Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Glad en rond
ik zie in jou
de volmaaktheid
van de schepping
eindeloos glad en rond
niet het vierkant
harde masculiene
de grove hoekigheid
van korte rechte lijn
maar ruimte voor
speelse harmonie
met warme emoties
zonder confronteren
een eeuwige boog
die vloeibaar wordt
als liefde niet door
tijd zal worden gestoord
In verbinden
mag ik zacht
met jouw hand
langs ons
bestaan gaan
in verbinden
bloemen kleuren
samen de mêlee
van geuren
keuren in hun
heerlijke diversiteit
met onze ogen
wolken schouwen
luchtkastelen bouwen
in het speelse wit
tegen oneindig blauw
daar waar
onze handen raken
stroomt fysieke energie
die onze liefde
eindeloos op zal laden
Jouw stilte praat
ik heb de wind
niet eens gevoeld
maar de strakke
aanblik die jij biedt
is magistraal
het dreigend wolkendek
verschiet waar
jouw profiel oprijst
tegen het felle licht
van de brekende bui
zoals cheops torent
in piramide met
magische ruimten
zijn wachters wereld zien
verstil jij in mystiek
omdat jouw stilte praat
met de verste planeten
uit het oneindig heelal
belichaamt je gelaat alles
waar het in ons leven om gaat
Heel gelukkig ben ik bij je
heel gelukkig ben ik bij je,
mijn liefste lieveling
teder is mijn bestaan geworden
ja, ik heb gebeden voor een man
die mij gelukkig maakt
en god heeft mijn gebed verhoord
en me in je zachte armen gedreven
nooit ga ik meer bij je weg
maar blijf altijd in je nabijheid
je bent de vervulling van mijn dromen
en bent vandaag gekomen
je hebt naar mijn gebed geluisterd
dank je wel, allerliefste.
we zullen elkaar tot grote zegen zijn.
Een lichtend spoor
ik zie je ogen donkeren
maar hun geheimen
lichten op in het
schalks wegkijken
je lach gaat mee
naar een niet voor mij
weggelegd perspectief
in de verte van de tijd
nog heb ik jouw
hand en vingers vast
voel je hart pulseren
met vitale warme kracht
maar onnavolgbaar
zweef je uit mij weg
in een lichtend spoor van
mystieke onaantastbaarheid
ik ben je kwijt
zoals smeltend ijs
de berg afglijdt en als
transparant water verdwijnt
geen toeval zal naar
ons ontmoeten gissen
weet dat liefde eeuwig is en
jij in morgen weer verschijnt
Sterk uitvergroot
ik heb jouw foto
sterk uitvergroot
jij ben dichterbij gekomen
zacht je stem aangezet
zie jouw ogen twinkelen op
de muziek van je woorden
in de mimiek
van je gezicht wordt tussen
donker en licht een lach geboren
in fijne accenten
geven grote en kleine lijnen
een warm aanvoelend ageren
nooit heb ik de diepte
van je blik zo intens ervaren
zie pure liefde de hemel evenaren
ik heb je niet ter aanbidding
op het altaar gezet maar de foto
hangt pontificaal boven mijn bed
Rond een rode maan
mag het even
hemel zijn in
je lach en ogen op
het bloemblaadjesfestijn
ze dwarrelen omlaag
in duizend kleuren
golven op de wind
een spectaculair gebeuren
ze kleden jouw
gracieuze vormen
in de haute couture
van de prille lentenatuur
jij bloeit
als nooit te voor
volmaakte schoonheid
in paradijselijk decor
wij zingen dansen
rond een rode maan
nog is het feest niet afgelopen
nachtvlinders laten ons niet gaan
Valse echo's
knip maar
met je vingers ik ken je
lichaamstaal in subtiel gebaar
altijd zal ik jou beschermen
ook als je blik
wordt gedwarsboomd
door onverlaten in hun
boosaardig perspectief
en je lach in haar
hemelse reikwijdte
wordt geblokkeerd door
schaduwen van valse echo's
daar waar
je tranen vloeien
zal ik ze drogen en zorgen
laten vervluchtigen uit je ogen
in samen leven
zal ik over je waken
zonder jouw vrijheid te raken
als ons hoogste goed
Liefde zonder verhaal
jij bent
het enige boek
dat mijn hart
sneller doet kloppen
de titel is al
een mysterie op zich
opent vele werelden
in droom en werkelijkheid
jouw naam
pontificaal op de omslag
uitnodigend en innemend
vol lading en passie
er is geen proloog
jij staat en de
wereld verandert
waar je ook bent of gaat
ik lees je en leef
in iedere letter
elk woord is een
rijk muzikaal onthaal
in ons ultiem akkoord
van liefde zonder verhaal
jij schrijft ik blijf in ons
feest van oneindig geluk
Muze
Ik weet niet waarom
Of wat je met me doet
Dat ik altijd bij jou uit kom
Ik weet niet hoe ik zonder jou verder moet
