Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Benoni
Benoni, je bent een schat
van een jongen.
je bent al alweer 10 jaar.
je bent onze lieve zoon.
en je lijkt veel op je moeder.
je tekent de mooiste tekeningen.
van je vader geleerd.
jullie zitten zo mooi aan de tafel.
en ik zit bij jullie al dat moois af te kijken.
Benoni tekent een herdershond
en je vader tekent mij.
het wordt heel mooi.
Benoni, je hebt zo een heerlijk
blond haar met krulletjes.
ja, we houden veel van je.
je hebt ons groot geluk gebracht.
Benoni lijkt op zijn moeder.
heeft ook zo een vrolijk karakter.
we luisteren naar mooie muziek.
het is een rustige sfeer in de kamer.
ja, dat zijn mijn dromen over de toekomst.
en ik weet zeker dat het uitkomt.
Mijn tante jopie
zij was een hele lieve vrouw
die heel gelovig was.
ze zei altijd, alles komt goed.
niets is onmogelijk.
ze heeft veel meegemaakt in haar leven.
haar man was altijd depressief.
en was vaak heel naar tegen haar.
maar ze bleef altijd positief.
ook voor haar twee kinderen.
ze had een vrolijk karakter.
en vond veel troost in de kerk.
ze was een knappe vrouw,
ja, ze zag er goed uit.
ze was vaak met geestelijke dingen bezig.
ja, dat zit wel in onze familie.
ze heeft het huwelijk goed volgehouden.
ze is niet zolang geleden gestorven
tot verdriet van velen.
vooral voor haar man,
die een grote steun moest missen.
ja, ik hield veel van tante jopie.
maar ik denk dat ze het heel goed heeft
en dat ze ook voor mij bidt.
Stilte lachte blij
ik was erbij
jij in het bos
een hoofd vol
met herinnering
lage varens en het
zachte groen van mos
ook zij
van grote hoogte
verbonden met elkaar
ze waren daar
gescheiden uitgestrooid
maar nu weer een paar
stilte lachte blij
jij voelde thuis met
af en toe wat licht
van gisteren dat
verleden filterde in
gezichten van vandaag
er was geen pijn
die ooit hun
heengaan tekende
maar vrede in
de sfeer van zijn
en samen verder gaan
Ik weet dat ik van je hou
ik weet dat ik
van je hou, lief zusje
al begrijpen we elkaar niet altijd
en dat doet soms best pijn
maar we zijn wel
met elkaar verweven
al sinds onze kindertijd
en hebben veel samen beleefd
ik hou van je
en hoop dat we nu ook elkaar
beter begrijpen.
Youri Stoop
Youri Stoop
kan een hoop.
Wie zegt:
"Iemand met Down-syndroom
is maar zielig",
vind ik zelf maar
heel schlemielig.
Leven heeft de volgende bijwerking:
Iedereen leert leven met
zijn/haar capaciteiten
en/of beperking.
Geluk zit in kleine dingen,
kun je dat snappen?
Geluk ligt in je bereik:
Je hoeft het maar te pakken.
Pappa
Pappa,
Ik wil nog lang
van je genieten.
Geen ruzie maken
geen verwijten gieten.
We botsen weleens.
Dat is niet raar.
Dat kun je hebben
met dezelfde
karakters,
nietwaar?
Maar toch ook
hebben we onze
fijne ogenblikken.
We kunnen niet
zonder elkaar
en als ik je
nodig heb,
hoef ik maar te kikken.
Van mij mag je niet sterven.
Al zou ik heel veel
erven.
Als je dood bent
hoef ik de erfenis
al niet meer.
Nee, alles wat ik me dan wenste:
Was dan het volgende:
"Was pappa er maar weer".
Toch zal eens die tijd komen.
Wat ik je voor die tijd
wil zeggen:
"Eens zal het zo zijn,
als jouw tijd is gekomen,
dat dan al jouw mooie dromen
daadwerkelijk ook
uit zullen komen.
Want dan ben je in de hemel
en heb je nooit meer pijn,
en als ik later bij je kom
hebben we het
samen weer fijn".
Daarom kan ik berusten
dat je me ooit gaat verlaten.
Maar ik hoop toch
dat de tijd die ons nog rest
verstrijkt in een snelheid
met mate.
Die blijdschap kleurde
jij was als een bloem
die blijdschap kleurde
liefde geurde uit haar hart
tussen onkruid en stenen
bracht jij bij slecht tij
jouw vitale genen tot vrucht
ook zij zijn opgeschoten
in regen en wind
uit een woelige lucht
pas later hebben ze de
koestering van zon genoten
de kopjes bijeen gestoken
door samen groeien
hebben zij jou hun verrassing bereid
in nieuwe kleuren zal jij zomer bloeien
Familie
de mensen die er altijd voor je zijn,
de mensen die je nooit alleen zouden laten, dat is familie.
ze zullen er zijn wanneer je ze nodig hebt.
of wanneer je zegt stop, ik geef het op.
ze zullen altijd achter je staan, welke keuze je ook maakt.
al laat je een lach of een traan, weet dat je ze aan je zij hebt.
en daar zullen ze altijd zijn, bij haat, verdriet en pijn.
