waterpracht
bevat al mijn dromen
zij kleuren
mijn stemming
wispelturen het
gevoel van alledag
duisteren de nacht
ook jouw gezicht
in het wit-roze licht
van opkomende zon
met de ontwapende
lach van ontwaken
samen gaan we
de ochtend maken
oplossend in blauw
koesterende warmte
omdat ik van je hou
in bijna verdwijnen
schraap jij voorzichtig
met lieflijke schaapjes
hemelse vegen in
mijn licht bewolkt leven