En ik weet niet of ik dat wil
Wat wij hebben is genoeg voor mij
En misschien dat ik tijd verspil
Waar misschien is nog niet alles voorbij
Het doet er niet toe wat en hoe we toen deden
Vergeet ons verleden
Want als er een kans is dat wij slagen
Zou ik keer op keer die gok wagen
Jij bent degene die ik in mijn toekomst zie
Jij bent de muze voor mijn poëzie
Jij bent de 10 op mijn rapport
De enige man naast wie ik wakker word
Dus focus op ons
Het gaat om ons alleen
Niet om die frons
Van de mensen om ons heen
Onbezorgd
jij laat nu al
zoveel lente zien dat
zomer daar amper
van durft te dromen
je prilheid is voorbij
jouw volle bloesems
vullen de hemel met
hun oneindige diversiteit
pas als de kleuren
gaan vergroenen tot
volwassen blad komen
lange dagen op jouw pad
waarin jij de volheid
van bestaan in al zijn
vormen kan genieten en je
nog onbezorgd kunt laten gaan
In vloeibaar bewegen
je straalde
zachte muziek
in vloeibaar bewegen
beloofde al hemel
zonder dat jij
je ziel had gegeven
streelde mij
lieflijk met je
wat donkere stem
vol zinnen die
ik nog uit het
ooit paradijselijke ken
ogen namen mij mee
weerloos verliefd liepen
wij langzaam naar zee
waar we in zand
onze eerste liefde
hebben beschreven
Een witte duif
ik stuur
mijn boodschap
met de wind
een witte duif
draagt letters
die jij zo kleurrijk vindt
storm en regen
trotserend laveert
zij op instinct
opgetogen
rol jij de boodschap
uit van boven
in zinnen mag
ik jou op afstand
nog steeds beminnen
ik zie je lach
weet dat jij mijn
kaartje hebt verwacht
Vleugje romantiek
ik heb de film
in je ogen gezien
de meeslepende muziek
van je stem gehoord
na het laatste
akkoord zijn wij
naar buiten gegaan
stilte sprak ons aan
in samen lopen
ontwarden wij knopen
die ons hinderden
in het dagelijks bestaan
streken plooien glad
die wij al niet meer zagen
in het dagelijks dragen
van dezelfde last
we hebben alles
losgelaten op het nieuwe
pad dat ons meteen een
vleugje romantiek meegaf
Natuurlijke stilte
grint knarste
sprak luid zijn
onvermogen uit mij
ongestoord te laten gaan
ook wind
deelde dit decor
waaide strak tegen
op het zelf bemeten pad
jij zat op een bankje
vlak bij het water
te midden van druk
snaterende eenden
die natuurlijke stilte
wel een heel eigen
invulling verleenden
met hun hongerig gekwek
toen ook de boom
zich plots voluit
ontlaadde van in de nacht
gespaarde druppels
viel eindelijk het doek
van dit door mij
geënsceneerde rendez-vous
ik heb haar nooit ontmoet
Teder
ik voelde hoe
een koele wind
mij plots omgaf
wist je lach
jij opende deuren
die ik nooit zag
schaduwde het
felle licht met
je begrijpende blik
in dat goddelijk
moment van
harmonieuze rust
heb ik je gekust
de zachtheid van
je huid ervaren
teder hebben wij
ondanks de hitte
hemel kunnen evenaren
De stelletjes
iets kleins
onooglijk en toch
heel warm en fijn
we raakten
verrassing smaakte
ons geheim
wij pinkten
om als volwassenen
toch nog te scoren
bij de stelletjes
te horen met hun
lieve zomerdroom
verstrengelden
onzichtbaar maar
vol intimiteit
in zacht geven
en subtiel ontvangen
van intens verlangen
Op de valreep
ik wist je
op de valreep
nog te kussen
dacht ons kleine
misverstand te sussen
met een lieve lach
maar de tranen die
jij verborgen hield
had ik wel gezien
onrust knaagde in
het mezelf afvragen
of dit wel nodig was
had het afgedaan
omdat ik dacht dat het
niet tussen ons zou staan
heb de wereld
maar laten wachten
ben naar je teruggegaan
alles uitgepraat
het afscheid hebben we
zonder haast overgedaan
Voor anker
ik voelde
de wind van
herinnering
zag zon
oplichtend
wolken kleuren
wist dat jij
mijn intiemste
gedachten ving
in kabbelend
water kaatsten
je ogen
een lach
ruiste in
opschietend riet
jij hebt mij
toen in de
boot genomen
voor anker
gingen wij
nog niet
In tijdloze liefde
ik hoef de edelstenen
van je schitterende
talenten niet te poetsen
jouw goud en zilver
hebben hun hoogwaardige
glans al van nature
in het kristal van
je stem smelten warme
tonen tot strelende melodie
met de bekroning
van een stel stralende ogen
komt eeuwige schoonheid boven
ik weet je volmaakt
in tijdloze liefde geschapen
jouw ziel door zijn hand geraakt