In kentering
ik zie ze nog zwieren
hun feesten vieren
met een uitgelaten lach
ooms en tantes dansen
nichten en neven nog
onhandig in bewegen
waar zijn ze gebleven
de samenkomsten bij
geboortes en verjaardagen
bij een verscheiden
zie je de familie vaak compleet
alleen het zwarte schaap ontbreekt
die vond het te ver rijden
zo gaan tradities nu in kentering
het ego telt familie is een ander ding
Lieve neef
ik heb een neef,
die ik precies begrijp
en hij mij
ik heb hem lief
hij verzacht mijn leven
en begrijpt mij helemaal
ik heb zo een goede tijd
in zijn huis gehad
het was net een sprookje
hij masseerde mijn hoofd
en voeten
wat voelde ik me gelukkig
hij koos voor een vriend
en dat deed me verdriet
maar nu hebben we weer contact
en dat maakt me weer blij
hij is een kunstenaar
ook een levenskunstenaar.
lief neefske, blijf in mijn leven.....
Waarheid
ik weet het nog,
ik was zo'n kleine meid.
ik zat op de schoot van mijn ouders, en geraakte daar mijn tranen kwijt.
want had ik een nachtmerrie, dan kwam je zomaar in mijn droom.
om me te beschermen tegen nare dromen die ik toen had.
maar doordat jij naast me kwam zitten, weer vergat.
maar door de tijd heen, dat ik ouder werd,
liet je me niks doen, maar kijk mama er is niks aan te doen.
ik wil mijn vleugels spreiden, ik ben niet meer die kleine meid..
ik ben groter tot uw diepste spijt.
ik weet dat je me altijd zou beschermen.
maar het is tijd om me mijn weg op te laten gaan.
mij mijn keuzes laten maken..
geen paniek als ik fouten maak, ik zal er wel uit leren,
en altijd naar het goede terugkeren.
Een pijnlijk raken
zacht wiegen
de boompjes dicht
naast jouw stam
jij hebt ze
jarenlang
luwte gegeven
jonge spruiten
markeren de liefde
van samen leven
toch schuurt
af en toe nog hun bast
in een pijnlijk raken
is het licht
even zoek dat hen
gelukkig moet maken
hopelijk kan jouw steun
hun lente doen groeien
naar een warm zomers bloeien
Mijn moeder..
Mijn moeder, dat ben jij.
Papa, die leeft nog steeds in mij.
Het gemis, zoveel jaren later is nog niet voorbij.
Waarom onze vader, waarom hij?
Ik was zes jaar,
en kon het niet accepteren
Hoe kon onze moeder dit doen,
en dat allemaal beweren?
Ik kon er niet om heen,
toen het getij omkeerde.
Van alle woorden en klappen,
daarvan moesten wij leren.
Moeder, zoveel jaren later gaf ik jou een kans,
een kans ondanks ik jou niet heb kunnen vergeven.
Door wat jij papa hebt aangedaan,
is die woede naar jou toe altijd in mij gebleven.
Je ontnam niet alleen papa z'n leven,
maar je verpestte die van je kinderen ook daarin tegen.
Jij bent nog precies dezelfde,
jij zal nooit dingen opbiechten die je toen der tijd al had verzwegen.
Mijn moeder, dat ben jij.
Papa, die leeft nog steeds in mij.
Het gemis, zoveel jaren later is nog niet voorbij.
Waarom onze vader, waarom hij?
In een klap geen gezin meer,
maar jij zit niet met je geweten.
Wat ik als kind van jou moest doen en heb moeten doorstaan,
dat heb ik nooit kunnen vergeten.
Van al die jaren die je kreeg,
heb jij er maar vier van vast gezeten.
Jouw begrafenis, daar ben ik zeker bij.
Maar niet om dezelfde reden,
zoals de mensen naast mij.
Jouw dood zal mij rust geven,
pas dan ben en voel ik me weer vrij.
Mijn moeder, dat ben jij.
Papa, die leeft nog steeds in mij.
Het gemis, zoveel jaren later is nog niet voorbij.
Waarom onze vader, waarom hij?
Wanneer kan, en mag ik weer adem halen?
Wanneer kan ik zeggen,
dit alles is voorbij?
Wanneer kan ik zeggen,
na wat jullie mij aangedaan hebben,
Ik voel me weer vrij?!
Jullie betekenen niks meer voor mij.
Mijn aanklacht van mishandeling tegen jullie.
is nu meer dan een jaar geleden.
Nog steeds is de rechtszaak niet in behandeling genomen,
en is mijn angst en machteloosheid niet verdwenen.
Het is druk krijg ik dan te horen,
als ik meerdere keren naar het gerechtshof bel.
Maar de brief met de nieuwe datum van het opnieuw voorkomen,
die krijg je wel.
Wanneer ik jullie daders tegen kom,
schelden jullie mij publiekelijk uit waardoor ik niet af kom van dit gekwel.
Waarom moet het opnieuw volledig uit de hand lopen,
voordat dit een keer stopt.
Ben ik echt de enige,
die vindt dat dit niet klopt?
Meerdere keren zijn jullie niet op de rechtszaak komen opdagen.
Ik blijf met m'n gevoelens zitten,
en met opgekropte onbeantwoorde vragen.
Wanneer kan ik zeggen,
dit alles is voorbij?
Wanneer kan ik zeggen,
na wat jullie mij aangedaan hebben,
Ik voel me weer vrij?!
Jullie betekenen niks meer voor mij.
In flower powers piek
heb in zwart wit
fragmenten gezien
uit de film van mijn leven
geen ondertiteling
en overbodig commentaar
de regisseur riep draaien maar
de spelers niet geschminkt
in strak decor en
zonder spel wisselde het jaar
de buitenkant gordijnen dicht
deuren driemaal in het slot
samen eten van de geschafte pot
onzichtbaar bleef
de vrijheid die wij toch
in deze jeugd vergaarden
met wilde haren
kwamen kleuren en muziek
in flower powers piek
het terug zien van dat strak
geordend leven lijkt banaal
maar wij genoten toen allemaal
Mijn Oma
Mijn oma ben je niet voor even.
Mijn oma ben je voor heel mijn leven.
Mijn oma, die altijd voor je klaarstaat.
Mijn oma, die een arm om je heen slaat,
wanneer het even niet meer gaat.
Of het nou goed met je gaat, of slecht.
Bij mijn oma, kan je altijd terecht.
Elke vrijdag, gezellig en knus bij elkaar.
Bij koude wintermaanden, stond de warme soep, bij thuiskomst altijd klaar.
Voor dat alles, ben ik jou voor altijd dankbaar.
Daarom dit gedichtje, speciaal alleen voor jou.
Mijn enige oma nog, zo bijzonder,
kan niet meer zonder jou, omdat ik heel veel van je hou.
Enveloppe met inhoud
mijn broer kwam langs en vlak voor hij zou
gaan, gaf hij me een envelop.
ik zei nog: niet jarig en tòch een enveloppe
met inhoud. waarop mijn broer beweerde
èn onbetaalbaar!
maak maar open als ik weg ben... en zo
gebeurde. tranen rolden over mijn wangen
toen ik in het gezicht van een vierjarig kind
keek... een meisje met donkere krullen en
even zo donkere ogen.
zelfbewust keek ze in de camera, ze scheen
helemaal op haar gemak.
mijn Moeder, het kind uit de bergen. een mooi
meisje, de onschuld in haar gezicht
nóg twee foto's, daar was ze zeventien.
een leuke jonge meid... Mam, ik mis je zo, waar
blijft de tijd? als je nog zou leven en je zou deze
foto's terug zien, zou ik je willen vragen:
Mam, was je gelukkig en had je van het leven dat
je hebt mogen leven ooit spijt?
ik kreeg vandaag een enveloppe met inhoud
woorden schieten mij te kort!
Ik ben blij
Ik ben blij met mijn familie
ze zijn allemaal zo goed voor me
en ik probeer het voor hen te zijn
ze zitten op mijn golflengte
we verstaan elkaar goed
het is een diepzinnige familie
met veel gevoel voor geloof
ik voel me erin thuis
Ik heb respect voor mijn broer
hij is zo knap in het leren en lesgeven
ook hou ik veel van mijn zus
ze verwent me altijd zo veel.
Het is fijn om een goede familie
te hebben.
Zovelen moeten het zonder stellen.
Wat erg moet zijn!
Voor jullie..
Er is een plek op aard, niet drie, niet twee, maar één.
en als ik daar dan ben, dat maakt me gelukkig.
Dat zie je echt meteen.
Die plek die geeft me hoop.
Hoop op vertrouwen en verder gaan,
verder gaan met het leven en er niet alleen voor te staan.
En als ik daar dan ben, dan heb ik zo mijn dingen.
Dan denk ik ergens aan zodat ik niet opnieuw hoef te beginnen.
Verder ben ik trots op wat is gekomen, en komen gaat.
En dan nog steeds vooral omdat mijn familie nog vrolijk bestaat!
Mijn zus
Mijn zus is een schat
zij doet veel voor me
ze is sociaal en lief
ze betekent voor
veel mensen heel veel.
Wat doet ze toch veel
in haar leven
ik voel me heel zwak als
ik naar haar kijk
ik zou een beetje op haar
willen lijken
Sommige mensen zeggen
tegen me
dat ik ook sterk ben
dat moet ik dan maar
geloven
en mijn best te doen
dat ook te blijven!
Mijn zus heeft veel kwaliteiten
ze kalligrafeert heel goed,
ze tekent en schildert,
ze zingt veel,
is een reuze goede huisvrouw,
kan heel goed autorijden,
ja ik bewonder haar wel.
En ik maak veel gedichtjes,
dat is ook wel een gave.
Ach zo is ieder mens anders
gelukkig!
Maar ik ben blij met mijn zus.